هر چند برخي از مواردي كه فرموده ايد خرافه هستند لكن اين مورد كه در نقل قول از كلام شما انتخاب شده است،خرافه نيست بلكه عريضه نويسي است. اين واقعيت وجود دارد که ارتباط با اولياء الهي چه در زمان حضورشان در دنيا و حتي بعد از ارتحال شان از راه اسبابي چون زيارت در حرم هاي ايشان و نيز اتصال با قلب و دل از راه دور و يا نوشتن نامه و عريضه و از اين قبيل، امري مطلوب است، زيرا نفوس اولياء خدا نفوسي پاک و بيدار و آگاه از ملکوت و اسرار پشت پرده است. همان طور که در زيارت هاي ايشان خصوصا زيارت جامعه کبيره بدان تصريح شده است، به همين جهت هر گونه ارتباطي که البته دور از وهن و خرافه باشد و نيز دستاويزي براي تمسخر ديگران نشود، امري مطلوب بوده و نمي توان ممانعتي در برابر آن ايجاد کرد. محدث بزرگ شيعه شيخ عباس قمي از محدث بزرگ علامه مجلسي نقل کرده:هر کسي حاجتي دارد آنچه که ذکر مي شود (دعايي است که به منبع آن اشاره مي گردد) در ورق هاي بنويسد و در ضريح يکي از قبور امامان معصوم سلام الله عليهم اجمعين بيندازد يا ورقه را ببندد و مهر کند و خاک پاک را گِل سازد، و آن ميان گِل گذارد و در نهر يا چاهي عميق يا غدير (گودال) آبي بيندازد که به حضرت صاحب الزمان مي رسد و آن بزرگوار عهده دار برآوردن حاجت مي شود. آن گاه دعا را ذکر کرده است.(1)
براي مطالعه بيشتر در اين زمينه مراجعه كنيد به :
ولی ضریح یا درو پنجره یک فلز است و همیشه در حال تعویض چه ارتباطی به امام دارد ؟
شما چه ارتباطی بین اون فلزات با امام می تونین برقرار کنین ؟
اين مورد از خرافات نيست؛
امامان بدان جهت که بندگان شايسته خداوند هستند، سزاوار احترام و محبت هستند، احترام و ابزار ارادت به آنان، بدان جهت نيست که براي آنان در مقابل خدا، مقام و ارزشي مستقل قائل باشيم؛ بلکه آنان مستقل از خدا هيچ ندارند و همه عظمت آنان و عشق و محبت ما به ايشان، ناشي از آن است که آنان در اوج معرفت، بندگي و عبوديت حضرت حق قرار دارند و مورد عنايت خاص پروردگار مي باشند. به همين جهت بوسيدن ضريح امامان(عليهم السلام) و اولياي الهي ويادست کشيدن به در وديوارحرم ها ، برخاسته از عشق و محبت نسبت به آنان است؛ همان گونه که عاشق، هر چيزي را که منتسب به معشوق است، مي بويد و مي بوسد و به سينه مي چسباند. اين سخن معروف و مقبول است که اگر کسي را دوست داشته باشيم ، آثار و نشانه هاي او را نيز دوست داريم. تبرّک و استشفا به پيراهن يوسف، نمونه اي از تبرّک و استشفا به چيزي است که به شکلي منسوب به اولياي الهي است، به تصريح قرآن کريم، حضرت يعقوب، لباس يوسف را بر چشم خود نهاد و بينايي خود را بازيافت:
«فلما ان جأ البشير القأ علي وجهه فارتد بصيراً قال الم اقل لکم اني اعلم من الله ما لا تعلمون»(1)«پس چون مژده رسان آمد، آن پيراهن را بر چهره او انداخت، پس بينا گرديد. گفت: آيا به شما نگفتم که بيشک من از (عنايت) خدا چيزهايي ميدانم که شما نمي دانيد؟»، براي زائر امام معصوم(عليهم السلام)، سنگ و چوب ارزشي ندارد و همين طور است ضريح و يا پنجره فولاد که مطرح نموده ايد ، شبکه اي است که در ديوار حرم مطهر حضرت رضا(ع) و ... نصب شده و با پنجره هاي فولاد ديگر از نظر جنس هيچ تفاوتي ندارد ، اما همان گونه که بيان شد قداست آن به اعتبار اين است که منسوب به حرم مطهر حضرت رضا است . تنها به جهت همين ارتباط و با نيت اين ارتباط مي توان آن را بوسيد ؛ اگر مي بينيد عده اي آن را مي بوسند و يا طلب حاجت مي کنند، به اعتبار حضرت رضا(ع) است. بر اثر مجاورت و نزديک بودن به بدن مقدّس آن امام همام است که داراي احترام، ارزش و آثار خاصّي شده‌است .
پشت سر کسی آب ریختن (برای سلامتی فرد در سفر)
نمک سر کسی چرخ دادن (برای چشم زخم)
تخم مرغ شکستن (برای چشم زخم)
اسپند دود کردن (برای چشم زخم)
شمع روشن کردن برای اموات
ایناها چند تایی بود که یادم اومده. از بقیه دوستان هم اگه کسی موردی رو یادش میاد خوشحال میشم اینجا بذاره تا با کمک مسئولین سایت به یه جمع بندی نهایی برسیم.
از کارشناس محترم این سوال رو دارم که:
* آیا این اعمال خرافیه؟
* آیا نیت هم تاثیر گذاره؟ مثلا" به فرض اگه صرف آب ریختن پشت کسی تو احادیث نباشه، آیا با نیت سلامتی طرف و اینکه خدا پشت و پناهش باشه، پشت سرش آب بریزیم باز هم کار ناپسند محسوب میشه و تاثیری نداره؟
بنده مواردی را که ذکر فرمودید در روایات ندیدم،البته دود کردن اسپند توسط حضرت زهرا سلام الله علیها را سابقا دیده بودم اما به دلیل چشم زخم بودن در آن روایت ذکر نشده بود.
همانگونه كه جناب استاد هم فرمودند : بر فرض صحت روايت منقول درباره دود کردن اسپند توسط حضرت زهرا سلام الله علیها، دليلي بر اين كه اين عمل به خاطر رفع چشم زخم بوده باشد نداريم. علا.ه بر آن كه در اصل صحت اين روايت بايد تامل كرد.
در خصوص صحت روايت دود کردن اسپند توسط حضرت زهرا سلام الله علیها مراجعه كنيد به :
پرسش : آيا اعمالي از قبيل :
پشت سر کسی آب ریختن (برای سلامتی فرد در سفر(، نمک سر کسی چرخ دادن (برای چشم زخم)، تخم مرغ شکستن (برای چشم زخم(، اسپند دود کردن (برای چشم زخم)، شمع روشن کردن برای اموات،و ... خرافه هستند؟
آیا نیت هم تاثیر گذارهست؟ مثلا" به فرض اگه صرف آب ریختن پشت کسی تو احادیث نباشد، آیا با نیت سلامتی طرف و اینکه خدا پشت و پناهش باشد، پشت سرش آب بریزیم بازهم کار ناپسند محسوب می شود و تاثیری ندارد؟
پاسخ : موارد مذكوره همه از خرافات مي باشند. البته اگر کاری توسط شرع توصیه شده باشد و یا عقل سلیم برای آن نفع و سودی تشخیص دهد، نیت فرد هم در آن موثر است، اما در غیر این دو صورت نیت فرد آن کار را موجه و خوب نمی کند.
کاربر مهمان خوش آمدید
هر چند برخي از مواردي كه فرموده ايد خرافه هستند لكن اين مورد كه در نقل قول از كلام شما انتخاب شده است،خرافه نيست بلكه عريضه نويسي است.
اين واقعيت وجود دارد که ارتباط با اولياء الهي چه در زمان حضورشان در دنيا و حتي بعد از ارتحال شان از راه اسبابي چون زيارت در حرم هاي ايشان و نيز اتصال با قلب و دل از راه دور و يا نوشتن نامه و عريضه و از اين قبيل، امري مطلوب است، زيرا نفوس اولياء خدا نفوسي پاک و بيدار و آگاه از ملکوت و اسرار پشت پرده است. همان طور که در زيارت هاي ايشان خصوصا زيارت جامعه کبيره بدان تصريح شده است، به همين جهت هر گونه ارتباطي که البته دور از وهن و خرافه باشد و نيز دستاويزي براي تمسخر ديگران نشود، امري مطلوب بوده و نمي توان ممانعتي در برابر آن ايجاد کرد. محدث بزرگ شيعه شيخ عباس قمي از محدث بزرگ علامه مجلسي نقل کرده:هر کسي حاجتي دارد آنچه که ذکر مي شود (دعايي است که به منبع آن اشاره مي گردد) در ورق هاي بنويسد و در ضريح يکي از قبور امامان معصوم سلام الله عليهم اجمعين بيندازد يا ورقه را ببندد و مهر کند و خاک پاک را گِل سازد، و آن ميان گِل گذارد و در نهر يا چاهي عميق يا غدير (گودال) آبي بيندازد که به حضرت صاحب الزمان مي رسد و آن بزرگوار عهده دار برآوردن حاجت مي شود. آن گاه دعا را ذکر کرده است.(1)
براي مطالعه بيشتر در اين زمينه مراجعه كنيد به :
http://www.askdin.com/thread20431.html
پي نوشت:
1. مير عظيمي، سيد جعفر، مسجد مقدس جمکران تجلي گاه صاحب الزمان، قم، انتشارات مسجد مقدس جمکران، سال 1378 ه.ش، ص 207.
اين مورد از خرافات نيست؛
امامان بدان جهت که بندگان شايسته خداوند هستند، سزاوار احترام و محبت هستند، احترام و ابزار ارادت به آنان، بدان جهت نيست که براي آنان در مقابل خدا، مقام و ارزشي مستقل قائل باشيم؛ بلکه آنان مستقل از خدا هيچ ندارند و همه عظمت آنان و عشق و محبت ما به ايشان، ناشي از آن است که آنان در اوج معرفت، بندگي و عبوديت حضرت حق قرار دارند و مورد عنايت خاص پروردگار مي باشند.
به همين جهت بوسيدن ضريح امامان(عليهم السلام) و اولياي الهي ويادست کشيدن به در وديوارحرم ها ، برخاسته از عشق و محبت نسبت به آنان است؛ همان گونه که عاشق، هر چيزي را که منتسب به معشوق است، مي بويد و مي بوسد و به سينه مي چسباند. اين سخن معروف و مقبول است که اگر کسي را دوست داشته باشيم ، آثار و نشانه هاي او را نيز دوست داريم.
تبرّک و استشفا به پيراهن يوسف، نمونه اي از تبرّک و استشفا به چيزي است که به شکلي منسوب به اولياي الهي است، به تصريح قرآن کريم، حضرت يعقوب، لباس يوسف را بر چشم خود نهاد و بينايي خود را بازيافت:
«فلما ان جأ البشير القأ علي وجهه فارتد بصيراً قال الم اقل لکم اني اعلم من الله ما لا تعلمون»(1)«پس چون مژده رسان آمد، آن پيراهن را بر چهره او انداخت، پس بينا گرديد. گفت: آيا به شما نگفتم که بيشک من از (عنايت) خدا چيزهايي ميدانم که شما نمي دانيد؟»،
براي زائر امام معصوم(عليهم السلام)، سنگ و چوب ارزشي ندارد و همين طور است ضريح و يا پنجره فولاد که مطرح نموده ايد ، شبکه اي است که در ديوار حرم مطهر حضرت رضا(ع) و ... نصب شده و با پنجره هاي فولاد ديگر از نظر جنس هيچ تفاوتي ندارد ، اما همان گونه که بيان شد قداست آن به اعتبار اين است که منسوب به حرم مطهر حضرت رضا است . تنها به جهت همين ارتباط و با نيت اين ارتباط مي توان آن را بوسيد ؛ اگر مي بينيد عده اي آن را مي بوسند و يا طلب حاجت مي کنند، به اعتبار حضرت رضا(ع) است. بر اثر مجاورت و نزديک بودن به بدن مقدّس آن امام همام است که داراي احترام، ارزش و آثار خاصّي شده‌است .
پي نوشت :
1. يوسف (12)، آيه 96
در اين زمينه به رساله عمليه مرجع تقليدتان مراجعه كنيد و با دقت بخش نجاسات را بخوانيد.
همانگونه كه جناب استاد هم فرمودند :
بر فرض صحت روايت منقول درباره دود کردن اسپند توسط حضرت زهرا سلام الله علیها، دليلي بر اين كه اين عمل به خاطر رفع چشم زخم بوده باشد نداريم. علا.ه بر آن كه در اصل صحت اين روايت بايد تامل كرد.
در خصوص صحت روايت دود کردن اسپند توسط حضرت زهرا سلام الله علیها مراجعه كنيد به :
پرسش :
آيا اعمالي از قبيل :
پشت سر کسی آب ریختن (برای سلامتی فرد در سفر(، نمک سر کسی چرخ دادن (برای چشم زخم)، تخم مرغ شکستن (برای چشم زخم(، اسپند دود کردن (برای چشم زخم)، شمع روشن کردن برای اموات،و ... خرافه هستند؟
آیا نیت هم تاثیر گذارهست؟ مثلا" به فرض اگه صرف آب ریختن پشت کسی تو احادیث نباشد، آیا با نیت سلامتی طرف و اینکه خدا پشت و پناهش باشد، پشت سرش آب بریزیم بازهم کار ناپسند محسوب می شود و تاثیری ندارد؟
پاسخ :
موارد مذكوره همه از خرافات مي باشند. البته اگر کاری توسط شرع توصیه شده باشد و یا عقل سلیم برای آن نفع و سودی تشخیص دهد، نیت فرد هم در آن موثر است، اما در غیر این دو صورت نیت فرد آن کار را موجه و خوب نمی کند.