جمع بندی ریختن آب چله نوزاد و مادر
تبهای اولیه
ریختن آب چله نوزاد و مادر
سلام
من زایمانم نزدیک هست و دیروز شخصی به من گفت چون توی خونه تنها هستی بعد از اینکه زایمان کردی و برگشتین خونه آب چله بریز که مشکلی پیش نیاد
من هر چی سرچ کنم حدیث، روایت یا سند دینی برای این موضوع پیدا نکردم
حالا سوالم اینه که من اشتباه میکنم که فکر میکنم آب چله ریختن خرافه هست؟
جمع بندی
پرسش:
من زایمانم نزدیک هست و دیروز شخصی به من گفت چون در خانه تنها هستی، بعد از این که زایمان کردی و به خانه برگشتی، آب چله بریز که مشکلی پیش نیاد. آیا آب چله ریختن، روایت و سند دینی دارد یا خرافه است؟
پاسخ:
مراد از آب چله، غسل روز چهلم است که در بین برخی عوام، مرسوم است؛ ولی این اعتبار شرعی و دینی ندارد و هیچ روایتی در این زمینه نداریم؛ لذا به آن توجه نکنید.
در باره کودک تازه متولد شده، روایت داریم که او را غسل بدهید، ولی اولا این روایت حمل بر استحباب می شود یعنی غسل دادن او مستحب است؛ ثانیا هر موقع شد این کار را می توان انجام داد و معمولا در فاصله نزدیک به تولد است، نه روز چهلم.
البته در روایت آمده: «غُسْلُ الْمَوْلُودِ وَاجِبٌ»؛ غسل کودک تازه متولد شده، واجب است.(1)
ولی با توجه به روایات زیادی که در زمینه غسل ها و تقسیمات آن ها هست روشن می شود که مراد از وجوب در این روایت، وجوب تعبدی نیست بلکه حمل بر استحباب است، البته استحباب مؤکد؛ کما این که بزرگانی مثل «شیخ مفید» و «شیخ طوسی» از این روایت، استحباب را فهمیده اند:
«غُسْلُ الْمَوْلُودِ عِنْدَ وِلَادَتِهِ سُنَّةٌ»؛ غسل کودک تازه متولد شده، هنگام تولدش، سنت و مستحب است.(2)
«وَ قَالَ الشَّيْخُ أَيَّدَهُ اللَّهُ تَعَالَى وَ غُسْلُ الْمَوْلُودِ عِنْدَ وِلَادَتِهِ سُنَّةٌ» (3)
«... أَنَّ الْمُرَادَ بِهِ تَأْكِيدُ السُّنَّةِ» (4)
بنابر این:
غسل دادن کودک تازه متولد شده، مستحب است؛ ولی آب چله یا غسل روز چهلم بعد از تولد که در عرف عوام مرسوم است، اعتبار شرعی و دینی ندارد و علاوه بر این که نمی توان آن را به دین نسبت داد، اگر عمل به آن ترویج خرافات باشد، انجامش از نظر شرعی ایراد دارد؛ لذا اصلا توجهی نکنید.
پی نوشت ها:
1. کلینی، الكافي، محقق/مصحح: غفاری و آخوندی، انتشارات دارالکتب اسلامیه ـ تهران، 1407ق، چاپ چهارم، ج 3، ص 40، ح 2.
2. مفيد، محمد بن محمد، المقنعة، ناشر: كنگره جهانى هزاره شيخ مفيد- قم، 1413ق، چاپ اول، ص 51.
3. طوسی، تهذيب الأحكام، محقق/مصحح: خرسان، ناشر: دار الكتب الإسلاميه ـ تهران، 1407ق، چاپ چهارم، ج 1، ص 118.
4. همان، ج 1، ص 105.