جمع بندی آیا اسناد احادیث آداب عزاداری شیعیان صحیح است؟
تبهای اولیه
سلام
ببخشید مزاحم وقتتون شدم
یه پیامی اومد مبنی بر موارد زیر
رفتارهایی که در عزای معصومین فقط معصومین (علیه السلام) باید انجام بدیم :
1- ژولیدگی و غبار آلود بودن در مجلس سیدالشهدا(علیه السلام)خلاصه حدیث: ام سلمه روایت کرد :ژولیدگی و غبار آلود بودن پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) به خاطر مصیبت حسین (علیه السلام) در آینده را ...بحار الانوار ج 44 ص 239
2 -ریختن خاک به روی سر و صورت
وسائل الشیعه ج 1 ص 655
3-برداشتن عبا از روی دوش .وسائل الشیعه ج2 ص 654
4-برهنه کردن پاامام صادق علیه السلام فرمودند :در تشیع جنازه سعد ابن معاز رسول خدا(صلی الله علیه وآله و سلم) پشت سر جنازه بدون کفش و عبا حرکت میکردندمعالی السبطین ج 2 ص 187
5-بانوان در مجالس زنانه مو پریشان کنند همانگونه که حضرت ام کلثوم (سلام الله علیها)در واقعه کربلا مو پریشان کرده و بهگونه های خود لطمه میزدند و ندبه میکردند
6- سینه زنی :در شهادت امام موسی ابن جعفر (علیه السلام)شیعیان از خانه های خود خارجشدن در حال که به سینه های خود لطمه میزدندن ...حیا ت الرضا (علیه السلام) ج1 ص 92
7-هر وله کردن در عزا بحار النوار ج98 ص 322 –معالی ای السیطین ج 2 ص 37
8-لطمه زدن به صورت :امام صادق (علیه السلام) فرمودندن : بانوان بنی هاشم و اهل بیت (علیهم السلام) برای حسین ابن علی (علیه السلام) گریبانها چاک دادند و برگونه های خودلطمه زدند چرا که بر مانند حسین (علیه السلام) باید لطمه زده شود بر گونه ها و چاک داده شود گریبان هاتهذب الاحکام ج 8 ص 325 ج22 ص 402
9- چاک دادن گریبان و پاره کردن پیراهن ابوهشام میگوید : امام عسگری (علیه السلام) در تشیع جنازه امام هادی با پیراهن پاره شده شرکت کردندن بعد از مدتی ابن عون نامه ای به حضرت نوشت کدام امام را دیده ای در چنینن موردی پیراهن خود راپاره کرده باشد حضرت عسگری (علیه السلام) در جواب فرمودند : ای احمق تو چه میدانی عظمت این امر را ...وسائل الشیعه جلد 1 ص 917
10- غش کردن : ابن عباس میگوید به همراه امیرالمومنین علیه السلام به قصد صفین از شهر خارج شدیم هنگامی که به کربلا رسیدیم امیرالمومنین از حرکت ایستادند و گریه طولانی کردند آنچنان که با صورت به زمین افتاده و غش کردن .بحار الانوار ج 44 ص 252
11- گریه خون امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در ناحیه مقدسه فرمودند : اگر روزگار مرا به تاخیر انداخت و تقدیر الهی مرا از یاری تو باز داشت . هر صبح و شام برتو سوگواری میکردم . و هر آینه بار یت و به جای اشک خون میگریم بحالانوار ج 98 ص 32
12-دوری از لذتهای روز مره امام صادق (علیه السلام) : در روز (عاشورا)از کارهای لذتبخش دوری شود و آداب و سنن سوگواری بر پا گردد و تا زوال خورشید از خوردن و آشامیدن خودداری شود و بعد از آن همان غذایی خورده شود که سوگوارن می خورند.(میزان الحکمه ، ج8 ، ص3783)-
13- تباکی و گریستن :در حدیث قدسی آمده که خداوندبه حضرت موسی (علیه السلام) فرموند : ای موسی ! هر یک از بندگانم در زمان شهادت فرزندمصطفی(صلی الله علیه وآله و سلم) (روز عاشورا) گریه کند یا حالت گریه به خود بگیرد و برمصیبت سبط پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) تعزیت گوید همواره دربهشت خواهد بود. مستدرک سفینه البحار، ج7، ص235)
لبیک یا حسین علیه السلام
خواستم ببینم این احادیث همشون تایید میشن؟
اما بررسی این روایات :
5-بانوان در مجالس زنانه مو پریشان کنند همان گونه که حضرت ام کلثوم (سلام الله علیها)در واقعه کربلا مو پریشان کرده و به گونه های خود لطمه می زدند و ندبه می کردند
جواب :
این روایت نیست صرفا یک پیشنهاد اخلاقی در موضع عزاداری است
8-لطمه زدن به صورت : امام صادق (علیه السلام) فرمودند : بانوان بنی هاشم و اهل بیت (علیهم السلام) برای حسین ابن علی (علیه السلام) گریبان ها چاک دادند و برگونه های خودلطمه زدند چرا که بر مانند حسین (علیه السلام) باید لطمه زده شود بر گونه ها و چاک داده شود گریبان ها تهذیب الاحکام ج 8 ص 325 ج22 ص 402
جواب :
این روایت به طروق مختلف و تعابیر و مضامین مختلف وارد شده است و مراجع تقلید هم نظر مثبت دارند :
[=arial]روایت شده از جابر که گوید به امام باقرعلیه السلام گفتم :جزع یعنی چه؟حضرت فرمودند:شدید ترین جزع فریاد زدن بویل و بلند گریه کردن و فریاد زدن و بر سر و صورت زدن و کندن موهای پیشانی است.( وسائل الشیعه ج۳ص۲۸۲و بحار الأنوار، ج۹۸، ص: ۲۴۰ الکافی، ج۳، ص:۲۲۳[=arial])
لطمه زدن در عزادارى اگر ضرر قابل توجهى بر بدن داشته باشد و یا موجب وهن مذهب باشد ، جایز نیست وگرنه فى نفسه اشکال ندارد[=arial](مقام معظم رهبرى آیت الله خامنه اى)
[=arial][=arial] بر سر و صورت زدن و گریبان چاک زدن در مصیبت آن بزرگوار مانعی ندارد.( ایت ا.. صافی گلپایگانی)
10- غش کردن : ابن عباس می گوید به همراه امیرالمومنین علیه السلام به قصد صفین از شهر خارج شدیم هنگامی که به کربلا رسیدیم امیرالمومنین از حرکت ایستادند و گریه طولانی کردند آنچنان که با صورت به زمین افتاده و غش کردن . بحار الانوار ج 44 ص252
جواب :
این روایت وارد شده است و شبیه این روایت هم از امام رضا (علیه السلام) وارد شده است
و للإمام الثامن(ع) مع دعبل الخزاعی قضیة مشهورة: و ذلك لما و فد علیه بعبقریته التائیة، تلك القصیدة التاریخیة الرنانة، التی تجاذبت بها أندیة الأدب و انتشرت فی أقطر العرب و قامت بتلاوتها فی دار الرضا(ع) قیامة الأحزان و قرعت ساحته الشریفة بنوح دعبل بها الأشجان، فبكی الإمام أحرّ بكاء و علا من وراء الستر صراخ النساء و كان لأطفاله رنین و مأق و رغاء، حتی استولی علیه الإغماء، و اشترك معه جِنّة الأرض و ملائكة السماء.[1]
قضیه مشهوری است از امام هشتم(ع) با دعبل خزاعی و این ماجرا در هنگامی بود كه دعبل با آن شعر بینظیر و اعجابانگیز خود، با ابیاتی كه به حرف «ت» منتهی میشود، به محضر امام(ع) شرفیاب شد [و شعر را به حضرت تقدیم كرد]. همان قصیدهی تاریخی خوشآوایی كه مجامع ادبی را تحت تأثیر قرار داد و مجذوب ساخت؛ در تمام نواحی عرب منتشر شد و در اثر خواندن آن در منزل امام رضا(ع) قیامتِ حزن و اندوه برپا شد.
وقتی دعبل با خواندن این اشعار بر مصایب امام حسین نوحهگری كرد، بناگاه غمها و غصهها بر ساحت مقدس امام رضا(ع) وارد شد؛ آن حضرت سوزناكترین گریهها را سر دادند و صدای گریه و فریاد غم بانوان از پشت پرده بلند شد و صدای كودكان آن حضرت به گریه شنیده میشد. آن كودكان با بالاترین صدا گریه میكردند و در اثر شدت گریه، نفس های آنان منقطع میشد و ناله میزدند. (عبرات المصطفین1/111.)
[="Tahoma"][="DarkSlateGray"]تا جایی که میدونم
حضرت علی روی پا زدن را نهی کرده
[=B Mitra]مَنْ ضَرَبَ بِيَدِهِ عَلَى فَخِذِهِ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ حَبِطَ أَجْرُه . عیون الحکم، ص221[=B Mitra]
[=B Mitra] هرکس هنگام مصیبت بادست خویش بر ران خود بزند اجرش را ضایع نموده است.
و
حضرت محمد توی صورت زدن و همچنین عربده کشیدن را نهی کرده است.