چطوری با دوستم تعامل زیاد، ولی سالم داشته باشم؟

سلام. خسته نباشید.

من یه پسر 17 ساله هستم.
و یه دوست دارم که 14 سالشه.
یه هفت هشت ماهی هست که با هم دوستیم.

دوستم، تنها دوست صمیمی و فابریکش منم. از جایی که نوجوون هست جنب و جوشش بالاس و غرور داره، و طبیعتا دوس داره حرفای +18 بزنه، ولی اطلاعات مذهبیش هم فوق العادس، تا جایی که اکثر جزء های قرآن کریم رو حفظه، بچه هیئتی هم هست.
ایشون از طریق گروه سرود که من مسئولش هستم با من آشنا و رابطه برقرار کرده.

ساده بگم: با من راحته و شاید هر حرفی رو بگه. مشکل اینه که خیلی غیبت میکنه از معلماش و هم کلاسیاش ، و وقتی با همیم صحبتامون شده ازین و اون گفتن و یا حرفای حاشیه دار. به غیر این هم حرفی برا گفتن نداریم وقتی با همیم.

از یه طرف: من برا غیبت کردنش و بد دهنیاش اکثرا نصیحت و سرزنش میکنم. اونم از دست سرزنش های من خسته شده.

از یه طرف: وقتی میریم بیرون و یا تفریح ، تفریحش اینه که از دوستا و معلماش برام بگه و یا حرفای نقطه چین دار بزنه. منم باهاش (بخاطر حفظ روابط) مدارا میکنم و دیگه کمتر سرزنشش میکن.

حالا مشکل من اینجاس که:
با وجودی که به من اعتماد زیادی داره و از حرفام حساب میبره، (حتی بیشتر از والدینش)، ولی وقتی با هم هستیم چیزی برا گفتن نداریم و تنها تفریح هم اینه که غیبت بکنه و حرفای حاشیه دار بزنه. و چون من مخالفم و کم و بیش سرزنشش میکنمم.
اینا باعث شده که روابطمون سرد بشه، یکی از سر نصیحت های زیاد من، یکی بخاطر نداشتن تعامل مورد نظرش در گفتگوهاش با من .

باید چیکار کنم؟

بهم راهکار بدین؟ چطور بحث و موضوع دیگه ای باهاش ایجاد کنم که واسش لذت بخش تر از غیبت و ازون حرفا.. باشه؟ چطور دلگرمش کنم؟

ای کاش نصیحت و سرزنشش نمیکردم که به خاطرش روابطمون سرد بشه، پس چطور دوستی سالم و اسلامی داشته باشیم!
من دوسش دارم.

امیدوارم متوجه منظورم شده باشین.

چیکار کنم از غیبت کنده بشه، ولی حرارت دوستیمون باقی بمونه؟

اون حق داره، چون تو سنی هست که این مسائل طبیعیه (منظورم حرفای +18 هست)،
ولی دوست من نکات مثبتی هم داره که حاضرم به هر قیمتی هم شده حفظش کنم. مثل آهنگ گوش نکردن - خودداری از حرکات زشت اکثر نوجوونا و هم سن و سالیاش. منظورم اینه شاید حرفای حاشیه دار بزنه (در قالب جوک) ، ولی پسر پاکی هست. برخلاف اکثر نوجوونا و هم سن و سالاش و هم کلاسیاش. منظورمو که میفهمین.

همین که آهنگ گوش نمیکنه خودش خیلی حرفه. مشکل فقط غیبت کردن شدیدش هست و بعضا حرفای رکیکش.

چطور دوستیمونو ثابت نگه دارم و دلگرمش کنم.

کمک؟

اهم حالا ول کن ارزش نداره غیبت که هست حوصلمونم سر می ره یکم از خاطره های باحال تعریف کن دلم غم گرفت از بدی آدما ...بابا یکم خوبیشونو بگو یه دفعه دیدی به خاطر حرفات شدم کومونیست یا رفتم تو اف بی آی آدم کشتم بابا یکم بگو آدما خوبن تا دکتر مهندسی چیزی بشم نگن پسره آدم کش بود اگه به خاطر حرفات این طوری شدم رو پل صراط یقتو می چسپم می گم :خدا این منو منحرف کرد ...
بعدش خود به خود موضوع سوق پیدا می کنه به جای دیگه...

ای بابا این بدبختا هرچی میگن شما هم یه چیز جواب میدی
میگما می خوای وقتی غیبت کردبزنی تو سرش شاید ادم شد
اگر هم قهر کرد برو نازشو بخر وبهش بگو تقصیر خودت بود حقته
اگه دیدی لوس شد یکی دیگه بزن توسرش ولی ایندفعه نمی خواد نازشو بخری
مگه نمیگی خیلی دوستت داره خب خودش میاد منت کشی حالا شما ناز کن

خب دقیقا مشکل اینجاس که نمیدونم چطور بحثو منحرف کنم
نه اهل کامپیوتر و اینجور چیزاس که براش بگم، نه ورزش، نه فیلم

کمک؟

خوب اهلش کنید

ای بابا این بدبختا هرچی میگن شما هم یه چیز جواب میدی
میگما می خوای وقتی غیبت کردبزنی تو سرش شاید ادم شد
اگر هم قهر کرد برو نازشو بخر وبهش بگو تقصیر خودت بود حقته
اگه دیدی لوس شد یکی دیگه بزن توسرش ولی ایندفعه نمی خواد نازشو بخری
مگه نمیگی خیلی دوستت داره خب خودش میاد منت کشی حالا شما ناز کن

ای بابا این بدبختا هرچی میگن شما هم یه چیز جواب میدی
میگما می خوای وقتی غیبت کردبزنی تو سرش شاید ادم شد
اگر هم قهر کرد برو نازشو بخر وبهش بگو تقصیر خودت بود حقته
اگه دیدی لوس شد یکی دیگه بزن توسرش ولی ایندفعه نمی خواد نازشو بخری
مگه نمیگی خیلی دوستت داره خب خودش میاد منت کشی حالا شما ناز کن :ok:
اره جانم سوال داشتی از خودم بپرس ههههههههه:Nishkhand::khaneh::khandeh!:

با زبون نرم بهتره

نه آبجی برای آدمی که اینجوری سمج بازی - بخوانید کنه- البته با عرض معذرت در می آورد باید حقش را بگذاری کف دستش....

آخه تا من میخوام یه ذره روابط رو عاطفیش کنم دوستم واکنش منفی نشون میده ، چون یه کم غرور داره.
یه بار تو حرم امام رضا ازش قول گرفتم، ولی...

حالا الان بحمدالله و به لطف دوستان غیبتاش کمتر شده، ولی حرفای چیزدارش...
در قالب جوک و اینا...

؟