جمع بندی راه هایی برای امر به معروف و نهی از منکر مسئولین حکومتی در جمهوری اسلامی ایران

نتایج تا این لحظه رو ان شا الله جناب محراب ارائه بدن؛ و با حضور مستمر و نقل و قول های پیاپی ، ان شا الله جانی تازه به این بحث بدن..

با سلام
عرض ادب و احترام
نظرات خوبی ارائه شده است از طرف دوستان

به نظرم میتونن از ابزار های رسانه های مختلف مثل تلویزیون،اینترنت و ... استفاده کنن

در صورتی که چندین نفر در اداره رعایت نمیکنند

انتقادات کلی و مورد ابتلاء مثل: عدم پرداخت حقوق چند ماهه کارکنان یک وزارت به طور عمومی و توسط رسانه های کشوری(تلویزیون و رادیو و سایت های مطرح کشوری) منتقل شود. اما برای انتقادات یا پیشنهادات جزئی سازمان ها و یا مطالبات فردی از مسؤلان بلند پایه، از سامانه ها و یا بخش انتقادات و پیشنهادات و مطالبات استفاده شود! شاید بفرمایید مشکل این است که: هر وزارت خانه ای یا هر اداره ای سایت یا سامانه ای برای بیان مطالبات، انتقادات و یا امر به معروف و نهی از منکر ندارد. در این صورت باید به عنوان یک امر به معروف و مطالبه عمومی قانونی را طلب کنیم که هر سازمان و اداره و وزارت خانه ای موظف شود بخشی را ـ در قالب سایت یا ... ـ برای این موضوع اختصاص دهد.

به نظر من یکی از بهترین و مفید ترین کارهایی که میشه برای نهی از منکر انجام داد اینه که مردم کاملا از اینکه چطوری می تونن علیه یک مسئول اقدام بکنند آگاهی داشته باشند.

باید شرایطی باشه که مسئولین احساس خطر بکنند ، شما مسابقه فوتبالو ببینید ، اگر بازیکن داور رو توی خیابون ببینه چاقو میکنه توی شکمشو فحش خواهر و مادر می بنده بهش.

اما توی زمین اینقدر مدارا میکنه ، هی خودشو کنترل میکنه ، هی لبخند میزنه ، دستاشو می بره پشتش که مبادا به داور بر بخوره یا برخوردی زننده از خودش نشون بده که منجر به اخراجش بشه.

برای مسئولین هم باید یه همچین شرایطی بوجود بیاد ، احساس خطر بکنند ، اون موقع مطمئن باشید درصد خیلی زیادی از مفاسد اخلاقی و اقتصادی از بین میره.

خیلی از مردم از راه پیگیری حق و حقوقشون بی اطلاع هستن.

فضای نقد بر عملکر مهایا شود و مردم بدون هیچ ترسی مطالبه گر باشند.

. استفاده از پتانسیل های فضای مجازی!...

اگه همین مطالبات به صورت عکس نوشته با محتوای دقیق و حساب شده تهیه بشه... می شه اون ها رو تو فضای مجازی پخش کرد...

مشكل قدرت تفكر هست.
اون كه امر به معروف ميكنه بايد قدرت تفكرش بالا باشه.
اونكه امر به معروف ميشه هم بايد قدرت تفكرش بالا باشه.

امر و نهى مسئولين بايد با ويژگى‏هايى همراه گردد كه ميزان تأثير آن را افزايش دهد و به نتيجه مطلوب منتهى گردد.
تذكر كلى و غيرمستقيم به رؤسا مى‏تواند كاربرد فراوانى داشته باشد، و اگر امر و نهى حضورى مسئول با دشوارى همراه است مى‏توان در يك موقعيت مناسب با تلفن به او تذكر داد. طرح سؤال و نظرخواهى از آنها مى‏تواند مفيد باشد.

اینها راهکارهایی بوده که از طرف دوستان ارائه شده است
به نظر فراگیر شدن این راهکارها در سطح جامعه می تواند کمک کارمان باشد
خودمان یعنی همین برو بچ اسک دین بتوانند این راهکارهارا در جای جای این فضای مجازی پخش بکنند شاید فرجی حتی برای چند مسئول حاصل شد

نیازمند مدیریت و پیگیری داره... وگرنه هر کدوم از ما می آییم در قالب ارائه نظر یا انتقاد یا درد و دل یک مطلبی می گذاریم و می رویم و پشت سرمان را هم نگاه نمی کنیم

برای انسجام و امتداد راه ازتون تقاضا می کنم که جریان حاضر رو در ادامه مسیر راهبری کنید:

فاز بعدی تولید محتوا
بعععععدش : کادو پیچ کردن محتوای آماده شده برای پخش کردن در فضای مجازی با لوگوی اسک دین

بععععد بععععدش پخش کردنش که باید ببینیم تا چه حد مقدوره

با سلام
هرکدام از این مولفه های خوب است
ولی باید عده ای از دوستان دنبال محتوا باشند
دوستان را جمع نمایید
یعنی کسانی که اماده اند برای همکاری اعلام نمایند
تا پیدا کردن محتوا را شروع نماییم

موفق وموید
یاعلی

تابحال ندیدم هیچ سیستم اداری مدیریتی کشور از انتقاد به درستی استفاده کنه و بپذیره کل جامعه اسلامی ایران واکسینه هستند نسبت به انتقاد

با سلام
عرض ادب و احرام
می توان این پست را به عنوان جمع بندی مطرح کرد

سوال
[h=1]راههایی برای امر به معروف و نهی از منکر مسئولین حکومتی در جمهوری اسلامی ایران[/h]
جمع بندی

نظرات خوبی ارائه شده است از طرف دوستان

[FONT=arial]

به نظرم میتونن از ابزار های رسانه های مختلف مثل تلویزیون،اینترنت و ... استفاده کنن

در صورتی که چندین نفر در اداره رعایت نمیکنند

[FONT=arial]

انتقادات کلی و مورد ابتلاء مثل: عدم پرداخت حقوق چند ماهه کارکنان یک وزارت به طور عمومی و توسط رسانه های کشوری(تلویزیون و رادیو و سایت های مطرح کشوری) منتقل شود. اما برای انتقادات یا پیشنهادات جزئی سازمان ها و یا مطالبات فردی از مسؤلان بلند پایه، از سامانه ها و یا بخش انتقادات و پیشنهادات و مطالبات استفاده شود! شاید بفرمایید مشکل این است که: هر وزارت خانه ای یا هر اداره ای سایت یا سامانه ای برای بیان مطالبات، انتقادات و یا امر به معروف و نهی از منکر ندارد. در این صورت باید به عنوان یک امر به معروف و مطالبه عمومی قانونی را طلب کنیم که هر سازمان و اداره و وزارت خانه ای موظف شود بخشی را ـ در قالب سایت یا ... ـ برای این موضوع اختصاص دهد.

[FONT=arial]

به نظر من یکی از بهترین و مفید ترین کارهایی که میشه برای نهی از منکر انجام داد اینه که مردم کاملا از اینکه چطوری می تونن علیه یک مسئول اقدام بکنند آگاهی داشته باشند.

باید شرایطی باشه که مسئولین احساس خطر بکنند ، شما مسابقه فوتبالو ببینید ، اگر بازیکن داور رو توی خیابون ببینه چاقو میکنه توی شکمشو فحش خواهر و مادر می بنده بهش.

اما توی زمین اینقدر مدارا میکنه ، هی خودشو کنترل میکنه ، هی لبخند میزنه ، دستاشو می بره پشتش که مبادا به داور بر بخوره یا برخوردی زننده از خودش نشون بده که منجر به اخراجش بشه.

برای مسئولین هم باید یه همچین شرایطی بوجود بیاد ، احساس خطر بکنند ، اون موقع مطمئن باشید درصد خیلی زیادی از مفاسد اخلاقی و اقتصادی از بین میره.

خیلی از مردم از راه پیگیری حق و حقوقشون بی اطلاع هستن.

[FONT=arial]

فضای نقد بر عملکر مهایا شود و مردم بدون هیچ ترسی مطالبه گر باشند.

[FONT=arial]

. استفاده از پتانسیل های فضای مجازی!...

اگه همین مطالبات به صورت عکس نوشته با محتوای دقیق و حساب شده تهیه بشه... می شه اون ها رو تو فضای مجازی پخش کرد...

[FONT=arial]

مشكل قدرت تفكر هست.
اون كه امر به معروف ميكنه بايد قدرت تفكرش بالا باشه.
اونكه امر به معروف ميشه هم بايد قدرت تفكرش بالا باشه.

[FONT=arial]

امر و نهى مسئولين بايد با ويژگى‏هايى همراه گردد كه ميزان تأثير آن را افزايش دهد و به نتيجه مطلوب منتهى گردد.
تذكر كلى و غيرمستقيم به رؤسا مى‏تواند كاربرد فراوانى داشته باشد، و اگر امر و نهى حضورى مسئول با دشوارى همراه است مى‏توان در يك موقعيت مناسب با تلفن به او تذكر داد. طرح سؤال و نظرخواهى از آنها مى‏تواند مفيد باشد.