✿ پـنجـره ی فـولـاد ( دلنـوشته ای بـه امـام رضـا (ع) ) ✿

دلم به مهر تو
صد پاره باد و
هر پاره
هزار ذره و
هر ذره در هوای تو باد

مهر تو رازلالی باران نوشت وبعد
فردوس راز خاک خراسان نوشت وبعد

باهر ترنمِ وَ أنا مِن شُروطِها
حب توراقبولی ايمان نوشت وبعد

بسته به چشم های توشد سرنوشت ما
يک خنده‌ ی رضايتت آقابهشت ما

اصلا تمام وسعت این گنبد کبود
گنبد طلای شاه خراسان نمی شود

ناکام آن دلی ست که در طول عمر خود
یکبار در حریم تو مهمان نمی شود

[FONT=arial]
[b]content[/b]

کبوترهای نامه بر هزاران نامه پا بسته
شکسته خسته می آیند پابوس تو پیوسته

پرو بالی به دل دادم کبوتر شد پرید آقا
شکسته بود پرهایش ولی آخر رسید آقا

بگیر این نامه از پایش بخوان اما جوابم ده
سلامت کردم و گفتم بیا آقا جوابم ده

کبوتر وار می آیم ، به آب و دانه ای دلخوش
عطش دید ترک خورده ، به سقاخانه ای دلخوش

دلم خورشید می خواهد ، هوای گنبدت کرده
دوباره نور میبیند ، هوای مشهدت کرده

برایت شور میخوانم که شیرین است نام تو
نمیخواهم رهایی را عجب دامیست دام تو

بیابان های تو لبریز از آهو شود ضامن
کلاغ از لطف چشمان ملیحت قو شود ضامن

به گوشه چشم تو شیر از میان پرده اش پاشد
دو چشم آهو از وقتی به تو افتاد زیبا شد

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا ..

┗━━━✨✨✨━━┛

آمدم خسته و لب تشنه تر از اسماعیل تا بنوشانی ام از زمزمِ سقاخانه منم و شیشه ی بغضی که ترک خواهد خورد عاقبت یک شب ابری دمِ سقاخانه

چه کند دست خودش نیست که عاشق نشود هر که بر پنجره فولاد تو افتد نظرش

ای روشنای زندگی ..
دلم تنگ است برای خواندن تابلوهای کیلومتری مشهد ..
برای گذشتن از پیچ و روبرو شدن با گلدسته ها و گنبدت ..
برای آن قدمهایی که هر لحظه آرامتر میشد و قلبی که ضربانش به گوش میرسید ..
دلم هوای آن اذن دخول با هق هق را دارد ..
هوای آن نمازهای شکسته ایی که میان غلغله ی جمعیت میخوانم و بعد کفش به دست راهی داخل میشوم ..
دلم یک ذره شده برای اظطراب لحظه های نزدیک شدن تا رسیدن به ضریح و برای ایستادن با گریه و دست به سر گرفتن هایم وقت نگاه به ضریح ..
دلم حتی تنگ شده برای بوسیدن "درب وردی"و برای رواق به رواق پشت سر گذشتن و رسیدن به "پنجره فولاد"
سرت را درد نیاورم آقـــــا جـــــان ..
من دلم پر زده برای یک مشهد ..
آقا جان ... نمیخوانی ام ؟؟

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا ..

هر کس رسید پای ضریحت شفا گرفت
راه عروج تا ملکوت سما گرفت

بیگانه کن مرا زخودم غرق خود نما
تا آن که جار زنند مریضی شفا گرفت

صحن عتیق تو شده دارالشفای خلق
هر کس شفا گرفت ز دست شما گرفت

حاجت گرفته سائلت اما نمی رود
از بس که از کنار تو ماندن بها گرفت

از درگه شما به خداوند می رسیم
بی تو نمی شود که سراغ از خدا گرفت

حج و منا و سعی و صفایم فقط تویی
قلبم مقابل حرم تو صفا گرفت

هر کس رسید کرب و بلا، سامرا، نجف
برگ براتش از علی موسی الرضا گرفت

هر مستمند در حرمت جزو اغنیاست
هر بی نوا کنار ضریحت نوا گرفت:

"عبد ذلیل را تو مران ایها الرئوف
از غم بیا مرا برهان ایها الرئوف"

لطف آقای خراسان ز همه بیشتر است

هر زمان از دلِ پُر درد صـدا برخیزد

چه بهشتیست که حور و ملکش گریانست
کعبه در همهمه ی عشق تو سرگردانست

چه بهشتیست که دارد ز مدینه نفسی
مشهدت کرببلایی وسط ایرانست

دور تا دور حریم تو به دریا وصلست
آسمان بین هیاهوی حرم ، حیرانست

حرمتش واجب و نور ملکوتی دارد
هرکه در این حرم الله شبی مهمانست

میشود در حرمت پر زد و بارانی شد
آسمان در وسط صحن ، کبوتر بانست

در غبار حرمت ملک سلیمان پیداست
آسماندار خدا ، خادم این ایوانست

در تکاپوی لبم قافیه ها بارانیست
عشق تو رکن و مقامست و دل ایمانست

جببرییلست مقیم حرم و درگاهت
عرش در کنج حریمت بخدا پنهانست

ای که آهو به پناهت متوسل شده است
حرمت ، ملجأ درمانده و بی سامانست

سوره ی شمسی و خورشید نژادی از توست
دور تا دور حریم تو قمر بندانست

حرمت محور منظومه ی شمسیست رضا
این حرم منشأ پیدایش این کیهانست

بر سر سفره ی تو فرق ندارد هرگز
خوب یا بد ، که عطای تو سر احسان است

آهوان در حرمت منتظر تضمینند
حرم آرامگه و قبله گه خوبانست

کربلاییست برای خودش این صحن وسرا
یا مدینست که در دور و برش ایوانست

وصف شأن تو که سر چشمه ی توحید شدی
سوره ی نور ، تبارک ، حج و الرحمن است

شرط ایمانی و یک سلسله این را گفتند
عشق تو شرط بلاغست و خود قرآنست

از شما گفتن اگر قافیه ها جور شود
شعر سر بسته ی من آتش یک دیوانست

بارگاهش حرم امن کبوترها شد
آن طبیبی که خودش دردو خودش درمانست

در میان دو حرم مانده غزلها چه کنم؟
یک طرف فاطمه یک سو حرم سلطانست

چه بگویم که نفس سوخته از عشق شما
این دهه از سر لطف تو غزل بندانست

بی گمان چشم شما ضامن این شاعر شد
شهر شعرست نگاهی که پر از بارانست

شاعر از وصف کرامات شما عاجز شد
شعر من بی نظر لطف شما ویرانست

دست تو ضامن این شاعر سائل صفتست
نظر لطف شما هم نمک و هم نانست

آن غریبی که سرش با غم دوران گرمست
گم ترین نام که خود یوسف این کنعانست

دل عجب نیست که در عشق شما افتاده
سهم الارثسیست که از ذریه ی سلمانست

شيخ می آيد حرم،گمراه می آيد حرم
با تمام زائرانش راه می آید حرم

هيچ فرقی نيست بين زائرانش چونکه هم
بنده می آيد حرم ، هم شاه می آيدحرم

لحظه ای خالی نمی ماند اگر دقت کنیم
روزها خورشيد و شب ها ماه می آيد حرم

خوش به حال شاعری که ساکن شهر قم است
گاه می آيد حرم ، بیگاه می آيد حرم

جمله ها بر عکس دنیا می دهد اینجا جواب
کوه از شوق زیارت کاه می آید حرم

گرچه در ظاهر بدی قصد زيارت کرده است
در حقيقت عارف باالله می آيد حرم

هرکه می خواهد ببیند قطعه ای از عرش را
راه خود را می کند کوتاه می آيد حرم

بُعد منزل نيست چونکه این سفرروحانی است
هرکسی هرجا بگويد : آه می آيد حرم

شاه ورعيت ،مست وعارف، شيخ وگمراه و همه
با تمام زائرانش راه می آيد حرم...

«من دست خالی آمدم، دست من و دامان تو
سر تا به پا درد و غمم، درد من و درمان تو

تو هر چه خوبی من بدم، بیهوده بر هر در زدم
آخر به این در آمدم، باشم کنار خوان تو

من از هر در رانده‌ام، من رانده وامانده‌ام
یا خوانده یا ناخوانده‌ام، اکنون منم مهمان تو

پای من از ره خسته شد، بال و پرم بشکسته شد
هر در به رویم بسته شد، جز درگه احسان تو

گفتم منم در می‌زنم، گفتی به تو سر می‌زنم
من هم مکرر می‌زنم، کو عهد و کو پیمان تو؟

سوی تو رو آورده‌ام، ای خم سبو آورده‌ام
من آبرو آورده‌ام، کو لطف بی‌پایان تو؟

حال من گوشه‌نشین، با گوشه چشمی ببین
جز سایه پرمهرتان، جایی ندارم جان تو

من خدمتی ننموده‌ام، دانم بسی آلوده‌ام
اما به عمری بوده‌ام، چون خار در بستان تو

#استاد_علی_انسانی

طوس را سرمه یِ چشمانِ ملائک کردند

این چنین است، خراسان شما مشهور است...

سلام روشني خانه های ايراني
سلام ملجأ و ماوای هر پشیمانی

سلام پيش شما قحطي پریشانی
سلام صاحب ارثيه حسن جانی

چه گنبدي چه ضريحي عجب شبستانی
سلام حضرت سلطان،گدا نميخواهی؟

صله گرفتن و صاحب عبا شدن سخت است
دخيل بستن و حاجت روا شدن سخت است

به بام دلبر خود يك هوا شدن سخت است
اسير دل شدن آسان،رها شدن سخت است

بر آستان كريمان گدا شدن سخت است
گداي بي هنر بي نوا نميخواهي؟

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا ..

نثار "علی بن موسی الرضا" (علیه السلام)

دست هایش پُر از تمنّا بود
چشم هایش ، شبیهِ دریا بود

دست در دستِ مادرش میرفت
به همان جا که اوجِ معنا بود

ساعتِ هشت ، وقتِ رفتن به...
سوی دارُالشِّفای دنیا بود

ساعتِ هشت شد ، صدای سوت
خطِّ آهن ، شروعِ رویا بود

سخت ، فکرِ مریضیِ مادر...
گوشه ی پنجره کمی وا بود

باد میزد به صورتش... میگفت:
کاش بابای من هم اینجا بود

چشمِ او گرمِ خواب شد ، امّا...
ذهنش ، انگار در تقلا بود

آه... خوابش ، چه خوابِ سختی بود
دائما فکرِ صبحِ فردا بود...

میرود رفته رفته تا مشهد
باز هم میهمانِ آقا بود...

چشم بَر هم زد و کمی بعدش
دربِ بابُ الجواد ، تنها بود

السّلام ای امامِ خوبی ها
غرق ، در لذتِ تماشا بود

تار میدید صحن و گنبد را
اشک ، بر گونه هاش پیدا بود

ریسه های چراغ و گلباران ،
همه جا غرقِ شور و غوغا بود

تازه فهمید ماجرا از چیست...
روزِ میلادِ عشقِ زهرا بود

اشک هایش شدیدتر میشد ،
وسطِ سینه اش چه بَلوا بود...

روی خاکِ حَرَم نشست و گفت...
روی خاکی که عرشِ والا بود:

مناجات با امام رضا (ع)

قطره قطره ،اشکهایم را تو دقت میکنی
بی نهایت بر گدای خودمحبت میکنی

آن قدر من آمدم پابوسی باب الجواد
گوییا بر زائرت داری تو عادت میکنی

من کجا و پنجره فولاد آقایم رضا
بی لیاقت را همیشه بالیاقت میکنی

من که بااعمال خود خارو ذلیل عالمم
این تویی باجود خودازمن حمایت میکنی

باگدایت باغلامت خو گرفتی از ازل
تاابد داری مرا غرق خجالت میکنی

کوروکر ، بهرشفاآید سراغت باامید
بازهم مثل همیشه ،توعنایت میکنی

من یقین دارم که قبل از اربعین آقای من
از نجف تا کربلا ما را تو دعوت میکنی

تو همیشه یاور تنهایی من بوده ای
بین قبر من می آیی و وساطت میکنی

روز محشر من ندارم ترسی از آتش رضا
مطمئنم نوکر خود راشفاعت میکنی

#رسول_ملکی_حسرت

سرود ولادت حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه والثناء

#شور
#سرود

گفتنه حال دلم خیلی خیلی سخته
دل من تو رو داره به خدا خوشبخته
اومدی خوش اومدی تا رسیدی دنیا
شده بازار همه دلرباها تخته
با نگاهی به دل خسته ی من
منو شیدا کردی
عبد مولا کردی
چی بگم چقد عنایت به منه
بی سر و پا کردی
گرمو وا کردی
چند باری که کربلا رفتم آقا
خودت امضا کردی
پرمو وا کردی
دونه دونه اشکام؛
از شوق زیارت - تبریک ولادت
شد تقدیم سلطان
پر پر پرواز؛
باز کن ای پرنده - بختت چه بلنده
توحریم سلطان
ضامن آهو رضا مددی یامولا
********
مادرت اومده و تو حرم مهمونه
نزول فرشته ها شبیه بارونه
جبرییل میرسه و ضریح ومیبوسه
توصف بالا سره تا نماز بخونه
اومدی به یمن مقدمت آقا
دنیامون زیباشد
در رحمت واشد
با صدای نقاره خونه تو عرش
محشر و غوغا شد
هلهله بر پاشد
میگن هرکسی یبار دیده تو رو
عاشق و شیدا شد
مجنونت لیلا شد
دیگه دیگه امشب؛
میلادنگاره - دل آروم نداره
توی تب عشقه
حالا حالا بشنو ؛
میزنن نقاره -می باره ستاره
چون شب شب عشقه
ضامن آهو رضا مددی یا مولا
*********
یا رضا زمزمه و سروده لبهامه
خاطره های حرم همه شب رویامه
خوشبحال اونیکه تو حرم مهمونه
میخونه پای ضریح یه زیارتنامه
تو شب تاریک غمها بدلم
از کرم تابیدی
حضرت خورشیدی
با بار گناه رسیدم به حرم
بدیهامو دیدی
ولی باز بخشیدی
نو همیشه هرکجا صدات زدم
جوابم رو میدی
کعبه ی امیدی
بگو بگو آقا؛
توجواب سلامم -می بریزبه جامم
ای وارث کوثر
بده بده امشب؛
آقاجون براتم - اذن عتباتم
کربلای دلبر
ضامن آهو رضا مددی یا مولا

#حسین_رحمانی

سائل، اگر کنار کریمی رصد شود
عالم اسیر ذکر "رضا جان مدد" شود
دست از نخ عبای شما بر ندارد او
حتی اگر که راه خدایی بلد شود
پس می شود که عبد عبید شما شویم
وقتی ردیف قافیه هامان "شود" شود
هر کس اسیر پنجه ی عشق شما نشد
باید اسیر پنجه ی هر دیو و دد شود

دوباره برای اون حرم دلم پر میزنه
درِ خونه ی غریب الغربا در میزنه
منم اون که پای سقا خونه ی اسمال طلا
میگه یا امام رضا به سینه و سر میزنه

اونی که منو گدای ضامن آهو نوشت
چقدَر زیبا برام رقم زده این سرنوشت
صحن گوهرشاد و انقلابُ خیلی دوس دارم
از درِ باب الجوادش پا میزارم تو بهشت

آخرین بار که نصیبم شده بود برم حرم
به دلم آتیش کشید گریه ی شوق مادرم
بابام از درِ خونه تا دم ماشین اومدُ
میون گریه میگفت خدا بهمرات پسرم

مادرم وقت وداع میگفت برام نشون بیار
از غذا خونه ی حضرتی برام یه نون بیار
وسط بازار رضا بابام بهم زنگ زد و گفت
پسرم یادت نره یه چند تا زعفرون بیار

یا امام رضا نگام کن در خونت اومدم
با دل شکسته و دستای خالی در زدم
آبرومُ میخری؟ مریضمُ شفا میدی؟
به منم بها بده با اینکه میدونم بدم

پر طاووسِ تو دست خادماتو دوس دارم
صدای پر زدن کبوتراتو دوس دارم
حرمت خونه ی مادریمه آقا بخدا
بیشتر از هر جا دیگه گنبد طلاتو دوس دارم

دست خالی تو اگر ردم کنی کجا برم؟
به همین اندازه که راهم میدی من شاکرم
دیگه من دارم میرم امام رضا یادت نره
تو خودت گفتی سه جا میام سراغ زائرم....

شاهِ خراسان دلِ من دستِ توست
در حَرَمَت باز تو راهم بده

بي كس و بيچاره و آواره ام
آمدم اي شاه پناهم بده

امیرولا اومده
جلوه ی خدا اومده
به همه بگید ، خبر آی خبر
که امام رضا اومده

جان منی و جانانی _ قبله وقلب ایرانی
الحق والانصاف آقا سلطانی سلطانی

بضعه مصطفاتویی ، وارث مرتضاتویی
رحمت کبریا تویی آقا
یابن الزهرا فدای تو ، همه هستیم برای تو
سرمیذارم به پای تو آقا

ضامن آهو رضا جان ...

عشق تو زده به سرم
تا حرم تو می پرم
غبطه میخورم همیشه آقا
به کبوترای حرم

تویی توآروم جونم_عشقت توی رگ وخونم
به تووکرمت خیلی مدیونم مدیونم

حرم تو بهشتمه ، همه سرگذشتمه
عشق تو توسرشتمه آقا
منم آقا گدای تو ، زائر بی نوای تو
محتاج یک دعای تو آقا

ضامن آهو رضا جان ....

دل بیقرار می خونه
شبیه نقاره خونه
از همه دنیا فقط واسه من
همین عاشقی می مونه

برندارازمن چشماتو_بکش روسرم دستاتو
من عبدوفقیرهستم و آقاتو آقاتو

مریضم من شفامیخوام،برادردام دوامیخوام
برات کربلا میخوام آقا
قربون لطف بی حدت،شبای خوب مرقدت
دلنوازیه گنبدت آقا

#حسین_رحمانی

از آستان رضایم خدا جدا نکند

خدا هرآنچه کند از تو ام جدا نکند

یا امام رضا (ع)...

به دور پنجره ات ازدحام زائرهاست
چرا دوباره حیاط حرم هیاهو شد

از این شلوغی در هررواق معلوم است
شفا گرفته مریضی،رها ز دارو شد

#محمد_حسن_بیات_لو

غزل امام رضا (ع)_دهه کرامت

دوباره دست دلم در حریم تو رو شد
اسیر دام نگاهت شبیه آهو شد

قسم به آیه ی تطهیر و ذکر یا سبوح
دهانم از برکات دم تو خوشبو شد

به دور پنجره ات ازدحام زائرهاست
چرا دوباره حیاط حرم هیاهو شد

از این شلوغی در هررواق معلوم است
شفا گرفته مریضی،رها ز دارو شد

برای خدمت درگاه تو ببین مژه ام
چگونه بر کف کفشداری تو جارو شد

#محمد_حسن_بیات_لو

❤️یـا امام رضا (ع)

ای ڪاش دلـــم شبیہ گنبد میشد
عالم همگے شبیہ مشهــد میشد

اے ڪاش دلم شبیہ یڪ فرش فقط
از داخل صحڹ هــاے او رد میشد

السلام علیک یا سلطان،
یا علی بن موسی الرضا المرتضی،
یا امام رضا،،آقاجون،سه ماهه کارم اشکه و آه،به حق خواهرت فاطمه معصومه،به حق آقام جواد الئمه به حق برادرانت،آقام امام زاده صالح،آقام احمد بن موسی،آقام امامزاده حسن،آقا علی عباس،شمارو به موسی بن جعفر،،بچه مو شفا بده ای آقا،ای سرور، شمارو به فاطمه زهرا،شمارو به حق مادرت،.دستم به دامنت آقاجونم،نجاتمون بده،.
خدایاااااااا به شرف آل محمد قسمت میدم تنهام نذار.

سلام آقا ی خوبم اول میخام برم جمکران آخه خیلی دوس دارم برم بعد ب دوستم زهرا کمک کن نمیدونم چجوری خودت با خدا مشورت کن ببین خدا چی براش میخاد فقط از قول من ب خدا بگو دوست منو خوشبخت کنه طوری ک این روزای سخت و فراموش کنه آخه من بهش گفتم امیدت بخدا باشه انصافا بگو ضایمون نکنه ان شالله ب زودی زود بیام پابوست با کسایی ک دوسشون دارم

✨یا علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع)

از راه دور آمده ام ای حبیب من
آقا نگو که با تو رفاقت نمی شود

کاری به جز گناه نکردم ولی خوشم
هر کس محبِّ توست ملامت نمی شود

ولادت امام رضا (ع) مبارکـــ

بر گنبد تو ،دست توسّل مى زد
بر مصحف نام تو تفأّل مى زد

اينگونه شفاعت تو را حاجت داشت
"خورشيد" كه سوى حرمت زل مى زد

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا...

محبوب رضاست هر که دل ریش تر است
از کـعبه صفای این حرم بیشتر است

اینجاست طــبیبی کـــه ندارد نوبت
هر دل که شکسته تـر بود پیشتر است

صد بـــار اگـــر زائـــر درگاه تــــو باشیم
چون‌روز نخستین‌حرمت باز قشنگ‌است

مــــا مشتـــــری ثــــــابت درگاه رضاییم
از ضـامن آهو بخـــری نـــاز قشنگ است

اگــــــر مرغ دلم کــــــــرده پرش باز

بــــــه عشـــــق گنبد تو کــــرده پرواز

کلاغے بود از این ضرب المثل سوخت

"کــــــــبوتر با کــــــــبوتر باز با باز "

یا شمش الشموس

زِ عشقت طالب امداد هستم
گدای صحنِ گوهرشاد هستم

به شوق‌یک نگاهت یا رضاجان
اسیـر « پنجـره فـولاد » هستم

اللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی الامامِ التّقی النّقی و حُجّّتکَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثری الصّدّیق الشَّهید صَلَوةَ کثیرَةً تامَةً زاکیَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه کافْضَلِ ما صَلّیَتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِکَ

السلام علیک یاسلطان
باز کن در گدایتان آمد
بازهم این دل شکسته ی من
سمت ایوان طلایتان آمد

شعر مناجات امام رضا (ع)
باید برای از تو سرودن وضو گرفت

یک گوشه ای نشست و به لب ذکر هو گرفت

با پای دل مسافر صحن عتیق شد

آنجا ز دست ساقی کوثر سبو گرفت

ایوان طلا و پنجره فولاد و گنبد است

عکسی که قاب چشم من از روبرو گرفت

چشمم که از فراق تو بی نور گشته بود

وقتی که بر ضریح تو افتاد سو گرفت

دادم سلام و از تو جوابی رسیده است

دل لذتی عجیب از این گفتگو گرفت

باز این گدای خسته و بی آبروی شهر

از برکت زیارت تو آبرو گرفت

دل از کنار پنجره ها پا نمی شود

مثل کبوتری که به بام تو خو گرفت

شمس الشموس عالم امکان جمال توست

خورشید تا جمال تو را دید ، رو گرفت

وقتی که گفته ای ” وانا من شروطها `

باید هزار نکته از آن ، مو به مو گرفت

از هرچه بگذرم سخن دوست خوشتر است

شعرم به سمت کرب و بلا سمت و سو گرفت

یا ایها الرئوف دلم را جلا بده

عید آمده ست تذکره ی کربلا بده

محمود مربوبی

السلام ای حضرت سلطان عشق

یا علی موسی الرضا ، ای جان عشق

السلام ای بهر عاشق سرنوشت

السلام ای تربتت باغ بهشت

┏━━━✨✨✨━━
┗━━━✨✨✨━━┛

شاه خراسانی ام دست مرا رد مکن بر در شاه آمدم
شاه پناهم بده خسته ی راه آمدم آه نگاهم مکن غرق گناه آمدم

عاشقان تشنه ی دیدار سحر میمانند
عاشقان ارزش این واقعه را میدانند
عاشقان روزی خود وقت سحر میگیرند
و ز احوال هم اینگونه خبر میگیرند

عاشقان آینه ی پر ترک هم هستند
عاشقان بر دل بشکسته چه محرم هستند

عاشقان محضر معشوقه ذلیلند فقط
و به درگاه همین خانه دخیلند فقط

در نبود آب این باغ چه راحت می مرد
اگر این خانه نبود این همه حاجت می مرد

باز هم نوکر پر درد سرت آمده است
پدر کشور مایی ، پسرت آمده است

آمدم در بزنم چشم به در دوخته ام
و کمی کار کنم با جگر سوخته ام

آمدم محضر سلطان به کسی رو نزدم
من به غیر از وسط صحن تو زانو نزدم

مادرم گفت سلامت برسانم آقا
مادرم گفت بیایم و بمانم آقا

مادرم گفت بگویم که مرا راه دهی
مادرم گفت به من اشک دهی آه دهی

رد نکن دست مرا نوکری ام در خطر است
و دعاهای پدر مادری ام در خطر است

به کسی ربط ندارد که گدایت هستم
که دل سوخته ام را به ضریحت بستم

به کسی ربط ندارد که گنهکارم من
که فقط چشم به دستان شما دارم من

به کسی ربط ندارد که پناهم هستی
که خریدار همین روی سیاهم هستی

به کسی ربط ندارد ؛ تو امامم هستی
دست این بی سر و پا را به نگاهت بستی

پای پرونده ام امضای تو را میخواهد
و دل سوخته دیدار رضا میخواهد

میخرد سوخته دل سوخته دل را بهتر
و دلت سوخت اگر میخرد آقا بهتر

ای که از عرش خدا پرچمتان بالاتر
من ندیدم بخدا از تو کسی آقاتر

ای که حاجات مرا پای ضریحت بستی
اربعین زود می آید ، سر قولت هستی؟

حرمت عرش معلاست حلالت باشد
حرمت قبله ی دنیاست حلالت باشد

وسط صحن شما یاد بقیع افتادم
اگر آهو شده ام ، بوده حسن صیادم

من اگر در به درم در پی دام حسنم
من مسلمان شده ی دست امام حسنم

مدتی هست که یک عالمه حسرت دارم
مدتی هست که من میل زیارت دارم

من بمیرم که نبینم حرمت را خاکی
پرچم و شال عزا و علمت را خاکی

میشود این حرم آرامش زهرا آخر
خودمان زائرتان میشویم آقا آخر

آرزوهای محال و شدنی را عشق است
وسط صحن حسن سینه زنی را عشق است

آخرش حسرت این دل که به سر می آید
مادری خسته به دیدار پسر می آید

مادری خسته ؛ چرا خسته ولی می آید؟
به گمانم که به دنبال علی می آید

مادری دست به دیوار نباشد هرگز
مادری خسته و بیمار نباشد هرگز

نفسم با نفس قافیه ها ریخت به هم
مادری خورد زمین و همه جا ریخت به هم

حسین رویت