جمع بندی تضاد دین با عقل

من بحث دوستان را دنبال نکردم پس وارد جزییات این بحث نمی شوم
اما چیزی که میخواستم بگویم این است که در بین چند هزار آیه قرآن اگر قرار است آیه یا آیاتی پیدا شود که تضادی با عقل داشته باشند بایست موارد واضح تر و روشن تری هم باشد ...
در این مورد خاص آیه با زبان شرطی صحبت میکند و تضاد روشن و واضحی دیده نمی شود.

اما اینکه چرا در زمان موسی (ع) چنین فرمانی داده شده خودش نیاز به بحث جداگانه دارد و بایست در کانتکست زمانی خودش تحلیل شود
در این مورد من فکر میکنم در گذشته چه در زمان موسی (ع) و چه پیامبر (ص) عقیده و ایمان یک شخص بیشتر از جان او ارزش داشته است و مثل الان نبوده است که مثلا حقوق بشری بیاید بگوید انسان ها با هر عقیده و باوری که دارند حق حیات، آزادی ، رای و ... دارند

باسمه الحق

سخن ما هم همین است راجع به یک آیه بحث کنید تا به نتیجه برسید نه یک بخش گزیده از یک آیه

بدون توجه به قبل و بعد آن.

بنده همان کاری را با کلام حضرتعالی کردم که شما با کلام الهی(گزینش یک قسمت از کلام شما)

چرا بنده را به جهل و نادانی نسبت به منظورتان متهم می کنید؟

باسمه الحق

نسبت دانسته های انسان دانا به ندانسته هایش یک به بی نهایت است،چه رسد به امثال ما که نادانی

وصف غالبمان است بنابراین عذرخواهی لازم نیست.

همانطور که استاد گرامی جناب یاسین هم فرمودند:

شما گزینش قسمتی از آیه ی شریفه"اقتلوا انفسکم" را تجزیه ی کلام به مؤلفه های مستقل می دانید، بسیار خب بنده نیز عرض

می کنم "اقتلوا انفسکم"یک اصطلاح علمی نیست که حضرتعالی بتوانید آن را جدای از کلام قبل از آن که حکم بیان شرط را دارد

بررسی بفرمائید و از آن نتیجه ی حقیقی بگیرید.

با این روش در درک حقیقی مفاهیم قران به جایی نخواهید رسید.

باسمه الحق

احسنتم این حرف خوبی است.

در سؤال شما دو نکته قابل بررسی است:

1-امر عقلایی چه امری است؟چه ویژگیهایی دارد و در نهایت در کدام سیستم فکری آن را بررسی کنیم؟

2-از آنجایی که بحث دینی است(شما یکی از وثیق ترین منابع دینی اسلام را مورد نقد قرار داده اید)باید دید

از منظر دین و به طریق اولی قران، "خیر" چه مفهومی دارد؟

تا تکلیف این دو بحث روشن نشود ادامه ی بی قاعده ی بحث نتیجه بخش نخواهد بود.

سلام

در پذیرش هر نوع دستوری، چه شرعی و آسمانی و چه دستورات بشری و زمینی، محدوده اطاعت در بسیاری از موارد فراتر از عقل است، مثلا:

هنگام رجوع به پزشک، عقل لازم نمی بیند ابتدا بفهمد چرا فلان دارو شش ساعته و دیگری هشت ساعته است تا آن را مصرف نماید، بلکه با اعتمادی

که به تخصص و تعهد پزشک دارد مطمئن است خیری در عمل به دستورات او نهفته است، دلیل آن هیچ چیزی نیست جز آنکه آگاهی پزشک را

فراتر از دانش خود دانسته است . تبعیت از نظر پزشک و مهندس و مکانیک و غیره همه در همین مقوله است

برخورد عقل با آموزه های دینی نیز چنین است، او ضرورت مراجعه به دستورات دینی را درک کرده، دین را فراتر از خود دانسته، و بدان اعتماد دارد.

قرآن برای آگاهی اهمیت ویژه ای قائل است و می گوید خداوند همه اسماء (حقایق) را به آدم(علیه السّلام) آموخت و فرشتگان را امر فرمود که

بر آدم سجده کنند و شیطان از آن جهت رانده درگاه شد که بر خلیفه (آگاه به حقایق) سجده نکرد .

به عبارتِ شما : اجرای یک عمل غیر عقلایی و انجام آن عمل (یعنی اطاعت محض بدون تعقل) را نپذیرفت .

.

این سایت مخصوص شبهه پراکنی است
اینجا در مورد همه چیز صحبت شده است و خط قرمزی ندارد...حداقل من ندیده ام. مگر اینکه بحثی خارج از چارچوب اخلاقی باشد
ابزارش دقت و مطالعه و همین بحث و گفتگوهاست که بایست از آنها نتیجه گرفت

با وجود اینکه بنده در مورد برخی آیات نقد دارم و برایم مسائلی روشن نشده است اما در مورد این آیه واقعا تضادی نمی بینم
اگر با این دید بخواهیم نگاه کنیم قربانی کردن اسماعیل (ع) هم غیر عقلانی می نماید و اتفاقا این مثال روشن تری هست میتواند روی ان زوم کنید که چرا ابراهیم (ع) باید چنین کاری را بکند؟!

اطاعت محض و بدون تعقل اتفاقا آخرین مرتبه بندگی است و این حالت معمولا برای کسانی می تواند روی دهد که به اطمینان قلبی رسیده اند
در اینجا آیه می گوید به آنچه پیامبر بین شما حکم کرده ایمان بیاورید و این را نشانه ای از ایمان آوردن آنها تعیین کرده
و در ادامه میگوید و اگر به شما حکم میشد که تن به کشتن دهید و یا از دیارتان خارج شوید جز تعداد اندکی این کار را نمی کردید
اول اینکه معنی این قسمت با توجه به ایات دیگر مشخص میشود که مربوط به زمان موسی (ع) بوده است ..حالا اینکه چه اتفاقی افتاده و چرا به انها این طور گفته شده من بررسی نکرده ام

اما در اینجا گویی می خواهد بگوید شما که از پس همان یک کار کوچک (یعنی ایمان آوردن به داوری حضرت رسول ) برنمی ایید اگر گفته میشد تن به کشتن دهید دیگر چه میکردید؟
معلوم است که قسمت دوم بایست تنها از عهده افراد خاصی بر آید و بطور کلی از نظر عام غیر منطقی باشد اما حتما خیری در ان نهفته است هم چنان که در ادمه می فرماید
و در آن صورت [ما هم] از نزد خويش يقينا پاداشى بزرگ به آنان مى‏ داديم (۶۷)
و قطعا آنان را به راهى راست هدايت میکرديم (۶۸)

باسمه الربّ

امر عقلایی که حضرتعالی آن را قابل دفاع و فهم می دانید وقتی در قالب مواجهه ی مردم با ایمان و تسلیم

و در تتابع آن انقیاد در مقابل دستورات دین(هر دین الهی) قرار می گیرد رنگ دینی هم بخود خواهد گرفت یعنی

این امر عقلایی مسلما عقل مردمی را مورد خطاب قرار می دهد که ایمانشان در گرو تسلیم به حق متعال است

یعنی عقل دینی از نوع نظری یا عملیش.یا بهتر بگویم عقل مردمی که مخاطب دین قرار گرفته اند.

لذا بالتبع ما با عقل مردم بی دین و سطح فهم آنها از چیزی که به آن ایمان ندارند پس آن را نمی فهمند کاری نداریم.

این یک نوع عقل فطری است که دین آن را بارور کرده است.می رویم سراغ آیه و مضمون آن:

اگر از آنها می خواستیم یکدیگر را بکشید .....و آنها عمل می کردند برای آنها بهتر بود.

فکر می کنید آیه در صدد بیان چیست؟

بیان اینکه این خداوند قهاری است که از شما کارهای سخت می خواهد؟

خدایی است که از شما کارهای غیر عقلایی می خواهد؟

یا خدایی است که دستوراتش ولو به ظاهر سخت به نفع و خیر شماست؟

عرف مردم دیندار عقل مردم مؤمن سومی را می فهمد.

چرا که عقل آنها در پرتو تجربه ی دینی رشد کرده است،در پرتو تجربه ی دینی فهمیده اند اطاعت دستورات حق برایشان

آسانی،بهره مندی و سعادت و خیر بهمراه داشته است.در واقع خداوند در صدد این نیست که به مردم بفرماید یکدیگر را

بکشید بلکه می فرماید اگر تسلیم اوامر حق باشید حتی در این حد سخت به نفع شما و خیر شما در آن است.

با سلام و احترام

کشتن یکدیگر، امری است که عقل نمی تواند نسبت به آن حکم بدهد. یعنی عقل نمی تواند بگوید این عمل،خوب است یا بد ...
[SPOILER]
3-2- نمیتواند راجع به آن حکمی بدهد (مثل نماز روزه و .... )

اینجا معلوم نیست مقصودتان چیست ؟

عقل شکل نماز را نمی تواند بفهمد یا خوب و بد بودن نماز و روزه را ؟ [/SPOILER]

یعنی تا زمانی که عقل ، ظلم بودن یا غیرحق بودن یک عمل را متوجه نشود نمی تواند نسبت به آن حکمی بدهد.

[SPOILER]وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ
وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّـهُ إِلَّا بِالْحَقِّ
وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلَّا خَطَأً ۚ وَمَن قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ إِلَّا أَن يَصَّدَّقُوا ۚ فَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ ۖ وَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ ۖ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِّنَ اللَّـهِ ۗ وَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿٩٢﴾ وَمَن يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّـهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا ﴿٩٣﴾
[/SPOILER]

از منظر دین، امر خدا تنها به امور نیک است پس امر خدا کاشف از خیر است.

پس اگر به چیزی امر کند، بر ما کشف می شود که مامور به ، خیر است.

( نکته : می توان گفت که خداوند مالک جان انسان ها است پس کشتن آنها حقی را ضایع نمی کند اما از انجا که بدون دلیل کشتن و بدون دلیل تصرف کردن در مایملک ، با حکمت خدا در تضاد است پس خداوند حتما دلیل مهمی باید داشته باشد که به این عمل دست بزند. آن دلیل می تواند تنها و تنها محک زدن اطاعت پذیری انسان باشد ... )

پس اینکه فرض کنیم خداوند مبنای یک قیاس را یک امر غیرعقلایی قرار داده است اشتباه است.

زیرا اطاعت بدون قید و شرط از خدا لزوما به خیر می انجامد.

البته این اطاعت می تواند بر ضد احساسات ما یا وابستگان ما مثل پدر و مادر باشد ..

[SPOILER]يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّـهِ وَلَوْ عَلَىٰ أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ ۚ إِن يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا فَاللَّـهُ أَوْلَىٰ بِهِمَا ۖ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَىٰ أَن تَعْدِلُوا ۚ وَإِن تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا ﴿١٣٥﴾
[/SPOILER]

سلام

لازم می دونم یک نکته رو یادآوری کنم .

اگر منظور شما از چارچوب علمی همان منطق است باید عرض کنم

منطق، فقط محدود به کلاس منطق نیست . بیرون از کلاس همه زندگی می‌کنند و البته فکر و استدلال نیز می‌کنند، بدون این‌که

لازم باشد منطق ارسطو یا منطق ریاضی روش تفکر را به آنان بیاموزد.بنابراین اگر توجه کنیم در می‌یابیم که همه ما استدلال کردن را

بلدیم.حدّاقل تا اینجای بحث اینگونه بوده است و خواست شما هم بوده است.

امّا نکته اینجاست :

ما وقتی به قرآن کریم رجوع می‌کنیم، نباید با پیش‌فرض‌ها و عادت‌های ذهنی خودمان وارد قرآن شویم. یکی از مهم‌ترین عادت‌های

ذهنی‌ ما ،که امروز با آن‌ وارد قرآن می‌شویم، منطق و فلسفه‌ی موجود است. یعنی ما با منطق‌ها و فلسفه‌های موجود آشنا

هستیم و سعی می‌کنیم بفهمیم که قرآن کریم چگونه استدلال کرده است،

با این عینک می‌گردیم که قرآن در شکل اول، دوم یا سوم قیاس ، چه مطالبی بیان کرده است.یا در منطق گزاره‌ها‌ چه کار کرده است.

در حالی که قرآن کریم یک کتاب آسمانی است و برای هدایت ما آمده است و اگر این چنین است که هست، خود بهتر از همه

روش خود را بیان می‌کند .

وقتی به قرآن کریم نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که قرآن کریم چنان دست روی استدلال گذاشته و چنان بزنگاه‌های

استدلال‌ها را نشان داده که اگر فقط ما بودیم و قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) ، تمدن اسلامی خیلی زودتر از این‌ها و خیلی

وسیع‌تر و خیلی عظیم‌تر، همه وجوه مثبتی که در تمدن مغرب زمین می‌بینیم را هم‌راه خودش می‌آورد

هم چنین قرآن کریم به جای مسائل صوری، موانع اندیشه را مطرح کرده است و از لغزش‌گاه‌های اندیشه صحبت کرده است.

وقتی دین ، اسلام و قرآن به نقد کشیده می شود فقط باید با منطق دین ، اسلام و قرآن پاسخ داده شود بنابراین

نمی شود آیه ای از قرآن نقد شود و با رجوع به غیر قرآن و جدای از منطق قرآنی به آن پاسخ داده شود .

وقتی قرآن برای همۀ سؤالات جواب مبیّن و مستدل دارد چرا در همان چارچوب از آن دفاع نشود ؟

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
با عرض سلام مجدد

مثال نقض 1:

«ثُمَّ أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِنْكُمْ مِنْ دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ يَأْتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ»
[ولى] باز همين شما هستيد كه يكديگر را مى ‏كشيد و گروهى از خودتان را از ديارشان بيرون مى ‏رانيد و به گناه و تجاوز بر ضد آنان به يكديگر كمك مى ‏كنيد و اگر به اسارت پيش شما آيند به [دادن] فديه آنان را آزاد مى ‏كنيد با آنكه [نه تنها كشتن بلكه] بيرون كردن آنان بر شما حرام شده است آيا شما به پاره‏ اى از كتاب [تورات] ايمان مى ‏آوريد و به پاره‏ اى كفر مى ‏ورزيد پس جزاى هر كس از شما كه چنين كند جز خوارى در زندگى دنيا چيزى نخواهد بود و روز رستاخيز ايشان را به سخت‏ ترين عذابها باز برند و خداوند از آنچه مى ‏كنيد غافل نيست.
سوره بقره، آیه 85

مشابه تفسیر شما:
انتم یعنی همه قاتل هستند.
تفتلون یعنی همه قتل را انجام می دهند.
انفسکم یعنی همه مقتول هستند.

عیناً مشابه تفسیر شما را می توان به این آیه تحمیل کرد. یعنی شما همه تان، همه تان را می کشید! پس مطابق این آیه، همه یکدیگر را می کشند. چنین تفسیری از آیه (تفسیر شما) به هیچ وجه با ادامه آیه نمی خواند. آیه در ادامه می گوید گروهی از خودتان را از دیارشان بیرون می کنید. اگر قسمت اول مطابق تفسیر شما درست بود، دیگر همه شان همدیگر را کشته بودند، پس چطور ممکن است گروهی از آنان زنده مانده باشند که بتوان آن ها را از سرزمینشان بیرون کرد؟! علاوه بر این چون مطابق برداشت شما همه باید همدیگر را بکشند، در این صورت نباید افراد را از سرزمینشان خارج کنند، بلکه باید آن ها را بکشند!
خلاصه این که اگر طبق تفسیر شما فرض کنیم قتل عمومیست، پس در خصوص آن گروهی که اخراج می شوند هم باید قتل صورت بگیرد و کشته شوند، نه این که اخراج شوند.

مشخص است که برداشت شما از ضمایر نمی تواند معنای همه بدهد. نهایتاً می توانیم بگوییم جمع. تفسیر شما باید مطابق زبان عربی باشد. یعنی باید ثابت کنید جمع همیشه معنای کل را می دهد. همین آیه ای که آوردیم نشان می دهد که کاربرد جمع لزوماً به معنی همه نیست.

مثال نقض 2:

«وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ»
و هنگامى كه موسى به قوم خود گفت‏ خدا به شما فرمان مى‏ دهد كه ماده گاوى را سر ببريد گفتند آيا ما را به ريشخند مى‏ گيرى گفت پناه مى برم به خدا كه [مبادا] از جاهلان باشم.
سوره بقره، آیه 67

مشابه تفسیر شما:
یأمرکم دلالت بر این دارد که به همه امر شده.
تذبحوا دلالت بر این دارد که همه باید ذبح کنند.

مطابق تفسیر های شما این آیه می گوید که همه باید گوساله ای را ذبح کنند. یعنی عمل ذبح کردن را باید همه انجام بدهند! حال باید ببینیم عمل ذبح کردن در خصوص یک گوساله است یا بیش از یک گوساله.

تفاسیر ممکن:

1-مثلاً 1000 گوساله داشته باشیم، 1000 نفر هم داشته باشیم، هر نفر گوساله ای را ذبح کند. این تفسیر با آیات بعدی که گوساله ای خاص را مشخص می کند نمی خواند. علاوه بر این آن چه که نقل شده این بوده که کلاً یک گوساله خاص در کار بوده.
2-یا مثلاً یک گوساله داشته باشیم، 1000 نفر هم داشته باشیم، همه 1000 نفر لازم باشد آن گوساله را ذبح کنند! چنین چیزی بی معناست. مگر یک گوساله را چند بار می شود ذبح کرد؟! 1000 بار می شود آن را ذبح کرد؟!
3-معقول ترین گزینه این است که بگوییم یک گوساله داریم و به همه به عنوان یک جمع و نه تک تک اعضا امر شده که آن را ذبح کنند. یعنی اگر یک نفر ذبح را انجام بدهد، مانند این است که کل جمع ذبح کرده باشد.

پس این برداشت شما که ضمایر مورد نظر دلالت بر عمومیت دارند، به هیچ عنوان با کاربردهای عربی نمی خواند. در واقع شما کاربرد کلمات را در نظر نگرفته اید و کاربرد را به نظر خودتان محدود کرده اید. این ها به عنوان مثال هایی بود که نشان می داد برداشت های شما صحیح و دقیق نیستند. انتقادات دیگری هم می شود بر این برداشت های شما وارد کرد که بعداً آن ها را مطرح خواهم کرد.

نمونه ای از بحث مغالطه گزاره بدون سور در یکی از کتب مغالطات:

"اگر گزاره ای درباره یک مجموعه باشد، اما سور آن گزاره بیان نشود، در منطق اصطلاحاً آن را گزاره مهمله می نامند؛ یعنی نسبت به ذکر سور در آن اهمال صورت گرفته است، مانند «مردم این زمانه بی وفا هستند». در میان منطق دانان اختلاف نظر وجود دارد مبنی بر این که قضایای مهمله در اصل جزئی هستند یا کلی، که ما به این بحث نمی پردازیم و فقط خاطرنشان می کنیم که همان طور که از نظر منطق دانان بر می آید، قضیه مهمله به خودی خود جنبه مغالطی ندارد، گاهی هم بدون بروز خطا می توان از آن استفاده کرد، اما مغالطه بودن چنین قضایایی وقتی است که گوینده با قصد و غرض خاصی قضیه خود را بدون سور بیان کند تا بتواند از آن سوء استفاده کند."

علی اصغر خندان، مغالطات، چاپ هشتم (1391)، صفحه 62

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
و من الله التوفیق

بزرگوار شما در نقل زدن و پاسخ دادن بهتر است گزینشی عمل نکنید. چیزی که در یک بحث لازم است رعایت شود جانب انصاف است
همان طور که گفتم با اینکه نسبت به موضوعات و آیاتی نقد دارم اما در اینجا تضادی نمی بینم. چون در این جا امری خلاف عقل و منطق صادر نشده که ادعا کنیم آیه با اینها ناسازگار است. به هر حال بنده دیگر بحثی ندارم

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از اشتباهات شما این است که دستورات اسلام و قرآن را، صادره از جانب پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) تلقی می کنید، در حالی که دستورات قرآنی ربطی به پیامبر ندارد بلکه دستور خداوند است و اطاعت از آن دستورات اطاعت از خداوند است.

اگر شما به این اطاعت پذیری اشکال دارید باید به خداوند اشکال کنید که چرا چنین دستوری می دهد!

بسم الله الرحمن الرحیم

ملاک تشخیص عقلایی یا غیر عقلایی بودن چیست؟

آیا حکم که خداوند عالم که خالق عالم و خالق عقل است غیر عقلایی می باشد و آنچه شما تصور می کنید عقلایی خواهد بود؟!

شرط بندگی اطاعت محض از دستورات پرودگار است. گاهی ما حکمت بعضی از اوامر الهی را می فهمیم و تشخیص می دهیم و گاهی حکمت آنها را نمی فهمیم. اگر قرار باشد که حکمت هر چیزی را فهمیدیم آن دستور را اطاعت کنیم و حکمت هر حکم الهی را نفهمیدیم بگوییم از آن دستور اطاعت نمی کنیم چون فایده ی آن را نمی دانیم، این چه نوع بندگی و اطاعت است؟!

این منفعت طلبی است نه اطاعت. اگر چه همه دستورات الهی دارای حکمت و مصلحت است، ولی اطاعت کردن بندگان از دستورات خداوند منوط و مربوط به دانستن یا ندانستن آن حکمت نیست.

خداوند می فرماید« ْ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا ما يُوعَظُونَ بِهِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبِيتا»[1] (و اگر اندرزهايى را كه به آنان داده مى‏شد انجام مى‏دادند، براى آنها بهتر بود؛ و موجب تقويت ايمان آنها مى‏شد.)
همانطور که گاهی پدر و مادر و معلم، فرزند و دانش آموز خاطی را تنبیه مناسب می کنند، و این تنبیه از نظر فرد خاطی خوش آیند نیست، اما در واقع حکیمانه است، چه او از حکمت آن تنبیه آگاه باشد چه نباشد، دستورات الهی و مجازات خداوند حکیمانه است و شایسته نیست بنده ای آن را غیر عقلایی تلقی کند.

سخن فوق شما با ادعایی که در اولین پست تان در صفحه اول این تاپیک(عبارت ذیل) مطرح کردید مبنی بر مسلمان بودن تان تضاد ندارد؟!
« خواهش میکنم از جوابهایی مثل اینکه منظور "اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ" جنگیدن هست و ... استفاده نکنید و به شعور هم احترام بذاریم.انقدر همه چیز رو توجیه میکنیم که بذهن ادم میرسه اگر خدا چه چیز از انسان خواسته بود منبق بر عقل توجیه نمیشد؟!!! واقعا برای لحضاتی هم که شده گارد دفاعی رو بذاریم کنار و مبتنی بر واقعیت پاسخگو باشیم.بنده هم بدنبال حقیقتم.نه کافر و مشرک و ضد خدا.»

خوب است موضع خودتان را مشخص کنید، سوال شما به عنوان یک مسلمان محقق که به دنبال حقیقت است مطرح می شود یا به عنوان یک بی اعتقاد به خداوند و قرآن؟!
قطعا پاسخ روشن و واضح شما، به افرادی که قصد پاسخ به سوالات شما را دارند کمک خواهد کرد تا جواب مناسب اعتفادتان بدهند.

[2] -نمل/6.

پیروان هر دین آسمانی، کتاب آن دین را نه از روی بررسی علمی ، که از روی "معجزه"هایی که آن پیامبر انجام داده است پذیرفته اند.

در عین حال ، اطاعتی که ما از دین می کنیم ، مورد تایید عقل است. اما نه به این صورت که از مصلحت و فایده تک تک احکام و دستورات مطلع شویم و بعد آن را انجام دهیم! بلکه به این صورت که ما ابتدا حقانیت دین و پیامبر آن را فهمیده ایم (از روی معجزه) ، و حالا که شکی در حقانیت او نداریم ، همه دستورات و احکام آن دین را انجام می دهیم.

آن فهمی که مورد نظر شماست ، فهم "علمی" است. یعنی سطح دانش انسان. اما همانطور که عرض کردم ، دین بر اساس "بررسی علمی تک تک احکام" مورد بررسی و پذیرش قرار نمیگیرد تا اینکه ما بگوییم اکنون که سطح فهم بالاتر رفته ، پس در حقانیت دین تجدید نظر کنیم.

وقتی شما هنوز در حال بررسی حقانیت قرآن هستید ، و نتیجتاً هنوز مسلمان نیستید ، چطور می گویید که "شیعه" هستید؟ کسی که هنوز مسلمان نشده ، نوبت به انتخاب مذهب و شیعه شدنش نرسیده است!

استارتر محترم مدعی است که اگر شقه دوم حرفشان ثابت شود (نامعقول بودن بعض احکام دین) همچنان مسلمان شیعه است. یعنی مسلمانی است که باورمند به اسلام است ولی همچنان پاره ای از احکام دین را نامعقول میداند.

البته اشکال کار جای دیگری است! چرا که به نظر میرسد چنین مسلمانی را در دایره اسلام نمیپذیرند. دست کم سایر مسلمین و بخصوص کارشناسان محترم که در صدد پاسخگویی هستند (و شاید هم نیستند!) کسی را که احکام اسلام را نامعقول بداند مسلمان نمیدانند.
و وقتی که ایشان از دایره دین خارج شود احیانا مشکل این کارشناسان حل میشود! ایشان بحث را از محل نزاع آن خارج خواهند کرد. یعنی به این بزرگوار خواهند گفت که پس مشکلش مثلا توحید است و نه نامعقولات دین. و باید برود دنبال درست کردن موحد بودنش!!!تا این شبهات مختصر خود به خود حل شود!
در این صورت هم میشود :که اول شما اعتراف کن و بپذیر که تمامی اجزا و احکام دین (یا قرآن) صحیح است و الهی است و حقیقت مطلق است تا بعد ما ثابت کنیم که تمامی اجزا و احکام دین (یا قرآن) صحیح است و الهی است و حقیقت مطلق است!! فایده هم ندارد که استارتر محترم هزار بار تکرار کنند که :
نگاه ابژه-سوژه از اصول اولیه برای بررسی علمی یک پدیده است.(نگاه از بیرون)

اگر عرایض مخلص را قبول ندارید ، پس بیاید فرض کنیم ( خیلی خیلی جسارتا! فرض کنیم) که استارتر محترم یا هر سوال کننده ای که این آیه را خوانده باورمند به دین نیست...در این صورت جوابش چیست؟

و عرض کردم که ما حقانیت دین از روی بررسی عقلی تک تک احکامش ، اثبات نمی کنیم! بلکه از راه معجزه پیامبرش ، پی به صدق گفتار او می بریم و بر این اساس دین و کتاب آسمانی او را می پذیریم.
وقتی حقانیت یک دین را پذیرفتیم ، و قبلاً هم گفتیم که عقل انسان به همه چیز نمی رسد ، لذا اگر گزاره ای در دین ، به نظر ما معقول نبود ، دین را زیر سئوال نمی بریم. بلکه می گوییم عقل در این مساله کارامد نیست یا نیاز به تکامل بیشتری دارد.

شما که معتقدید همه چیز ، از جمله قواعد منطقی و حتی مفاهیم ، تغییر می کنند ، از کجا مطمئن هستید که آن نگاه ابژه - سوژه و اصول اولیه بررسی علمی یک پدیده ، تغییر نمی کند؟؟

فرمودید : اگر گزاره‌ای در دین به نظر ما معقول نبود...

الان از نظر شما این بخش از آیه قرآن آیا معقول است یا نامعقول؟

به دیگر سخن آیا این آیه را نامعقول میدانید ولی همچنان معتقدید که قرآن کلام الهی است و ...عقل شما کارآمد نیست یا هرچه...
یا اصلا نامعقول نمیدانید.

واقعا میخواهم بدانم منطق شما چه بوده است که با وجودیکه هنوز حقانیت اسلام برایتان اثبات نشده ، مسلمان و حتی شیعه شده اید!
واقعا میخواهم منطق اش را بدانم. این حق را ندارم؟

این آیه از نظر بنده نامعقول نیست.
اما حرف بنده بیان ملاک کلی بود. نه مصداق خاص یک آیه.
اگر ما ملاک کلی را بپذیریم ، نیازی نیست وارد بررسی تک تک مصادیق بشویم. چون ممکن است بررسی مصداقی ، نیاز به اطلاعات دقیقی داشته باشد.
اگر هم در ملاک کلی فوق ، تردید داشته باشیم ، باید روی همان ملاک کلی ، بحث کنیم.