*|♥|♥|*بیایید از کودکان بیاموزیم*|♥|♥|*
تبهای اولیه
زندگی، هدیهای از جانب خدای مهربان به همهی انسانهاست تا با این هدیهی ارزشمند، لحظات نابی را برای خود خلق نمایند.
خیلی از بزرگترها فکر میکنند چون سن و سالی از آنان گذشته و دارای تجربیات بسیاری هستند، دیگر نیازی به آموختن درسهای زندگی ندارند ولی غافل از اینکه بسیاری از زیباییها و نکتههای ظریف موفقیت، در دوران کودکی انسانها وجود دارد و آنان آرام آرام با افزایش سن، از این ارزشها دور میشوند.
ویژگیهای ارزشمندی در کودکان وجود دارد که هر کسی در هر مرتبه و مقامی و یا هر منزلت اجتماعی و جایگاه شغلی، اگر مجدداً با تاملی منطقی در این خصوصیات درنگ نماید، به طور قطع دستاوردهای بزرگی به دست خواهد آورد.
به نظر شما حالا که بزرگ شده ایم
از کودکان چه چیزهایی می توانیم یاد بگیریم
انسانها برای خلق موفقیتهای بزرگ در زندگی، نیاز به شادی و نشاط دارند و باید با انرژی شادی، به سمت اهداف بزرگشان حرکت نمایند. چه زیبا پیامبر اکرم(ص) فرمودهاند که: «دلتنگ و غمگین مباش که این دلتنگی، تو را از دنیا و آخرت باز میدارد.» ممکن است انسان در مسیر زندگی، ناملایمات و سختیهایی داشته باشد اما تنها انسانهایی از این موانع سربلند بیرون خواهند آمد که همواره روحیهی مثبت را در خود ایجاد نمایند و همچون کودکان به دنبال بهانهای باشند تا شاد و خندان شوند و این نشاط را به دیگران نیز انتقال دهند. ای کاش این نشاط و شادی کودکانه، در همهی ما بزرگترها ایجاد شود و با روحیهی مثبت، زندگی خود را مدیریت کنیم.
کودکان همواره به دنبال بهانهای می گردند تا شاد و خندان باشند. آنان به راحتی با موضوعات کوچک و پیش پا افتاده، شاد میشوند و صدای خندهشان بلند میشود.
کودکان برای رسیدن به خواستههایشان، پافشاری میکنند.
تمام تمرکز آنان، رسیدن به خواسته و هدفشان میشود و دیگر چیزی توان مقابله با آنان را ندارد. انسانهای موفق نیز باید چنین تفکر و ارادهای داشته باشند و اگر با منطقی قابل اعتماد، اهدافی را در زندگی خویش تعیین نمودند، باید با اراده و پشتکاری قوی، به سمت خلق آن حرکت نمایند.
حضرت علی (ع) میفرمایند: «همت مردان، کوهها را متلاشی کند.» یکی از رازهای بزرگ انسانهای موفق، داشتن اراده و همتی بالا میباشد و هیچوقت در زندگی، ناامید و خسته نمیشوند و در هر مرحلهای، با توکل به خدای مهربان از تلاش و کوشش دست برنمیدارند.
ای کاش همهی ما همچون دوران کودکی، برای رسیدن به
خواستههایمان (البته خواستههای منطقی و ارزشمند)،
سمج و مصمم باشیم.
[=Microsoft Sans Serif]
قدیمیها همیشه میگفتند حرف راست را از بچه بشنو. این جمله، واقعیتی از درون زلال و شفاف کودکان است.
آنان همیشه در گفتارشان صداقت دارند مگر اینکه در اثر تربیت غلط، بیصداقتی به آنان آموخته شده باشد.
انسانهایی که میخواهند در عرصهی کار و اجتماع دارای محبوبیت باشند، باید مزین به خصوصیت ارزشی صداقت باشند. صداقت، پایه و اساس همهی خوبیهاست و انسانهایی که همیشه در گفتار و رفتارشان صداقت دارند، به افرادی محبوب و دوست داشتنی تبدیل میشوند که همه ی پیروزیها و موفقیتهای واقعی زندگی، به سمت آنان سرازیر میشود.
انسانهای صادق، دارای آرامش عمیقی میباشند و برعکس، افراد دروغگو و شیاد، همیشه در اضطراب و استرس هستند. یک مثل روسی میگوید: «در مرداب دروغ، غیر از ماهیهای مرده چیز دیگری شناور نیست.»
ای کاش باز هم همچون کودکی، زلال و شفاف باشیم و قلب و زبانمان، پر از راستی و صداقت باشد تا همه را دوست داشته باشیم.
[=Microsoft Sans Serif]
از ویژگیهای خوب کودکان، این است که کینهی کسی را در دل نگهنمیدارند و ممکن است برای لحظات کوتاهی، از کسی دلگیر شوند اما بهسرعت او را میبخشند و باز هم با او، مهربانی و دوستی میکنند.
انسانهایی که نمیبخشند، بیشتر برای خود ایجاد مشکل میکنند و آرامش را از خود سلب مینمایند. هرکس به هر میزانی بخشندهتر باشد و از اشتباهات دیگران بگذرد، به همان میزان، خدای مهربان، دعاهای او را مستجاب میکند و نشاط و شادابی را به او هدیه میدهد.
با بخشیدن دیگران، درهای رحمت و گشایش در کارها برای ما بازمیشود و میانبرهای رسیدن به هدف، در مقابل ما قرارمیگیرد. «هربرت اسپنسر» یکی از دانشمندان بزرگ میگوید: «اشخاصی که نمیتوانند دیگران را ببخشند، پلهایی را که باید از آن عبور کنند، خراب مینمایند.»
ایکاش با مزین شدن به ویژگی بخشش، همچون کودکان، آرامش و شادی را در زندگی خویش جاری نماییم.
زندگی، هدیهای از جانب خدای مهربان به همهی انسانهاست تا با این هدیهی ارزشمند، لحظات نابی را برای خود خلق نمایند.خیلی از بزرگترها فکر میکنند چون سن و سالی از آنان گذشته و دارای تجربیات بسیاری هستند، دیگر نیازی به آموختن درسهای زندگی ندارند ولی غافل از اینکه بسیاری از زیباییها و نکتههای ظریف موفقیت، در دوران کودکی انسانها وجود دارد و آنان آرام آرام با افزایش سن، از این ارزشها دور میشوند.ویژگیهای ارزشمندی در کودکان وجود دارد که هر کسی در هر مرتبه و مقامی و یا هر منزلت اجتماعی و جایگاه شغلی، اگر مجدداً با تاملی منطقی در این خصوصیات درنگ نماید، به طور قطع دستاوردهای بزرگی به دست خواهد آورد.به نظر شما حالا که بزرگ شده ایم
از کودکان چه چیزهایی می توانیم یاد بگیریم
با سلام
در تایید حرف شما باید بگم که در حدیث آمده که انسانها زمانی که خلق میشوند بر اساس فطرت خدایی آفریده میشوند و گذر زمان باعث میشود این دارایی عظیم رو در بعضی شرایط از دست بدند.
گاهی انسانها وقتی پای از این دنیا بیرون میذارند دستشون خالی تر از موقعیه که وارد دنیا شدند یعنی اون فطرت پاک و اون خصلتهای خوبی رو که خدا در ذات پاک کودکانه شون قرار داده، با مشتی چیزهای بی فایده و حتی مضر عوضش کرده اند و دستهاشون هر روز خالی تر شده؛ درست مثل یخ فروشی که تمام سرمایه اش با طولانی شدن روز ،زیر آفتاب داره آب میشه و از دست میره...
.
.
.
:Gol::Gol::Gol:
[=Microsoft Sans Serif]
[=Microsoft Sans Serif]
هر بار که آشتی می کند ما را به کشتی خود می برد و لبخندش زندگی را معنا می بخشد.
کودکان جسم کوچکی دارند ولی دل هایشان خیلی بزرگ است.
مثل بزرگترها نیستند، انگار گذشت سال ها ما را بی گذشت می کند، بی رحمی را فرا می گیریم و خطاهای دیگران، هرچند کوچک باشد تا مدتها بر ذهنمان می ماند و در پس شکست هایمان همیشه انتقام نهفته است تا آسوده شویم.
کاش بدانیم:
فقط یک بار شانس زیستن داریم.
پس عشق را همراه همیشگی زندگیمان کنیم تا دیر نشده است.