تفسیر این حدیث چیه؟

حدیثی هست از یک معصوم که می فرماید :
بیشترین کارهایی که به نتیجه می رسند آنهایی هستند که از جنبه های مختلف مخفی بمانند.
می خواستم بدونم منظور این حدیث چیه ؟
ایا منظور اینه که زیاد در مورد هدفمون حرف نزنیم؟
بعضی اوقات من از یک کتابی برای درس خوندن استفاده می کنم و می بینم دوستم نداره می رم بهش می گم که اون هم از این کتاب بخره, اما نمی دونم چرا وقتی به کسی توصیه ای می کنم یا تشویقش می کنم خودم دیگه از اون روش یا از اون کتاب و ... نمی تونم استفاده ای رو ببرم که از مخفی کردنش می بردم.
می گم چه جوری بین این دو حالت رو باید جمع کرد ؟
کارشناس بحث : بصیر

[آثار و نتايج انفاق علنى و مزيت و فضيلت انفاق پنهانى‏]
خداى سبحان در آيه «إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقاتِ فَنِعِمَّا هِيَ وَ إِنْ تُخْفُوها وَ تُؤْتُوهَا الْفُقَراءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُم‏ دو قسم ترديد آورده، يكى صدقه آشكار و ديگرى پنهان، و هر دو را ستوده است، براى اينكه هر كدام از آن دو آثارى صالح دارند، اما صدقه آشكارا كه خود تشويق و دعوت عملى مردم است به كار نيك، و نيز مايه دلگرمى فقرا و مساكين است، كه مى‏بينند در جامعه مردمى رحم دل هستند كه به حال آنان ترحم مى‏كنند، و در جامعه اموالى براى آنان و رفع حوائجشان قرار مى‏دهند تا براى روز قيامتشان كه روز گرفتارى است ذخيره‏اى باشد، و اين باعث مى‏شود كه روحيه ياس و نوميدى از صفحه دلهاشان زدوده شود، و در كار خود داراى نشاط گردند، و احساس كنند كه وحدت عمل و كسب بين آنان و اغنيا وجود دارد، اگر سرمايه‏دار كاسبى مى‏كند تنها براى خودش نيست، و اين خود آثار نيك بسيارى دارد.
و اما حسن صدقه پنهانى اين است كه در خفا آدمى از ريا و منت و اذيت دورتر است، چون فقير را نمى‏شناسد، تا به او منت گذارد، و يا اذيت كند، فائده ديگرش اينست كه در صدقه پنهانى آبروى فقير محفوظ مى‏ماند، و احساس ذلت و خفت نمى‏كند، و حيثيتش در جامعه محفوظ مى‏ماند، پس مى‏توان گفت كه: صدقه علنى نتيجه‏هاى بيشترى دارد، و صدقه پنهانى خالص‏تر و پاك‏تر انجام مى‏شود.
و چون بناى دين بر اخلاص است، بنا بر اين عمل هر قدر به اخلاص نزديك‏تر باشد به فضيلت نيز نزديكتر است، و بهمين جهت خداى سبحان صدقه سرى را بر صدقه علنى ترجيح داده و مى‏فرمايد:" وَ إِنْ تُخْفُوها وَ تُؤْتُوهَا الْفُقَراءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ"، چون كلمه" خير" به معناى بهتر است،
«وَ إِنْ تُخْفُوها وَ تُؤْتُوهَا الْفُقَراءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ»: ولى اگر پنهان كنيد و به فقراء دهيد براى شما بهتر و ثواب آن زيادتر است.(1)

درباره صدقه‏اى كه پنهان كردن آن افضل است دو قول است:
1- صدقه مستحبه است نه زكاة واجب براى اينكه پنهان كردنش آن را از رياء دور ميدارد اما زكاة واجب را بايد داد و رياء در آن نميتواند دخالت داشته باشد و ممكن است اگر آشكارا ندهد متهم به ندادن شود پس در زكاة واجب آشكارا دادن آن افضل است (از ابن عباس و ثورى) و على بن ابراهيم از امام صادق عليه السلام نقل كرده است كه فرمود: «زكاة واجب خارج ميشود و داده ميشود آشكارا ولى غير زكاة واجب اگر بصورت پنهانى داده شود بهتر است».
2- هر انفاق خواه واجب و خواه مستحبّ پنهانى دادن آن افضل است (از حسن و قتاده) و اين قول با عموم آيه مناسب‏تر است.
احاديثى كه در اين باب وارد شده است:
1- صدقه پنهانى فرو مى‏نشاند خشم خدا را و نابود مى‏كند گناه را هم چنان كه آتش آب را از بين مى‏برد و هفتاد بلا را دفع مينمايد.
2- هفت دسته‏اند كه خداوند در روزى كه هيچ سايه‏اى جز سايه او نيست آنها را سايه ميدهد:
(1) پيشواى عادل.
(2) جوانى كه در عبادت خدا بسر ميبرد و رشد ميكند.
(3) مردى كه اگر از مسجد خارج ميشود قلبش متوجه مسجد است تا وقتى بآن باز گردد.
(4) دو نفرى كه در راه خدا و براى خدا با هم دوستى ميورزند و با هم مى‏نشينند.
(5) مردى كه زنى زيبا و داراى مقام او را بخود ميخواند ولى او ميگويد من از خدا مى‏ترسم و به گناه آلوده نميشوم.
(6) مردى كه صدقه ميدهد و آن را پنهان ميدارد بطورى كه دست راست او از انفاق دست چپش خبر نميشود.
(7) مردى كه در جاى خلوت و تنها بياد خدا افتد و سپس ديدگانش پر از اشگ شود.(2)
___________________________________
1-ترجمه الميزان، ج‏2، ص: 611
2-ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏3، ص: 167

حدیثی هست از یک معصوم که می فرماید : بیشترین کارهایی که به نتیجه می رسند آنهایی هستند که از جنبه های مختلف مخفی بمانند.
می خواستم بدونم منظور این حدیث چیه ؟
ایا منظور اینه که زیاد در مورد هدفمون حرف نزنیم؟
بعضی اوقات من از یک کتابی برای درس خوندن استفاده می کنم و می بینم دوستم نداره می رم بهش می گم که اون هم از این کتاب بخره, اما نمی دونم چرا وقتی به کسی توصیه ای می کنم یا تشویقش می کنم خودم دیگه از اون روش یا از اون کتاب و ... نمی تونم استفاده ای رو ببرم که از مخفی کردنش می بردم.
می گم چه جوری بین این دو حالت رو باید جمع کرد ؟

باسلام و ادب و احترام خدمت شما دوست گرامی قبولی طاعات
اگر لطف بفرمایید، حدیث را به عربی، یا ترجمه دقیق آن به همراه سند بیاورید تا منظور از حدیث بهتر فهمیده شود، ممنون می شوم.
اما آنچه که به طور اجمال می توان گفت و از ادامه سخنان شما متوجه شدم، این است که گاهی انسان به خاطر کارهای خوبی که می کند، مورد حسادت افراد واقع می شود، حتی ممکن است فکر زیبای شما و خوش سلیقه بودن شما مورد چشم زخم مردم واقع شود از این رو لازم نیست، که انسان هر آنچه می داند یا هر آنچه که دارد به مردم نشان دهد، مگر به اهل آن.
در حدیثی هست که می فرماید: استر ذهبک و ذهابک و مذهبک
یعنی شی قیمتی خود و رفت و آمد خویش را از دید مردم مخفی بدار. یعنی تا هنگامی که ضرورت پیش نیامده ، لزومی ندارد که انسان دارایی یا رفت و آمدهایش را مورد توجه مردم قراد دهد، تا آنکه طماع است بر ما طمع کند و آنکه بخیل است، بخل بورزد ویا اگر در اموال من نقصی وجود دارد، مورد ترحم افراد واقع شوم.
گاهی اوقات هم، بیان خوبی های خود به دیگران یا راهنمایی کردن دیگران، موجب سلب توفیقات آدمی می شود و آن در هنگامی است که بدون آنکه متوجه باشیم، گرفتار عجب و خودپسندی شده ایم.
بدین منظور که با خود می گوییم، من از او بهتر می فهمم، من هستم که این مطلب را به او گفتم. همین حدیث نفس، سلب توفیق می کند. شاید مثال شما از این قبیل اعمال باشد.
التماس دعا