جمع بندی آلوده شدن روحم در محیط کار - راهکار چیست؟

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آلوده شدن روحم در محیط کار - راهکار چیست؟

با سلام
در یک شرکت خصوصی پر جمعیت کار می کنم با کمال تاسف 80 درصد همکارانم به اصول مذهبی پایبند نیستند و در یک کشور اسلامی این خیلی بد است واقعا نمی دانم آیا جاهای دیگر هم همینطور است؟! بعضی از آنها با عرض معذرت به علما و فضلا و روحانیون توهین می کنند! آنها حتی در ماه رمضان هم روزه نمی گیرند. کلمات ناپسند و زشت گاهی رکیک به کار می برند و خیلی کارهای بد دیگر. نمی خواهم بگویم آنها همه بد هستند شاید من بد باشم این را دیگر خدا می داند. من روزی 8 تا 12 ساعت مجبورم آنها را تحمل کنم خیلی سعی کردم روحم آلوده نشود و بی خیال باشم امر به معروف و نهی از منکر حتی به شیوه های نرم هم جواب نمی دهد. بالاخره شغلم است و مجبورم در آن محیط باشم. به مرور زمان خواه ناخواه روحم آلوده شده است و به این نتیجه رسیده ام که محیط و افرادی که با آنها معاشرت دارم روی انسان تاثیر زیادی می گذارد.
سوالم این است: که در برابر توهینهای آنها به مواردی که در بالا گفتم چه کاری باید بکنم؟ و در کل یک راه کار اجمالی برای من تعریف نمایید.
با کمال تشکر و درود فراوان از کارشناسان محترم و گرانقدر

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد نسیم رحمت

mahdija;548890 نوشت:
در برابر توهینهای آنها به مواردی که در بالا گفتم چه کاری باید بکنم؟ و در کل یک راه کار اجمالی برای من تعریف نمایید.

به طور کلی در برخورد با افراد جاهل باید مراقب بود. واکنش در برابر رفتار جاهلانه افراد، بايد همراه با حسن برخورد و جلب اعتماد و گام به گام باشد. (1)
هرگز نمي توان با خشم، ديگران را مورد نقد قرار داد و يا از گناه باز داشت؛ استفاده از جملاتي مانند "اين عمل در شأن شما نيست" و "شأن شما بالاتر از اين ها است" قطعا مؤثرتر خواهد بود.
اگر کسي به مقام معظم رهبري و نظام اسلامي و بلکه مقدسات توهين کند و یا احکارم دین را رعایت نکند، بايد با استدلال و برهان و رعايت احترام و ادب، روشنگري و دفاع نموده و به فريضه امر به معروف و نهي از منکر عمل نمود. اگر احساس مي کنيد حرف هاي شما در مخاطب بي تأثير است، به هيچ وجه بحث را ادامه نداده و با تغيير موضوع بحث ازجدال پرهيز کنيد .

پي‌نوشت‌:
1. نازعات (79) آيات 18 و 1
9.

mahdija;548890 نوشت:
در یک شرکت خصوصی پر جمعیت کار می کنم با کمال تاسف 80 درصد همکارانم به اصول مذهبی پایبند نیستند ... آنها حتی در ماه رمضان هم روزه نمی گیرند. کلمات ناپسند و زشت گاهی رکیک به کار می برند و خیلی کارهای بد دیگر. .... من روزی 8 تا 12 ساعت مجبورم آنها را تحمل کنم خیلی سعی کردم روحم آلوده نشود و بی خیال باشم امر به معروف و نهی از منکر حتی به شیوه های نرم هم جواب نمی دهد

تذکر به دیگران و نهی از منکر از دو راه ممکن است :
یک راه مربوط به عمل و رفتار خود انسان است، یعنی با انجام کارهای خوب و ترک کارهای بد و گناه دیگران را هدایت کند و عملا او را به ترک گناه و انجام کارهای خوب دعوت کند.
ْامام صادق علیه السلام فرمود:« کُونُوا دُعَاةَ النَّاسِ بِأَعْمَالِکُمْ وَ لَا تَکُونُوا دُعَاةً بِأَلْسِنَتِکُم‏»(1) یعنی مردم را با اعمال خود دعوت به کارهای خوب و دین داری کنید، نه به صرف زبان.
در روایت دیگری فرمود:« کُونُوا لَنَا زَیْناً وَ لَا تَکُونُوا عَلَیْنَا شَیْنا»(2) یعنی با اعمال و رفتار خوب مایه افتخار ما اهل بیت باشید و با عمل بد مایه سرشکستگی ما نباشید.
از مجموع روایات استفاده می شود که بهترین نوع امر به معروف و نهی از منکر و هدایت دیگران امر به معروف و نهی از منکر عملی است. با رفتار نیک ، اخلاق خوب و انجام کارهای خوب و ترک گناه عملا دوستان و آشنایان را به سوی خوبی ها هدایت و راهنمائی کند.
اگر بتوانید با رفتار خوب و انجام کارهای خوب تغییری در رفتار و عملکرد دوستان خود ایجاد کنید، بسیار خوب است ،مثلا زمانی که با دوستان خود هستید ، وقت نماز که شد ، اول نماز بخوانید و بگوئید: وقت نماز است . باید نماز بخوانم، یا اگر بحث غیبت و امثال آن باشد ،با اخلاق نیک بگوئید: از این بحث بگذریم که گناه است. یا برخی از کارهای ناردست را می بینید، خود را ناراحت نشان دهید و از آن کار فاصله بگیرید.
اما اگر امربه معروف و نهی از منکر از راه عمل ممکن نشد یا مؤثر نشد و نیاز به امر به معروف و نهی از منکر زبانی باشد، باید شرایط آن در نظر گرفته شود.
امر به معروف و نهی از منکر در صورتی واجب می باشد که تمام شرایط را داشته باشد . اگر بعضی از شرایط امر به معروف موجود نباشد،امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست. (3)
اگر به دوستان خود با شرایط امر به معروف که در رساله عملیه ذکر شده، تذکر دادید و ایشان بی توجهی کردند و حرف شما را گوش نداند ، لازم نیست دوباره امر به معروف و نهی از منکر کنید.

پی نوشت ها:
1. بحارالأنوار،ج5 ،ص198
2. وسائل‏الشیعة ،ج 12 ،ص8
3. توضح المسائل مراجع، ج 2، ص 619

mahdija;548890 نوشت:
بالاخره شغلم است و مجبورم در آن محیط باشم. به مرور زمان خواه ناخواه روحم آلوده شده است و به این نتیجه رسیده ام که محیط و افرادی که با آنها معاشرت دارم روی انسان تاثیر زیادی می گذارد.

یكی از مباحث بسیار مهم در مسایل اجتماعی، میزان و نحوه ارتباط انسان‌ها و به عبارتی، دوستی‌ها و روابط دوستانه با یكدیگر است. انسان از انتخاب دوست ناگزیر است و محتاج به دوست. نكته‎ مهم در این میان، تاثیر بسیار دوست بر شخصیت انسان است كه در قرآن كریم و روایات معصومان علیهم‌السلام، به این موضوع اشاره شده است.


در سوره فرقان، خداوند حال برخی ظالمان را این ‌گونه بیان می‎دارد:
‹‹(روز قیامت) روزی است كه می‎بینی ظالم (از شدت حسرت) دست خود را می‌گزد و (می‎گوید:) ای ‌كاش با فلان شخص دوست نمی‎شدم!›› (1)

سعدی در تأثیر همنشینی می‌گوید:
گلی خوشبوی در حمام روزی *** رسید از دست محبوبی به دستم
بدو گفتم که مشکی یا عبیری
*** که از بوی دل‌آویز تو مستم
بگفتا من گلی ناچیز بودم
*** و لیکن مدتی با گل نشستم
کمال همنشینی در من اثر کرد
*** و گر نه من همان خاکم که هستم

تأثیرپذیری انسان‌ها به همدیگر به تدریج و در طی دوران اتفاق می‌افتد، نه یک باره تا انسان متوجه شود و جلوی آن را بگیرد. چه بسا انسان اصلاً متوجه تأثیر در خود نشود؛ چون به تدریج صورت گرفته است.
حضرت امام جواد - علیه السلام - می‌فرماید: «از دوستی و همنشینی بدان بپرهیز که همچو شمشیر برهنه‌اند؛ ظاهرش زیبا و اثرش بسیار زشت است‌».(2)
بر این اساس :
اگر می توانید محل کارتان را تغیر دهید در غیر این صورت سعی کنید از تاثیر منفی همنشینی با این افراد در امان بمانید.

پی نوشت ها :
1. فرقان (25) آیه 27 ـ 29.
2. علامه مجلسي، بحار الانوار، مؤسسة الوفاء، بيروت، لبنان، سنة النشر: 1404 ه.ق، ج 71، ص 198.

دقیقن این مسأله برای من هم وجود داره . ولی بنده به قول استاد سعی میکنم زیاد باهاشون بحث نکنم . نه اینکه نتونم جواب محکم و استدلال قوی ای بدم ولی چون میدونم اونها آخر بحث از عجز و استیصال احساسی میشن و آشفته میشن دیگه پیشاپیش وقتی بحثی شروع میشه میگم شما از من پاسخ نمیخواید شما میخواید فقط حرف بزنید پس بحث بی فایده هست .
در مورد تأثیر گذاری اونها هم مدام بخودم یادآوری میکنم که هرچقدر ایستادگی کنم و تحث تأثیر جو تغییر نکنم اجر کارم بیشتره و روز موعود فرا خواهد رسید و شاید بودن من در این جمع امتحان الهی هست . بطور کلی نباید مصداق اون اشخاصی باشیم که پیامبر میفرمایند در آخر الزمان هنگام صبح مومن هستند و هنگام غروب کافر میشن .
شما فرض کنید تمام دنیا حتی مبلغین و علما امروز مرتد بشن و بهتون بگن (اعوذ بالله) خدایی وجود نداره و هرچی قبلن تبلیغ کردن دروغ و افسانه بوده . باید یاد بگیریم حتی در اون روز هم به الله ایمان داشته باشیم و اثبات کنیم بخاطر حرف تلویزیون و علما و ... به خدا رو نیاوردیم بلکه سرچشمه ی ایمان در قلب ماست .
من خدا رو باور دارم نه به خاطر اینکه عده ای قبولش دارن . خدا رو باور دارم چون در قلبم و عقلم یه عاملی هست که میگه وجود داره . فرمایشات علما هم چراغ راه و وسیله ای برای شناخت بیشتر خداست .
عرض دیگرم اینه که تصور کنید در زمان پیامبران هستید . از شما خواسته نشده مردم یک شهر رو به خدا پرستی دعوت کنید . از شما خواسته نشده حتی همکاراتون رو به خداپرستی دعوت کنید . فقط به ندای قلبتون توجه کنید و صبر کنید .
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ «بی‌گمان آنان که گفتند: خداوند پروردگار ماست، آنگاه پایداری ورزیدند، نه ترسی بر آنان است و نه غمگین می‌گردند».
أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ «اینان یاران بهشتند که در آن جاودانه‌اند، به (پاداش) آنچه می‌کردند».

اِنَّ الذین قالو ربُّنا الله ثُم استقاموا تَتَنزَلُ عَلیهم الملائکهُ اَلّا تَخافوا و لا تَحزَنوا و ابشِرُوا بالجنه التی کنتم توعدون
(سوره ی فصلت ، آیه ی ۳۰)
آنان که گفتند : پروردگار ما الله هست و بر این ایمان پایدار ماندند ، فرشتگان بر آن ها نازل شوند که دیگر هیچ ترسی و حزن و اندوهی نداشته باشید و شما را به همان بهشتی که وعده دادند بشارت باد .

یک نکته دیگه هم لازمه بگم :
بهتره این فکر رو نکنید که روحتون آلوده شده . شیطان از راههای مختلف سعی در نفوذ در دلهای ما داره . همونطور که هنگام دیدن بعضی صحنه ها از نظر بصری چند روز اون صحنه جلوی چشممون میاد و مارو به بعضی کارها وسوسه میکنه با شنیدن برخی حرفها هم ممکنه شیطان بتونه گارد مارو بشکنه ولی اگه مقاومت کنید در واقع نبرد با شیطان رو با پیروزی تموم کردید . این شما و قلب شما نیست که آلوده میشه بلکه هجمه های شیطان هست که در اعصاب شما رژه میره و هنگامی که افکار آزاردهنده و حرفهای همکاراتون در ذهنتون تداعی میشه بهتره یک لحظه زیر لب بگید : برو شیطان ... دور شو ای دشمن خدا ... لعنت خدا بر تو که قصد داری قلب منو تسخیر کنی ... من تسلیم تو نخواهم شد ... پناه میبرم به پروردگار حفیظ و قادر و فاتح و عظیم و قهار خودم از شر خباثتها و کینه های تو ...
و بعد کمی سوره ی قل اعوذ برب الناس ... رو بخونید بعد از چند لحظه متوجه جاری شدن چشمه ای از ایمان در قلبتون میشین و به یاری فرشتگان نگهبانی که خدا برای محافظت ما از شر شیطان قرار داده از افکار آزاردهنده و وسوسه ها و دودلی هایی که شیطان لعین بر دل ما وارد میکنه خلاص میشید .

پرسش:
همکارانم به اصول مذهبی پایبند نیستند،من در این شرایط چگونه باید رفتار کنم؟

پاسخ:
به طور کلی در برخورد با افراد جاهل باید مراقب بود. واکنش در برابر رفتار جاهلانه افراد، بايد همراه با حسن برخورد و جلب اعتماد و گام به گام باشد. (1)
هرگز نمي توان با خشم، ديگران را مورد نقد قرار داد و يا از گناه باز داشت؛ استفاده از جملاتي مانند "اين عمل در شأن شما نيست" و "شأن شما بالاتر از اين ها است" قطعا مؤثرتر خواهد بود.
اگر کسي به مقام معظم رهبري و نظام اسلامي و بلکه مقدسات توهين کند و یا احکارم دین را رعایت نکند، بايد با استدلال و برهان و رعايت احترام و ادب، روشنگري و دفاع نموده و به فريضه امر به معروف و نهي از منکر عمل نمود. اگر احساس مي کنيد حرف هاي شما در مخاطب بي تأثير است، به هيچ وجه بحث را ادامه نداده و با تغيير موضوع بحث ازجدال پرهيز کنيد .
پرسشگر گرامی؛
تذکر به دیگران و نهی از منکر از دو راه ممکن است :
یک راه مربوط به عمل و رفتار خود انسان است، یعنی با انجام کارهای خوب و ترک کارهای بد و گناه دیگران را هدایت کند و عملا او را به ترک گناه و انجام کارهای خوب دعوت کند.
ْامام صادق (علیه السلام) فرمود:«
کُونُوا دُعَاةَ النَّاسِ بِأَعْمَالِکُمْ وَ لَا تَکُونُوا دُعَاةً بِأَلْسِنَتِکُم‏»(2) یعنی مردم را با اعمال خود دعوت به کارهای خوب و دین داری کنید، نه به صرف زبان.
در روایت دیگری فرمود:«
کُونُوا لَنَا زَیْناً وَ لَا تَکُونُوا عَلَیْنَا شَیْنا»(3) یعنی با اعمال و رفتار خوب مایه افتخار ما اهل بیت باشید و با عمل بد مایه سرشکستگی ما نباشید.
از مجموع روایات استفاده می شود که بهترین نوع امر به معروف و نهی از منکر و هدایت دیگران امر به معروف و نهی از منکر عملی است. با رفتار نیک ، اخلاق خوب و انجام کارهای خوب و ترک گناه عملا دوستان و آشنایان را به سوی خوبی ها هدایت و راهنمائی کند.

اگر بتوانید با رفتار خوب و انجام کارهای خوب تغییری در رفتار و عملکرد دوستان خود ایجاد کنید، بسیار خوب است ،مثلا زمانی که با دوستان خود هستید ، وقت نماز که شد ، اول نماز بخوانید و بگوئید: وقت نماز است . باید نماز بخوانم، یا اگر بحث غیبت و امثال آن باشد ،با اخلاق نیک بگوئید: از این بحث بگذریم که گناه است. یا برخی از کارهای نادرست را می بینید، خود را ناراحت نشان دهید و از آن کار فاصله بگیرید.

اما اگر امربه معروف و نهی از منکر از راه عمل ممکن نشد یا مؤثر نشد و نیاز به امر به معروف و نهی از منکر زبانی باشد، باید شرایط آن در نظر گرفته شود.
امر به معروف و نهی از منکر در صورتی واجب می باشد که تمام شرایط را داشته باشد . اگر بعضی از شرایط امر به معروف موجود نباشد،امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست. (4)
اگر به دوستان خود با شرایط امر به معروف که در رساله عملیه ذکر شده، تذکر دادید و ایشان بی توجهی کردند و حرف شما را گوش نداند ، لازم نیست دوباره امر به معروف و نهی از منکر کنید.

و در صورتی که مجبور هستید در همان محیط بمانید باید به این مهم توجه داشته باشید :
یكی از مباحث بسیار مهم در مسایل اجتماعی، میزان و نحوه ارتباط انسان‌ها و به عبارتی، دوستی‌ها و روابط دوستانه با یكدیگر است. انسان از انتخاب دوست ناگزیر است و محتاج به دوست. نكته‎ مهم در این میان، تاثیر بسیار دوست بر شخصیت انسان است كه در قرآن كریم و روایات معصومان (علیهم‌السلام)، به این موضوع اشاره شده است.

در سوره فرقان، خداوند حال برخی ظالمان را این ‌گونه بیان می‎دارد:
‹‹(روز قیامت) روزی است كه می‎بینی ظالم (از شدت حسرت) دست خود را می‌گزد و (می‎گوید:) ای ‌كاش با فلان شخص دوست نمی‎شدم!›› (5)

سعدی در تأثیر همنشینی می‌گوید:
گلی خوشبوی در حمام روزی *** رسید از دست محبوبی به دستم
بدو گفتم که مشکی یا عبیری
*** که از بوی دل‌آویز تو مستم
بگفتا من گلی ناچیز بودم
*** و لیکن مدتی با گل نشستم
کمال همنشینی در من اثر کرد
*** و گر نه من همان خاکم که هستم

تأثیرپذیری انسان‌ها به همدیگر به تدریج و در طی دوران اتفاق می‌افتد، نه یک باره تا انسان متوجه شود و جلوی آن را بگیرد. چه بسا انسان اصلاً متوجه تأثیر در خود نشود؛ چون به تدریج صورت گرفته است.
حضرت امام جواد(علیه السلام)می‌فرماید: «از دوستی و همنشینی بدان بپرهیز که همچو شمشیر برهنه‌اند؛ ظاهرش زیبا و اثرش بسیار زشت است‌».(6)
بر این اساس :
اگر می توانید محل کارتان را تغیر دهید در غیر این صورت سعی کنید از تاثیر منفی همنشینی با این افراد در امان بمانید.

پی نوشت ها :
1. نازعات (79) آيات 18 و 19.
2. بحارالأنوار،مؤسسة الوفاء، بيروت، لبنان، سنة النشر: 1404 ه.ق، ج5 ،ص198
3. وسائل ‏الشیعة ،ج 12 ،ص8
4. توضح المسائل مراجع، دفتر نشر اسلامی، ج 2، ص 619
5. فرقان (25) آیه 27 ـ 29.
6. علامه مجلسي، بحار الانوار، ج 71، ص 198.

موضوع قفل شده است