جمع بندی به سخره گرفتن خدا

بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام و احترام

قرآن کریم سرانجام افرادی که نسبت به مقدسات و پروردگارشان توهین می کنند را در آیات ابتدائی سوره مبارکه بقره به وضوح بیان کرده و عاقبتشان جز تباهی و نابودی نیست.

«... خدا [است كه] ريشخندشان مى ‏كند و آنان را در طغيانشان فرو مى‏ گذارد تا سرگردان شوند؛ آنها كساني هستند كه هدايت را با گمراهي معاوضه كرده‏ اند و (اين) تجارت براي آنها سودي نداده، و هدايت نيافته‏ اند؛ آنها همانند كسي هستند كه آتشي افروخته (تا در بيابان تاريك راه خود را پيدا كند) ولي هنگامي كه آتش اطراف خود را روشن ساخت خداوند (طوفاني مي‏فرستد و) آن را خاموش مي‏كند، و در تاريكي وحشتناكي كه چشم كار نمي‏كند آنها را رها مي‏سازد؛ آنها كر، گنگ و كورند بنابراين از راه خطا باز نمي‏گردند... » (سوره بقره، آیات ۱۵ تا ۱۸)

در آیه ۱۱۰ از سوره مبارکه انعام هم عواقب مشابهی برای این افراد بیان شده.

اما نسبت به وظیفه ما در مقابل چنین کسانی، باز هم قرآن تکلیف را روشن کرده و فرموده: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ؛ اي كسانيكه ايمان آورده‏ ايد، افرادي كه آئين شما را بباد استهزاء و بازي مي‏گيرند، از اهل كتاب و مشركان، دوست و تكيه گاه خود انتخاب نكنيد، و از خدا بپرهيزيد، اگر ايمان داريد.» (سوره مائده، ۵۷)

و در سوره مبارکه نساء هم می فرماید: «وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا؛ و البته [خدا] در كتاب [قرآن] بر شما نازل كرده كه هر گاه شنيديد آيات خدا مورد انكار و ريشخند قرار مى‏ گيرد، با آنان منشينيد تا به سخنى غير از آن درآيند؛ چرا كه در اين صورت شما هم مثل آنان خواهيد بود. خداوند منافقان و كافران را همگى در دوزخ گرد خواهد آورد.» (سوره نساء، ۱۴۰)

غیر از اینکه این افراد را نباید به عنوان دوست و همراه انتخاب کرد، در درجه دوم وظیفه ما نهی از منکر است. در برخورد با چنین چیزهائی اگر شرایط امر به معروف و نهی از منکر وجود دارد، حتما باید اینکار را انجام داده و اجازه ندهید که این قبیل توهین ها، به اسم شوخی و لطیفه انجام شود.
در غیر اینصورت حتی الامکان خودتان مجلس را ترک کنید تا در گناه شریک نباشید.

ا عرض سلام و خسته نباشید
ببخشید بنده مدتی بود کسی رو دیدم که خدا رو به سخره می گرفت با جوک و اینطور چیزها و درکل در ذهنم این سوال پیش آمد که نتیجه و گناه به سخره گرفتن خدا چیست و آیا دیگر مومنان وظیفه ای در برابر آن دارند یا خیر؟
با تشکر

[="Tahoma"][="Navy"]
سلام
اگر شرایط برای گفتگو نصیحت یا امر به معروف و نهی از منکر هست باید انجام دهد. خلاصه مطلبی که باید به او گفت این است که هر کاری بازگشتش به خود انسان است پس اگر کسی را مسخره کردیم مسخره خواهیم شد . بدترین وضعیت این است که خدا انسان را مسخره کند...
یا علیم[/]

بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام و احترام

قرآن کریم سرانجام افرادی که نسبت به مقدسات و پروردگارشان توهین می کنند را در آیات ابتدائی سوره مبارکه بقره به وضوح بیان کرده و عاقبتشان جز تباهی و نابودی نیست.

«... خدا [است كه] ريشخندشان مى ‏كند و آنان را در طغيانشان فرو مى‏ گذارد تا سرگردان شوند؛ آنها كساني هستند كه هدايت را با گمراهي معاوضه كرده‏ اند و (اين) تجارت براي آنها سودي نداده، و هدايت نيافته‏ اند؛ آنها همانند كسي هستند كه آتشي افروخته (تا در بيابان تاريك راه خود را پيدا كند) ولي هنگامي كه آتش اطراف خود را روشن ساخت خداوند (طوفاني مي‏فرستد و) آن را خاموش مي‏كند، و در تاريكي وحشتناكي كه چشم كار نمي‏كند آنها را رها مي‏سازد؛ آنها كر، گنگ و كورند بنابراين از راه خطا باز نمي‏گردند... » (سوره بقره، آیات ۱۵ تا ۱۸)

در آیه ۱۱۰ از سوره مبارکه انعام هم عواقب مشابهی برای این افراد بیان شده.

اما نسبت به وظیفه ما در مقابل چنین کسانی، باز هم قرآن تکلیف را روشن کرده و فرموده: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ؛ اي كسانيكه ايمان آورده‏ ايد، افرادي كه آئين شما را بباد استهزاء و بازي مي‏گيرند، از اهل كتاب و مشركان، دوست و تكيه گاه خود انتخاب نكنيد، و از خدا بپرهيزيد، اگر ايمان داريد.» (سوره مائده، ۵۷)

و در سوره مبارکه نساء هم می فرماید: «وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا؛ و البته [خدا] در كتاب [قرآن] بر شما نازل كرده كه هر گاه شنيديد آيات خدا مورد انكار و ريشخند قرار مى‏ گيرد، با آنان منشينيد تا به سخنى غير از آن درآيند؛ چرا كه در اين صورت شما هم مثل آنان خواهيد بود. خداوند منافقان و كافران را همگى در دوزخ گرد خواهد آورد.» (سوره نساء، ۱۴۰)

غیر از اینکه این افراد را نباید به عنوان دوست و همراه انتخاب کرد، در درجه دوم وظیفه ما نهی از منکر است. در برخورد با چنین چیزهائی اگر شرایط امر به معروف و نهی از منکر وجود دارد، حتما باید اینکار را انجام داده و اجازه ندهید که این قبیل توهین ها، به اسم شوخی و لطیفه انجام شود.
در غیر اینصورت حتی الامکان خودتان مجلس را ترک کنید تا در گناه شریک نباشید.

در مشابهت این قول شما
عالمی گفته بود که اگر کسی را لعن و نفرین کنیم و او شایسته آن لعن نباشد، آن لعن به خودمان باز میگردد .
آیا این مطلب صحیح و اثبات شده است؟یعنی واقعا بر می گردد؟

در مشابهت این قول شما
عالمی گفته بود که اگر کسی را لعن و نفرین کنیم و او شایسته آن لعن نباشد، آن لعن به خودمان باز میگردد .
آیا این مطلب صحیح و اثبات شده است؟یعنی واقعا بر می گردد؟

[="Tahoma"][="Navy"]
سلام
این قاعده عمومیت دارد . هر خوب و بدی به انسان باز می گردد. (لها ماکسبت و علیها ما اکتسبت)
یا علیم[/]

این میتونه برای قیامت باشه
دنیا رو توضیح نمیده.

[="Tahoma"][="Navy"]
سلام
قاعده مطرح شده در این آیه عمومیت داره چون قیدی نداره که نشون بده اختصاص به آخرت داره ضمن اینکه آخرت انسان از او جدا نیست ( و ان جهنم لمحیطه بالکافرین)
یا علیم[/]

سلام
صرف قید نداشتن دلیل نمی شود عمومیت را.!
باید دید منظور گوینده و مقام بیان او چیست؟
مثلا اگر فردی آشپز بگوید همه چیز داریم به چیزی نیاز نیست،دلیل نمیشود که بگوییم او هر چیز در دنیا هست رو داره!
بلکه منظور و مقام بیانش این است آنچه که برای آشپزی امروز نیاز است را دارم، اما خب کلامش مطلق است بی هیچ قید
پس تفاوت منو شما مبنایی است که اختلاف داریم منظور گوینده رو چطور متوجه شویم.
تشکر.

[="Tahoma"][="Navy"]
سلام
فهم کلام قواعدی داره که نمیشه اونو نادیده گرفت بخصوص در مورد بیانات دینی که این قواعد تا حد زیادی احصاء شده و منضبط هستند. در جمله مورد مناقشه ما یا هر جمله دیگر از این قبیل دلالت عامه مگر اینکه قرینه لفظیه یا عقلیه یا حالیه قابل استنادی باشه تا بشه گفت منظور متکلم عام نیست. حال که شما می فرمایید عام نیست باید دلیل بیارید نه اینکه بگید من با شما اختلاف مبنایی دارم؛کدام اختلاف مبنایی اینجا هست؟ همانطور که در مثال مد نظر شما کلام آشپز در آشپرخانه به قرینه حالیه دلالت بر وجود همه چیز در آشپزخانه می کند باید بگویید به کدام قرینه جمله " لها ما کسبت و علیها ماکتسبت " عمومیت ندارد ؟
یا علیم[/]

سلام تشکر
من هم میدانم فهم کلام قواعد دارد اما روی آنها جمود ندارم و مسایلی دیگر رو هم در نظر می گیرم تا در فهم کلام قوی تر عمل کنم
مثلا اگر از یه مرجع استفتا کنی که مخرج بول رو چطور پاک کنم؟ میگه دو بار بشورد.
در روایات هم هست که مثلا امام گفته اند: اغسله مرتین یا در خوک، فقها می گویند هفت بار بشور،

خب اینجا شستن مطلق است میگوید بشور ،اما فقهای امروزی از آن مثلا جواز شستن با گلاب یا آب روان اما گل آلود مضاف رو قایل نیستند ، در حالیکه غسل مطلق است و مثلا پرده کعبه رو که با گلاب میشورند به آن شستن می گویند. حتی اگر اشتباه نکنم سید مرتضی یا شیخ مفید از اطلاق اغسله ،جواز طهارت با آب مضاف مثل گلاب رو برداشت کرده اند! اما مثلا فقیهی رو دیدم که می گه :
خیر ، اغسله به آب انصراف دارد و صرف اینکه اغسله بون قید بیاد دلیل نمیشه.
الته مطلب فقهی است و در حد و شان من نیست به بتونم صحت و سقم فلان نظر رو بگم، فقط از مطالب برای مثال زدن استفاده کردم.