نعمت های مغفول (آنچه که ما از آن غافل هستیم)

[="Times New Roman"][="Black"]من یه دفتری دارم که توش تا جایی که به ذهنم برسه تمام نعمتهای خدا بزرگ و کوچک و هر چیزی که دارم رو توش نوشتم..سلامتی . پدر و مادر خوب . و ....
.
و خداوند را بخاطر داشتن همه ی این نعمت ها شکر میکنم..این باعث میشه انسان احساس دارایی کنه و بفهمه واقعا یه چیزهایی داره..
.
اگر انسان قدر نعماتی رو که داره ندونه و مدام دنبال نداشته هاش باشه صد میلیاردم بهش بدن باز هم احساس لذت و خوشبختی نخواهد کرد..
.
حریص محتاج است ؛ اگرچه مالک دنیا باشد.. " امام علی ( ع )
.
اگر قدر داشته های الانت رو هرچی که هست ؛ اگر یه مداد هم داری بگو خدا روشکر..اگر قدر داشته های الانت رو بدونی . هرچقدر بیشتر بهت بدن بیشتر قدر می دونی..
.
یه روز داشتم فکر می کردم میگفتم مسعود تو الان خیلی چیزها داری و میگی خداروشکر این که هنر نیست..
.
حالا اومدیم و یه روز آس و پاس شدی و شدی خودتو همین یه دست لباس..اون موقع بخاطر کدوم نعمت می خوای بگی خداروشکر؟
.
یه دفعه به ذهنم اومد " بخاطر اینکه می تونی بگی "خداروشکر" بگو " خداروشکر" :ok:[/]

سلام علیکم و رحمة الله و برکاته،
فراموشی اگر از طرف خدا باشد نعمت است و اگر از طرف خودمان باشد خوب نیست ...
رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله انسان کامل هستند و از تمام جهات کامل هستند و نعمات خداوند بر ایشان بدون نقص است چنانکه قابلیت قابل در ایشان به میزان بیشینه‌ی ممکن برای یک مخلوق است، بنابراین شکل درست هر نعمتی را می‌تواند در صورتی از آن نعمت که به ایشان و خاندان مطهرشان علیهم‌السلام اعطا شده است دنبال کرد و شناخت و الباقی را به نقایص در وجود خودمان نسبت داد. در زمینه‌ی فراموشی هم خداوند در سوره‌ی اعلی به رسولش فرموده است که ای پیامبر تو هرگز فراموش نخواهی کرد مگر آنکه خدا بخواهد:

... فَلَا تَنسَىٰ * إِلَّا مَا شَاءَ اللَّـهُ ... [الأعلی، ۶ و ۷]
... پس فراموش نمى‌كنى * مگر آنچه خداى خواهد ...

در جریان مناظره‌ی امام صادق علیه‌السلام با یکی از ملحدین در کنار کعبه امام علیه‌السلام تعدادی از آثار وجود خداوند در درون هر انسانی را می‌شمرند و از جمله‌ی آنها اگر درست خاطرم باشد این است که خداست که هر طور بخواهد در انسان تصرف می‌کند و چیزی را که در ذهنش هست از خاطرش می‌برد و چیزی را که از ذهنش رفته به خاطرش می‌آورد (اگر اشتباه نقل نکرده باشم) ... آن فراموشی که از طرف خدا باشد نعمت است، گرچه می‌تواند دلایل دیگری هم داشته باشد و فکر کنم عموماً برای مؤمنین نعمت باشد، مگرنه برای برخی دیگر بر دلهایشان مهر می‌زند تا از یاد حق غافل گردند ... سنت‌های امهال و استدراج هر دو بر اساس غفلتی هستند که خداوند کافران را گریبانگیرش می‌کند ...

با این حساب به یقین بخشی از فراموشی‌ها نعمت است، اما مرز دقیق نعمت بودن و نبودنش را باید بیشتر فکر کرد ... از نظر دوستان و کارشناس محترم ان شاء الله استفاده ببریم.

در توحید مفضل هم به این نعمت از زبان امام صادق علیه‌السلام اشاره شده است و روی وجه نعمت بودن آن هم تأکید شده است ...
در کتاب شریف القطره روایتی بود که مردی از معصوم علیه‌السلام که فکر کنم امام حسین علیه‌السلام بودند سؤال کرد که شمّه‌ای از جایگاهشان نزد خدا را به ایشان بگویند، امام استنکاف می‌کنند و او اصرار می‌کند تا اینکه امام در گوش او جملاتی را می‌گویند، راوی می‌گوید دیدیم که فی‌المجلس موی آن مرد سپید شد و به حالت غش افتاد، بعد که حالش بهتر شد امام علیه‌السلام فرمودند که خداوند به او رحم کرد که آنچه به او گفتم را از ذهنش برد مگرنه جان می‌داد. این هم یک نمونه از فراموشی که به عنوان نعمت و رحمت بر آن مرد فرستاده شد تا خبری که طاقتش را ندارد بلای جانش نشود.

و البته در روایت مبارکه داریم که انسان از ریشه‌ی نسی است و انسان را انسان گفتند چون در نسیان است ... این یعنی فراموشی آنقدر در انسان نهادینه و زیربنایی است که مبنایی برای نام‌گذاری او شده است (ظاهراً نساء به معنای زن از ریشه‌ی انس است و با مأنوس شدن مرتبط است) ... البته یک دلیلش شاید فراموش کردن عهد الست باشد که تقریباً همه فراموشش می‌کنند ... حتی حضرت آدم علیه‌السلام هم که در زمان حیات دنیوی‌اشان از ایشان عهد گرفته شد هم به شهادت قرآن عهدشان را فراموش کردند «وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَىٰ آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ»، هم خودشان انسان نام گرفتند و هم فرزندانشان. حالا این نسیان نهادینه شده در هر انسانی آیا نعمت است؟ به نظر حقیر هست به همان دلیلی که زندگی دنیایی نعمت است، ولی باز تنها برای مؤمنین نعمت است و برای کافرین مایه‌ی عذاب خواهد بود.

شاید هم اشتباه کنم؟ :Gig:
یا علی علیه‌السلام

با سلام

به نظر اینجانب یکی از نعمت های خداوند ، نعمت " خانواده" و دیگری توفیق "درس خواندن و کسب علم "است!

سلام

نعمت فراموشی جا داره تا جا!

مثلا میخوایم گناه کنیم خدا از یادمون میبره. و گناه انجام نمیشه! و غافل شدی!

بهتر از فراموشی و بد تر از اون چیزی نیست فکر کن یادت بمونه که همه مشکلاتتو شب خوابت نمیبره یا اگه زیاد باشه آزار پشت سر هم سخت تر چه برسه به این که فراموشت نشه در همین حال نابودی دانسته ها فراموشی خدا و مرگ واقعا چیز بدیست

به نام خدا
سلام علیکم
توضیح درباره وجه نعمت بودن عقل و فطرت برای بنده کمی دشوار است.
عقل و فطرت از آن دست نعمتهایی است که به قول خودتان علت تمایز انسان از سایر موجودات عالم است.
عقل همان چیزی است که با داشتن آن میتوان راه حق را تشخیص داد و فطرت هم راهنمای انسان برای رسیدن به خداست.
شاید طبق این گفته اول عقل به کار می رود و بعد هم فطرت!:Gig:
اصلاً آیا در استفاده از این دونعمت ترتیبی هم وجود دارد؟
به گمانم آن چیزی که همیشه در دور اهی خیر و شر به داد آدمی میرسد همین فطرت خداجو باشد.
همه ی انسان فارغ از نژاد و ملیت و همه ی ویژگی هایی که آنها را از یکدیگر متمایز میکند دارای عقلانیت و فطرت هستند.
عقل حجت باطنی است پس هر انسانی در هر شرایطی می تواند راه حق را از باطل تشخیص دهد .
فطرت یک نیروی ناشناخته است که همیشه در بحرانی ترین شرایط کمک میکند و بدون اینکه دلیلش را بدانیم به سمتی میرویم که این نیروی ناشناخته هدایتمان میکند.
البته شاید اشتباه کنم و این فطرت نباشد.
واضح است که عقل و فطرت هر دو از بزرگترین نعمتهای خداوند است برای انسان ولی هرچه هست توضیح درمورد این دو برای من خیلی سخت است چون اصلاً نمیدانم چه باید بگویم!

:hamdel:به نام خدا:hamdel:

اول از همه چیز از دوست خوبم جناب مکلف تشکر می کنم بابت یادآوری نعمات خدا .
وبعد این که نعمت عقل و فطرت بنظرم یکی از بهترین نعمات خدا به انسان است.
تا اونجایی که یادمه ما یک راهنمای بیرونی داریم که پیامبران هستند و یک راهنمای درونی که عقل هستش.
پس نعمت عقل بسیار بسیار بالاست . دیگه هرکس میدونه عقل چقدر در کارها و تصمیم گیریهای فرد بهش کمک می کنه.
فطرت هم مقدمه ی خداشناسی هستش بنظرم... چون هرکس با توجه به فطرتش دنبال خدا می گرده که بعضی ها با کمک
عقل بهش می رسن بعضیها اشتباه میرسن بهش . ولی چیزی که هست همه دنبال خدایی هستن حالا یکی خداش رو بت قرار میده یکی شیطان
و یکی هم خدای واحد ...
شرمنده خیلی صحبت کردم.از نظرات دوستان استفاده می کنیم:Gol:

[="Navy"]با سلام و تشکر از دوستان
چند وقت پیش سوالی برام پیش اومده بود که چرا تنها قرآن از تحریف حفظ شده و چنین کتابی برای پیروان پیامبران قبلی نیومده و چطور شده که احکام دین به صورت تدریجی به بشر منتقل شد؟ (این سوال بخاطر بحث پلورالیزم برام پیش اومده بود) شهید مطهری می گویند:
پيامبران به موازات تکامل بشر، در سطح بالاتری، تعليمات خويش را که همه در يک زمينه بوده القا کرده اند...
و اما جواب سوال که از استادم پرسیدم این بود:
آنچه در وجود بشر در حال تکامل بوده است فطرت است و فطرت انسانی در زمان ختم رسل حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) کامل شد و بدین جهت خداوند قرآن را که از تحریف مصون است برای آن زمان و انسان های آینده تا قیامت فرستاد.
(البته این را هم گفتند که کتب آسمانی دیگر سخن مستقیم خداوند نیست بلکه برداشت شخص پیامبر از الهامات الهی بوده و یا سخنان یا زندگی نامه پیامبران می باشد)
پس باید خداوند را شکر کنیم که در دوره ای متولد شده ایم که از کمال فطرت برخورداریم.[/]

بسمه المنعم

نماز نعمت مغفولی است که متاسفانه بعضی از ما نمازگزاران هم از آن غفلت می کنیم.

نماز، برترین کلاس اخلاق،حکمت و عرفان است،معلّم این کلاس، خود خداوند است،شرط فهم

درس در این کلاس مثل هر کلاس دیگری توجه و تمرکز است و اینکه بدانی در چه جایگاهی قرار گرفته ای.

نعمت مغفول زیاد است.

عجب نعمت مغفولی است آن زمان که شبها براحتی سر بربالین می گذاریم و نگران نیستیم که آیا ممکن است داعشی ها حمله کنند یا نه.