آیا صحیح است که برخی به ظاهر فقیه در آخر الزمان احکام الهی را تغییر می دهند؟
تبهای اولیه
سلام
امروزه بعضا مشاهده می شود برخی که اسم فقیه و یا مفتی را یدک می کشند در مقابل فتواهای فقهای عظام این دوره و سایر دوره ها فتوا های خلاف مشهوری می دهند که حتی انسانی که آشنایی ابتدایی با قرآن دارد آن فتاوی را مخالف ظاهر و صریح آیات می داند و به قدری مضحک است که حتی باعث تمسخر شیعه در سایر کشور های اسلامی می شود و هر چند که برخی از همان مفتی ها هم با فتواهای عجیب و غریب خود باید ابتدا خود را مسخره کنند.
آیا مطلبی در روایات راجع به انحراف برخی از فقها در آخرالزمان وجود دارد؟
با تشکر:Gol:
[FONT=microsoft sans serif]با عرض سلام
در مورد انحراف علما و فقهای آخر الزمان، چند روایت در مجامع روایی به چشم می خورد.
در روایتی از رسول گرامی اسلام(ص) نقل شده است که ایشان در توصیف برهه ای از زمان نکاتی را بیان می کنند و در ضمن آن به توصیف فقهای آن دوره نیز اشاره دارند.
در این روایت بیان می شود که فقهای آن دوره زمانی( که به نظر می رسد همانی است که در روایات به عنوان آخرالزمان مطرح شده است) بدترین فقیهانی هستند که در زیر آسمان وجود داشته اند. فتنه ها از آنان ناشی می شود و به آنان باز میگردد:
قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص سَيَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا يَبْقَى مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا رَسْمُهُ وَ مِنَ الْإِسْلَامِ إِلَّا اسْمُهُ يُسَمَّوْنَ بِهِ وَ هُمْ أَبْعَدُ النَّاسِ مِنْهُ مَسَاجِدُهُمْ عَامِرَةٌ وَ هِيَ خَرَابٌ مِنَ الْهُدَى فُقَهَاءُ ذَلِكَ الزَّمَانِ شَرُّ فُقَهَاءَ تَحْتَ ظِلِّ السَّمَاءِ مِنْهُمْ خَرَجَتِ الْفِتْنَةُ وَ إِلَيْهِمْ تَعُودُ.[1]
در روایت دیگری از حضرت رسول(ص) نقل شده است که ایشان در ضمن توصیف آخر الزمان، علمای این دوره را بدترین و شرترین آفریده خداوند بر روی زمین معرفی می کنند:
سَيَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ بُطُونُهُمْ آلِهَتُهُمْ وَ نِسَاؤُهُمْ قِبْلَتُهُمْ وَ دَنَانِيرُهُمْ دِينُهُمْ وَ شَرَفُهُمْ مَتَاعُهُمْ وَ لَا يَبْقَى مِنَ الْإِيمَانِ إِلَّا اسْمُهُ وَ مِنَ الْإِسْلَامِ إِلَّا رَسْمُهُ وَ مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا دَرْسُهُ مَسَاجِدُهُمْ مَعْمُورَةٌ مِنَ الْبَنَاءِ وَ قُلُوبُهُمْ خَرَابٌ عَنِ الْهُدَى عُلَمَاؤُهُمْ أَشَرُّ خَلْقِ اللَّهِ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ حِينَئِذٍ زَمَانٌ ابْتَلَاهُمُ اللَّهُ بِأَرْبَعِ خِصَالٍ جَوْرٍ مِنَ السُّلْطَانِ وَ قَحْطٍ مِنَ الزَّمَانِ وَ ظُلْمٍ مِنَ الْوُلَاةِ وَ الْحُكَّامِ فَتَعَجَّبَ الصَّحَابَةُ وَ قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ يَعْبُدُونَ الْأَصْنَامَ قَالَ نَعَمْ كُلُّ دِرْهَمٍ عِنْدَهُمْ صَنَم.[2]
روایات دیگری نیز در مذمت علما و فقهای این دوره بیان شده است.
[/HR][FONT=microsoft sans serif][1] . الکافی، کلینی، محمد بن یعقوب، تصحیح علی اکبر غفاری، تهران، دار الكتب الإسلامية،1407 ق، چاپ چهارم، ج8، ص308
[2] . مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، حسین بن محمد نوری، قم، مؤسسة آل البيت عليهم السلام، 1408 ق، ج11، ص376