امکان تغییر وقت ظهور با دعا
تب‌های اولیه
سلام علیکم باتوجه به اینکه وقت ظهورامام (عج)درنزدخدامشخص میباشدآیابادعای بنده درموردتعجیل درظهورحضرت تغییری درتاریخ ظهور ایجاد میشوددرصورت تغییر آیاخدشه ای نعوذبالله درعلم خدا ایجاد نمیشود التماس دعا
با سلام خدمت شما دوست گرامی
علم قطعی خداوند در مورد حوادث آینده (من جمله بحث ظهور امام زمان (ع)) با در نظر گرفتن تمام اموری است که در این زمینه تاثیر دارد. به عبارت دیگر، خداوند با علم کامل خود نسبت به تمام عوامل موثر در ظهور امام زمان (ع) (مانند دعای شما) می داند که این ظهور چه زمانی اتفاق خواهد افتاد.
البته این بدان معنا نیست که دعای شما در این زمینه تاثیر ندارد بلکه اتفاقا اگر دعای شما و امثال شما نباشد، یکی از عواملی که موجب تعجیل در ظهور می باشد، ناقص خواهد بود و ظهور به تاخیر خواهد افتاد. ولی مسئله آن است که خداوند از پیش می داند که شما چنین عاملی را برای تعجیل در ظهور انجام خواهید داد.
موفق باشید
شماچه دلیلی داریدکه با دعانکردن ظهور به تاخیر می افتد
با سلام خدمت شما دوست گرامی
عرض بنده این نبود که با دعا نکردن ظهور به تاخیر می افتد بلکه مطلبی که بیان شد این است که اگر فرض کنیم ظهور در علم الهی، در سال 1450 اتفاق خواهد افتاد. دعا کردن ما ممکن است آن را به موعدی زودتر منتقل کند و مثلا سال 1430 باشد. حال اگر ما دعا نکنیم، این تعجیل اتفاق نمی افتد و به جای 1430، همان 1450 اتفاق خواهد افتاد. به عبارت دیگر، مراد از اینکه به خاطر دعا نکردن ظهور به تاخیر بیفتد، این است که در حالی که امکان تحقیق زودتر ظهور وجود داشته است (به جهت دعا کردن)، باز هم در موعود دور تر اتفاق بیفتد.
موفق باشید
* لازم به ذکر نیست که ارقامی که در این پاسخ بیان شد کاملا فرضی است و صرفا برای بیان مثال به منظور تقریب به ذهن بوده است و به هیچ وجه قصد بیان زمان واقعی ظهور حضرت را ندارد.
شماچه دلیلی داریدکه با دعانکردن ظهور به تاخیر می افتد
سلام
ظهور مثل بارش بارون د ریک کویر بیابونی هست که سالهاست اب نخورده و چیزی نروییده!
یا به عبارتی دوای شفابخش مردم مبتلا بیماری های مسری هست!
حالا فرض کنید خدا اینو گذاشته توی چاهی تو همون بیابون لم یزرع، و برای بیرون آوردن اون هیچ راهی نداره مگر اینکه تا مییشه توش اب بریزین تا اون دوا بیاد روی اب!
دعا هم همینن حکم رو داره
من گمون کنم اگه یه جنگ دیگه بشه که جوونا هجوم ببرن جبهه که خالص بشن ظهور اگه خدا بخواد اتفاق می افته!
[="#2F4F4F"]هوالعالم
[="#000080"]
اگر خداوند از زمان دقیق ظهور حرفی به میون اورده باشند ؟
خب اینجا باید بگیم که نظر فقط نظر خداست و تلاش برای تعجیل و تاخیرش همچین عاقلانه نیست
[/]
ولی زمان مشخصی برای عام تعیین نشده ...
[="#000080"]فعلا مهم اینه که این امام این رهبر این پیامبر ناظر
در قلوب عشاق حاضر و در وجود اونها ظاهر بشه
[/]
فکر میکنم چیزی که فعلا مهمه,
حضور و ظهور قلب خود ماست که با یاد و نادش صاحب الزمانی میشه
یعنی با همون دعا
[="#000080"]
اصلا وقتی برای ظهور آقا یا هر چیزی دعا میکنی
حضورش در ذهن و زندگی ادم بیشتر احساس میشه[/]
خدا و حقیقته خدا چیزیه که هست و وجود داره
فقط برای درکش باید بیشتر بهش توجه کرد .
از بهترین راه ...[/]
[="#000080"]
فعلا مهم اینه که این امام این رهبر این پیامبر ناظر
[="#006400"]هوالعالم و هوالاول[/]
اصل منظورم ازین جمله اینه که
ما باید درک کنیم ,مومنین صاحب مقام بالاتر و پایین تر از ما ,که میبینیم
خودشون معذوریت ها و ماموریت های الهی دارند
مخصوصا مسلمانی که باید سرباز آقا صاحب الزمان باشه
[="#DAA520"]
بنابراین از سربازان اسلام
مخصوصا فرماندهان تا فرمانده کل قوا
نباید درخواست و انتظاری بیشتر یا کمتر از دستور آقا صاحب الزمان داشته باشیم
نباید بخاطر منافع شخصی خود, انتظار نادیده گرفتن دستور فرمانده دنیوی و خدا و پیغمبر و امام رو داشته باشیم
[/]دین تقریبا اینطور میگه
تو ! راهنمای تو ! مرجع ! رهبر ! معصوم تو (امامان معصوم = رهبران معصوم)! پیامبرت و در راس همه اینها خداست
که سلسله مراتب نظام دینی رو تشکیل میده ...
دستور کاری که رضای خدا درش نباشه دستور دینی نیست
و ما نباید انتظار داشته باشیم که بزرگان حی و حاضر به درخواست ما چنین دستوراتی رو وارد دین کنند که خدا رو خوش نمیاد .
اینکه میگن ولایت فقیه نایبان به حق صاحب الزمان هستند
منظور واضح اینه که باید از نایبان به حق صاحب الزمان باشند
چون همه انسانیم و احتمال لغزش داریم و اگر اگاهانه بلغزیم و نپذیریم! گناهکاریم !و در این صورت نمیتونیم که از نایبان اقا باشیم
پس نباید همدیگرو . جلو دستی و بالاسری رو تحت فشار بذاریم و بخواییم که بلغزه و بر خلاف امر خدا کاری کنه
که خدا رو خوش نمیاد .[/]
در فرهنگ اسلامی نیّت و قصد، ارزش و جایگاه خاصی دارد؛ تا آنجا که رسول گرامی اسلام(ص) می فرمایند: « نیت مؤمن از عملش برتر است». نِیة المؤمنِ خیرٌ مِن عَمَلِه. الکافی، ج2، ص84، ح2. از این رو کسی که در دلش نیّت انجام عمل خیری را داشته باشد، از ثواب آن عمل بهره مند می شود حتّی اگر توفیق انجام آن عمل خیر را نیابد. امام علی(ع) می فرماید: «إحسانُ النیةِ یُوجبُ المثَوَبِة؛ نیت نیکو، موجب پاداش است». غررالحکم، ح1265 بر همین اساس در فرهنگ اسلامی، انتظار فرج و امید تحقّق دولت آل محمّد(ص) چنان قدر و قیمتی دارد که شاید کمتر عملی می تواند به آن برسد. کسی که صادقانه انتظار ظهور آقا و مولایش را می کشد و از ته دل برای فرج آل محمّد دعا می کند؛ ثوابش برابر با کسی است که ظهور را دریابد و با مولایش همراه شود امام صادق(ع) فرمودند: هر کس بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید: «الّلهمّ صلّ علی محمّدٍ و آل محمّدٍ و عجّل فرجهم؛ خداوندا! بر محمّد و خاندان او درود فرست و در فرج ایشان تعجیل فرما» نمیرد تا قائم(ع) را دریابد طوسی، محمّدبن الحسن، مصباح المتهجّد، ص328. «دعا» چنانكه بعضي از محققين فرموده اند: بر حسب لغت به معني «ندا» است و بر حسب عرف و اصطلاح، توجه به سوي خدا و طلب رحمت از او به طور فقر و مسكنت و خضوع است؛ و بر سپاس و ستايش و تسبيح و تنزيه باري تعالي نيز اطلاق ميشود، زيرا سپاس و ستايش نيز نوعي درخواست و مسئلت عطا و موهبت است از آیات قرآن استفاده می شود که همه ادیان الهی نقش و جایگاه ویژه ای برای دعا قائل شده اند و پیامبران نیز علاوه بر دعا در حق امت خود آنان را به تضرع در درگاه الهی فرا می خواندند. دعا و نیایش در همه ادیان به خصوص ادیان توحیدی وجود داشته و کسانی که از این عامل معنوی بهره نمی گرفتند دچار خسران و ضررهای قابل توجه می شدند.
اول آن كه از براى قضاى حاجت و دفع بليات و نجات از نارحتى ها و رسيدن به مقاصد و مطالب ، چهارده هزار صلوات مى فرستد و هر هزار صلوات را كه تمام مى كند به ترتيب به يكى از چهارده معصوم - (عليه السلام ) - هديه مى كند تا حضرت صاحب الامر عجل الله تعالى فرجه الشريف اللثالى ، فيض كاشانى . دعا در فرارسيدن زمان ظهور، اثر قطعي دارد و ترك آن موجب تاخير در امر فرج خواهد شد و از دقت در حديث بني اسرائيل و ساير روايات استفاده مي شود كه امر ظهور بداپذير است و ممكن است با تضرع و دعاي مومنين و استجابت حق تعالي حتي برخي نشانه هاي حتمي (كه مقدمه يا مقارن ظهور قرار است به وقوع بپيوندند و شديد و سخت بوده و گرفتاري ها و ناگواري هايي در بردارند)بخشيده شده و محقق نشوند.
حاضر
سلام و درود بر شما
چند نکته اساسی نباید از اذهان دور بماند:
1. اساساً غيبت امام زمان (عجل الله تعالی فی فرجه) بر اساس اسباب و حكمت هايى صورت گرفته است كه اگر چه به برخى آنها در روايات مختلف تصريح شده، اما دانستن همه آنها در دوران غيبت آن بزرگوار، ممكن نيست. امام صادق (علیه السلام) مى فرمايد: انَّ وَجْهَ الْحكْمَة فى ذلكَ لا يَنْكَشف إلاّ بَعْد ظهوره؛ حكمت غيبت امام زمان (عجل الله تعالی فی فرجه) روشن نمى شود، مگر بعد از ظهور آن حضرت.
بنابر اين، ممكن است يكى از حكمتهاى غيبت دچار ساختن انسانها به بلا و مشكلاتى باشد كه باعث روى آوردن آنها به خدا و دعا كردن براى فرج است. چنانكه در قرآن آمده است:
ما انسانها را به شدايد و سختى هاى روزگار مبتلا مى سازيم، باشد كه بهدرگاه ما تضرع و زارى نمايند و به دعا روى آورند. [1]
بر اين اساس، دعا براى فرج نه تنها منافاتى با حكمتهاى الهى ندارد، بلكه خود مىتواند از زمره همين حكمتها به شمار آيد.
2. دعا براى فرج امام زمان (عجل الله تعالی فی فرجه) وظيفه و تكليفى است كه در عصر غيبت در روايات بسيارى بر آن تأكيد شده است. پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) و ائمه هدى (ع) بر چنين دعايى امر فرموده اند، حضرت ولى عصر (عجل الله تعالی فی فرجه) نيز نه تنها شيعيان خود را به دعا كردن براى تعجيل فرج فرمان داده، بلكه كثرت دعا را از آنان خواسته اند. [2]
3. در برخى روايات، دعا براى فرج وسيلهاى براى نجات از هلاكت به شمار آمده است. امام حسن عسكرى (علیه السلام) مى فرمايد: به خدا، فرزندم مهدى را غيبتى است كه در آن هيچ كس از هلاكت نجات نمى يابد، مگر كسى كه خداى (عزوجل) او را بر اعتقاد نسبت به امامتش ثابت قدم بدارد و او را در دعا براى تعجيل فرجش توفيق عنايت فرمايد. [3]
پس بايد گفت: وقتى كه انتظار فرج والاترين نوع عبادت به شمار مى آيد، دعا براى فرج نيز زيباترين جلوه انتظار به حساب مى آيد و اصل دعا گرامى ترين و محبوبترين چيزها در نزد خداست و تأثير آن در تغيير دادن تقدير است. چنانكه در روايات پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) آمده است: أكْثر منَ الدّعاء فَإنَّ الدعاءَ يَردّ الْقَضاءَ؛ [4] زياد دعا كن، زيرا دعا قضاى الهى را باز مى گرداند.
زمان ظهور امام زمان (عج) نزد خداوند مشخص است. اما نزد دیگران مشخص نمی باشد. کسی که آن زمان را تعیین کند، در روایات ائمه اطهار (علیهم السلام)، تکذیب شده است. به چند نمونه از این روایات اشاره می شود:
1. امام صادق (علیه السلام): هر کسی برای ظهور امام قائم، زمانی را تعیین کند، او را تکذیب کنید. [5]
2. عبدالرحمن می گوید: خدمت امام صادق علیه السلام بودم، مهزیار اسدی وارد شد. گفت: فدایت شوم، مرا از زمان ظهور حضرت قائم (علیه السلام) خبر بده، او کجا ظهور می کند و تا چه زمانی منتظر ظهور او باشیم؟ غیبت بسیار طولانی است؟ حضرت فرمود: هرکسی وقت ظهور را تعیین کند، دروغ گفته است. در انتظار ظهور آن، باید صبور باشید. ظهور او، مایه‌ی نجات مسلمین است. [6]
بنابراین زمان ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فی فرجه) مشخص نیست و کسی نمی تواند آن را تعیین کند.
اما در پاسخ این سؤال که، اگر در نزد خداوند زمان آن تعیین شده باشد و خداوند می داند که فلان روز و سال آن حضرت ظهور خواهد کرد، در این صورت، دعا برای تعجیل چه معنا دارد؟ آیا دعا برای تعجیل اثر دارد یا نه باید گفت: عالم، و آن چه در آن است، بر اساس قضا و قدر الهی استوار است. خداوند به علم ازلی، از تمام حوادث عالم آگاه است. ولی، اگر خداوند همه چیز را به علم ازلی می داند، برای هر چیز، اسباب و علل نیز قرار داده است که امورات عالم بر اساس آن پیش می رود. اسباب و علل وقتی بوجود آمد، معلول آن نیز ظاهر می شود. چنان چه در روایات آمده است که صله‌ی رحم، صدقه و... عمر انسان را طولانی نموده، روزی انسان را زیاد می کنند. در حالی که عمر همه‌ی انسان ها نزد خداوند مشخص است. از نظر علمی نیز ثابت شده است، اگر کسی احتیاط و بهداشت را رعایت کند از عمر طولانی برخوردار می شود. و در غیر این صورت به امراضی مبتلا می شود که موجب مرگ او می گردد. در حالی که خداوند به علم ازلی خود، از زمان مرگ تمام انسان ها آگاه است. پس، علم خداوند به زمان مرگ انسان ها، به معنای بی اثر بودن صله‌ی رحم، صدقه، رعایت بهداشت و... نیست. بنابراین، در علم الهی گرچه همه‌ی مقدرات مشخص است، اما مشخص شدن مقدرات بر اساس اسباب و علل های آن ها است. و یکی از آن ها، علل و اسباب های معنوی، مثل دعا است. دعا از آثار و خاصیت های زیادی بهره مند می باشد که سبب شکل گیری بسیاری از مقدرات می شود. چنان که خداوند فرموده است:
1. حضرت نوح (علیه السلام) پیش از آن که گرفتار شود، مرا خواند، استجابت کردم و او را از مهلکه عظیم نجات دادم. [7]
2. اگر حضرت یونس (علیه السلام) اهل تسبیح و راز و نیاز با خدا نبود، تا روز قیامت او را در شکم ماهی نگاه می داشتم. [8] دعای او را قبول کردم و او را نجات دادم، مؤمنین را نیز این چنین نجات می دهیم. [9]
این ها نمونه ای از آیاتی است که توجه به خدا و راز و نیاز با او، را وسیله‌ی رفع گرفتاری و فَرَج در زندگی معرفی کرده است. علاوه بر آن، دعا می تواند باعث تغییر در مقدرات الهی شود.
1. امام صادق (علیه السلام) در این باره فرموده است: «ان الدعا یردّ القضا» [10]؛ دعا حکم الهی را بر می دارد.
2. امام کاظم (علیه السلام) فرموده است: شما را به دعا کردن سفارش می کنم. قضا و قدر، جز اندازه و حکم الهی نیست. هرگاه دعا باشد، این حکم و اندازه را تغییر می دهد. [11]
3. رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) فرموده است: «لا یرد القدر الا الدعا ... اندازه ای که از طرف خداوند تعیین شده باشد، غیر از دعا چیزی او را بر نمی دارد. [12]
بنابراین، علاوه بر اینکه علم خداوند به زمان ظهور به معنای نفی اسباب و علل ظهور نیست، بلکه، علم خداوند به زمان ظهور همراه با علل و اسباب آن از جمله دعا تعلق گرفته است. دعا، نقش بسزائی در تغییر مقدرات الهی دارد و می تواند مقدرات الهی را تغییر دهد.
منابع و مآخذ:
1. سوره انعام، آیه 42.
2. أكثروا الدعا بتعجيل الفرج. (شيخ صدوق، محمد بن علی، اكمال الدين واتمام النعمه، ج 2، ص 485).
3. شيخ صدوق، محمد بن علی، اكمال الدين و اتمام النعمه، ج 2، ص 384.
4. پاینده، ابوالقاسم، نهج الفصاحه، ص 84، ح 446.
5 . صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص 573.
6. صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر، ص 573.
7. سوره انبیاء، آیه 76.
8. سوره صافات، آیه 146.
9. سوره انبیاء، آیه 88.
10. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج 90، باب 16، کتاب ذکر و دعا.
11. همان، ص 295.
12. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 1، ص 2پ47.