در مورد حوادث قبل ظهور در رابطه با سفیانی و جنگ ترک ها اطلاعات می خوام ؟

در ابتدا توضيحي پيرامون علائم و شرايط ظهور امام زمان (عج) داده مي شود تا فرق بين علائم و شرايط ظهور امام زمان (عج) روشن شود.
علائم ظهور امام زمان (عج) با حوادث طبيعي، رويدادهاي اجتماعي و تحولات سياسي بسياري همراه است كه همه، نشان از آماده شدن جهان براي ورود به عصري جديد و آغاز دوراني سرنوشت ساز از حيات كره زمين دارند، از مجموع اين حوادث، رويدادها و تحولات كه پيش از ظهور و يا همزمان با آن واقع مي شوند تعبير به نشانه ها و يا علائم ظهور مي شود ويژگي اين حوادث اين است كه هيچ نقشي در تحقق ظهور ندارند و تنها گزارش گر نزديك شدن ظهور هستند
بنابراين اتفاقاتي مانند: برخاستن ندايي از آسمان، خروج سفياني، شكافتن زمين در منطقه بيدا (خسف بيداء) ,قيام مردي از يمن، كشته شدن نفس زكيه كه در روايات آمده اند از علائم ظهورند.
شرايط ظهور امام زمان (عج)پديده هايي هستند كه در تحقق ظهور تاثير مستقيم دارند به گونه اي كه اگر اين پديده ها رخ ندهند ظهور نيز رخ نخواهد داد دو مورد از مهم ترين آن ها بدين قرارند:
1ـ يكي از شرايطي كه براي ظهور حضرت امام زمان (عج) لازم است آمادگي فكري و روحي جامعه براي پذيرش حكومت جهاني است.(2)يعني جامعه بشري به اين حد از بلوغ و رشد برسد كه متوجه اين حقيقت بشود كه جامعه بشريت بدون رهبري يك انسان معصوم و كامل قادر به پيمودن مسير كمال و رسيدن به قله سعادت نيست بنابراين باير چشم انتظاربا و آماده حضور او بشود
2- يكي از شرايط ظهور حضرت حجت، به حد نصاب رسيدن وجمع شدن ياران حضرت مي باشد ياراني كه حضرت بتواند به كمك آن ها حكومت واحد جهاني خود را مديريت نمايد.
نتيجه اين كه: رويدادهاي اجتماعي و تحولات سياسي كه در زمان ظهور امام زمان (عج) به وقوع مي رسد و مردم در آن نقش بارز ندارند، همه نشان از آماده شدن جهان براي ورود به عصري جديد و آغاز دوراني سرنوشت ساز است كه از مجموع اين حوادث و رويدادها تعبير به علائم ظهور مي كنند مثل: 1ـ برخاستن ندايي از آسمان. 2ـ خروج سفياني. 3ـ شكاف زمين در منطقه بيداء. 4ـ قيام مردي از يمن. 5ـ كشته شدن نفس زكيه و...
اما اموري كه علاوه بر اذن الهي ، مردم هم بايد براي تحقق آن تلاش و كوشش كنند شرايط ظهور به حساب ميايند مثل: 1ـ لياقت و شايستگي مردم. 2ـ فراهم شدن يار براي امام زمان (عج). 3ـ شناخت و قدرشناسي از امام زمان (عج) توسط مردم.

اما سفياني، بر اساس روايات وارده نام اين فرد پليد كه رهبري جبهه باطل و مهدي ستيز را به عهده دارد، عثمان بن عنبسة بن ابي سفيان است و ظاهر روايات نشان مي دهد كه به مدت هشت يا نُه ماه بر نواحي پنجگانه: دمشق، حمص، اردن، حلب و قنسرين حكومت خواهد كرد و خون هاي زيادي را خواهد ريخت تا اين كه سرانجام در منطقه فلسطين شرقي به دست سپاهيان مولانا الحجة ـ سلام الله عليه ـ اسير و در كنار درياچه (طبريّه) به قتل مي رسد.

سفياني غير از دجال است و بر اساس روايات از تبار ابوسفيان است و از كينه توزترين افراد نسبت به اهلبيت مي باشد، با پرچم سرخ كه نشانه خون آشامي اوست، قبل از ظهور امام زمان ـ عليه السلام ـ خروج مي كند و جنبش او بسيار خشن و در سه مرحله انجام مي گيرد. مرحله تثبيت كه شش ماه طول مي كشد، مرحله دوم جنبش سفياني كه هجوم به عراق و نيز حجازاست. و مرحله سوم جنبش او برخورد و دفاع در برابر تحرك سپاه حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ به جهت حفظ متصرفات خود از سرزمين شام و اسرائيل و قدس است. و خروج او از آغاز تا پايان در حدود 15 ماه مي انجامد.