جمع بندی برای شناخت خدا عرفان بهتر است یا فلسفه؟

سلام عیکم

ایت الله مکارم شیرازی:او(ابن سینا) شیعه امامی نمی تواند باشد؛ چرا که عمر را «اعقل» از علی (علیه السلام ) می داند. احترام به شیخین در میان شیعیان از خصوصیات شیعیان زیدیّه است و زیدیّه در آن عصر نفوذ زیادی در ایران و حکومتهای محلی، مثل حکومتهای برخاسته از «دیلم» داشته است. از طرفی برخلاف زیدیّه که هر «قائم بالسیف» را امام می دانند، ابن سینا در صورتی که امام از نزد شارع منصوب نباشد، آن را «باجماع من اهل السابقه» می پذیرد.

من متن عربی را ندارم ترجمه دکتر حسین حاتمی را دارم.

درمان ورم بلغمی: داروي ﻣﻔﻴﺪ در ﻫﺮ وﻗﺖ ﺑﺮاي ورم ﺧﻨﺎق ﺳﻮداﻳﻲ، ﻋﺒﺎرت است از: ﻣﺪﻓﻮع ﺳﻔﻴﺪ ﺳﮓ و ﮔﺮگ، ﺳﮓ را ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻛﻨﻨﺪ و ﻓﻘﻂ اﺳﺘﺨﻮان ﺑﻪ وي ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺪﻓﻮﻋﺶ ﺳﻔﻴﺪ ﻣﻲ ﺷﻮد و زﻳﺎد ﺑﻮي ﮔﻨﺪ ﻧﺪارد . ﻣﺪﻓﻮع اﻧﺴﺎن و ﺑﻮﻳﮋه ﻣﺪﻓﻮع ﻛﻮدك ﻧﻴﺰ در اﻳﻦ ﺑﺎره درﻣﺎﻧﻲ ﺧﻮب اﺳﺖ، ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻮﺷﺶ ﻛﺮد ﺧﻮراك ﻛﻮدك ﻳﺎ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن آﻧﻘﺪر ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻀﻢ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﻤﻲ ﻧﺎن و ﻟﻮﺑﻴﺎ ﮔﺮﮔﻲ ﺑﻪ وي داد و ﺷﺮاب ﻛﻬﻨﻪ ﺑﻨﻮﺷﺪ، آﻧﮕﺎه ﻣﺪﻓﻮﻋﺶ را ﺧﺸﻚ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻮي ﺑﺪ ﻣﻲ دﻫﺪ.

یعنی خدا دخول و خروج از جنس مخلوقات ندارد.داخل بودن خداوند در اشيا اين است که او مانند اشيا داراي اجزا و زمان و مکان نيست که بتوان او را خارج و دور از آن‌ها فرض کرد و خارج بودن خدا از آن‌ها نيز به اين معنا است که خدا مانند اشياي داراي اجزاء و زمان و مکان نيست که بتوان او را مانند شير و شکر ممزوج و داخل هم، يا مانند جوهر و عرض و صفت و موصوف وجود واحد دانست؛ بلکه او ذاتي است متعالي از داشتن جزء و کلّ و زمان و مکان.

*فكل ما في الخلق لا يوجد في خالقه ، وكلما يمكن فيه يمتنع من صانعه
http://lib.eshia.ir/15046/1/40
هر چه در خلق باشد در خالقش پیدا نمى‏ شود، و هر چه در مخلوق ممکن باشد درباره آفریننده‏ اش محال است.

*قال یونس بن عبدالرحمن کتبت إلی أبی الحسن الرضا( ع )سألته عن آدم ( ع )هل کان فیه من جوهریة الرب شیء قال ،فکتب إلی جواب کتابی لیس صاحب هذه المسألة علی شیء من السنة،زندیق.
http://lib.eshia.ir/10241/1/495
یونس بن عبدالرحمن گفت به امام رضا علیه السلام نامه نوشتم و در این باره که آیا از جوهر و ذات الهی چیزی در وجود آدم و انسان هست یا نه، پرسیدم. حضرت در جواب فرمود: صاحب چنین پرسشی بر مسیر سنت نیست بلکه زندیق است.

*إِنَّ اَللَّهَ خِلْوٌ مِنْ خَلْقِهِ وَ خَلْقَهُ خِلْوٌ مِنْهُ‏ وَ كُلُّ مَا وَقَعَ عَلَيْهِ اِسْمُ شَيْ‏ءٍ فَهُوَ مَخْلُوقٌ مَا خَلاَ اَللَّهَ‏
امام باقر (ع) فرمود: ذات خدا از مخلوقش جدا و مخلوقش از ذات او جداست (بهيچ وجه‏ شباهتى در ميان نيست) و هر آنچه نام «چيز» بر او صادق باشد جز خدا مخلوقست.

*عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ علیه السلام قَالَ مَنْ زَعَمَ أَنّ اللّهَ مِنْ شَيْ ءٍ أَوْ فِي شَيْ ءٍ أَوْ عَلَی شَيْ ءٍ فَقَدْ كَفَرَ قُلْتُ فَسّرْ لِي قَالَ أَعْنِي بِالْحَوَايَةِ مِنَ الشّيْ ءِ لَهُ أَوْ بِإِمْسَاكٍ لَهُ أَوْ مِنْ شَيْ ءٍ سَبَقَهُ وَ فِي رِوایَة أُخْرَی مَنْ زَعَمَ أَنّ اللّهَ مِنْ شَيْ ءٍ فَقَدْ جَعَلَهُ مُحْدَثاً وَ مَنْ زَعَمَ أَنّهُ فِي شَيْ ءٍ فَقَدْ جَعَلَهُ مَحْصُوراً وَ مَنْ زَعَمَ أَنّهُ عَلَی شَيْ ءٍ فَقَدْ جَعَلَهُ مَحْمُولًا.

امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس معتقد شود که خدا از چيزيست يا در چيزيست کافر است، عرض کردم برايم توضيح دهيد فرمود: مقصودم اين است چيزی او را فرا گيرد يا او را نگهدارد يا چيزی بر او پيشی گيرد. و در روایت ديگريست: هر که گمان کند خدا از چيزيست، او را پديد آمده قرار داده و هر که گمان کند در چيزيست، او را در حصار قرار داده و هر که گمان کند بر چيزيست، او را قابل حمل قرار داده.

*سألت أبا عبد الله عليه ‏السلام عن قول الله عزّ وجلّ: وهو الله في السموات وفي الارض قال: كذلك هو في كلّ مكان. قلت: بذاته؟! قال: ويحك إن الاماكن أقدار، فإذا قلت في مكان بذاته لزمك أن تقول في أقدار وغير ذلك، ولكن هو بائن من خلقه، محيط بما خلق علماً وقدرةً واحاطةً وسلطاناً، ليس علمه بما في الارض بأقل ممّا في السماء، لا يبعد منه شيء والأشياء له سواء علماً وقدرةً وسلطاناً وملكاً وإحاطةً.

راوي مي گويد: از امام صادق عليه ‏السلام در باره فرموده خداوند: "او در آسمان‌ها و در زمين خداست" پرسيدم، فرمودند: او در هر مكاني چنان باشد. عرض كردم: به ذات خود؟ فرمودند: چه مي‌‏گويي؟! همانا مكان‌ها داراي‌اندازه مي‌باشند و چون بگويي به ذات خود در مكان مي‌‏باشد، لازمت آيد كه بگويي در‌اندازه‏ها و مانند آن مي‌باشد، در حالي كه او جداي از خلق خود مي‌‏باشد. آن‌چه آفريده است در حيطه علم و قدرت و سلطنت و فرمان‌روايي اوست، و علم او به آن‌چه در آسمان و زمين است يکسان است. هيچ چيز از او دور نيست، و همه اشيا براي او از جهت معلوم و مقدور بودن و تحت احاطه و سلطنت و ملك او قرار داشتن يکسان مي‌باشد

موفق و سلامت باشید

بنده از قوت سند این احادیث اطلاعی ندارم

اگر شخص بگوید این خداست
چون نتوانسته در کلامش درک خود را بگنجاند
محکوم به تکفیر از طرف عالمانی است که بر طبل تکفیر می کوبند
و خود در عمل به احکام کافرند

سلام علیکم و با عرض ادب و احترام

سند حدیث اول و دوم نا معتبر و سند حدیث سوم و چهارم و پنجم معتبر است.

حدیثی هم که کاربر "نفس الرحمان" اورده:داخل فی الاشیاء لا بالممازجة و خارج عن الاشیاء لا بالمفارقة هم نا معتبر است

وقتی می گوییم این اعتقاد کفر است منظور نیست که قائل به این اعتقاد نجس است و باید گردنش را بزنیم.

مرحوم ایت الله شیخ محمد جواد خراسانی( فوت 1397 قمری):در مورد بطلان وحدت وجود شكي در گمراهانه بودن آن نيست، و قسم به جان خودم كه كفر بودن آن از كفر ابليس آشكارتر بوده، و حقيقت براي كسي كه حقيقت را بپذيرد و از آن روي برنگرداند آشكار است؛ ولي آن را كه خداوند هدايت نكند هدايتگري ندارد. پس اگر شهادت به كفر آن بزرگان نمي‏دهي شهادت بده به اين‌كه عقيده آنان ضلالت و گمراهي است؛ چرا كه كفر بودن سخن، ملازم با كافر بودن گوينده آن نيست.... اگر حاضر نيستي شهادت به كفر قائل به وحدت وجود بدهي لااقل بگو كه اين عقيده ايشان (وحدت وجود) كفر و ضلالت است... حقيقت نبايد به جهت تعصب كنار گذاشته شود؛ چرا كه حق و حقيقت سزاوارتر است به اين‌كه پيروي شود و جانبش مراعات گردد؛ يعني حق اولي است به اين‌كه اظهار و اعلام شود. اينان نسبت به كسي كه منتسب به حق است مراعات مي‌‏كنند ولي بر خود حق پرده‏پوشي و كتمان مي‌‏نمايند! مسلمّاً كتمان حقيقت، ضرري بزرگ و فسادي فراوان در بر دارد، و اظهار حق و حقيقت گرچه ضرر داشته باشد، ضررش كم‌تر و سبك‌تر است؛ زيرا ضرر آن شخصي و فردي و اندك است، ولي ضرر كتمان حق همگان را فرا مي‌‏گيرد، چرا كه مردم را به ناداني مي‌‏اندازد، و فتنه را دامن مي‌‏زند. علاوه بر اين مخالف با نص قرآن است... خداوند مي‌‏فرمايد: كساني كه دلائل آشكار و راهنمايي‏ هايي را كه فرو فرستاديم و براي مردم در قران بيان كرديم پنهان مي‌‏كنند خداوند و لعنت كنندگان لعنتشان مي‌‏كنند. و مي‌‏فرمايد: حق را به باطل مپوشانيد و با علم و آگاهي كتمان حقيقت مكنيد. و شهادت را براي خداوند بپا داريد. و مي‌‏فرمايد: اي كساني كه ايمان آورده‏ ايد عدالت را به پا داريد، و براي خدا شهادت دهيد، اگر چه بر ضرر خودتان يا پدر و مادرتان يا خويشان و نزديكانتان باشد.
خراسانى، محمد جواد، هداية الأمة إلى معارف الائمة عليهم ‏السلام، 511 ـ 512

موفق و پیروز باشید

اگر آیت الله محمدجواد خراسانی چنین نظری داشتند برای من حجت نیست ایشان یکی از علما زمان خود بودند نه امام معصوم که شما با استناد به سخنان ایشان با قطعیت در این مورد حرف میزنید.

سلام علیکم

قصد من از پست قبل بیشتر بیان مسئله کافر نبودن گوینده کفر و کافر نبودن وحدت وجودیان بود،در هر صورت بله حق با شما است،همان طور که حرف شیخ محمد جواد خراسانی حجیتی ندارد حرف ها و کشف و شهود های ملاصدرا و ابن سینا و سید علی قاضی و اقای حسن زاده املی هم حجیتی ندارد پس بهتر است قران و کتب حدیثی را باز کنیم تا حرف قران و امامان معصوم که حجیت دارند را ببینیم.

در تایید این حرف حدیث گوهرباری هم وجود دارد که تکلیف شیعیان در زمان غیبت حضرت مهدی(عج) است:

(با سند معتبر) مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ، عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ جَرِيرٍ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ، قَالَ: دَخَلْتُ أَنَا وَ أَبِي عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ، فَقَالَ: فَكَيْفَ أَنْتُمْ إِذَا صِرْتُمْ‏ فِي‏ حَالٍ‏ لَا تَرَوْنَ‏ فِيهَا إِمَامَ هُدًى؟ وَ لَا عَلَماً يُرَى؟ وَ لَا يَنْجُو مِنْهَا إِلَّا مَنْ دَعَا دُعَاءَ الْغَرِيقِ؟
فَقَالَ لَهُ أَبِي: إِذَا وَقَعَ هَذَا لَيْلًا فَكَيْفَ نَصْنَعُ؟فَقَالَ: أَمَّا أَنْتَ فَلَا تُدْرِكُهُ، فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ، فَتَمَسَّكُوا بِمَا فِي أَيْدِيكُمْ حَتَّى يَتَّضِحَ لَكُمُ الْأَمْرُ.

عبد الله بن سنان گويد: من و أبو علي بر امام صادق عليه السلام وارد شديم؛ پس آن حضرت فرمود: چگونه خواهيد بود آن هنگام که زندگي شما بگذرد؛ اما امام هدايت گر و پرچم نبينيد. در اين زمان کسي نجات نيابد مگر اين که دعاء غريق بخواند؟پدرم عرض کرد: اگر اين وضعيت ظلماني اتفاق بيفتد، چه کار کنيم؟آن حضرت فرمود: اما تو آن زمان را درک نخواهي کرد، اگر چنين شد؛ به آن چه در دست شما است تمسک کنيد تا اين که وضعيت براي شما واضح شود.
الإمامة و التبصرة من الحيرة؛ النص؛ ص127

موفق و پیروز باشید

با سلام ظاهر بودن خداوند در قرآن را با حدیث (با سند صحیح) تبیین کنید

اثبات کنید منظور افرادی که به وحدت وجود اشاره دارند مفهوم این آیه نیست...

هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

سلام

http://www.ghadeer.org/Book/828/124831

در لینک بالا حدیث 2 معتبر است و در حدیث اول هم با اینکه میمیون البان مجهول چون حدیث به ابن ابی عمیر می رسد و شیخ طوسی فرموده او از غیر ثقه نقل نمی کند معتبر است(البته علم رجال اجتهادی است و بعضی مثل ایت الله خوئی این مطلب شیخ طوسی را قبول ندارند.)

____________________________________________________________

در باب وحدت وجود قیصری در شرح فصوص صفحه 726 و 347 می گوید:

إنّ الذات الإلهیة هی التی تظهر بصور العالم.

این ذات خداوند است که ظاهر می شود به صورت جهانیان.

إنّ لکلّ شیء جماداً کان او حیواناً حیاتاً و علماً و نطقاً و إرادتاً و غیرها مما یلزم الذات الإلهیة لأنّها هی الظاهرة بصور الحمار و الحیوان.

برای هر چیزی چه جماد و چه حیوان، حیات و علم و نطق اراده و صفاتی مانند آن می باشد که آن صفات از خصائص ذات الهی است، پس خداوند است که به صورت الاغ و حیوان ظاهر شده است.

__________________________________________________

وقال الصفواني: سمعت أبا علي بن همام يقول: سمعت محمد بن علي العزاقري الشلمغاني يقول: الحق واحد وإنما تختلف قمصه ، فيوم يكون في أبيض، ويوم يكون في أحمر، ويوم يكون في أزرق. قال ابن همام: فهذا أول ما أنكرته من قوله، لانه قول أصحاب الحلول.
http://lib.eshia.ir/15084/1/408

شلمغانی لعنه الله:حضرت حقّ، واحد است ولی اشکالش تغییر می کند یک روز رنگ سفید بر تن می کند و یک روز سرخ و یک روز آبی.ابن همام می‌گوید: این نخستین جمله‌ای بود که موجب شد شلمغانی را رد کنم زیرا دارای آئین حلولیه بود.

شلمغانی همان کسی است که به دلیل اعتقاداتش توسط امام زمان(عج) لعن شد و این لعن توسط نایب خاص ایشان حسین بن روح به ابو علی همام که راوی حدیث بالا هم هست داده شد و ابو علی بین شیعیان منتشر کرد.لعن امام در لینکی که از کتاب الغیبه شیخ طوسی گذاشتم با سند معتبر در صفحه 410 امده

موفق و سعادتمند باشید

اون وحدتی که مد نظر این حقیر هست خیلی با این ... فرق داره ...

سلام

برادر عزیز من که علم غیب ندارم بدونم وحدت وجود مد نظر شما چی هست!

سلام برادر

http://www.askdin.com/showthread.php...093#post974093