زندانيم در زنداندان تنم،روزى قفس تن را خواهم شکست و پرواز خواهم کرد به دوردست ترين نزديکى که در اين حواليست،شايدنزديکتر از رگ گردن و شايد دورتر از خورشيد،ولى خواهم رفت با پايانم به نقطه آغازم...
آن رفت و برفت آن و مرا آنی کرد، بی آن،آن...
این شد دل بی تاب من و اینم نشد آن،آن...
آن کس که شود آن من و من شوم آن،آن...
این شد که رود در دل و دل شد آن،آن...
خدایش نخندیدا....:khandeh!:
از این شعراست که در یه دقیقه نوشته شده البته با عرض پوزش از شاعران محترم چون اسم این کلمات سر هم بندی شده شعر نیست....
زندگی شطرنج دنیا و دل است! قصه پررنج صدها مشکل است! شاه دل کیش هوسها میشود! پای اسب ارزوها در گل است! فیل بخت ما عجب کج میرود! در سر ما بس خیال باطل است! مهره های عمر من نیمش برفت! مهره های او تمامش کامل است!ما نسنجیده پی فرزین او! غافل از اینکه حرف ما حریف قابل است!
آنکس که بداند وبداند که نداند اسب طرب از گنبد گردون بجهاند آنکس که نداند وبداند که نداند هم خویشتن از بند جهالت برهاند آنکس که نداند ونداند که نداند بر مرکب جهل ابد الدهر بماند
اجاق هجران [FONT=trebuchet ms]وقتی بوی پاییز به مشامم می رسد گویی دیگ احساساتم را بر اجاق هجران می نهند ! نمی دانم چرا بی هوا , هوای پاییز سال سوم راهنمایی تمام آسمان دلم را پر می کند ! سوز سرما ی بی وفایی دوست نماها بیش از پیش دلم را در لاک تنهایی فرو می برد! یقه احساساتم را بالا می زنم و دستان خالی ام را روی سینه مجروحم به هم گره می زنم. صدای سوزناک باد , ریزش غمناک برگ ها و بوی اندوه پاییز, معنای واقعی تنهایی را برایم هویدا می کنند. شب های پاییزی ترکیدن بغض در سکوت باغ بی برگی دلم گرمای دلنواز اشک هایی که گونه های تو رفته و سرخ شده ام را می شکند! همراه با سوز سرمای ؛ سوز دلت را شعله ورتر می کند. آنگاه قطره های اشکت به تسلسل مانند رود جاری می شوند و تنهایی خودش را تا اعماق وجودت به تو نزدیک تر می کند تو تنها می شوی و تنها تو اری وحشت مولود این آمیزش قهری است! وحشت زده و سردرگم اشک می ریزم چشمانم خسته از این همه بی وفایی و دروغ , اشک آلود ! گویی این سیل اشک و فریاد درون از بی وفایی دوران ؛ طلب مجدد یار دیگری است! وقتی عزیزی از مرز مهران بگذرد , هرگز روی ارامش را نخواهد دید! مگر درد درد را تسکین دهد ان سوی پرچین باغ بی برگی نوری چشمک می زند ! گویی مرا می خواند ! دختر کبریت فروش !؟ چشم های گرد و معصومانه اش زیر نور شعله کبریت می درخشد! کبریتی روشن می کند و به سمت من در خود تنیده از تنهایی: صبر کن سحر عاطفه ها نزدیک است.
اینکه هرآمدی را رفتی است در آن شکی نیست اما با رفتن
بسیاری از بوده ها به خاطره ها تبدیل می شودو بسیاری از
لحظات شیرین به یادمانی غمناک
کاشکی می شد تصویری از گذشته را به حال تبدیل کرد
تا بتوان دوباره لبخندی را بر لب جاری
کاربر مهمان خوش آمدید
وقتی كبوتری شروع به معاشرت با كلاغ‌ها میكند پرهایش سفید می‌ماند، ولی قلبش سیاه میشود... دوست‌داشتن كسی كه لایق دوست‌داشتن نیست،
اسراف محبت است.
دكتر علی شریعتی
در زندگی افرادی هستند كه مثل قطار شهربازی هستند، از بودن با آنها لذت می‌بری ولی با آنها به جایی نمی‌رسی.
طلا را به وسیله آتش....زن را به وسیله طلا ....و مرد را به وسیله زن امتحان کنید.
فیثاغورث
لب دريا رسيدم تشنه، بي تاب، ز من بي تاب تر، جان و دل آب، مرا گفت : از تلاطم ها مياساي ! كه بد دردي است جان دادن به مرداب
خداوندا
مرا واسطه عشق خود میان آدمیان کن
تا آنجا که نفرت است عشق را ارزانی کنم
تنهایی آدمها به عمق یک دریاست اما برای پر کردنش یک لیوان محبت کافیست
آخرين برگ سفر نامه باران
اين است
كه زمين چركين است!
زندانيم در زنداندان تنم،روزى قفس تن را خواهم شکست و پرواز خواهم کرد به دوردست ترين نزديکى که در اين حواليست،شايدنزديکتر از رگ گردن و شايد دورتر از خورشيد،ولى خواهم رفت با پايانم به نقطه آغازم...
دو چیز هیچ وقت از یاد انسانها نمی رود:
دوست های خوب و روزهای خوب
یک چیز هم هیچ وقت از دل انسانها نمی رود:
روزهای خوبی که با دوست های خوب گذشت.
یادش به خیر اون روزها......
يادش بخير روزايي كه مردم رو دلي بود و دلبري.....
شریف ترین دلها دلی است که اندیشه آزار دیگران در آن نباشد
يادمان باشد كه حسين(عليه السلام) را منتظرانش كشتند
خداوندا تقديرم را تو بنويس. كمكم كن آنچه را تو زود خواهي ، من دير نخواهم، و آنچه را تو دير خواهي من زود نخواهم.
آمين يا رب العالمين
عشق امانت با ارزشی است که هر کسی تو قلبش میذاره
برای همینه که هر وقت بخوای عشقت رو از کسی پس بگیری
باید قلبشو بشکونی
آن رفت و برفت آن و مرا آنی کرد، بی آن،آن...
این شد دل بی تاب من و اینم نشد آن،آن...
آن کس که شود آن من و من شوم آن،آن...
این شد که رود در دل و دل شد آن،آن...
خدایش نخندیدا....:khandeh!:
از این شعراست که در یه دقیقه نوشته شده البته با عرض پوزش از شاعران محترم چون اسم این کلمات سر هم بندی شده شعر نیست....
زندگی شطرنج دنیا و دل است!
قصه پررنج صدها مشکل است!
شاه دل کیش هوسها میشود!
پای اسب ارزوها در گل است!
فیل بخت ما عجب کج میرود!
در سر ما بس خیال باطل است!
مهره های عمر من نیمش برفت!
مهره های او تمامش کامل است!ما نسنجیده پی فرزین او!
غافل از اینکه حرف ما حریف قابل است!
آنکس که بداند وبداند که نداند اسب طرب از گنبد گردون بجهاند
آنکس که نداند وبداند که نداند هم خویشتن از بند جهالت برهاند
آنکس که نداند ونداند که نداند بر مرکب جهل ابد الدهر بماند
چرا
وقتي قله ها فرو مي ريزند
و قامت ها فرو مي افتند
ما بيدار مي شويم ؟!
اي كاش
قبل از " زنده ياد "
" زنده باد " مي گفتيم
اي كاش !
دائم شکر گذار خدا باشیم که ...شاید بدترین شرایط زندگی ما ، برای دیگران آرزو باشد...
می دانم هر از گاهی دلت تنگ می شود. همان دل های بزرگی که جای من در آن است، آن قدر تنگ می شود که حتی یادت می رود من آنجایم.
دلتنگی هایت را از خودت بپرس و نگران هیچ چیز نباش!
هنوز من هستم.
هنوز خدایت همان خداست!
هنوز روحت از جنس من است!
اما من نمی خواهم تو همان باشی!
تو باید در هر زمان بهترین باشی.
نگران شکستن دلت نباش!
می دانی؟ شیشه برای این شیشه است چون قرار است بشکند.
و جنسش عوض نمی شود ...
و می دانی که من شکست ناپذیر هستم ...
و تو مرا داری ...برای همیشه!
چون هر وقت گریه می کنی دستان مهربانم چشمانت را می نوازد ...
چون هر گاه تنها شدی، تازه مرا یافته ای ...
چون هرگاه بغضت نگذاشت صدای لرزان و استوارت را بشنوم،
صدای خرد شدن دیوار بین خودم و تو را شنیده ام!
درست است مرا فراموش کردی، اما من حتی سر انگشتانت را از یاد نبردم!
دلم نمی خواهد غمت را ببینم ...
می خواهم شاد باشی ...
این را من می خواهم ...
تو هم می توانی این را بخواهی. خشنودی مرا.
من گفتم : وجعلنا نومکم سباتا (ما خواب را مایه آرامش شما قرار دادیم)
و من هر شب که می خوابی روحت را نگاه می دارم تا تازه شود ...
نگران نباش! دستان مهربانم قلبت را می فشارد.
شب ها که خوابت نمی برد فکر می کنی تنهایی ؟
اما، نه من هم دل به دلت بیدارم!
فقط کافیست خوب گوش بسپاری!
و بشنوی ندایی که تو را فرا می خواند به زیستن!
پروردگارت ...
خوبی آدمها و دیوار
همیشه از خوبی‌های آدمها برای خودت دیوار بساز. پس هر وقت در حق تو بدی کردند ، فقط یک آجر از دیوار بردار ! بی‌انصافیست اگر دیوار خراب کنی
بزرگترین درد بشریت امروز تنهایی و عشق است
دکتر شریعتی
خدایا !
اگر زارم ، در تو زاریدن خوشست.
اگر نازم به تو نازیدن خوشست.
شاد بدان ام که بدرگاه تو می زارم.
یک نظر در من نگری ،دو گیتی به آب اندازم.
يه ضرب المثل چيني ميگه: اگه از دوران مجردي لذت نميبري ازدواج کن!! اون وقت حتما" از فکــــــــر کردن به دوران مجرديت لذت ميبري !!!!:Nishkhand:
دل آدمها مثل یک جزیره دور افتادست ،اینکه کی واسه اولین بار پا به جزیره میزاره مهم نیست مهم اون کسیه که هیچوقت جزیره را ترک نکند:Gol:
بیا ای دل از اینجا پر بگیریم
ره کاشانه دیگر بگیریم
بیا گمکرده دیرین خود را
سراغ از لاله پر پر بگیریم
آدم ها را از آنچه درباره ديگران مي گويند بهتر مي توان شناخت
تا از آنچه درباره آنها مي گويند
با صد امید بر در این خانه آمدم
اقرار می کنم که تو خوبی و من بدم
میان نیایش های شبانه ام بود که فهمیدم
دلم پر است و دستانم خالی
ای آنکه می گویند آسمان خانه ی توست
اگر تردید بودن یا نبودنت نبود
من نبودن خود را انتخاب می کردم بی شک
بهشت و جهنمت فرقی نمی کند
وقتی در ....
مرا از زمین به راهی دگر ببر ...
من گم شده ام
کمکم کن .... تردید .... اخر چرا ...
از خداوند چیزی برایت میخواهم که جز خدا در باور هیچکس نگنجد! دکتر شریعتی.
مرد زندانی می خندید.. شاید به زندانی بودن خویش شاید هم به آزاد بودن ما... راستی زندان کدام سوی میله هاست؟؟؟ ( لحظه هایت آرام )
[FONT="]
اجاق هجران
[FONT=trebuchet ms]وقتی بوی پاییز به مشامم می رسد گویی دیگ احساساتم را بر اجاق هجران می نهند ! نمی دانم چرا بی هوا , هوای پاییز سال سوم راهنمایی تمام آسمان دلم را پر می کند ! سوز سرما ی بی وفایی دوست نماها بیش از پیش دلم را در لاک تنهایی فرو می برد! یقه احساساتم را بالا می زنم و دستان خالی ام را روی سینه مجروحم به هم گره می زنم. صدای سوزناک باد , ریزش غمناک برگ ها و بوی اندوه پاییز, معنای واقعی تنهایی را برایم هویدا می کنند. شب های پاییزی ترکیدن بغض در سکوت باغ بی برگی دلم گرمای دلنواز اشک هایی که گونه های تو رفته و سرخ شده ام را می شکند! همراه با سوز سرمای ؛ سوز دلت را شعله ورتر می کند. آنگاه قطره های اشکت به تسلسل مانند رود جاری می شوند و تنهایی خودش را تا اعماق وجودت به تو نزدیک تر می کند تو تنها می شوی و تنها تو اری وحشت مولود این آمیزش قهری است! وحشت زده و سردرگم اشک می ریزم چشمانم خسته از این همه بی وفایی و دروغ , اشک آلود ! گویی این سیل اشک و فریاد درون از بی وفایی دوران ؛ طلب مجدد یار دیگری است! وقتی عزیزی از مرز مهران بگذرد , هرگز روی ارامش را نخواهد دید! مگر درد درد را تسکین دهد ان سوی پرچین باغ بی برگی نوری چشمک می زند ! گویی مرا می خواند ! دختر کبریت فروش !؟ چشم های گرد و معصومانه اش زیر نور شعله کبریت می درخشد! کبریتی روشن می کند و به سمت من در خود تنیده از تنهایی: صبر کن سحر عاطفه ها نزدیک است.
ایثار محبت به دیگران نشانه بزرگواریست
امام علی (ع)
اینکه هرآمدی را رفتی است در آن شکی نیست اما با رفتن
بسیاری از بوده ها به خاطره ها تبدیل می شودو بسیاری از
لحظات شیرین به یادمانی غمناک
کاشکی می شد تصویری از گذشته را به حال تبدیل کرد
تا بتوان دوباره لبخندی را بر لب جاری
هر کس بد ما به خلق گوید ما صورت او نمى خراشیم