شهدا مرده اند یا ما؟!
تبهای اولیه
[INDENT]
کجا؟
-میرم مزار شهدا یه فاتحه بخونم...
اینو گفتم و راه افتادم ...ولی صدای آرومی تو دلم گفت:
«چه دروغ گنده ای گفتی پسر! از کی تا حالا اموات برا زنده هاشون فاتحه می خونن؟!»
وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٲتَۢاۚ بَلۡ أَحۡیَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ یُرۡزَقُونَ/ 169آل عمران
هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شدهاند مرده مپندار بلکه زنده اند و نزد پرودگارشان روزی میخورند[/INDENT]
عجب!
[FONT=microsoft sans serif]شهیدان[FONT=microsoft sans serif]
كه در آسمان ها
كه در همین خیابان های گرفتار
همچون عابرانی نورانی
هر روز
از كنار ما می گذرند
و صدای خدا را نمی شنویم :
[FONT=microsoft sans serif]« و لا تَحسبنّ الذین قتلوا فی سبیل الله أمواتاً ... »[FONT=microsoft sans serif]
[FONT=microsoft sans serif]ما ، امّا
[FONT=microsoft sans serif] با عینك های دودی
و غفلت های عمودی
شب های جمعه
به قبرستان ها می رویم
و شهیدان
برای ما فاتحه می خوانند !
و ما
دوباره بر می گردیم
به حُجره و بازار
آرزوهایمان را می شماریم
و ریشخند دنیا !
و هرگز با منطق عینك های دودی
روشن نمی شویم كه :
[FONT=microsoft sans serif]« عند ربّهم یرزقون » [FONT=microsoft sans serif]یعنی چه ؟ !
و روزها و هنوزها می گذرد...
و ما همچنان
[FONT=microsoft sans serif]دست هامان خالی است !
[FONT=microsoft sans serif]شاعر: رضا اسماعیلی
شهدا برنده اند !
شهدا زنده اند !
شهدا عاشق بودند !
شهدا عشقند !
ما مرده ایم ما که از دنیا هیچی نفهمیدیم ما که از دلیل انسان بودنمون هیچی نمی دونیم ما که به خاطر چند تومن پول به هم می پریم !
[FONT=Microsoft Sans Serif]
شهيدان از مي توحيد مستند[FONT=Microsoft Sans Serif]
[FONT=Microsoft Sans Serif] شهيدان سرخوش از جام الستند[FONT=Microsoft Sans Serif]
[FONT=Microsoft Sans Serif] [FONT=Microsoft Sans Serif]
[FONT=Microsoft Sans Serif] نمردند و نمي ميرند هرگز[FONT=Microsoft Sans Serif]
[FONT=Microsoft Sans Serif] شهيدان زنده ي جاويد هستند
شهدا مرده اند یا ما ؟
ما که دلمان به قرآن زنده نشد
ما که تا کسی تحقیر کرد سر خم آوردیم؟!
ما که حق را از باطل تشخیص نمیدهیم !
امامان شهید گفتند هر هفته به ما دری از درهای معرفت باز میشود که هر لحظه احساس میشود از لحظه ی قبل زنده تریم
پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند اما حقیقت آن است که زمان ما را برده است و شهدا مانده اند ( شهید آوینی )
شهیدان شاعر: رضا اسماعیلی :Sham:اللّهم ارزقنا توفیق الشهادة فی سبیلک :Sham:
نه در آسمان ها
که در همین خیابان های گرفتار
همچون عابرانی نورانی
هر روز
از کنار ما می گذرند
و صدای خدا را نمی شنویم:
«و لا تَحسبنّ الذین قُتلوا فی سبیل الله أمواتاً...».
ما، امّا
با عینک های دودی
و غفلت های عمودی
شب های جمعه
به قبرستان ها می رویم
و شهیدان
برای ما فاتحه می خوانند!
و ما
دوباره بر می گردیم
به حُجره و بازار
آرزوهایمان را می شماریم
و ریشخند دنیا!
و هرگز
با منطق عینک های دودی
روشن نمی شویم که:
«عند ربّهم یرزقون» یعنی چه؟!
و روزها و هنوزها می گذرد
و ما همچنان
دست هامان خالی است![1]
[1] منبع(با اندکی تصرف): خبرگزاری دانشجو
شهداء زنده اند، زنده جاوید: و لا تحسبنّ الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا، بل احیاء عند ربّهم یُرزَقون وگمان مبرید کسانی که در راه خدا کشته شده اند مرده اند بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند.
و به فرمایش مولای متقیان حضرت علی علیه السلام :
النّاس نیام اذا ماتوا انتبهوا ****** مردم در خوابند زمانی که مردند آگاه می شوند(بیدار می شوند)
خواب نوعی مرگ موقت است و ما در خواب و شهداء بیدار و متنعم از تفضلات الهی.....