جمع بندی شروع بندگی

سلام.من یه سوالی داشتم.می خواستم بپرسم برای اینکه انسان وارد وادی بندگی و ایمان بشه باید چه مراحلی رو طی کنه ؟منظورم اینه که مثلا بندگی فقط انجام واجبات و ترک محرمات هست یا چیزی به جز این هست؟در کل می خوام بدونم انسان باید به چه چیزهایی معرفت پیدا کنه و عمل کنه تا بنده مقرب باشه؟ایا برای این کار ما حتما باید دنبال تحصیلات حوزوی باشیم؟

طبق احادیث اهل بیت علیهم السلام، علوم حقیقی ای که انسان باید به دنبال آن باشد و تمام عمر را هم صرفِ آن کند باز کم است، سه علم هستند: علم اعتقادات، اخلاق و احکام. بنده ی واقعی به دنبال این علوم است و طبق فرمایش ائمه، باقی علوم، فضل هستند و از آنها تعبیر به علم نمی شود هر چند که لازم و مفید می باشند. شناخت این سه علم از واجبات و پیمودن راه بندگی است.

سلام.من یه سوالی داشتم.می خواستم بپرسم برای اینکه انسان وارد وادی بندگی و ایمان بشه باید چه مراحلی رو طی کنه ؟منظورم اینه که مثلا بندگی فقط انجام واجبات و ترک محرمات هست یا چیزی به جز این هست؟در کل می خوام بدونم انسان باید به چه چیزهایی معرفت پیدا کنه و عمل کنه تا بنده مقرب باشه؟ایا برای این کار ما حتما باید دنبال تحصیلات حوزوی باشیم؟

سلام
یه شبهه ای بوده که من همه ش باهاش مشکل داشتم ولی تو کتاب آیین (یکی از درس عمومی برای دانشجوها) یه خرده قانع شده م ولی فکر کنم باز هم جا برای فکر کردن داشته باشه.
اینکه بقیه علم نیستند یعنی تو اون دنیا به درد نمی خورند؟
مثلا" همین وب سایتی که دارین برای ترویج دین ازش استفاده می کنین طراحی اولیه ش با کسایی بوده که شاید حتی مسلمون هم نبودن. الان این موضوع قضیه ش چی میشه؟ اگه کسایی صرفا" همون سه علمی رو که معرفی کردید رو یاد بگیرند می تونند همچین سایتی رو طراحی کنند؟ یا می تونند پاسخگوی نیازهای متفاوت کل جامعه باشند؟
با تشکر

1-منابع برای شناخت کامل واجبات، محرمات ،اخلاقیات و همچنین معرفت پیدا کردن نسبت به نفس چه هستند؟منظور من از شناخت کامل اینه که با تمام ضرافتهاش باشه.مثلا من همیشه فکر می کردم کبر کار حرام باشه اما یه بار شنیدم که در قران امده که با مکبر مثل خود او رفتار کنید!

2-ایا مباحثی که در اخلاق مطرح میشه هم جز حدود الهی هستند؟یعنی اگه کسی از اونها عدول کنه ،عذاب می بینه؟

3-نقش عقل در بندگی چیه؟با توجه به اینکه عقل ما کامل نیست چه قدر می تونیم به اون اعتماد کنیم؟ایا در مورد انچه که عقل ما می گوید خوب است یا بد است ،می توان به چشم حجت شرعی نگاه کرد؟

4-در راه بندگی چه عاملی انسان رو از افراط و تفریط جلوگیری می کنه؟

5-ایا اسلام علاوه بر اصول،شکل انجام کارها رو به انسان اموزش میده؟مثلا اگه میگه که به پدر و مادر خود احسان کنید ،ایا به ما میگه که چه طوری یا چه قدر ؟یا اینو باید با عقل خودمون به تعادل برسونیم.

6-ما چه قدر می تونیم به نداهای درونیمون توجه کنیم؟مثلا من سر یه دوراهی قرار می گیرم خودم فکر می کنم که به عقل من یکی از این کارها به رضایت خدا نزدیکتره(هیچ ایه و حدیثی در موردش نمی دونم) و انجام میدم ؟ایا این کار درسته؟

7-من گاهی اوقات در موقعیتی قرار می گیرم که فکر می کنم که الان من این کار درست رو باید انجام بدم .اون موقع به یاد خدا نمی افتم اما می دونم که این کار رو برای ریا نمی کنم و انتظار تشکر هم ندارم.ایا این کار برای خدا محسوب میشه؟

8-این موضوعاتی که در غالب مهارتهای زندگی در روانشناسی مطرح میشه ایا مورد نیاز یک مومن هست؟و ایا مهارتهای زندگی از نظر اسلام و روانشناسی متفاوته؟

معنای دقیق عزت نفس از نظر اسلام چی هست؟و در رابطه انسان با خود و خدا و دیگران چه مصادیقی داره؟

10-در سخنان بزرگانی مثل ایت الله بهجت اومده که توصیه می کردند که به انچه که می دانید عمل کنید.سوال من اینه که "انچه که می دانید"یعنی چه چیزهایی؟مثلا فقط اون چیزهایی که در قران یا احادیث یا رساله خوندیم،یا اون چیزهایی که عقل و فطرتمان هم میگن شامل میشه؟

11-حقوقی که در رساله حقوق امام سجاد(ع) ذکر شدن جز واجبات هستند یا اخلاقیات؟

1-منظور از عقل سلیم چی هست؟و از کجا باید بفهمیم که اون ندایی که از طرف عقلمون می گیریم،مخلوط به وسوسه شیطان و نفس اماره نیست؟

2-در قیامت ما رو با عقل خودمون می سنجند یا عقل کامل(مثلا ائمه)؟

3-اخلاقیات واجب و غیر واجب رو چه طور میشه تشخیص داد؟

4-بعضی اوقات حدیثی می خونم که انسان رو به انجام کاری تشویق کرده و مثلا فلان تاثیر دنیایی و اخروی اون رو هم گفته .اگه ما برای انجام اون کار نتایج دنیوی و نتایج اون مد نظرمان باشد،ایا عمل ما دیگر خالص نیست؟

5-اگر کار خیری را خواستیم انجام دهیم،و مقداری خواهش های نفسانی همراه ان بود،در این صورت انجام دادن این کار بهتر است یا انجام ندادن؟

6-منظور از کلمه ی "غرض عقلایی" که در استفتاها اومده چی هست؟

7-من فکر می کنم جایی شنیدم که معرفت نفس چیزی هست که خداوند به انسان عنایت می کنه.حالا سوالم اینه که نیاز به مطالعه هم هست؟اگه هست چه کتاب هایی؟

1-من هر چه قدر هم که سعی می کنم بازهم در انجام کارهای خیر و ترک محرمات ،علاوه بر رضایت خدا ،ترس از جهنم و تمایل به بهشت هم هست.ایا برای شروع این خوبه؟این جور اعمال ان چنان که باید موجب رشد انسان میشه؟ ایا خلوص اعمال حالت مرحله ای و تدریجی داره؟

2-درون انسان میل به خوبی ها و برائت از بدی ها هست،اینکه عمل باید برای رضای خدا باشه ،یعنی اینکه ما به اونچه که در درونمون می گذره بی اعتنا باشیم؟مثلا وقتی خداوند از انسان می خواد که تزکیه نفس کنه.من اولین چیزی که به ذهنم می یاد اینه که من به این کار علاقه دارم و نمی تونم بگم که من صرفا این کار رو چون خدا گفته انجام میدم.یا مثلا وقتی خداوند از انسان می خواد که به دیگران محبت کند ،نمی تونم که تمایل خودم به این کار رو ندیده بگیرم.اینها در خلوص اعمال چه نقشی دارن؟این میل ها چه نقشی دارن؟منظورم اینه که محرک انسان به سوی خدا هسنتد یا پاسخ درست به اونها دادن خوش یه هدفه؟

3-ایا کارهای مباح ما هم در قیامت مورد بررسی قرار می گیره؟اگه اینطوره این کارها رو باید با چه نیتی انجام بدیم؟

4-مطالبی که در مورد عزت نفس فرمودید مفید بود .اما به نظرم در مصادیق(در رابطه باخودم و دیگران) یه خورده دچار مشکل شدم.مثلا اینکه ما هیچ درخواستی از دیگران نباید داشته باشیم؟!یا اینکه عمل بر اساس عزت نفس ایا عمل برای خدا محسوب میشه؟لطفا اگه کتابی میشناسید که در مورد مصادیق حرف زده باشه و کم و کیف اون رو مشخص کرده باشه معرفی کنید.