دیدن بهشتیان توسط جهنمیان
تبهای اولیه
با توجه به آیه زیر جهنمیان می توانند بهشتیان را ببینند.
وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿50﴾ سوره اعراف
و دوزخيان بهشتيان را آواز مىدهند كه از آن آب يا از آنچه خدا روزى شما كرده بر ما فرو ريزيد مىگويند خدا آنها را بر كافران حرام كرده است (50)
سوال اینه که چگونه می توانند ببینند ؟ آیا برای همیشه می توانند ببینند؟
با توجه به آیه زیر جهنمیان می توانند بهشتیان را ببینند.
وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿50﴾ سوره اعراف
و دوزخيان بهشتيان را آواز مىدهند كه از آن آب يا از آنچه خدا روزى شما كرده بر ما فرو ريزيد مىگويند خدا آنها را بر كافران حرام كرده است (50)
سوال اینه که چگونه می توانند ببینند ؟ آیا برای همیشه می توانند ببینند؟
با سلام
پس از آنكه بهشتيان و دوزخيان هر كدام در محل مناسب خود مستقر شدند گفتگوهايى در ميان آنها رد و بدل ميشود كه نتيجه آن مجازات و كيفرى است روحانى و معنوى براى دوزخيان.
در چند آیه از قرآن به این گفتگوها اشاره شده است از جمله در سوره حدید و سوره مدثر.
توجه شود که قرآن گفتگوى دوزخيان با بهشتيان را با جمله" نادى" كه معمولا براى سخن گفتن از دور است آورده و اين نشان ميدهد كه در ميان اين دو گروه فاصله بسيار زيادى است، و البته اين موضوع هيچ بعيد نيست كه حتى تا ميليونها فرسنگ فاصله سخن يكديگر را بشنوند و حتى يكديگر را در پارهاى از اوقات ببينند، و اگر اين موضوع در گذشته ممكن بود براى بعضى مشكلى ايجاد كند در عصر و زمان ما كه انتقال صداها و تصويرها از فاصلههاى بسيار دور در همين جهان حل شده است جاى تعجب نخواهد بود.
در قرآن کریم ظاهرا اشاره صریحی به این موضوع نشده که چگونه همدیگر را می بینند و کیفیت این دیدار چگونه است و همچنین درباره همیشگی بودن این دیدار.البته از برخی نقلها استفاده می شود که این دیدار یا گفتگو، همیشگی نیست.
«ابن عباس نقل نموده كه: اهل جهنم عرض كنند خدايا ما را اقربا و دوستانى است در بهشت، اجازه فرما تا ببينيم ايشان را. به امر الهى بهشت مزّين گرديده، اهل جهنم تماما معاينه كنند ايشان را با نعمات، و مىشناسند خويشان خود را و اهل بهشت نشناسند آنها را به سبب سياهى روى و ابدان بد هيئت. پس اصحاب جهنم اصحاب بهشت را ندا كنند كه افاضه نمائيد بر ما آب سرد را، تا بخوريم و بر ابدان خود پاشيم تا التهاب باطنى و ظاهرى ما قدرى كم گردد. اهل بهشت گويند: بدرستى كه خداى تعالى حرام فرموده آن را بر كافرين».( تفسير اثنا عشري، ج4، ص: 80- تفسير منهج الصادقين في إلزام المخالفين، ج4، ص: 37)