جهت گیری

اول با این سوال شروع میکنم بعد میرسم به سوال مهمه.

موقع خلقت انسانها فطرت همه یکی بوده و همه با شرایط یکسان افریده شدند وتبعیضی نبوده،پس چرا انسانها در موقعیت های مختلف روی زمین میان که روی زندگیشون تاثیر داره؟
این واضحه که محیط اطراف خیلی روی طرز فکر،گرایش دینی ،فرهنگ و ... تاثیر میذاره.
پس چرا یکی 1000سال پیش به دنیا اومده و یکی الان و یکی هزار سال دیگه؟
چرا یکی تو یه کشور با اکثریت مسلمان (دین رایج)به دنیا میاد و یکی یه جای دیگه و یا با یه دین دیگه؟
چرا یکی تو یه خانواده مذهبی و یکی تو یه خانواده ای که بویی از دین و مذهب نبرده اند و هیچ قید و بندی ندارند؟

من میگم تمام اینا روی شخصیت و طرز فکر و گرایش انسان تاثیر میذاره.
من میگم اگه تو یه دوره ی دیگه ای و شاید در یک خانواده ی خیلی مذهبی تر به دنیا میومدم پذیرش خیلی از وظایف دینی یا مستحبات دینی که از درکشون عاجزم برام اسونتر میشد.

میگم شاید در اون صورت ناخواسته ادم بهتری میشدم که این ارزوی هر انسانیه.
من الان تا حدی خوبی ها و بدی هام رو از وجودم در این شرایط زندگی دارم.
هرچند با تمام این تفاسیر نمیشه اختیار رو در نظر نگرفت.اره.من حق انتخاب دارم.حق فکر کردن دارم.اما چند درصد هستن که قدمی بزرگ تو این راه بردارن و تغییر گرایش مثبت بدن؟

چند درصد هستن که امید موفق شدنشان بر ترس نرسیدن به هدفشان غلبه کند؟
یعنی کسی حق اینو نداره که بگه:

خدایا ، اگه من تو یه شرایط دیگه ای زندگی میکردم ،مسیر زندگیم تغییر میکرد و میشدم بنده خوبه ی تو؟؟