محدودیت ارتباط با نامحرم باید تا چه حد باشد؟
تب‌های اولیه
رسول خدا فرمان داده بود که زن مسلمان با مردان نامحرم بیش از پنج کلمه – که آن هم در موضوعات ضروری باشد- سخن نگوید. (البته در رساله ی امام خمینی هم صحبت با نامحرم به غیر ضرورت بنا به احتیاط مکروه شمرده شده)
ضرورت اینجا یعنی چی؟!یعنی مثل موارد دیگه که از ضرورت در فقه صحبت میشه و گفته میشه که اگر جان ، آبرو یا مال قابل توجهی داشت از بین میرفت یا معنای دیگری دارد؟
در واقع برای زنی که میخواد با رعایت شئون اسلامی در جامعه حضور داشته باشد ایا چیزهایی مثل اشتغال یا تحصیل و یا... شامل مواردی که در این گونه احادیث از انها نهی شده میشود؟!
کارشناس بحث : سجاد
به نظر شما مرز حرف زدن با نامحرم چقدره؟با توجه به اینکه تو دنیای مجازی مجبوری با نامحرم حرف بزنی یا بحث کنی.[emoji4]
[="Tahoma"][="Black"] ضرورت اینجا یعنی چی؟!یعنی مثل موارد دیگه که از ضرورت در فقه صحبت میشه و گفته میشه که اگر جان ، آبرو یا مال قابل توجهی داشت از بین میرفت یا معنای دیگری دارد؟ در واقع برای زنی که میخواد با رعایت شئون اسلامی در جامعه حضور داشته باشد ایا چیزهایی مثل اشتغال یا تحصیل و یا... شامل مواردی که در این گونه احادیث از انها نهی شده میشود؟! کارشناس بحث : سجادرسول خدا فرمان داده بود که زن مسلمان با مردان نامحرم بیش از پنج کلمه – که آن هم در موضوعات ضروری باشد- سخن نگوید. (البته در رساله ی امام خمینی هم صحبت با نامحرم به غیر ضرورت بنا به احتیاط مکروه شمرده شده)
با عرض سلام و احترام و تشکر از سؤال شما
علت تأخیر در پاسخ این است که تاکنون این سؤال را ندیده بودم ! :ok:
ضرورت در هر موضوعی به حسب خود لحاظ می شود در همین موضوع صحبت با نامحرم اگر فرض بفرمایید که کار معقول و مورد نیازی که در پی انجام آن هستید و برای عرف دین دار جامعه توجیه پذیر است ، بدون صحبت با این نامحرم خاص (که البته خالی از کلمات تحریک آمیز و شائبه حرمت و خوف وقوع در گناه است) به سرانجام نمی رسد در این صورت می توان گفت که چنین صحبتی ضروری است .
اما اگر کار چندان معقول نبوده و یا مورد نیاز نیست مثلا بحث سیاسی یک زن در تاکسی با مردان مسافر !
یا اینکه بدون صحبت با نامحرم هم به مقصود می رسد مثل پرسیدن از قیمت کالاهای فروشگاه در حالی که اتیکت قیمت هم روی هر کالایی موجود است! یا سؤال پرسیدن از همکلاسی نامحرم با اینکه می توان همان سؤال را از همکلاسی همجنس پرسید و جواب گرفت!
در این موارد صحبت کردن ضرورت ندارد !
البته باید توجه کرد همان طور که در متن سؤال هم موجود است ضرورت نداشتن لزوما به معنای حرمت نیست یعنی عرض ما این نبود که اگر در جایی صحبت با نامحرم ضروری نیست نباید انجام گیرد و حرام است !
صحبت با نامحرم در جایی حرام است که از کلمات تحریک آمیز استفاده شود یا موجب حرام گردد یا خوف افتادن در حرام برای طرفین باشد.
در پناه حضرت حق باشید[/]
[="Tahoma"][="Black"]به نظر شما مرز حرف زدن با نامحرم چقدره؟با توجه به اینکه تو دنیای مجازی مجبوری با نامحرم حرف بزنی یا بحث کنی.
با تشکر از سؤال شما
به صورت کلی پاسخ همان است که عرض شد و تفاوتی بین محیط مجازی و غیر مجازی از این جهت نیست .
اگر سؤال جزئی تر و موردی باشد پاسخ ان شاء الله دقیق تر خواهد بود.
در پناه حضرت حق باشید[/]
گفته شده که شوخی نکنیم.
ابوبصير مي گويد
زنى را قرآن تعليم مى دادم، پس به چيزى با او شوخي كردم، سپس نزد ابي جعفر(ع) رفتم. ايشان فرمود: چه چيزي به آن زن گفتي؟ رويم را پوشاندم حضرت فرمود: به سوي او باز نگرد
پیامبر فرمود: هر كس با زن نامحرمي شوخي كند در برابر هر كلمه اي كه در دنيا ادا نموده، هزار سال زنداني مي شود
منبع: http://sayyedaliahmadi.blogfa.com/post/399/%D8%B4%D9%88%D8%AE%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%86%D8%A7%D9%85%D8%AD%D8%B1%D9%85
....
در ضمن گفته شده که جایی که عمومی نیست... ادم با نامحرم تنها نشه... و توی این حالت سومی شیطان هست
علت تأخیر در پاسخ این است که تاکنون این سؤال را ندیده بودم !
تشکر بابت پاسخ.
بنده هم دیگه فراموش کرده بودم که همچین سوالی پرسیده بودم اینجا!!!..:ok:.اما حالا که پاسخ دادید سوال دیگه ای در این مورد برام پیش اومده..اینکه فرمودین:
البته باید توجه کرد همان طور که در متن سؤال هم موجود است ضرورت نداشتن لزوما به معنای حرمت نیست یعنی عرض ما این نبود که اگر در جایی صحبت با نامحرم ضروری نیست نباید انجام گیرد و حرام است !
صحبت با نامحرم در جایی حرام است که از کلمات تحریک آمیز استفاده شود یا موجب حرام گردد یا خوف افتادن در حرام برای طرفین باشد.
این تحریک امیز بودن رو خود فرد باید تشخیص بدهد دیگه درسته؟
در واقع سوالم تا حدی مربوط به نهی از منکر میشه.برای درک بهتر منظورم:
یک مدت پیش مسافرتی میرفتیم که یک سری از بچه های دبیرستانی هم همراه ما بودند و خیلی شوخی میکرندووو...(به تناسب سنشان..) عده ای از خانم ها میگفتن اینجا مرد نامحرم هست و اونها گناه میکنندووو...باید تذکر داد و اطلاع دادوو...برخورد کردوو... و خب کار داشت بالا میگرفت!!...ولی برداشت بنده از این حکم این است که این موارد رو (که چه رفتاری باعث به گناه افتادن میشود یا نه ) فقط خود افراد میتونن تشخیص بدن.ممکنه در یک عرفی یک "سلام حوال پرسی" ساده خیلی معنی داشته باشه (به خصوص اگر معمول نباشه ) و باعث گناه بشه که باید مراعات کرد. اما در یک جمعی نه. تا حدی یک سری شوخی ها معمول باشه.و اصلا افراد اون رو به حساب مهمان نوازی و یا رعایت ادب بدانند.(که فکر میکنم ر این مورد این ها تا حدی با رعایت یک سری شئونات صله رحم هم محسوب میشه ) پس نمیشه گفت که فلان دسته حتما با این عمل یا رفتار دارند گناه میکنن.ولی خانم ها که اتفاقا طلبه هم بودند گفتا مطلقا شوخی کردنووو... گناه است...ممکنه بفرمایید برداشت حقیر درست هست یا نه؟(این مورد با توجه به سوال قبل و توضیحات شما حتما کراهت دارد اما گناه....!؟)(یعنی بنده برای خودم میتونم محدودیت بذارم و از خودم توقع رعایت همه ی موارد رو دشته باشم ولی از دیگران که نمیشه توقع داشت)
در واقع سوالم تا حدی مربوط به نهی از منکر میشه.برای درک بهتر منظورم:
یک مدت پیش مسافرتی میرفتیم که یک سری از بچه های دبیرستانی هم همراه ما بودند و خیلی شوخی میکرندووو...(به تناسب سنشان..) عده ای از خانم ها میگفتن اینجا مرد نامحرم هست و اونها گناه میکنندووو...باید تذکر داد و اطلاع دادوو...برخورد کردوو... و خب کار داشت بالا میگرفت!!...ولی برداشت بنده از این حکم این است که این موارد رو (که چه رفتاری باعث به گناه افتادن میشود یا نه ) فقط خود افراد میتونن تشخیص بدن.ممکنه در یک عرفی یک "سلام حوال پرسی" ساده خیلی معنی داشته باشه (به خصوص اگر معمول نباشه ) و باعث گناه بشه که باید مراعات کرد. اما در یک جمعی نه. تا حدی یک سری شوخی ها معمول باشه.و اصلا افراد اون رو به حساب مهمان نوازی و یا رعایت ادب بدانند.(که فکر میکنم ر این مورد این ها تا حدی با رعایت یک سری شئونات صله رحم هم محسوب میشه ) پس نمیشه گفت که فلان دسته حتما با این عمل یا رفتار دارند گناه میکنن.ولی خانم ها که اتفاقا طلبه هم بودند گفتا مطلقا شوخی کردنووو... گناه است...ممکنه بفرمایید برداشت حقیر درست هست یا نه؟(این مورد با توجه به سوال قبل و توضیحات شما حتما کراهت دارد اما گناه....!؟)(یعنی بنده برای خودم میتونم محدودیت بذارم و از خودم توقع رعایت همه ی موارد رو دشته باشم ولی از دیگران که نمیشه توقع داشت)
شاید نهی از منکر نبوده ولی امر به معروف که بوده به هر حال.
به قول خودتون در هر صورت گناه نباشه هم مکروه است.
شاید نهی از منکر نبوده ولی امر به معروف که بوده به هر حال.
به قول خودتون در هر صورت گناه نباشه هم مکروه است.
درسته.ولی اگه اشتباه نکنم امر به معروف حکمش مثل نهی ز منکر نیست...
به علاوه مسئله گاهی بحث اهم و مهم است
راستش این جایی که بنده عرض کردم از کاروارنهای مناطق جنگی بود و اون 5-6 نفر هم با این فضاها اشنا نبودن. و خانومی که با اونها بود نمیخواست بهشون بد بگذره و به قولی بار اول و اخرشون باشه که میان.
به نظر من نباید پای افراد رو برید از این فضاها.کسی که تو این جمعها رفت و امد داشته باشه بالاخره خودش این رفتارهاشو هم بیشتر به معیارهای ینی نزدیک میکنه شاید طول بکشه ولی حتما اتفاق می افتد...ولی وقتی با یک سری سختگیری ها یک حریم درست کنیم که کسانی که حالا خیلی هم مذهبی نیستن توی این جور جمعها نتونن بیان به نظرم درست نیست.فکر میکنم سیره ی پیامبر هم در تبلیغ اسلام همین بوده...(البته براشت حقیر اینه...شاید اصلا اشتباه میکنم در مورد حکم اصلی)
ضرورت در هر موضوعی به حسب خود لحاظ می شود در همین موضوع صحبت با نامحرم اگر فرض بفرمایید که کار معقول و مورد نیازی که در پی انجام آن هستید و برای عرف دین دار جامعه توجیه پذیر است ، بدون صحبت با این نامحرم خاص (که البته خالی از کلمات تحریک آمیز و شائبه حرمت و خوف وقوع در گناه است) به سرانجام نمی رسد در این صورت می توان گفت که چنین صحبتی ضروری است .
سلام علیکم
باعرض ادب و احترام به محضر شما
ببخشید استاد میشود به سوال بنده حقیر در این پست که متناسب با این تاپیک است از نظر فقهی پاسخ بفرمایید؟
http://www.askdin.com/showthread.php?t=54518&p=791769&viewfull=1#post791769
اللهم اجعل عواقب امورناخیرا
یازهرا(س)
[="Tahoma"][="Black"] ببخشید استاد میشود به سوال بنده حقیر در این پست که متناسب با این تاپیک است از نظر فقهی پاسخ بفرمایید؟ http://www.askdin.com/showthread.php...l=1#post791769 اللهم اجعل عواقب امورناخیراسلام علیکم
باعرض ادب و احترام به محضر شما
یازهرا(س)
ما میگویم صحبت با نامحرم مبنایش ضرورت است! درست است؟یعنی تا حد ضرورت باید صحبت کرد، حال سوال حقیر این است مبنای این ضرورت چیست ؟ خصوصا در فضاهایی مانند همین سایت گفتگو یا امثال آنمثلا فرض کنید بنده از استادی سوالی دارم،یا در تاپیک گفتگو دارم با کاربران مباحثه میکنم ،خب برای اینکه سوالم را خوب برسانم توضیح میدهم، شاید از دید بنده این توضیحات لازم است اما از دید طرف مقابل فرض خیلی از این صحبتها ضرورت نباشد!
یا فرض بنده یه صورت خصوصی از استادی راهنمایی بگیرم، خب به نظر خود بنده مطالبی که میگویم مشکلی ندارد اما شاید اگر فرض فردی از دور نگاه کند تشخیص دهد که فلان پیام و فلان پیام اصلا ضرورت نداشت! یا گفتن فلان مطالب در حین فلان پیام ضرورتی نداشت! و غیره...
یا فرض تاپیکی است که دارد در آن گفتگو میشود و افراد مختلف دارند بر روی موضوعی مباحثه میکنند ،آیا اصلا اینجا ضرورتی دارد فرض بنده نوعی هم وارد گفتگو شوم در حالی که گفتگو ها بین خانم ها و آقایان است؟
یا نه اصلا فرض کنید ضرورت هم به صورت صحیح تشخیص داده شد،حال اگر خانمی با رعایت تمام حدودشرعی در فضای مجازی فعالیت کرد اما بعد مدتی متوجه شد باعث جلب توجه نامحرمان شده آیا اینجا باید تبلیغ در فضای مجازی را رها کند یا ادامه دهد؟!
حقیر مدت خیلی زیادی است که دارم برروی این مساله فکر میکنم که واقعا در فضای مجازی تا چه حد صحبت با نامحرم ضرورت است؟ اصلا ضرورتی است که من خانم وارد شوم و صحبت کنم؟! یا آیا تایید پست اساتید یا کاربران آقا توسط بنده که یک خانم هستم اشکالی ندارد؟!! فرض که کاملا هم در چهار چوب بود و مشکل شرعی هم نداشت و ضرورت بود! آیا میتوان یقیین پیدا کرد که در حد همین ضرورتها برای آقا و خانم ایجاد وابستگی به نامحرم نمیکند؟ باعث نمیشود صحبت با نامحرم برای یک خانم عادی شود؟!! بنده به عنوان خانم اگر بخواهم به تبلیغ دین در فضای مجازی بپردازم قطعا مخاطبان زیادی از آقایان خواهند بود حال تکلیف چه میشود؟اگر حقیر را در رسیدن به پاسخ این سوالات نیز یاری بفرمایید بی نهایت سپاسگزار خواهم بود زیرا مدت زیادی است ذهنم را درگیر کرده است
باتشکر
یازهرا(سلام الله علیها)
با عرض سلام و احترام و تشکر از سؤال شما
همان طور که در پست گذشته هم عرض کردم بحث ضرورت در ارتباط با نامحرم لزوما یک بحث فقهی نیست:
البته باید توجه کرد همان طور که در متن سؤال هم موجود است ضرورت نداشتن لزوما به معنای حرمت نیست یعنی عرض ما این نبود که اگر در جایی صحبت با نامحرم ضروری نیست نباید انجام گیرد و حرام است !
صحبت با نامحرم در جایی حرام است که از کلمات تحریک آمیز استفاده شود یا موجب حرام گردد یا خوف افتادن در حرام برای طرفین باشد.
اما می تواند جنبه های فقهی هم پیدا کند که به آن پاسخ می دهم :
1. ملاک در اینجا تشخیص عرف است اما این تشخیص را هم شما به عنوان یک خانم باید داشته باشید یعنی عملکرد عرف دین دار جامعه را با توجه به محل زندگی خود تشخیص داده و به آن در موارد مختلف عمل کنید تا به ارتباط با نامحرم در حد ضرورت پایبند بوده باشید.
توجه داشته باشید که به هر حال در هر عملکردی احتمالات و فروض مخالف هم وجود دارد اما معیار، وظیفه و تشخیص فعلی شما خواهد بود اگر بر اساس تشخیص خودتان بر حسب ضرورت گام برداشته باشید (هر چند دیگران به صورت دیگری قضاوت کنند یا خود بعدها قضاوت دیگری داشته باشید) ان شاء الله مثاب خواهید بود چون با دغدغه تعیین تکلیف و بر حسب و حدود وظیفه ای که در آن لحظه درست می دانستید عمل کردید.
2. هر زمانی که خانم متوجه شود نوع رفتار او موجب جلب توجه نامحرمان می شود باید تبلیغ را رها کند.
البته توجه داشته باشید که جلب توجه نامحرم همان طور که قبلا هم در پست های مشابه عرض کردم به معنای هر جلب توجه به معنای لغوی آن نیست بلکه منظور جلب توجه جنسی و بروز نگاه جنسی در نامحرم است.
3. در پایان هم این نکته را عرض کنم که نباید این حالت مراقبت خانم و توجه او به حدود ارتباط با نامحرم، تبدیل به یک وسواس شده و باعث آزار خود و دیگران را فراهم آورد بلکه لازم است در این گونه موارد سیره اهل بیت علیهم السلام کاملا مراعات گردد تا دچار افراط و تفریط نشویم .
در پناه حضرت حق باشید[/]
سلام علیکم
از پاسخگوییتان سپاسگزارم
. هر زمانی که خانم متوجه شود نوع رفتار او موجب جلب توجه نامحرمان می شود باید تبلیغ را رها کند.
البته توجه داشته باشید که جلب توجه نامحرم همان طور که قبلا هم در پست های مشابه عرض کردم به معنای هر جلب توجه به معنای لغوی آن نیست بلکه منظور جلب توجه جنسی و بروز نگاه جنسی در نامحرم است.
در فضای مجازی چگونه میشود بفهمیم نگاه افراد چگونه است!!
حقیر منظورم این است که باعث ایجاد علاقه در افراد شود،از آنجایی که این موضوع ممکن است برای خیلی از خانمها سوال باشد مصاقی میپرسم
فرض کنید خانمها در فضای مجازی فعالیت کنند،بعد از سوی برخی آقایان مذهبی در همان فضا مورد توجه قرار بگیرند و آن آقایان شروع به ابراز علاقه کنند! حال این خانم از کجا تشخیص دهد که نگاه آن آقایان چگونه است؟!
در پایان هم این نکته را عرض کنم که نباید این حالت مراقبت خانم و توجه او به حدود ارتباط با نامحرم، تبدیل به یک وسواس شده و باعث آزار خود و دیگران را فراهم آورد بلکه لازم است در این گونه موارد سیره اهل بیت علیهم السلام کاملا مراعات گردد تا دچار افراط و تفریط نشویم .در پناه حضرت حق باشید
دقیقا مشکل همین جاست استاد که نیاز است یک نفر بیاید دقیقا به صورت مصداقی سیره اهل بیت علیهم السلام را برای فضای مجازی تبیین کند! یعنی بگوید فرض اگر خانم فاطمه زهرا(سلام الله علیها) اکنون میخواستند در این فضای مجازی تبلیغ دین کنند دقیقا چگونه عمل میکردند؟!!!
بنده نمیدانم آیا این ها وسواس شده یا نه ،فقط میدانم این سردرگمی به این علت است که حقیر دقیق به صورت مصداقی نمیتوانم حکم هارا تشخیص دهم،به صورت کلی میدانم اما وقتی میخواهیم بروی مصایق پیداه کنیم گیر می افتیم که آیا الان این مورد هم شامل فلان حکم شرعی و اخلاقی میشودیا نه!!!
یازهرا(لام الله علیها)
فرض کنید خانمها در فضای مجازی فعالیت کنند،بعد از سوی برخی آقایان مذهبی در همان فضا مورد توجه قرار بگیرند و آن آقایان شروع به ابراز علاقه کنند! حال این خانم از کجا تشخیص دهد که نگاه آن آقایان چگونه است؟!
با سلام
به نظر من ما بعنوان یک انسان زنده و پویا ، چه در فضای مجازی و چه در دنیای واقعی ، با رفتار درست و اخلاق نیکو و بواسطه علم و دانش و هنر و خلاصه هر موضوعی ، این امکان رو فراهم میاریم که سایرین رو جذب خودمون بکنیم.
مثالی میزنم:
مثلا در تلویزیون ، کارشناسان مذهبی چه خانم و چه اقا حضور پیدا میکنند و با حرفها و نظرات پخته و کارشناسانه ای که در تلویزیون میزنند ، دل مخاطبان از جنس مخالف رو ممکنه جذب خودشون کنند.
مثلا در یک برنامه تلویزیونی ، یک خانم کارشناس مذهبی حضور پیدا میکنه و مثلا از نحوه صحیح و اسلامی رفتار یک خانم با همسرش توضیح میده... همین صحبتها ممکنه باعث بشه یک مرد متاهل و حتی یک اقاپسر مجرد ، شیفته صحبتهای این خانم کارشناس بشه و با خودش بگه "کاش همسر من هم این فهم و شعور رو داشت و یا با خودش بگه کاش خدا یک همسر فهمیده مثل این خانم کارشناس نصیب من بکنه "
خوب ، ... حالا نظر من اینه که اگر واقعا ضرورتی هست یک خانم در یک حمع مختلط اجتماعی چه از نوع مجازی و چه از نوع حقیقی حضور پیدا کنه ، با حفظ شئونات اسلامی حضور پیدا کنه و گفتگو انجام بشه ، حرفهای خودش رو بزنه ، فعالیتی که فکر میکنه نیاز هست و اگر اون انجام نده ، روی زمین میمونه رو انجام بده و الی اخر.... خوب با این حضور مثل مثال بالا ممکنه کسانی شیفته این خانم بشن....
اما داستان به نظر من از اینجا شروع میشه که اگر افرادی شروع کردند به ابراز علاقه ، راه حل خیلی ساده هست ، دختر خانم هیچ پاسخی نباید بده چون این گفتگوها وارد حیطه گفتگوهای غیر ضروری میشه و با اطمینان بالایی میگم ، اگر پسر، مثلا در همین فضای مجازی به دختری ابراز علاقه بکنه و دختر ، خیلی سرد برخورد کنه یا کلا بی محلی کنه ، اون اقا پسر خیلی سریع بی خیال احساسش نسبت به اون خانم میشه و حتی ممکنه دیگه پستها و مطالبش رو هم دنبال نکنه !!
منظور اینکه حضور به خودی خود در مواقع ضرورت به نظر من بلامانع هست اما ترس از برخوردهای جنس مخالف هم راه حل داره که در بالا راهش رو بیان کردم.. بی محلی کردن در مکالمه های غیرضروری!
اما یک نکته ظریفی این وسط هست که یک دختر خانم که مجرد هست ، ممکنه از همین طرق و راهها زمینه وصال و ازدواجش با همسرش فراهم بشه... مثلا دختری که در دانشگاه در بسیج یا انجمن فعالیت میکنه ، یک اقاپسر پاک و سالم شیفته اخلاق و رفتار و نجابت این خانم میشه ، خوب اگر قرار باشه این دخترخانم با همه بی محلی کنه ، که خیلی از راههای وصال خودش رو کور میکنه .. بنابراین با تفکیک فضای واقعی از فضای مجازی ، باید دخترخانم در این موارد کمی انعطاف داشته باشه و خیلی زیرکانه موارد مناسب برای ازدواج رو خیلی سریع به کانال خانواده خودش هدایت کنه. تاکید میکنم نباید دنبال کیسهای این مدلی در فضای مجازی بود و در همون ابتدای کار هم باید همه چیز به خانواده ارجاع بشه.
با عرض سلام و احترام
با سلام
ببخشید شاید سوالم زیاد ربطی نداشته باشد و بحث دیگری با ارتباط با نامحرم باشد ولی به هر حال می پرسم:
حتما برایتان پیش آمده است که معمولا دو نفر نامحرم می خواهند باهم سلام و احوال پرسی کنند یک لبخندی هم دارند و این هم معمولا به معنای شوخی نیست و همان معنای احوال پرسی رو می دهد. این چه حکمی دارد؟
[="Tahoma"][="Black"]فرض کنید خانمها در فضای مجازی فعالیت کنند،بعد از سوی برخی آقایان مذهبی در همان فضا مورد توجه قرار بگیرند و آن آقایان شروع به ابراز علاقه کنند! حال این خانم از کجا تشخیص دهد که نگاه آن آقایان چگونه است؟!
با تشکر از سؤال شما
صرف ابراز علاقه از طرف جنس مخالف منظور حقیر نیست یعنی اگر خانمی در فضای مجازی رفتار خاصی ندارد و مردان تنها بخاطر زن بودن او ابراز علاقه می کنند وظیفه شرعی لزومی متوجه او نیست یعنی از نظر فقهی پرهیز کردن واجب نیست (مگر از جهات دیگری این وظیفه متوجه او شود).
اما اگر ابراز علاقه ناشی از رفتار خاصی از طرف خانم باشد مثلا خانم متوجه شود که اگر از کلمات خاصی در سخن گفتن استفاده کند یا مطالب ویژه ای را بیاورد، موجب جلب توجه نامحرم است، باید پرهیز کند و اگر هم شک داشته باشد، تکلیفی ندارد.
دقیقا مشکل همین جاست استاد که نیاز است یک نفر بیاید دقیقا به صورت مصداقی سیره اهل بیت علیهم السلام را برای فضای مجازی تبیین کند! یعنی بگوید فرض اگر خانم فاطمه زهرا(سلام الله علیها) اکنون میخواستند در این فضای مجازی تبلیغ دین کنند دقیقا چگونه عمل میکردند؟!!!
بنده نمیدانم آیا این ها وسواس شده یا نه ،فقط میدانم این سردرگمی به این علت است که حقیر دقیق به صورت مصداقی نمیتوانم حکم هارا تشخیص دهم،به صورت کلی میدانم اما وقتی میخواهیم بروی مصایق پیداه کنیم گیر می افتیم که آیا الان این مورد هم شامل فلان حکم شرعی و اخلاقی میشودیا نه!!!
بله درست است که تطبیق حکم بر مصداق خاص مشکل است ( از این رو خوب است که انسان در موارد مشکوک احتیاط کند) و همین طور درست است که سیره دقیق اهل بیت علیهم السلام خصوصا در مصادیق فضای مجازی باید دقیق تر تبیین شود.
اما معنای سخن حقیر در موارد غیر مبهم است در جایی که یک نوع رفتار وسواسی منجر به گزینش نوعی از تعامل می شود که به هیچ وجه در سیره اهل بیت علیهم السلام نبوده است مثل اینکه خانمها کلا با نامحرمان قطع ارتباط کنند و اصلا هیچ صحبت و تعاملی نداشته باشند قطعا این رفتار در سیره معصومان علیهم السلام نبوده و خود این بزرگواران با نامحرم ها صحبت می کردند.
در پناه حضرت حق باشید[/]
[="Tahoma"][="Black"]حتما برایتان پیش آمده است که معمولا دو نفر نامحرم می خواهند باهم سلام و احوال پرسی کنند یک لبخندی هم دارند و این هم معمولا به معنای شوخی نیست و همان معنای احوال پرسی رو می دهد. این چه حکمی دارد؟
با عرض سلام و احترام و تشکر از سؤال شما
صرف لبخندی که منشأ جلب توجه نامحرم یا فساد و گناه دیگری نباشد، شرعا مانعی ندارد هر چند برای پسر و دختر جوان که حساسیت بالایی به جنس مخالف دارند، خوب است از لبخند زدن هنگام صحبت پرهیز شود.
در پناه حضرت حق باشید[/]
صرف ابراز علاقه از طرف جنس مخالف منظور حقیر نیست یعنی اگر خانمی در فضای مجازی رفتار خاصی ندارد و مردان تنها بخاطر زن بودن او ابراز علاقه می کنند وظیفه شرعی لزومی متوجه او نیست یعنی از نظر فقهی پرهیز کردن واجب نیست (مگر از جهات دیگری این وظیفه متوجه او شود).اما اگر ابراز علاقه ناشی از رفتار خاصی از طرف خانم باشد مثلا خانم متوجه شود که اگر از کلمات خاصی در سخن گفتن استفاده کند یا مطالب ویژه ای را بیاورد، موجب جلب توجه نامحرم است، باید پرهیز کند و اگر هم شک داشته باشد، تکلیفی ندارد.
با سلام و عرض ادب خدمت استاد گرامی
گاهی ممکن است این ابراز علاقه از طرف نامحرم بخاطر مطالب علمی باشد،درحالیکه کلمات خاصی هم استفاده نشده و لحن خاصی هم نبوده ،ولی باعث جلب توجه شده است،در اینجا تکلیف چیست؟آیا باید فعالیت و پرسش و پاسخ علمی را رها کند؟
[="Tahoma"][="Black"] گاهی ممکن است این ابراز علاقه از طرف نامحرم بخاطر مطالب علمی باشد،درحالیکه کلمات خاصی هم استفاده نشده و لحن خاصی هم نبوده ،ولی باعث جلب توجه شده است،در اینجا تکلیف چیست؟آیا باید فعالیت و پرسش و پاسخ علمی را رها کند؟با سلام و عرض ادب خدمت استاد گرامی
با عرض سلام و احترام و تشکر از سؤال شما
همان طور که در گذشته هم بیان شد منظور از جلب توجه هر نوع جلب توجهی نیست بلکه جلب توجه جنسی یک نامحرم و تحریک جنس مخالف است بنابراین جلب توجه علمی یک نامحرم بدون استفاده از کلمات تحریک آمیز و یا خوف افتادن در فساد و گناه ، تکلیف شرعی خاصی برای طرف مقابل نمی آورد هر چند البته در مورد جوان ها بهتر است احتیاط و پرهیز لازم صورت گیرد.
در پناه حضرت حق باشید[/]