جمع بندی چگونگی کسب رضایت همزمان پدر و مادری که باهم اختلاف دارند
تب‌های اولیه
[="Indigo"]سلام
من ، پدر و مادرم معمولا با هم اختلافات زیادی دارن
واسه همین راضی کردن هر دوشون خیلی سخت میشه برام.به خصوص که یک وقتهایی یار کشی هم میکنن از ماها (بچه ها) .
باید چی کار کنم در مواقعی که هر کدوم یه چیز رو میخوان که ضد هم است؟
سوالم فقهی نیست
چون به فرض حالا من یکی از دو خواست متضادشونم انجام دادم و گناه هم نکردم مثلا. به هر حال دل یکیشون ازم چرکین میشه. این منو خیلی میترسونه
به خصوص که یک موردم شنیدم چند وقت پیش از یکی از منبری های معروف که میگفتن جوانی بود از اطرافیانشون که در حد هم رزمای شهیدشون تو جبهه ادم فوق العاده خوبی بود اما یه تصادف ناگهانی کرد و از دنیا رفت ما همه تعجب کردیم که چرا عمرش اینطور کوتاه شد. تحقیق کردیم دیدیم بله پدرشون ناراضی بوه ازشون. و همین مشکل من رو داشته. پدر و مادر اختلاف داشتن و پسر طرف مادر رو گرفته و پدر ازش ناراحت شده.... تازه اون پسر رفته بوده پیش پدرش و با کلی گریه و التماس دلشو راضی کرده ولی اون روحانی میگفت این کارش فقط به درد اخرتش خورد تو عملش تاثیرشو گذاشت..
اکثر اوقات هم توی درخواستهای متضاد من کاری رو کردم که فکر میکردم به مصلحت است (یعنی این مصلحت که زندگیشون از هم نپاشه ) و نه کاری که حق است. یعنی بین درخواستهای متضادشون اونی رو انجام دادم که فکر میکردم اگر انجام ندم به زندگیشون (مون) ضربه ای شاید در حد از هم پاشیدن وارد میشه.
اگرم میگین دخالت نکن. اولا خیلی وقتها اصلا خودشون نمیذارن. دوما یک وقتهایی که میبینم کار اره به جای باریک میکشه که نمیتونم وایسم نگا کنم...نمیدونم متوجه میشین منظورمو..
توی این طور وقتها چی کار کنم؟
من از پسش بر نمیام
الانم میدونم دلشون سر همین ازم راضی نیست. و هر دو هم واسه اینکه فکر میکنن من طرف ون یکی رو گرفتم.بهم گفتن هر دوشون[/]
چگونگی کسب رضایت همزمان پدر و مادری که باهم اختلاف دارند
به طور کلی امر و نهی والدین، چند صورت دارد :
الف ) گاهی پدر و مادر با هم فرزند را بر انجام کاری معصیت و خلاف شرع است، امر می‌کنند:
در این صورت اطاعت از آنان واجب نیست
.قرآن می فرماید :
وَ إِنْ جاهَداكَ عَلى أَنْ تُشْرِكَ بِي ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما؛ و هر گاه آن دو ، تلاش کنند که تو چیزی را همتای من قرار دهی ، که از آن آگاهی نداری (بلکه می دانی باطل است) ، از ایشان اطاعت مکن (1)
شهید دستغیب می فرماید :
"امر و نهى والدين در واجبات عينيه و محرمات الهيه هيچ تأثيرى ندارد و لغو است مثل اينكه اولاد را امر به شرب خمر كنند، يا او را از نماز يا روزه واجب نهى كنند فايده ندارد ... در غير اين دو صورت يعنى در مستحبات و مكروهات و مباحات بلكه واجبات كفائيه، قدر مسلم از وجوب اطاعت امر و نهى ايشان مواردى است كه مخالفت نمودن آنها موجب اذيت و ناراحتى ايشان گردد و خاطر آنان آزرده و قلبشان شكسته شود در اينصورت است كه مخالفت كردن ايشان حرام و گناه كبيره است .... بالجمله هر موردى كه مخالفت والدين سبب اذيت و خشمناكى و آزردگى ايشان گردد حرام است، مگر اينكه اطاعت ايشان موجب عسر و حرج بر فرزند شود يا متضمن ضرر فوق العاده دينى يا دنيوى گردد مانند اينكه پسر را از گرفتن عيال منع كنند درحالىكه زن نگرفتن برايش مشكل و حرج است يا دختر را از شوهر كردن نهى نمايند درصورتىكه ترك شوهر برايش حرج يا ضرر است، يا مانند اينكه پسر را امر كنند زنش را طلاق دهد كه مستلزم زيان فاحشى براى او است و نظائر آن؛ كه در جميع اين موارد اطاعت ايشان واجب نيست اما ساير امرهائى كه مي كنند و از مخالفت اولاد هيچگونه اذيت و ناراحتى براى آنها نيست حرمت مخالفت و وجوب اطاعت معلوم نيست بلى بهتر بلكه احتياط آن است كه تا بشود اوامر ايشان را پيروى و از مخالفت كردن آنها بپرهيزد خصوصا در مواردى كه والدين به مصلحت اولاد امر و نهى كردهاند نه به ملاحظه مصلحت شخصى خودشان!" (2)
ادامه دارد ...
پی نوشت ها:
1. لقمان (31)، آيه 15
2. شهیددستغیب، گناهان كبيره، دفتر نشر اسلامی، ج1، ص: 130
ب) گاهی یکی از والدین فرزند را به کار موافق شرع، و دیگری او را به کاری که در آن معصیت خداوند است، امر می‌کند:
در این صورت اطاعت از کسی که گفته اش خلاف شرع نیست، واجب است .
ادامه دارد ...
ج) گاهی در امر مباحی پدر دستوري دهد و مادر کاملاً عکس آن را دستور دهد به طوری که یکی از ایشان درخواست انجام آن عمل و دیگری خواستار ترک آن است.
در این جا باید دقت شود:
گاه مورد تعارض از اموری است که ولایتی برای پدر ثابت گشته است. مثل ولایت پدر در ازدواج دختر باکره و ... :
در این موارد مادر اصلا حقی برای امر و نهی ندارد و از آن جایی که اسلام، اولویت اطاعت را به پدر داده و حق را برای پدر ثابت دانسته، بدیهی است که سخن صاحب ولایت مقدم می‌شود؛
اما مواردی که ولایتی برای هر یک از پدر و مادر ثابت نگشته است:
شهید دستغیب در این زمینه می فرماید :
"هرگاه بين امر والدين تعارض واقع شود مثلا پدر مى گويد فلان كار را بكن و مادر مى گويد نكن در صورتى كه بشود جلب رضايت هر دو را كرد بايستى اين كار را بكند ولى اگر رعايت هر دو ميسر نمى شود، جانب مادر را ترجيح دهد زيرا :
اولا : مادر بيش از پدر استحقاق بر و نيكى دارد چون رنج و ناراحتى براى اولاد بيشتر ديده خصوصا موقع حمل و زاييدن و ايام شير دادن؛
ثانيا: چون مادر احساساتى و عاطفهاى است در اثر لطافت و كثرت عاطفه، اندك خلاف توقع و ميلى كه از اولاد ببيند افسرده خاطر و دلشكسته مى گردد ولى پدر در اثر قوت عقلى كه بالنسبه به مادر دارد ممكن است هيچ متأثر نشود خصوصا به ملاحظه اينكه مى بيند فرزند براى رعايت خاطر مادر مخالفتش كرده نه از روى عناد و سرپيچى از امر پدر." (1)
برخی از بزرگان در این صورت معتقدند :
در صورتي که (جمع بین دو امر) امکان نداشته باشد، آن چه مهم تر است، مقدم است (2)
پی نوشت ها :
1. شهیددستغیب، گناهان كبيره، دفتر نشر اسلامی، ج1، ص 131.
.2حضرت آيه الله العظمي مکارم شيرازي، استفتائات جديد، ج 3 ، ص 558 ، س 1563
اگرم میگین دخالت نکن. اولا خیلی وقتها اصلا خودشون نمیذارن. دوما یک وقتهایی که میبینم کار اره به جای باریک میکشه که نمیتونم وایسم نگا کنم...نمیدونم متوجه میشین منظورمو..توی این طور وقتها چی کار کنم؟
من از پسش بر نمیام
همانگونه که خودتان هم می دانید به طور کلی توصیه می کنیم که هیچ ورودی در مشاجرات والدین نداشته باشید. هر چند .... در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر موارد خاص رو بفرمایید تا راهنمایی شود.
به خصوص که یک موردم شنیدم چند وقت پیش از یکی از منبری های معروف که میگفتن جوانی بود از اطرافیانشون که در حد هم رزمای شهیدشون تو جبهه ادم فوق العاده خوبی بود اما یه تصادف ناگهانی کرد و از دنیا رفت ما همه تعجب کردیم که چرا عمرش اینطور کوتاه شد. تحقیق کردیم دیدیم بله پدرشون ناراضی بوه ازشون. و همین مشکل من رو داشته. پدر و مادر اختلاف داشتن و پسر طرف مادر رو گرفته و پدر ازش ناراحت شده.... تازه اون پسر رفته بوده پیش پدرش و با کلی گریه و التماس دلشو راضی کرده ولی اون روحانی میگفت این کارش فقط به درد اخرتش خورد تو عملش تاثیرشو گذاشت..
شهید دستغیب در این زمینه می فرماید : "هرگاه بين امر والدين تعارض واقع شود مثلا پدر مى گويد فلان كار را بكن و مادر مى گويد نكن در صورتى كه بشود جلب رضايت هر دو را كرد بايستى اين كار را بكند ولى اگر رعايت هر دو ميسر نمى شود، جانب مادر را ترجيح دهد
در صورتي که (جمع بین دو امر) امکان نداشته باشد، آن چه مهم تر است، مقدم است (2)
[="Indigo"]همانگونه که خودتان هم می دانید به طور کلی توصیه می کنیم که هیچ ورودی در مشاجرات والدین نداشته باشید. هر چند .... در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر موارد خاص رو بفرمایید تا راهنمایی شود.
[="Indigo"]همانگونه که خودتان هم می دانید به طور کلی توصیه می کنیم که هیچ ورودی در مشاجرات والدین نداشته باشید. هر چند .... در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر موارد خاص رو بفرمایید تا راهنمایی شود.
مشکلی که در حال حاضر دارم سر رفت امد با خانواده ی پدریم هستاین رفت و امد بسیار بسیار کمرنگ است . و تجربه ام هم میگوید که هر وقت تاکیید میکنم ، هر وقت ، رفت امد داشتیم یا حتی حرفش پیش امده مشاجرات پدر و مادرم بسیار بالا گرفته
حالا مشکل من این است ، پدرم از من که فرزند بزرگ خانواده ام توقع داره با اینکه رفت و اند خانوادگی فوق العاده کنرنگی داریم خودم برم و به مادر بزرگم سر بزنم اما من کاملا مطمئنم در صورتی ک مادرم متوجه بشه ن تنها از من خیلی ناراحت میشه بلکه اختلافات خودشون هم شدیدا تشدید میشه
پدرم هم اصلا توانایی مدیریت فضا رو نداره،
با این احوال هم بر من واجب است رفت و امد خانوادگی. از نظر دین و هم از کارشناس فقه پرسیدم که در شرایط مثل این که ممکنه باعث از هم پاشیدن خانواده بشه رفت و امد ها وجوبش برداشته میشه ، اما میدونم دل پدرم به هیچ عنوان باهام صاف نمیشه....حالا موندم چ کنم.ببخشید توضیحم طولانی شد. خواستم فضارو باز کنمشما راه حلی دارید که بتونم دل هر دورو ب دست بیارم، واقعا مستعصل شدم ، اصلا نمیدونم چه کار کنم
چون در این مدت سعی کردم با محبت به مادرم کمی فضا رو مدیریت کنم و خیلی واضح میبینم که اشتباهات من در مورد مادرم در رابطه بین خودشون اثر دارد چون خودش هم گفته به خاطر ما _بچه هاش _ است که طلاق نگرفته، من سعی میکنم کمبودهای بین پدر و مادرم رو در حد توانم با توجه کردن بهشون جبران کنم، و در تجربه هم اثرشو دیدم
اول اینکه در موارد کلی متاسفانه مدام خودشان میخوان یارگیری بکنن از بچه ها و مار دخالت میدن، من این جور موارد چه کار کنم ?البته من در این موارد اکثرا طرف مسی رو گرفتم که فکر کردم به مصلحت است و میتونه به اروم شدن فضا منجر بشه ، نه طرفی که فکر کردم حق است ، مجبور هم بودم ، چاره ای نداشتم جز این.دوم اینکه وقتی میبینم اگر دخالت نکنم کار بالا میگیری و مواردی که قبل دیدم رخ داده باز اتفاق خواهد افتاد که نمیتونم کنار وایسم و فقط نگاه کنم. ... فکر هم نمیکنم اصلا کار درستی باشه،وقتی میگم کار بالا میگیره خیلی جدی عرض میکنم. یعنی شما بدترین حالت رو تصور بکنید، قطعا هر کسی باشه چه فرزندشون باشه و چه نه درست نیست بایستد و نگاه کنه. غیر این است ?در اون مورد هم که عرض کردم. از قول یک روحانی و داستانی که گفت ، خب غیر این چی میتونه باشه، وقتی مشاجره عست بین دو نفر خوب دو خواست متضاد دارن دیگه.....
چون در این مدت سعی کردم با محبت به مادرم کمی فضا رو مدیریت کنم و خیلی واضح میبینم که اشتباهات من در مورد مادرم در رابطه بین خودشون اثر دارد چون خودش هم گفته به خاطر ما _بچه هاش _ است که طلاق نگرفته، من سعی میکنم کمبودهای بین پدر و مادرم رو در حد توانم با توجه کردن بهشون جبران کنم، و در تجربه هم اثرشو دیدم
اول اینکه در موارد کلی متاسفانه مدام خودشان میخوان یارگیری بکنن از بچه ها و مار دخالت میدن، من این جور موارد چه کار کنم ?البته من در این موارد اکثرا طرف مسی رو گرفتم که فکر کردم به مصلحت است و میتونه به اروم شدن فضا منجر بشه ، نه طرفی که فکر کردم حق است ، مجبور هم بودم ، چاره ای نداشتم جز این.دوم اینکه وقتی میبینم اگر دخالت نکنم کار بالا میگیری و مواردی که قبل دیدم رخ داده باز اتفاق خواهد افتاد که نمیتونم کنار وایسم و فقط نگاه کنم. ... فکر هم نمیکنم اصلا کار درستی باشه،وقتی میگم کار بالا میگیره خیلی جدی عرض میکنم. یعنی شما بدترین حالت رو تصور بکنید، قطعا هر کسی باشه چه فرزندشون باشه و چه نه درست نیست بایستد و نگاه کنه. غیر این است ?در اون مورد هم که عرض کردم. از قول یک روحانی و داستانی که گفت ، خب غیر این چی میتونه باشه، وقتی مشاجره عست بین دو نفر خوب دو خواست متضاد دارن دیگه.....
در اون مورد هم که عرض کردم. از قول یک روحانی و داستانی که گفت ، خب غیر این چی میتونه باشه، وقتی مشاجره عست بین دو نفر خوب دو خواست متضاد دارن دیگه.....
[="Indigo"]منظور از این که توانایی مدیریت رو نداره چیه ؟ چرا این گونه رفتار می کنن؟ اعتقاد خاصی نسبت به پدر و مادر خود دارند ؟ علت اختلاف بین خانواده پدر شما و مادرتان چیه؟ آیا ایشان از ازدواج پدرتان با مادرتان ناراضی بوده اند؟ اینها برخی از سوالاتی است که باید در پاسخ به این که پدرم هم اصلا توانایی مدیریت فضا رو نداره، باید پاسخ داده شود.
از نظر فرهنگی دوتا خانواده تفاوت های بسیار بسیار زیادی دارند، نه مخالف نبودند، اصلا ازواجشون کاملا سنتی بوده، و خانواده ها با هم صحبت کردند،
مادرم کمی حساس است _ شاید هم قضاوت من اینطور باشه و اگر جای مادرم بودم من هم تحمل نمیکردم ... نمیدونم. نمیخوام قضاوت کنم. فقط میخوام توصیف کنم _ و مادر بزرگم زبانش تند است ، اختلافاتشون از هنون اوایل با دخالتها ی خانواده ی پدرم در زندگیشون شروع شد ، گاهی مادرم بعضی مواردو تعریف میکنه که خب من بهش حق میدم. منظورم هم از مدیریت فضا اینه که مثلا اگر خانوادش میخوان دخالت بکنن نذاره و قاطع باشه که نیست، اگه مادرش حرفی میزنه ، نه با بی احترامی ، با شوخی و خنده و تغییر فضا نگذار نه سیخ بسوزه و نه کباب ، و یا بعد از مهمانی به مادرم بگه میدونم حرفش ناراحتت کرد ولی تو ببخشوووو. خلاصه از دلش دربیاره، ولی راستش وضعو بدتر میکنه، میدونه مثلا کار مادرش غلط بوده ولی توجیح میکنه ، یا دفاع. و یا حتی چهارتا میذاره روش و تحویل مادرم میده. ! و کارو خرابتر میکنه و مادرمو عصبانی تر، در حالی کا با دو تا جمله میتونست قضیه رو تمام کنه و از دل مادرم دربیاره. وووو....[/]
[="Indigo"]همانگونه که در پست قبلی هم عرض کردم این که شما طرف یکی رو بگیرید، نادرست است. به هیچ وجه در مشاجرات والدین دخالت نکنید. بر خلاف نظر شما معتقدم ورود شما به این مشاجرات نادرست است. البته لزومی نداره بایستید و نگاه کنید. برین و در اتاقی باشید تا بحث اونها تمام شود. البته لازم است کارشناسان مشاوره هم دراین باره نظر بدهند می توانید باایشان هم صحبت کنید که شما در این گونه مواقع چه کار کنید.
مصلحت به نظر من یعنی بالا نگرفتن مشاجره
بعد هم فکر کنم شما متوجه منظور من نشدید. من از خدامه تو اتاق باشم و بعد از یه مدت بحثشون تمام بشه ، من هیچ علاقه ای به کوچکترین دخالتی ندارم حتی دوست ندارم صداشونو بشنوم ، ولی مسله اینه که کار اینجا تمام نمیشه.... وقتی دخالت میکنم که میبینم کار داره بالا میگیره. متوجه میشید ??
در مورد صله رحم پنهانی هم من نود و نه درصد _ اگه نگم صد درصد تازه _ اطمینان دارم مادرم میفهمه ، چون تو همون رفت امدهای سالی یک بار بحثش قطعا پیش میاد و اون وقت ناراحتی مادرم چندین برابر میشه . و به جایی میرسه که دیگه توان کنترلشو ندارم
بعد هم بنده میگم خیلی وقتها خودشون یارگیری میکنن، مارو صدا میکنن و یا به حرفها و رفتار های ما استناد میکنن. ....[/]
ببینید قصد من قضاوت نیست . به هر دلیل الان من در چنین وضعیتی هستم، میخوام ببینم کار درست چی است ، انجامش بدم ، در مورد اثر ی که رفت امدها میگذاره هم تجربه ام اینو میگه، و هر چی فکر میکنم حتی یک استثنا هم پیدا نمیکنم ، که یک بار بحث از خانواده پدرم پیش امده باشه. و مشاجره نبوده باشه بعدش
پرسش :
من ، پدر و مادرم معمولا با هم اختلافات زیادی دارند. برای همین راضی کردن هر دو نفر ایشان خیلی سخت می شود. به خصوص که یک وقت هایی از ما بچه ها یار کشی هم می کنند
در مواقعی که هر کدام یک چیز را می خواهند که ضد هم است، باید چی کار کنم ؟ به حرف هر کدام عمل کنم، دل یکی از ایشان از من چرکین می شود. این من را خیلی می ترساند
چند وقت پیش از یکی از منبری های معروف شنیدم جوانی بود تو جبهه ادم فوق العاده خوبی بود اما در تصادف ناگهانی از دنیا رفت ما همه تعجب کردیم که چرا عمرش اینطور کوتاه شد. تحقیق کردیم دیدیم پدرشون از ایشان ناراضی بوده و همین مشکل من را داشته. پدر و مادر اختلاف داشتن و پسر طرف مادر را گرفته و پدر ازش ناراحت شده.... تازه اون پسر رفته بوده پیش پدرش و با کلی گریه و التماس دلش راضی کرده ولی آن روحانی می گفت این کارش فقط به درد آخرتش خورد تو عملش تاثیرش را گذاشت.
اکثر اوقات هم توی درخواست های متضاد من کاری را کردم که فکر می کردم به مصلحت است (یعنی این مصلحت که زندگیشون از هم نپاشد ) و نه کاری که حق است. یعنی بین درخواستهای متضادشون آن را انجام دادم که فکر می کردم اگر انجام ندهم به زندگی شان ضربه ای شاید در حد از هم پاشیدن وارد می شود.
الان هم میدانم دلشان سر همین ازمن راضی نیست. و هر دو هم برای اینکه فکر می کنند من طرف آن یکی را گرفتم.
پاسخ :
به طور کلی امر و نهی والدین، چند صورت دارد :
الف ) گاهی پدر و مادر با هم فرزند را بر انجام کاری معصیت و خلاف شرع است، امر می‌کنند: در این صورت اطاعت از آنان واجب نیست.
قرآن می فرماید :
وَ إِنْ جاهَداكَ عَلى أَنْ تُشْرِكَ بِي ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما؛ و هر گاه آن دو ، تلاش کنند که تو چیزی را همتای من قرار دهی ، که از آن آگاهی نداری (بلکه می دانی باطل است) ، از ایشان اطاعت مکن (1)
شهید دستغیب می فرماید :
"امر و نهى والدين در واجبات عينيه و محرمات الهيه هيچ تأثيرى ندارد و لغو است مثل اينكه اولاد را امر به شرب خمر كنند، يا او را از نماز يا روزه واجب نهى كنند فايده ندارد ... در غير اين دو صورت يعنى در مستحبات و مكروهات و مباحات بلكه واجبات كفائيه، قدر مسلم از وجوب اطاعت امر و نهى ايشان مواردى است كه مخالفت نمودن آنها موجب اذيت و ناراحتى ايشان گردد و خاطر آنان آزرده و قلبشان شكسته شود در اينصورت است كه مخالفت كردن ايشان حرام و گناه كبيره است .... بالجمله هر موردى كه مخالفت والدين سبب اذيت و خشمناكى و آزردگى ايشان گردد حرام است، مگر اينكه اطاعت ايشان موجب عسر و حرج بر فرزند شود يا متضمن ضرر فوق العاده دينى يا دنيوى گردد مانند اينكه پسر را از گرفتن عيال منع كنند درحالىكه زن نگرفتن برايش مشكل و حرج است يا دختر را از شوهر كردن نهى نمايند درصورتىكه ترك شوهر برايش حرج يا ضرر است، يا مانند اينكه پسر را امر كنند زنش را طلاق دهد كه مستلزم زيان فاحشى براى او است و نظائر آن؛ كه در جميع اين موارد اطاعت ايشان واجب نيست اما ساير امرهائى كه مي كنند و از مخالفت اولاد هيچگونه اذيت و ناراحتى براى آنها نيست حرمت مخالفت و وجوب اطاعت معلوم نيست بلى بهتر بلكه احتياط آن است كه تا بشود اوامر ايشان را پيروى و از مخالفت كردن آنها بپرهيزد خصوصا در مواردى كه والدين به مصلحت اولاد امر و نهى كرده اند نه به ملاحظه مصلحت شخصى خودشان!" (2)
ب) گاهی یکی از والدین فرزند را به کار موافق شرع، و دیگری او را به کاری که در آن معصیت خداوند است، امر می‌کند: در این صورت اطاعت از کسی که گفته اش خلاف شرع نیست، واجب است .
ج) گاهی در امر مباحی پدر دستوري دهد و مادر کاملاً عکس آن را دستور دهد به طوری که یکی از ایشان درخواست انجام آن عمل و دیگری خواستار ترک آن است.
در این جا باید دقت شود:
گاه مورد تعارض از اموری است که ولایتی برای پدر ثابت گشته است. مثل ولایت پدر در ازدواج دختر باکره و ... :
در این موارد مادر اصلا حقی برای امر و نهی ندارد و از آن جایی که اسلام، اولویت اطاعت را به پدر داده و حق را برای پدر ثابت دانسته، بدیهی است که سخن صاحب ولایت مقدم می‌شود؛
اما مواردی که ولایتی برای هر یک از پدر و مادر ثابت نگشته است:
شهید دستغیب در این زمینه می فرماید :
"هرگاه بين امر والدين تعارض واقع شود مثلا پدر مى گويد فلان كار را بكن و مادر مى گويد نكن در صورتى كه بشود جلب رضايت هر دو را كرد بايستى اين كار را بكند ولى اگر رعايت هر دو ميسر نمى شود، جانب مادر را ترجيح دهد زيرا :
اولا : مادر بيش از پدر استحقاق بر و نيكى دارد چون رنج و ناراحتى براى اولاد بيشتر ديده خصوصا موقع حمل و زاييدن و ايام شير دادن؛
ثانيا: چون مادر احساساتى و عاطفهاى است در اثر لطافت و كثرت عاطفه، اندك خلاف توقع و ميلى كه از اولاد ببيند افسرده خاطر و دلشكسته مى گردد ولى پدر در اثر قوت عقلى كه بالنسبه به مادر دارد ممكن است هيچ متأثر نشود خصوصا به ملاحظه اينكه مى بيند فرزند براى رعايت خاطر مادر مخالفتش كرده نه از روى عناد و سرپيچى از امر پدر." (3)
برخی از بزرگان در این صورت معتقدند :
در صورتي که (جمع بین دو امر) امکان نداشته باشد، آن چه مهم تر است، مقدم است (4)
پرسشگر گرامی؛ همانگونه که خودتان هم می دانید به طور کلی توصیه می کنیم که هیچ ورودی در مشاجرات والدین نداشته باشید. و اما درباره آن چه از سخنران نقل قول کرده اید، باید عرض کنیم :
این موضوع کلیت ندارد، و همانگونه که در بالا هم گذشت در مواردی که تعارض بین امر والدین است، به قولی باید رعایت جانب مادر بشود و به قول برخی دیگر از علما، رعایت امر مهم تر؛ حال جانب پدر باشد یا مادر؛ احتمالا مورد نظر سخنران محترم یک وجهی بوده که تعارض بین امر والدین نبوده و شما برداشت اشتباه کرده اید.
پی نوشت ها:
1. لقمان (31)، آيه 15
2. شهیددستغیب، گناهان كبيره، دفتر نشر اسلامی، ج1، ص 130
3. همان، ص 131.
4.حضرت آيه الله العظمي مکارم شيرازي، استفتائات جديد، ج 3 ، ص 558 ، س 1563