جناب راهنما،
1- شما راهکار می خواهید، اما برای چه گروه یا شخصی؟
دولت؟ صدا و سیما؟ خانواده؟ یا .....؟
هر گروهی راهکار خود را دارد و نمی توان راهکارهای دولت را برای صدا و سیما ارائه کرد؟
2- جایگاه ما کجاست؟ آیا ما دولت هستیم؟
آیا نقشی در برنامه ریزی صدا و سیما داریم؟
آیا اکثریت کاربران والدینی هستند که باید به فکر ازدواج فرزند خود باشند؟
اگر جایگاهی در چنین نهادهایی نداریم و حتی بر آنها موثر نیستیم، گفتگو راجع به راهکار برای آنها چه فایده ای دارد؟
3- آیا بهتر نیست که به دنبال راهکارهایی برای جوان ها باشید که مخاطب این سایت هستند؟
متاسفانه، بسیاری از جوانان با مسئله و اهمیت آن آشنا نیستند و بسیاری از آنها که آشنایی دارند دارای 3 مشکل هستند:
1. در بسیاری از موارد به فردی که صاحب فن است، مراجعه نمی کنند و ...
2. در همه امور و مشکلات مشاوره نمی گیرند.
3. راهکارهای مشاور را دقیق اجرا نمی کنند.
امروزه بسیاری از طلاب و روحانیون در متن زندگی مردم حضور ندارند
مشکل دیگر به تعبیر حضرت آیة الله العظمی جوادی آملی زید عزه، خام فروشی است.
امروزه تعداد طلاب بیشتر از قدیم بوده ولی مجتهدین کمتر هستند. عده زیادی از علمایی که در گذشته در متن زندگی مردم بودند، مجتهد بوده اند.
علی علی
جواب بنده هم جواب جناب "مکلف" است
تقریباً با تمام صحبت های ایشون موافقم ، بجز چند اختلاف نظر کوچک
این رو هم اضافه کنم که حتی همین چند نفری هم که میایم اینجا و حرف های همدیگه رو گوش میگیریم ، تعداد کمی از ما حاضر هستیم اگر حرف حق و درستی شنیدیم عمل کنیم و اکثراً میخوایم حرف خودمون به کرسی بشینه ، بدون اینکه توجه کنیم حرفمون درسته یا غلط. حقه یا ناحق
هرچند همون چند نفر هم اگر حرف حق رو بشنویم ، بپذیریم و بهش عمل کنیم ، خیلی با ارزشه
کاربرهای محترم و کاربره های محترمه!
به اون سوال استاد راهنما که من نقل قول کردم هم توجه کنید!
گفتن حالا که جوانان رو جامعه برای ازدواج آماده نمیکنه راه حل بدید
و درباره نظری هم که درمورد مسائل اقتصادی دادن نظر بدید
بحث متفرقه نکنید!
چند بار می‌پُرسی؟!
باز هم میگم:
در مورد مسائل اقتصادی واقعاً نمیتونم راه کاری ارائه بدم. جامعه حساب کتاب نداره و نمیشه درست برنامه ریزی کرد. کلاً وضعِ پیچیده ای میــباشه! نهایت کاری که میشه کرد اینه که یه جا به عنوان شاگرد مشغول شد که لااقل بقیه نگن این مفت‌خوره!
در کُل تو این شرایط خودمون باید گِلیم محترم رو از آب بکشیم :ok:
نهایت کاری که خانواده میتونه بکنه بیشتر در مرحله ی آخر هست؛ اینکه در پیدا کردن همسر مناسب و جلوگیری از اشتباه کمکــمون کنه و بعد از ازدواج احتمالاً یه خورده کمک مالی و ...
واضحه که اکثراً جوانان برای زندگی انفرادی تربیت میشن نه زندگی خانوادگی و نه حتی اجتماعی.
به نظرم آمار بالای طلاق لااقل در مواردی که دلیلش نداشتن تفاهم عنوان میشه به خاطر انتخاب اشتباه، خودخواهی، ناسازگاری و ... هست؛ و اینها هم مواردی نیستن که نشه اصلاحشون کرد.
انتخاب اشتباه هم تا حدی میتونه به خاطر استفاده نکردن از تجربیات و شناخت دیگران و یا شتابزدگی باشه.
[/HR]
علاوه بر این باید در مورد باورها، مراقبِ برداشت و ذهنیت‌های نادرست باشیم و اون‌ها رو اصلاح کنیم.
نمیدونم این مثالی که میزنم چه عواقبی داره! ولی من به دنبال تشویش اذهان عمومی نیستم.
مثلاً : یکی از سؤالاتی که ما از معلم‌های دینی می‌پرسیدیم همین تنبیه زن بود!
البته اون زمان بیشتر برای اینکه وقت کلاس رو بگیریم این سؤال‌ها رو می‌پرسیدیم که البته جواب خوبی هم نمی‌گرفتیم. تا اینکه...
داشتم به یک فایل سخنرانی گوش میکردم که این حرف مطرح شد:
اولاً اینکه تنبیه آخرین مرحله هست، حالا چطوری؟
تنبیه زن هم باید مثل خودش ظریف باشه :Black (3): با یه شاخه گل آروم میزنی رو دستش؛ همین و دیگر هیچ :roz:
بقیه رو نمیدونم ولی من اگه زن بودم، عمداً خرابکاری میکردم تا شوهر عزیزم اینطوری منو تنبیه کنه :Khandidan!::hamdel:
خداییش کسی که به این مسائل دقت نکنه چی میشه؟
به خیال خودش به حکم دین عمل میکنه اما با دست خودش تیشه به ریشه‌ی زندگی میزنه :Ghamgin:
تنها راهی که من به ذهنم میرسه اینه که به صورت خودآموز پیش بریم و به جامعه و رسانه اکتفا نکنیم.
البته لازمه از مشورت افراد امین و با‌تجربه استفاده بشه. :pir:
توکل بر خدا هم لازمه :Doaa:
خیلی جالب گفتی آقا رضا!!:ok::khaneh:
درسته اینا رو در کتابا و غیره گفتن ولی کافی نیست
همونطور که شما هم گفتی توی سریالها و فیلمهای تلویزیونی اصلا ازدواج اسلامی دیده نمیشه
همش شروع آشنایی با عشق و عاشقی و ارتباط مستقیم دختر و پسر هست و بعد هم عروسی های پر خرج و...
آخه سوال دوم استاد رو کسی جواب نمیده!
در زمینه مسائل اقتصادی یه نظر داده استاد و گفته نظرتون درباره نظر من چیه
ولی همه بحث های متفرقه میکنن
منم میگم خوب جواب استاد رو بدید اخه!
با توجه به هشدار کاربران گرامی برمیگردم به بحث اصلی. هر چند که جای بدی نرفته بودم!
.
.
.
به نظر شما رفتن به دانشگاه چقدر ضرورت دارد در حالیکه شغل مناسب پس از آن برای جوانا بوجود نمیاید و دوباره باید دنبال همان کارهایی برود که با دیپلم هم می توانست سراغ آنها برود ولی متاسفانه وارد دانشگاهی شده که فایده آن بسیار کم بوده سن شخص بالا رفته شور و نشاط برای تشکیل زندگی کم شده و... بهتر نیست سیستم وزارت علوم و آموزش و پرورش اصلاح شود تا کسانی که توانایی کمتری در زمینه علمی دارند از بچگی وارد بازار کار شوند تا وقتی 18 سالشون شد صنعتی را فرا گرفته اند و پولی جمع کرده اند و با آرامش بیشتری پس از سربازی و حتی قبل از آن میتونند ازدواج کنند
لطفا نظرات خود را در مورد نظر بنده و راهکارهای خود را در زمینه رشد اقتصادی نوجوانان و جوانان بیان نمایید
:Lflasher: مشخصه که بهتره!
اما تا زمانی که وضعیت دانش آموز و توانمدی هاش رصد نشه چطوری؟ ضمن اینکه در این سن زیاد تفاوت ها مشخص نمیشه. خود من تا سوم راهنمایی، حالم از ریاضی بِهَم میخورد و ظاهراً چندان موفقیتی در این زمینه نداشتم ولی دبیرستان رفتم ریاضی!
چه تضمینی هست یه نفر بره سر یه کاری و بعداً مشخص بشه در یک زمینه ی دیگه استعداد و توانمندی بیشتری داره؟
مسئله خیلی پیچیده هست و راحت نمیشه راهکار ارائه داد.
لازمه ی این اصلاح اینه که به قول بعضی ها مانیتورینگ فرهنگی داشته باشیم. :ok: لااقل کادر مدرسه (مربی ها، مشاورین و ... ) حواسشون باشه که هر دانش آموز چه رفتاری نشون میده، کجا قوی هست و کجا ضعف داره و بعد هدایتش کنن به جایی که به دردش بخوره.
حداقل کاری که نظام آموزشی میتونه انجام بده اینه که الفبای زندگی و اشتغال رو یاد بده. نه صرفاً تئوری بلکه با تمرین و کسب مهارت.
شوخی نیست؛ حداقل 12 سال زیر دست نظام آموزشی باشی، آخرش تمام داشته ها و مهارت هات خلاصه بشه به یه تیکه کاغذ.
12 سال یک جمله رو به سیب زمینی بگی آدم میـشه :Ghamgin:
مهارت هایی مثل مسئولیت پذیری، تلاش کردن، نا امید نشدن، کار گروهی و تشکیلاتی، تقسیم وظایف و ...
الفبای کار کردن اینها هستن. کسی که اینها رو بلد نباشه هر چقدر هم که استعداد داشته باشه به جایی نمیرسه.
خیلی ها البته معتقدند این مسائل ذاتی هستند و ما نمیتونیم یاد بدیم. خوب مشکل دقیقاً از همین جا شروع میشه.
یه مثال میــزنم:
بزرگترین کار گروهی که در طول دوران تحصیل انجام دادید چه بود؟ روزنامه دیواری؛ درسته؟
یه نفر تمام کارها رو انجام میده بقیه پول وسایل رو میدن و فقط نظریه پردازی میکنن!
گزارش کارهای دانشگاه، آزمایشگاه و کارگاه چطور؟
پشت میز کارگاه میشینی یه نفر سریع همه کارها رو انجام میده و اصلاً اجازه نمیده بقیه دست به چیزی بزنن.
خُب برای درست کار کردن، چی لازمه؟ توانایی کار در یک ساختار. کجا باید تمرین شروع بشه؟ اداره!
علاوه بر این باید قبول کرد که سیستم آموزشی هیچ مدیریتی روی بُعدِ پرورشی و فرهنگ نداره. نهایتش اینه که اگه کسی بازیگوش باشه، نمره ی انضباطش پایین میاد :khaneh:
دیگه مشخص نیست که اگه کسی استعداد ضعیفی در برخی زمینه ها داشته باشه باید چکار کنه. اتفاقی که میفته اینه که احتمالاً خانواده بچه رو میفرسته یه مدرسه ی ضعیف، شبانه یا غیر انتفاعی که یه مدرکی بگیره.
برگه امتحانی دانش آموزان متوسطه رو که یه معلم تصحیح کرده بود نگاه کردم :reading:
برام جای تعجب داشت در مورد بعضی مدارس، خیلی ها برگه رو تقریباً سفید تحویل میدن، اکثر بچه ها اینطورن و تعداد کمی زرنگن.
اگه کتاب رو باز هم بکنن نمیتونن جواب رو پیدا کنن، اگه جواب رو جلوشون بذاری باز هم نمیتونن درست رونویسی کنن!
سؤال اینه که چرا باید این ها عمرشون رو اینطوری هدر بدن؟ چه اصراریه آخه؟! البته نمیگم هیچی یاد نگیرن ولی قطعاً باید سطح تواناییــشون لحاظ بشه.
خلاصه و مفید: [INDENT]- فرهنگ زیربنای اقتصاد است.
- هرگونه اصلاح در سیستم آموزش به منظور تأثیرگذاری روی اقتصادی بی فایده هست مگر اینکه: [/INDENT]
[INDENT] فرهنگ را مدیریت پذیر بدانیم.
[/INDENT] [/HR]
راستی چرا کسی به پست های من توجهی نمیکنه؟ کمبود توجه پیدا کردم! :help:
چون طولانی می نویسم؟ یا چون به درد نخورَن؟!
من زیاد فعالیت نداشتم.
اگه یک متن طولانی رو توی چند تا پست بنویسیم موردی داره؟
چرا کسی به پست های من توجهی نمیکنه؟ کمبود توجه پیدا کردم!
من هم صلوات زدم و هم جواب دادم تا احساس توجه کنی!
ا توجه به هشدار کاربران گرامی برمیگردم به بحث اصلی. هر چند که جای بدی نرفته بودم!
متشکرم
مشخصه که بهتره!
بله ولی به نظر من مدت زمان طولانی وقت می بره...
در باره توضیحات دیگه هم که دادید تقریبا موافقم
تو مدارس صرفا آموزشه.اسما آموزش و پرورش هست ولی فقط آموزش هست و پرورش وجود نداره
تازه همون کیفیت آموزش هم خودش کلی جای سوال داره
بله رفیق
به نظرم مشکل ما با تلویزیون حل میشه اگه این مسئولای صدا و سیما یه بار بشینن
با یه ذره فقط یه ذره دقت برنامه های یه صبح تا شبشون رو ببینند
صرفا برای اینکه روحیه شون عوض بشه میگما نه اصلاح و از این کارا
واسه این که شارژ بشن واسه خدمت به ما...
باور کنید خوودشون هم از این برنامه های متناقضشون خندشون می گیره
خودم رو کشتم اینقدر توی این پست تکرار کردم!!
از بحث اصلی تاپیک منحرف نشید
بحث سر اینه که: 1- آیا جوانان برای ازدواج آماده میشن توسط جامعه و خانواده و دوستان و...؟ 2- یه نظر هم استاد راهنما خودشون بعنوان راه حل دادن و نظر خواستن 3- راه حل خواستن برای این موضوع که جوونها آماده سازی نمیشن
درسته ولی فکر این رو هم بکنید ک شاید این ازدواج ب خیر و صلاحتون نبوده و مطمانا توکل ب خدا و توسل ب ائمه همین جا جواب داده وگرنه ممکن بود اگر همین توکل و توسل نبود کار ب جاهایی کشیده میشد ک نباید کشیده بشه.همیشه توکل و توسل ب معنای نتیجه دلخواه ما نیست در پاسخ ب جناب mehrant
خیلی جالب گفتی آقا رضا!!:ok::khaneh:
درسته اینا رو در کتابا و غیره گفتن ولی کافی نیست
همونطور که شما هم گفتی توی سریالها و فیلمهای تلویزیونی اصلا ازدواج اسلامی دیده نمیشه
همش شروع آشنایی با عشق و عاشقی و ارتباط مستقیم دختر و پسر هست و بعد هم عروسی های پر خرج و...
یعنی شما اینقدر تحت تاثیر هستید....اسمش روشه فیلم و سریال....ادم عاقل که زندیگیشو بر اساس فیلم نمیسازه......
یعنی شما اینقدر تحت تاثیر هستید....اسمش روشه فیلم و سریال....ادم عاقل که زندیگیشو بر اساس فیلم نمیسازه......
ولی برای جوون ها بعنوان الگوهای جامعه میتونن قرار بگیرن این بازیگرها و این فیلمها...
وقتی شما همش ببینید یه ازدواج رو به اون شکلی که در پست قبلی گفتم نشون میدن و بارها و بارها در فیلمها و سریالهای دیگه تکرار میشه این تصور در ذهن جوونها ایجاد میشه که واقعا شرایط کلی جامعه هم همینطوره و منم بخوام ازدواج کنم همین مراحل رو داره...
حالا که این موضوع رو گفتم یه چیز رو هم بگم که در تلویزیون حالا بخاطر اینکه تلویزیونه پوشش موی همه خانمهای بازیگر کامله و کاملا پوشیدن ولی اکثرشون آرایش دارن...آرایش های جلب توجه کننده و گاهی محرک برای یه پسر جوون مجرد در سنین ازدواج....
فرضا بعنوان مثال یه مورد رو بخوام بگم که اخیرا هم دیده باشید تبلیغات " روغن هایلی" !!! دقت کنید تمام خانمهایی که تو اون تبلیغ هستن چقدر ظاهرشون جلب توجه کننده است...
حالا که این موضوع رو گفتم یه چیز رو هم بگم که در تلویزیون حالا بخاطر اینکه تلویزیونه پوشش موی همه خانمهای بازیگر کامله و کاملا پوشیدن ولی اکثرشون آرایش دارن...آرایش های جلب توجه کننده و گاهی محرک برای یه پسر جوون مجرد در سنین ازدواج....
فرضا بعنوان مثال یه مورد رو بخوام بگم که اخیرا هم دیده باشید تبلیغات " روغن هایلی" !!! دقت کنید تمام خانمهایی که تو اون تبلیغ هستن چقدر ظاهرشون جلب توجه کننده است...
:Esteghfar:
تو رو خدا از این حرف ها نزن؛ الان میگن خاک بر سر ضعیف النَفسِــ ـتون :khandeh!:
[INDENT=14]
[/INDENT]
[/HR]
3- راه حل خواستن برای این موضوع که جوونها آماده سازی نمیشن
بهترین راه برای آماده سازی کار کردن روی اخلاق هست
من حاظرم برم توی کلاسهای اخلاق حوزه شرکت کنم. (اصلاً همچین کلاسی داره؟) فقط اونقدر تنبلم که باید من رو با تخت روان جابه جا کنن.
به نظرم اگه ادم اخلاق نداشته باشه نه دین به دردش میخوره نه درآمد. همه چی براش زهر میشه. خودش به دَرَک، زندگی رو برای دیگران جهنم میکنه.
تو رو خدا از این حرف ها نزن؛ الان میگن خاک بر سر ضعیف النَفسِــ ـتون :khandeh!:
[INDENT=14]
[/INDENT]
[/HR]
بهترین راه برای آماده سازی ورود به حوزه هست :ok:
من حاظرم برم توی کلاسهای اخلاق شرکت کنم. فقط اونقدر تنبلم که باید من رو با تخت روان جابه جا کنن.
به نظرم اگه ادم اخلاق نداشته باشه نه دین به دردش میخوره نه درآمد. همه چی براش زهر میشه. خودش به دَرَک، زندگی رو برای دیگران جهنم میکنه.
خوب راست میگم دیگه
این همه برای به گناه نیفتادن و حفظ پاکدامنی میگن به نامحرم نگاه نکنید مخصوصا در زمان اخیر که به قول یکی از کاربران تو کوچه و خیابان کلی زلیخا هستن
اون موقع تو تلویزیون روزی چندین بار در فیلم و سریال و تبلیغات خانمهای با ظاهرهای جلب توجه کننده نشون میدن
خودم رو کشتم اینقدر توی این پست تکرار کردم!!
از بحث اصلی تاپیک منحرف نشید
بحث سر اینه که: 1- آیا جوانان برای ازدواج آماده میشن توسط جامعه و خانواده و دوستان و...؟ 2- یه نظر هم استاد راهنما خودشون بعنوان راه حل دادن و نظر خواستن 3- راه حل خواستن برای این موضوع که جوونها آماده سازی نمیشن
جامعه به جوون هیچ اعتمادی نداره برای همینم جوونا نمیتوننث خودشونانشون بدن درنتیجه میلی به ازدواجم ندارن اکثریت جوونا
جامعه به جوون هیچ اعتمادی نداره برای همینم جوونا نمیتوننث خودشونانشون بدن درنتیجه میلی به ازدواجم ندارن اکثریت جوونا
جناب pzahra نظر شما درباره این صحبت از استاد راهنما چیه:
به نظر شما رفتن به دانشگاه چقدر ضرورت دارد در حالیکه شغل مناسب پس از آن برای جوانا بوجود نمیاید و دوباره باید دنبال همان کارهایی برود که با دیپلم هم می توانست سراغ آنها برود ولی متاسفانه وارد دانشگاهی شده که فایده آن بسیار کم بوده سن شخص بالا رفته شور و نشاط برای تشکیل زندگی کم شده و...
بهتر نیست سیستم وزارت علوم و آموزش و پرورش اصلاح شود تا کسانی که توانایی کمتری در زمینه علمی دارند از بچگی وارد بازار کار شوند تا وقتی 18 سالشون شد صنعتی را فرا گرفته اند و پولی جمع کرده اند و با آرامش بیشتری پس از سربازی و حتی قبل از آن میتونند ازدواج کنند
لطفا نظرات خود را در مورد نظر بنده و راهکارهای خود را در زمینه رشد اقتصادی نوجوانان و جوانان بیان نمایید
با سلام به نظر من هر انسانی به اندازه خودش فکر داره و البته این جامعه و محیط هست که روی انسانها تاثیر میذاره ولی قانون کلی این است که هدف از زندگی کردنت چی باشه مثلا ؛
تقریبا 80 تا 90 درصد جوانان میگن باید تحصیلاتمون کامل بشه ،خونه،ماشین و.... .
در اخر به ازدواج فکر میکنند و این یعنی محیط و جامعه طوری است که جوانان رو به سمت ازدواج
نزدیک نمیکنند رسانه در دنیای امروز ارتباطات نقش مهمی در طرز تفکرات عوام دارد و البته حمایتهای دولت به جوانان در شرف ازدواج
توصیه شخصی من به جوانان مجرد ما خلق شدیم که به اوج کمال برسیم و با ازدواج کردن گام بلندی در زندگی و رشد و تعالی انسانی مان برمیداریم خلاصه اینکه فردا برای ازدواج کردن دیر است اگه مجرد هستی و این مطلب رو خوندی همین امروز اقدام کن و بهترین کسانی که به یک ازدواج موفق شما رو میرساند خانواده های محترمتان است؛ بهترین مشاور برای شماست.
کاربر مهمان خوش آمدید
جواب بنده هم جواب جناب "مکلف" است
تقریباً با تمام صحبت های ایشون موافقم ، بجز چند اختلاف نظر کوچک
این رو هم اضافه کنم که حتی همین چند نفری هم که میایم اینجا و حرف های همدیگه رو گوش میگیریم ، تعداد کمی از ما حاضر هستیم اگر حرف حق و درستی شنیدیم عمل کنیم و اکثراً میخوایم حرف خودمون به کرسی بشینه ، بدون اینکه توجه کنیم حرفمون درسته یا غلط. حقه یا ناحق
هرچند همون چند نفر هم اگر حرف حق رو بشنویم ، بپذیریم و بهش عمل کنیم ، خیلی با ارزشه
چند بار می‌پُرسی؟!
باز هم میگم:
در مورد مسائل اقتصادی واقعاً نمیتونم راه کاری ارائه بدم. جامعه حساب کتاب نداره و نمیشه درست برنامه ریزی کرد. کلاً وضعِ پیچیده ای میــباشه! نهایت کاری که میشه کرد اینه که یه جا به عنوان شاگرد مشغول شد که لااقل بقیه نگن این مفت‌خوره!
در کُل تو این شرایط خودمون باید گِلیم محترم رو از آب بکشیم :ok:
نهایت کاری که خانواده میتونه بکنه بیشتر در مرحله ی آخر هست؛ اینکه در پیدا کردن همسر مناسب و جلوگیری از اشتباه کمکــمون کنه و بعد از ازدواج احتمالاً یه خورده کمک مالی و ...
واضحه که اکثراً جوانان برای زندگی انفرادی تربیت میشن نه زندگی خانوادگی و نه حتی اجتماعی.
به نظرم آمار بالای طلاق لااقل در مواردی که دلیلش نداشتن تفاهم عنوان میشه به خاطر انتخاب اشتباه، خودخواهی، ناسازگاری و ... هست؛ و اینها هم مواردی نیستن که نشه اصلاحشون کرد.
انتخاب اشتباه هم تا حدی میتونه به خاطر استفاده نکردن از تجربیات و شناخت دیگران و یا شتابزدگی باشه.
[/HR]
علاوه بر این باید در مورد باورها، مراقبِ برداشت و ذهنیت‌های نادرست باشیم و اون‌ها رو اصلاح کنیم.
نمیدونم این مثالی که میزنم چه عواقبی داره! ولی من به دنبال تشویش اذهان عمومی نیستم.
مثلاً : یکی از سؤالاتی که ما از معلم‌های دینی می‌پرسیدیم همین تنبیه زن بود!
البته اون زمان بیشتر برای اینکه وقت کلاس رو بگیریم این سؤال‌ها رو می‌پرسیدیم که البته جواب خوبی هم نمی‌گرفتیم. تا اینکه...
داشتم به یک فایل سخنرانی گوش میکردم که این حرف مطرح شد:
اولاً اینکه تنبیه آخرین مرحله هست، حالا چطوری؟
تنبیه زن هم باید مثل خودش ظریف باشه :Black (3):
با یه شاخه گل آروم میزنی رو دستش؛ همین و دیگر هیچ :roz:
بقیه رو نمیدونم ولی من اگه زن بودم، عمداً خرابکاری میکردم تا شوهر عزیزم اینطوری منو تنبیه کنه :Khandidan!::hamdel:
خداییش کسی که به این مسائل دقت نکنه چی میشه؟
به خیال خودش به حکم دین عمل میکنه اما با دست خودش تیشه به ریشه‌ی زندگی میزنه :Ghamgin:
تنها راهی که من به ذهنم میرسه اینه که به صورت خودآموز پیش بریم و به جامعه و رسانه اکتفا نکنیم.
البته لازمه از مشورت افراد امین و با‌تجربه استفاده بشه. :pir:
توکل بر خدا هم لازمه :Doaa:
ولی بیایید با توکل زانوی اُشتر ببندیم !
خیلی جالب گفتی آقا رضا!!:ok::khaneh:
درسته اینا رو در کتابا و غیره گفتن ولی کافی نیست
همونطور که شما هم گفتی توی سریالها و فیلمهای تلویزیونی اصلا ازدواج اسلامی دیده نمیشه
همش شروع آشنایی با عشق و عاشقی و ارتباط مستقیم دختر و پسر هست و بعد هم عروسی های پر خرج و...
آخه سوال دوم استاد رو کسی جواب نمیده!
در زمینه مسائل اقتصادی یه نظر داده استاد و گفته نظرتون درباره نظر من چیه
ولی همه بحث های متفرقه میکنن
منم میگم خوب جواب استاد رو بدید اخه!
با توجه به هشدار کاربران گرامی برمیگردم به بحث اصلی. هر چند که جای بدی نرفته بودم!
:Lflasher: مشخصه که بهتره!
اما تا زمانی که وضعیت دانش آموز و توانمدی هاش رصد نشه چطوری؟
ضمن اینکه در این سن زیاد تفاوت ها مشخص نمیشه.
خود من تا سوم راهنمایی، حالم از ریاضی بِهَم میخورد و ظاهراً چندان موفقیتی در این زمینه نداشتم ولی دبیرستان رفتم ریاضی!
چه تضمینی هست یه نفر بره سر یه کاری و بعداً مشخص بشه در یک زمینه ی دیگه استعداد و توانمندی بیشتری داره؟
مسئله خیلی پیچیده هست و راحت نمیشه راهکار ارائه داد.
لازمه ی این اصلاح اینه که به قول بعضی ها مانیتورینگ فرهنگی داشته باشیم. :ok:
لااقل کادر مدرسه (مربی ها، مشاورین و ... ) حواسشون باشه که هر دانش آموز چه رفتاری نشون میده، کجا قوی هست و کجا ضعف داره و بعد هدایتش کنن به جایی که به دردش بخوره.
حداقل کاری که نظام آموزشی میتونه انجام بده اینه که الفبای زندگی و اشتغال رو یاد بده. نه صرفاً تئوری بلکه با تمرین و کسب مهارت.
شوخی نیست؛ حداقل 12 سال زیر دست نظام آموزشی باشی، آخرش تمام داشته ها و مهارت هات خلاصه بشه به یه تیکه کاغذ.
12 سال یک جمله رو به سیب زمینی بگی آدم میـشه :Ghamgin:
مهارت هایی مثل مسئولیت پذیری، تلاش کردن، نا امید نشدن، کار گروهی و تشکیلاتی، تقسیم وظایف و ...
الفبای کار کردن اینها هستن. کسی که اینها رو بلد نباشه هر چقدر هم که استعداد داشته باشه به جایی نمیرسه.
خیلی ها البته معتقدند این مسائل ذاتی هستند و ما نمیتونیم یاد بدیم. خوب مشکل دقیقاً از همین جا شروع میشه.
یه مثال میــزنم:
بزرگترین کار گروهی که در طول دوران تحصیل انجام دادید چه بود؟ روزنامه دیواری؛ درسته؟
یه نفر تمام کارها رو انجام میده بقیه پول وسایل رو میدن و فقط نظریه پردازی میکنن!
گزارش کارهای دانشگاه، آزمایشگاه و کارگاه چطور؟
پشت میز کارگاه میشینی یه نفر سریع همه کارها رو انجام میده و اصلاً اجازه نمیده بقیه دست به چیزی بزنن.
خُب برای درست کار کردن، چی لازمه؟ توانایی کار در یک ساختار. کجا باید تمرین شروع بشه؟ اداره!
علاوه بر این باید قبول کرد که سیستم آموزشی هیچ مدیریتی روی بُعدِ پرورشی و فرهنگ نداره. نهایتش اینه که اگه کسی بازیگوش باشه، نمره ی انضباطش پایین میاد :khaneh:
دیگه مشخص نیست که اگه کسی استعداد ضعیفی در برخی زمینه ها داشته باشه باید چکار کنه.
اتفاقی که میفته اینه که احتمالاً خانواده بچه رو میفرسته یه مدرسه ی ضعیف، شبانه یا غیر انتفاعی که یه مدرکی بگیره.
برگه امتحانی دانش آموزان متوسطه رو که یه معلم تصحیح کرده بود نگاه کردم :reading:
برام جای تعجب داشت در مورد بعضی مدارس، خیلی ها برگه رو تقریباً سفید تحویل میدن، اکثر بچه ها اینطورن و تعداد کمی زرنگن.
اگه کتاب رو باز هم بکنن نمیتونن جواب رو پیدا کنن، اگه جواب رو جلوشون بذاری باز هم نمیتونن درست رونویسی کنن!
سؤال اینه که چرا باید این ها عمرشون رو اینطوری هدر بدن؟ چه اصراریه آخه؟! البته نمیگم هیچی یاد نگیرن ولی قطعاً باید سطح تواناییــشون لحاظ بشه.
خلاصه و مفید:
[INDENT]- فرهنگ زیربنای اقتصاد است.
- هرگونه اصلاح در سیستم آموزش به منظور تأثیرگذاری روی اقتصادی بی فایده هست مگر اینکه:
[/INDENT]
[INDENT] فرهنگ را مدیریت پذیر بدانیم.
[/INDENT]
[/HR]
راستی چرا کسی به پست های من توجهی نمیکنه؟ کمبود توجه پیدا کردم! :help:
چون طولانی می نویسم؟ یا چون به درد نخورَن؟!
من زیاد فعالیت نداشتم.
اگه یک متن طولانی رو توی چند تا پست بنویسیم موردی داره؟
من هم صلوات زدم و هم جواب دادم تا احساس توجه کنی!
متشکرم
بله ولی به نظر من مدت زمان طولانی وقت می بره...
در باره توضیحات دیگه هم که دادید تقریبا موافقم
تو مدارس صرفا آموزشه.اسما آموزش و پرورش هست ولی فقط آموزش هست و پرورش وجود نداره
تازه همون کیفیت آموزش هم خودش کلی جای سوال داره
بله رفیق
به نظرم مشکل ما با تلویزیون حل میشه اگه این مسئولای صدا و سیما یه بار بشینن
با یه ذره فقط یه ذره دقت برنامه های یه صبح تا شبشون رو ببینند
صرفا برای اینکه روحیه شون عوض بشه میگما نه اصلاح و از این کارا
واسه این که شارژ بشن واسه خدمت به ما...
باور کنید خوودشون هم از این برنامه های متناقضشون خندشون می گیره
اولا که توجه می کنن، ولی بعضی جاها کلا نه فقط شما هرکس خیلی طولانی بنویسه بعضی ها از جمله من تا وسطش بیشتر حوصله خوندن ندارن
مگر اینکه با سابقه باشید و دوستان بشناسنتون که حرفاتون تاثیرگذار هست، تازه اونم من یکی که واقعا حوصلشو ندارم
[SPOILER]بعضی وقتا متاسفانه صحبتای کارشناسان محترمم همشو نمی خونم چون خب از روی دلسوزی بعضی وقتا چند صفحه توضیح می دن [/SPOILER]
ای بابا.هیچکی به فکر ما مجردا نیست. هیچکی مارو دوس نداره!:Ghamgin:
ﺳﻼﻡ
ﻭاﻗﻌﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺮﻓﺘﻮﻥ ﻣﻮاﻓﻘﻢ ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺩﻣﻢ ﻫﻤﻴﻨﺠﻮﺭ ﻫﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺧﻮﺑﻪ اﮔﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻦ ﻭﺳﻌﻲ ﻛﻨﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ و اﻃﻼﻋﺎﺗﺸﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺧﻼﺻﻪ و ﻣﻔﻴﺪ اﺭاﻳﻪ ﺑﺪﻥ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ, ﺧﻮﺩﻡ ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻂﻠﺒﺎﻱ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺭﻭ ﺑﺨﻮﻧﻢ و ﺗﺎ اﻭﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻢ اﺯ ﺣﺮﻓﻬﺎ و اﻃﻼﻋﺎﺕ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ و ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎن اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻢ ﻭﻟﻲ ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺧﻴﻠﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻫﺴﺖ ﺣﺮﻓﺎﺷﻮﻥ ﺭاﺳﺘش ﻭﻗﺖ ﺧﻮﻧﺪﻧﺸﻮ ﻧﺪاﺭﻡ و اﺯ ﺧﻮﻧﺪﻥ اﻭﻥ ﺣﺮﻑ ﻳﺎ ﻧﻆﺮ,ﺻﺮﻑ ﻧﻆﺮ ﻣﻴﻜﻨﻢ.
خودم رو کشتم اینقدر توی این پست تکرار کردم!!
از بحث اصلی تاپیک منحرف نشید
بحث سر اینه که: 1- آیا جوانان برای ازدواج آماده میشن توسط جامعه و خانواده و دوستان و...؟ 2- یه نظر هم استاد راهنما خودشون بعنوان راه حل دادن و نظر خواستن 3- راه حل خواستن برای این موضوع که جوونها آماده سازی نمیشن
درسته ولی فکر این رو هم بکنید ک شاید این ازدواج ب خیر و صلاحتون نبوده و مطمانا توکل ب خدا و توسل ب ائمه همین جا جواب داده وگرنه ممکن بود اگر همین توکل و توسل نبود کار ب جاهایی کشیده میشد ک نباید کشیده بشه.همیشه توکل و توسل ب معنای نتیجه دلخواه ما نیست در پاسخ ب جناب mehrant
یعنی شما اینقدر تحت تاثیر هستید....اسمش روشه فیلم و سریال....ادم عاقل که زندیگیشو بر اساس فیلم نمیسازه......
هر روز داریم برای گشایش بخت شما ودیگر مجردان بحث و جدل میکنیم والبته دعا دیگه چی میخوای:pir:
ولی برای جوون ها بعنوان الگوهای جامعه میتونن قرار بگیرن این بازیگرها و این فیلمها...
وقتی شما همش ببینید یه ازدواج رو به اون شکلی که در پست قبلی گفتم نشون میدن و بارها و بارها در فیلمها و سریالهای دیگه تکرار میشه این تصور در ذهن جوونها ایجاد میشه که واقعا شرایط کلی جامعه هم همینطوره و منم بخوام ازدواج کنم همین مراحل رو داره...
حالا که این موضوع رو گفتم یه چیز رو هم بگم که در تلویزیون حالا بخاطر اینکه تلویزیونه پوشش موی همه خانمهای بازیگر کامله و کاملا پوشیدن ولی اکثرشون آرایش دارن...آرایش های جلب توجه کننده و گاهی محرک برای یه پسر جوون مجرد در سنین ازدواج....
فرضا بعنوان مثال یه مورد رو بخوام بگم که اخیرا هم دیده باشید تبلیغات " روغن هایلی" !!! دقت کنید تمام خانمهایی که تو اون تبلیغ هستن چقدر ظاهرشون جلب توجه کننده است...
:Esteghfar:
تو رو خدا از این حرف ها نزن؛ الان میگن خاک بر سر ضعیف النَفسِــ ـتون :khandeh!:
[INDENT=14]
[/INDENT]
[/HR]
بهترین راه برای آماده سازی کار کردن روی اخلاق هست
من حاظرم برم توی کلاسهای اخلاق حوزه شرکت کنم. (اصلاً همچین کلاسی داره؟) فقط اونقدر تنبلم که باید من رو با تخت روان جابه جا کنن.
به نظرم اگه ادم اخلاق نداشته باشه نه دین به دردش میخوره نه درآمد. همه چی براش زهر میشه. خودش به دَرَک، زندگی رو برای دیگران جهنم میکنه.
خوب راست میگم دیگه
این همه برای به گناه نیفتادن و حفظ پاکدامنی میگن به نامحرم نگاه نکنید مخصوصا در زمان اخیر که به قول یکی از کاربران تو کوچه و خیابان کلی زلیخا هستن
اون موقع تو تلویزیون روزی چندین بار در فیلم و سریال و تبلیغات خانمهای با ظاهرهای جلب توجه کننده نشون میدن
ازدواج تو جامعه فقط به پول وثروت منتهی شده
جامعه به جوون هیچ اعتمادی نداره برای همینم جوونا نمیتوننث خودشونانشون بدن درنتیجه میلی به ازدواجم ندارن اکثریت جوونا
جناب pzahra نظر شما درباره این صحبت از استاد راهنما چیه:
با سلام به نظر من هر انسانی به اندازه خودش فکر داره و البته این جامعه و محیط هست که روی انسانها تاثیر میذاره ولی قانون کلی این است که هدف از زندگی کردنت چی باشه مثلا ؛
تقریبا 80 تا 90 درصد جوانان میگن باید تحصیلاتمون کامل بشه ،خونه،ماشین و.... .
در اخر به ازدواج فکر میکنند و این یعنی محیط و جامعه طوری است که جوانان رو به سمت ازدواج
نزدیک نمیکنند رسانه در دنیای امروز ارتباطات نقش مهمی در طرز تفکرات عوام دارد و البته حمایتهای دولت به جوانان در شرف ازدواج
توصیه شخصی من به جوانان مجرد ما خلق شدیم که به اوج کمال برسیم و با ازدواج کردن گام بلندی در زندگی و رشد و تعالی انسانی مان برمیداریم خلاصه اینکه فردا برای ازدواج کردن دیر است اگه مجرد هستی و این مطلب رو خوندی همین امروز اقدام کن و بهترین کسانی که به یک ازدواج موفق شما رو میرساند خانواده های محترمتان است؛ بهترین مشاور برای شماست.