جمع بندی مشاوره با نامحرم!

کارشناس بحث: استاد سینا

همانطور که مستحضر هستید در اسلام برای هر یک از اعمال و رفتارما ملاک ومعیارهای خاصی در نظر گرفته شده است وبر ما لازم است تمام اعمال و رفتار خود را متناسب با همان معیارها منطبق سازیم.

یکی از مهمترین امور در ارتباطات، بحث نیت عمل می باشدچرا که نیت انسان به عمل انسان هویت می دهد.بنابراین در ارتباط با نامحرم نیز باید نیت ارتباط ،نیت معقول و مشروعی باشد.بعضی مواقع افراد هدفشان فقط صحبت کردن و اصل ارتباط است و امور دیگر را بهانه ای برای رسیدن به این امر قرار می دهند که طبیعتا این امر مورد رضایت اسلام نیست.

اما در بعضی شرایط انسان ناچار به برقرای ارتباط با نامحرم می شود لازم است بدانیم کهدر آموزه های اسلام در رابطه با جزئی ترین نوع ارتباط هم دستور فقهی و اخلاقی وارد شده است تا انسان در برقراری ارتباطات لطمه نخورد.نگاه کردن، صحبت کردن، خنده ، ملاقات و خلوت کردن، هر کدام در اسلام حدودی دارد و مقرراتی که لازم است مورد توجه قرار گیرد.

گاهی برای حل مشکلات و گرفتن مشاوره می توانیم از مشورت کسانی که همجنس هستند بهره ببریم خوب در مرحله ی اول از نظر اخلاقی توصیه می شود که مشورت با همجنس صورت گیرد اما چنانچه شرایط برای این امر فراهم نشود یا مشاور قابلی با این شرایط وجود نداشته باشد مراجعه به نامحرم برای مشورت اشکالی ندارد (توجه کنید که گاهی بحث فقهی است و گاهی بحث اخلاقی. در بحث فقهی بارعایت حکم، شما نمره قبولی را می گیرید اما رعایت نکات اخلاقی فقط دریافت نمره قبولی نیست بلکه(به میزان رعایت) کسب بالاترین نمرات است.)

در ارتباط با نامحرم برای مشاوره مثل هر ارتباط دیگری باید نگاه ها کنترل شود چنانچه این ارتباط باعث ایجاد نگاه حرام یا مقدمات آن شودباید ترک شود.

در گفتگوها نیز باید دقت لازم را بخرج داد گاهی ما می توانیم مسئله ای را با بکار بردن واژه های مأخوذ به حیا بیان کنیم یا مطلبی را غیر مستقیم به مخاطب نامحرم بفهمانیم لازم نیست به جهت مشاوره، صریح و بی پرده در مورد همه ی امور صحبت کرد.گاهی حتی بیان کردن بعضی جزئیات در مشاوره لازم نیست پس توجه کنید که هم به حد کفایت و ضرورت صحبت کنید و هم در بکار بردن لفظ و محتوا حیا را در نظر بگیرید.

شوخی کردن با نامحرم، حریم میان آنها را کم رنگ می کند و احتمال وقوع گناه را تقویت می نماید،بنابراین در مشاوره گرفتن به این امر نیز توجه ویژه داشته باشید.

همچنین ضرورت دارد که لحن کلام خود را به گونه ای قرار دهید که از ایجاد هر گونه تحریک، تطمیع و وسوسه در مخاطب جلوگیری شود.

نحوه پوشش و آرایش در برابر جنس مخالف نیز عاملی مؤثر در کیفیت مطلوب یا نامطلوب رابطه محسوب می شود.

به طور کلی اسلام می گوید روابط زن و مرد در محدوده قانون و براساس ضرورت ، اشکال ندارد به شرطی که شخص بداند در اثر تداوم ارتباط به گناه نمی افتد.

در رابطه با تذکرات اخلاقی فرقی بین مشاوره های تلفنی و اینترنتی ویا حضوری نیست و رفتار وگفتار ماخوذ به حیا و رعایت شرایط ارتباط لازم است مد نظر گرفته شود.

با تشكر از كارشناس محترم سينا
با اجازه شما يك كتاب معرفي كنم

کتاب مشاوره زیر گنبد فیروزه­ای منتشر شد خبرگزاری رسا ـ کتاب «مشاوره زیر گنبد فیروزه ای» به همت انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی منتشر شد.

به گزارش خبرگزاری رسا، کتاب «مشاوره زیر گنبد فیروزه ای» مجموعه از استفتائات فقهی در حوزه مشاوه روان­درمانی اثر محمد حسین قدیری به همت انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی قدس سره الشریف منتشر شده است.

این اثر با که با همکاری حجت الاسلام سید محمد تقی علوی تدوین یافته به مباحث علمی مختلف مبتلا به در حوزه مشاوره و روان­درمانی می­پردازد که به صورت پرسش و پاسخ­های فقهی در این حوزه گردآوری شده است.

«تفاوت روان­ درمانی و مشاوره»، «ازدواج ­های فامیلی»، «روان‌درمانی خانواده»، زمان استفاده از خانواده درمانی»، «آموزش عاطفی» و «انواع ارتباطات غیر کلامی» از بخش­های این کتاب است.

کتاب «مشاوره زیر گنبد فیروزه­ای (1)» در 138 صفحه از سوی مؤسسه امام خمینی روانه بازار نشر شده است.

تذكر:
سؤالات متخصص و مراجع سؤالات و استفتائات فقهي است و بعضا سؤالاتي است كه فقه و مسائل روان شناسي غرب اصطكاك دارد

معرفي كتاب و نرم افزار

1. جوانان و نوجوانان
2. ازدواج
3. همسران
4. فرزند پروری
5. بانوان
6. علم و پژوهش
7. مسائل و اختلالات روان شناختی
8. مشکلات و اختلالات جنسی
9. وسواس
10. روان شناسی قضایی و جنایی
11. سایر موارد
12. مراجع

احكام روان شناختي 178,487 بازديدكننده داشته و نرم افزار آن 47704 بار دانلود شده است

1- كتاب احكام روان شناختي 1
3- وب سايت (اين)

چند نمونه از پرسش و پاسخ هاي اين كتاب

خلوت مشاوره اي1
پرسش: بسياري از مشاوره‌ها ميان دو ناهم‌جنس، در اتاقي خلوت و دربسته برگزار مي‌شود. بيشتر روان‌درماني‌ها معمولاً در هر جلسه از 45 دقيقه تا يک ساعت است. از ‌سوي ديگر، به جلسات بسياري در روزهاي مختلف نياز دارد.

الف) آيا خلوت دو ناهم‌جنس براي مشاوره و روان‌درماني، با توجه به مدت هر جلسه و تعداد جلسات در فرايند درمان، ازنظر شرع براي مشاور و مُراجع اشکال دارد؟
ب) با توجه به خلوت‌هاي طولاني در اين مشاوره‌ها و با وجود مشاور هم‌جنس، رجوع به ناهم‌جنس اشکال دارد؟
ج) غالباً مشاوران به منشي توصيه مي‌كنند براي اينکه مُراجع احساس راحتي کند و راحت بتواند از احساسات و مشکلات خود سخن بگويد، در اتاق باز نباشد و او يا ديگران وارد اتاق نشوند و منشي در هنگام ضرورت با تلفن با مشاور مرتبط باشد. با اين وصف، آيا خلوت دو نامحرم اشکال دارد؟ اگر در موضع تهمت باشند چطور؟
د) در خانواده‌درماني و زوج‌درماني، گاهي لازم است که مشاور با اعضاي خانواده جداگانه مشاوره کند. هنگامي که مشاورِ مرد با خانم يا دخترِ خانواده مشاوره دارد، در بسياري موارد، مردان خانواده ازروي غيرت (بجا يا نابجا) احساس راحتي ندارند و اين خلوت‌هاي طولاني سبب نگراني و بدگماني آنان مي‌شود. به همين دليل، گاهي مردان زير بار اصل مشاوره نمي‌روند. آيا اين بدگماني مرد، که خارج از کنترلش هست، گناه است؟ آيا لازم است که مشاوران با تدابيري خود را از موضع تهمت خارج کنند و سبب دفع و رفع موانع کمک گرفتن افراد از مشاور شوند؟
پاسخ: الف) اگر اتاق در‌بسته نباشد و براي ديگري امکان ورود داشته باشد و مسائل شرعي مربوط به ارتباط با نامحرم رعايت شود، مانعي ندارد.
ب) با وجود مشاور هم‌جنس، سعي کنند به غيرهم‌جنس مراجعه نکنند.
ج) اگر امکان ورود باشد، هر‌چند کسي وارد نشود، خلوت با زن بيگانه محسوب نمي‌شود. بلي، اگر در معرض تهمت باشند بايد اجتناب کنند: إتّقُوا مِن مواضع التُهَم.
د) اين احساس براي مرد گناه نيست و بايد مشاور تدبيري بينديشد که اين مشکل رفع شود؛ مثل تعبية پنجرة شيشه‌اي در اتاق مشاوره يا استفاده از دوربين مدار‌بسته و امثال آن.

پی نوشت :
1.سيدمحمدتقي علوي و محمدحسين قديري، مشاوره زير گنبد فيروزه اي(استفتائات فقهي در حوزه مشاوره و درمان درماني)، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني قم(ره)، ص113.

خلوت مشاوره اي 2
پرسش: به دليل حساسيت‌هاي مُراجع به شخصيت و واکنش‌هاي مشاور و احتمال رخ دادن «انتقال» (مثبت يا منفي) در فرايند مشاوره و روان‌درماني، نگاه کردن مشاور به مُراجع مهم است؛ به‌گونه‌اي‌که اگر مشاور به مُراجع نگاه نکند، مُراجع گمان مي‌كند که با او همدل نيست، وي را طرد خواهد کرد، به گفته‌هايش اعتنا نمي‌کند و به نگرش و احساساتش نگاهي تمسخرآميز دارد. بنابراين، فرايند مشاوره با مشکل روبه‌رو مي‌شود. آيا شرعاً اين ارتباط درماني، که غالباً دراز‌مدت است، و اين نوع نگاه به مُراجع اشکال دارد؟
پاسخ: ارتباط درماني طولاني‌مدت، به شرط عدم لذت از يکديگر و عدم مفسدة ديگر، مانعي ندارد؛ اما حکم نگاه طولاني همان است که در مسئلة قبل گفته شد؛ البته اگر در ابتداي جلسات مشاوره به مُراجع تفهيم شود که نگاه نکردن به او از جهت بي‌توجهي نيست، بلکه به لحاظ رعايت مسائل شرعي است، قطعاً تأثير منفي و مخرب در مخاطب نخواهد داشت.[1]

پی نوشت :
1.سيدمحمدتقي علوي و محمدحسين قديري، مشاوره زير گنبد فيروزه اي(استفتائات فقهي در حوزه مشاوره و درمان درماني)، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني قم(ره)، ص113.

مديريت غريزه جنسي
پرسش: شرايط ازدواج براي من مهيا نيست. براي كنترل شهوت با مشاور دانشگاه مشورت كردم. او گفت که بدون افراط، براي كاهش فشار رواني، استمنا كن. استدلال او اين بود كه همان‌گونه كه هنگام اضطرار، خوردن مردار براي شخص گرسنه مباح است، غريزة جنسي را نيز، كه يك نياز فيزيولوژيك طبيعي است، به هنگام اضطرار مي‌توان با استمنا خاموش كرد. آيا اين استدلال درست است؟
پاسخ: استمنا حرام است و براي جلوگيري از فشار رواني از کثرت شهوت مي‌توانيد از راه‌هاي عقل و شرع‌پسند مانند ازدواج موقت، انجام ورزش، روزه، اجتناب از غذاهاي مقوي و محرک (ادويه‌جات، موز و...) و لباس‌هاي تنگ و عدم توقف در محيط خلوت و...، اقدام کنيد.[1]

پی نوشت :
1.سيدمحمدتقي علوي و محمدحسين قديري، مشاوره زير گنبد فيروزه اي(استفتائات فقهي در حوزه مشاوره و درمان درماني)، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني قم(ره)، ص58.

اخلاق حرفه‌اي
پرسش: يکي از اصول مهم حقوق مسلمانان و اخلاق حرفه‌اي در مشاوره، اصل رازداري است. برخي مشاوران را مراکز آموزشي يا اداري و انتظامي به همکاري دعوت مي‌کنند. رازگشايي سبب مي‌شود که افراد زير‌مجموعه به مشاور اعتماد نكنند يا اصلاً براي رفع مشکل نزد او حاضر نشوند و اگر حاضر شوند، در بازگويي مسائل و مشکلاتشان مقاومت کنند و صادقانه با مشاور همراهي نکنند.
الف) آيا مشاور اجازه دارد که اطلاعات محرمانة مُراجعان را، که به‌عنوان راز در اختيارش مي‌گذارند، به آن مراکز بدهد؟
ب) آيا اين مراکز حق درخواست افشاي راز را از مشاور دارند؟
ج) اگر درخواست کنند، مشاور چه بايد بکند؟ اطاعت از ما‌فوق يا رازداري؟
پاسخ: به‌طور کلي، افشاي اسرار ديگران جايز نيست و مشاور حق ندارد اطلاعاتي را که مُراجع به او داده است براي ديگران بيان کند. بلي، در مواردي که وجود مشکل ممکن است براي جامعه و يا خود شخص خطر‌آفرين باشد و اهميت آن از رازداري مهم‌تر است، گفتن به مقامات مسئول، آن‌هم در حد ضرورت، مانعي ندارد. مثلاً اگر مشاور متوجه شود که مُراجع، خلباني است که مشکلات عصبي خاصي دارد و در مواقع حساس ممکن است کنترل از دست او خارج شود و يا در پست نظامي و انتظامي است که ممکن است به ديگران لطمه وارد کند، گفتن به مسئولين مربوط لازم است. در مثل موارد فوق، مراکز هم مي‌توانند درخواست اطلاعات کنند و مشاور هم، در حد ضرورت، بايد پاسخ‌گو باشد.[1]

پی نوشت :
1.سيدمحمدتقي علوي و محمدحسين قديري، مشاوره زير گنبد فيروزه اي(استفتائات فقهي در حوزه مشاوره و درمان درماني)، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني قم(ره)، ص118.

درمان بيماران رواني
پرسش: آيا بر دولت اسلامي پرداخت هزينة سنگين درمان بيماران رواني شديد واجب است؟
پاسخ: صرف سنگين بودن هزينة درمان، تکليفي بر عهدة دولت نمي‌گذارد؛ اما در مورد خانواده‌هاي فقير، هم مردم و هم دولت مؤظف به کمک و درمان هستند.[1]

پی نوشت :
1.سيدمحمدتقي علوي و محمدحسين قديري، مشاوره زير گنبد فيروزه اي(استفتائات فقهي در حوزه مشاوره و درمان درماني)، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني قم(ره)، ص32.

مشکلات بیماران روانی
سؤال: برخي کساني که درگير بيماري شديد رواني (سايکوز) هستند ممکن است به خود يا ديگران ضرر جاني يا مالي و ناموسي سنگيني بزنند. با توجه به اينکه هنگام شدت گرفتن اين بيماري، «کنترل» اين بيماران از عهدة خانواده خارج مي‌شود، آيا بر افراد آگاه، به‌ويژه خويشاوندان و ارحام، واجب مي‌شود که براي درمان يا بستري كردن اين بيماران به خانوادة آنها کمک کنند؟ حکومت اسلامي چه وظيفه‌اي در ‌اين ‌باره دارد؟
پاسخ: جلوگيري از ضررهاي جاني و ناموسي او بر همه واجب است؛ اما جلوگيري از خسارت مالي بر ديگران واجب نيست و معالجة او بر وليّ واجب است، مگر اينکه هزينة درمان نامتعارف باشد و بيمار مالي نداشته باشد که در اين صورت، معالجه و نگه‌داري بر حکومت لازم است. [1]

پی نوشت :
1 . مشاوره زیر گنبد فیروزه ای، سید محمدتقی علوی و محمدحسین قدیری، مرکز مشاوره مؤسسه امام خمینی قم، 1392، ص12.

خیلی سخت میگیرید
چه عیبی داره آخه
:moteajeb:

خوب طبیعتا در گفتگو و مشاوره صحبتهای گوناگونی پیش می آید گاهی مشاوره گیرنده خودش اصرار بر پرحرفی دارد و به نظرش می رسد که لازم است همه ی ریز و درشت مسائل را صریح وبی پرده بیان کند و گاه حتی ممکن است بعضی مشاوران که ان شا الله تعدادشان زیاد نیست اصرار بر ادامه ی صحبتهایی داشته باشند که علم به آنها تاثیرمطلوبی بر روند مشاوره ندارد.نکته ی مهم در رابطه با حد ضرورت این است که حد ضرورت یعنی وجود نیاز.
به این معنا که دانستن مساله ای در امر مشاوره نیازحتمی است و بدون دانستن ان مشاور نمی تواند مشاوره ای خوب ارائه دهد .در اکثر مواقع انسان خودش با کمی دقت بخوبی می تواند تشخیص دهد که بیان کردن چه نوع مسائلی در مشاوره می تواند راهگشا باشد این که هر چه مسائل بیشتر و بیشتر بیان شود مشاور بهتر می تواند تشخیص دهد امری مطلق نیست چرا که مشاور با دارا بودن فاکتورهای اصلی می تواند به نوع مشکل پی ببرد و راه حل را ارائه دهد مگر در بعضی از انواع مشاوره که برای تشخیص بیماری خاص مشاور نیازمند است به جزئیات نیز علم داشته باشد.

بنابراین در مرحله ی اول توصیه می شود که چنانچه مشاوری را انتخاب می کنید نسبت به نوع عملکرد و رفتار او اطمینان کامل داشته باشید در واقع شناخت مشاور مهمتر از اصل مشاوره است چرا که اگر مشاور خوبی انتخاب نشود مشکلات عدیده ای می تواند بوجود اید.

در مرحله ی بعد می توانید با اعتماد به مشاور با او مشورت نمایید تا جایی که مطمئن باشید آنچه که مطرح می کنید دانستنش برای مشاور لازم است.

فراموش نکنید که ایجاز و خلاصه گویی یک راهکار بسیار مهم است برای عمل به حد ضرورت.

خیلی از مواقع نیز خود شخص بخوبی می تواند تشخیص دهد که آیا مشاور سوالی که می پرسد ضروری هست یا نه مخصوصا خانم ها با توجه به دقت و تیز بین بودن در امور بسیار سریع متوجه قصد طرف مقابل می شوند که در این صورت نیز اگر سوال بجاست که باید جواب دهید و اگر نابجاست می توانید عدم تمایل خود برای پاسخ آن سوال را به مشاوراعلام نمایید.

در ضمن در پست قبلی هم توضیح دادیم که شما با انتخاب نوع کلام می توانید بهترین شیوه را داشته باشید گزینش کلمات درست و بجا و بیان مطلب بشکل غیر مستقیم نیز می تواند به شما کمک کند.البته این مساله اگر مصداقی مطرح شود بهتر است.

ادم میفهمه دیگه خودش!نه؟!

پست جمعبندی:

سوال :
اگر خانمی برای مشاوره به آقایانی که بسیار در امر مشاوره توانا و متدین هستند اما نامحرمند مراجعه نماید، (با توجه به اینکه واقعا مشاوره این بزرگوارن راهگشا باشد) ، از نظر اخلاقی و تربیتی چگونه است؟
اگر خانمی به صورت حضوری به مشاوره مذهبی و نامحرم ،برای مشاوره مراجعه کند و از آنجایی که بعضا مشاوره ها ممکن است در چندین جلسه صورت بگیرد و مشاوره شونده مجبور است خیلی از مسائل خصوصی اش را بیان نماید (برای حل مشکل) آیا از نظر اخلاقی و تربیتی برای این خانم اشکالی ندارد؟
کلا در چه حیطه و تا چه حد یک خانم از نظر اخلاقی مجاز است از یک آقای متدین مذهبی و بزرگوار اما نامحرم مشاوره بگیرد و تا چه حد آن به تهذیب این خانم لطمه ای وارد نمیکند؟اگر مشاوره حضوری نباشد بلکه به صورت تلفنی باشد اما در جلسات متعدد باشد چطور؟اگر مشاوره کاملا غیر حضوری و از طریق ایمیل باشد و طرفین هم همدیگر را نشناسنداما مشاوره به دفعات زیاد باشد چگونه است ؟
اگر مشاور یک روحانی متدین،باتقوا و مطمئن و با علم اما نامحرم باشد آیا یک خانم میتواند او را به عنوان مشاور زندگی خود انتخاب کند و در موارد مختلفی که به مشکل برمیخورد به دفعات از این فرد بزرگوار به صورت کاملا غیر حضوری(ایمیل) مشورت بگیرد؟

پاسخ:
همانطور که مستحضر هستید در اسلام برای هر یک از اعمال و رفتارما ملاک ومعیارهای خاصی در نظر گرفته شده است وبر ما لازم است تمام اعمال و رفتار خود را متناسب با همان معیارها منطبق سازیم.
یکی از مهمترین امور در ارتباطات، بحث نیت عمل می باشدچرا که نیت انسان به عمل انسان هویت می دهد.بنابراین در ارتباط با نامحرم نیز باید نیت ارتباط ،نیت معقول و مشروعی باشد.بعضی مواقع افراد هدفشان فقط صحبت کردن و اصل ارتباط است و امور دیگر را بهانه ای برای رسیدن به این امر قرار می دهند که طبیعتا این امر مورد رضایت اسلام نیست.
اما در بعضی شرایط انسان ناچار به برقرای ارتباط با نامحرم می شود لازم است بدانیم که در آموزه های اسلام در رابطه با جزئی ترین نوع ارتباط هم دستور فقهی و اخلاقی وارد شده است تا انسان در برقراری ارتباطات لطمه نخورد.نگاه کردن، صحبت کردن، خنده ، ملاقات و خلوت کردن، هر کدام در اسلام حدودی دارد و مقرراتی که لازم است مورد توجه قرار گیرد.
گاهی برای حل مشکلات و گرفتن مشاوره می توانیم از مشورت کسانی که همجنس هستند بهره ببریم خوب در مرحله ی اول از نظر اخلاقی توصیه می شود که مشورت با همجنس صورت گیرد اما چنانچه شرایط برای این امر فراهم نشود یا مشاور قابلی با این شرایط وجود نداشته باشد مراجعه به نامحرم برای مشورت اشکالی ندارد (توجه کنید که گاهی بحث فقهی است و گاهی بحث اخلاقی. در بحث فقهی بارعایت حکم، شما نمره قبولی را می گیرید اما رعایت نکات اخلاقی فقط دریافت نمره قبولی نیست بلکه(به میزان رعایت) کسب بالاترین نمرات است.)
در ارتباط با نامحرم برای مشاوره مثل هر ارتباط دیگری باید نگاه ها کنترل شود چنانچه این ارتباط باعث ایجاد نگاه حرام یا مقدمات آن شودباید ترک شود.
در گفتگوها نیز باید دقت لازم را بخرج داد گاهی ما می توانیم مسئله ای را با بکار بردن واژه های مأخوذ به حیا بیان کنیم یا مطلبی را غیر مستقیم به مخاطب نامحرم بفهمانیم لازم نیست به جهت مشاوره، صریح و بی پرده در مورد همه ی امور صحبت کرد.گاهی حتی بیان کردن بعضی جزئیات در مشاوره لازم نیست پس توجه کنید که هم به حد کفایت و ضرورت صحبت کنید و هم در بکار بردن لفظ و محتوا حیا را در نظر بگیرید.
شوخی کردن با نامحرم، حریم میان آنها را کم رنگ می کند و احتمال وقوع گناه را تقویت می نماید،بنابراین در مشاوره گرفتن به این امر نیز توجه ویژه داشته باشید.
همچنین ضرورت دارد که لحن کلام خود را به گونه ای قرار دهید که از ایجاد هر گونه تحریک، تطمیع و وسوسه در مخاطب جلوگیری شود.
نحوه پوشش و آرایش در برابر جنس مخالف نیز عاملی مؤثر در کیفیت مطلوب یا نامطلوب رابطه محسوب می شود.
به طور کلی اسلام می گوید روابط زن و مرد در محدوده قانون و براساس ضرورت ، اشکال ندارد به شرطی که شخص بداند در اثر تداوم ارتباط به گناه نمی افتد.
در رابطه با تذکرات اخلاقی فرقی بین مشاوره های تلفنی و اینترنتی ویا حضوری نیست و رفتار وگفتار ماخوذ به حیا و رعایت شرایط ارتباط لازم است مد نظر گرفته شود.

سوال:
در مورد صحبت با نامحرم توصیه میشود به ضرورت اکتفا شود ، حال یک خانم در مشاوره هایی که میگیرد از کجا تشخیص دهد تا چه حد از صحبت هایش ضرورت است؟ زیرا در مشاوره هرچه توضیح کامل تر باشد تشخیص برای مشاوره دهنده راحت تراست،از شما تقاضامندم حد ضرورت و راه تشخیص آن را در مشاوره از نظر اخلاقی بیان بفرمایید

پاسخ:
خوب طبیعتا در گفتگو و مشاوره صحبتهای گوناگونی پیش می آید گاهی مشاوره گیرنده خودش اصرار بر پرحرفی دارد و به نظرش می رسد که لازم است همه ی ریز و درشت مسائل را صریح وبی پرده بیان کند و گاه حتی ممکن است بعضی مشاوران که ان شا الله تعدادشان زیاد نیست اصرار بر ادامه ی صحبتهایی داشته باشند که علم به آنها تاثیرمطلوبی بر روند مشاوره ندارد.نکته ی مهم در رابطه با حد ضرورت این است که حد ضرورت یعنی وجود نیاز.
به این معنا که دانستن مساله ای در امر مشاوره نیازحتمی است و بدون دانستن ان مشاور نمی تواند مشاوره ای خوب ارائه دهد .در اکثر مواقع انسان خودش با کمی دقت بخوبی می تواند تشخیص دهد که بیان کردن چه نوع مسائلی در مشاوره می تواند راهگشا باشد این که هر چه مسائل بیشتر و بیشتر بیان شود مشاور بهتر می تواند تشخیص دهد امری مطلق نیست چرا که مشاور با دارا بودن فاکتورهای اصلی می تواند به نوع مشکل پی ببرد و راه حل را ارائه دهد مگر در بعضی از انواع مشاوره که برای تشخیص مشکلات خاص مشاور نیازمند است به جزئیات نیز علم داشته باشد
بنابراین در مرحله ی اول توصیه می شود که چنانچه مشاوری را انتخاب می کنید نسبت به نوع عملکرد و رفتار او اطمینان کامل داشته باشید در واقع شناخت مشاور مهمتر از اصل مشاوره است چرا که اگر مشاور خوبی انتخاب نشود مشکلات عدیده ای می تواند بوجود اید.
در مرحله ی بعد می توانید با اعتماد به مشاور با او مشورت نمایید تا جایی که مطمئن باشید آنچه که مطرح می کنید دانستنش برای مشاور لازم است.
فراموش نکنید که ایجاز و خلاصه گویی یک راهکار بسیار مهم است برای عمل به حد ضرورت.
خیلی از مواقع نیز خود شخص بخوبی می تواند تشخیص دهد که آیا مشاور سوالی که می پرسد ضروری هست یا نه مخصوصا خانم ها با توجه به دقت و تیز بین بودن در امور بسیار سریع متوجه قصد طرف مقابل می شوند که در این صورت نیز اگر سوال بجاست که باید جواب دهید و اگر نابجاست می توانید عدم تمایل خود برای پاسخ آن سوال را به مشاوراعلام نمایید.
در ضمن شما با انتخاب نوع کلام می توانید بهترین شیوه را داشته باشید گزینش کلمات درست و بجا و بیان مطلب بشکل غیر مستقیم نیز می تواند به شما کمک کند.البته این مساله اگر مصداقی مطرح شود بهتر است.