عزاداري مخلصانه

سلام. به حال بعضی ها غبطه میخورم. آخه دل آماده ای دارن. لازم نیست حتما یه مراسم رسمی برای روضه پیدا کنند و حس بگیرند و گریه کنند. لازم نیست یه مداح درجه یک بخونه تا اشکشون جاری بشه . همین که اسم اباعبدالله علیه السلام رو می شوند مهیای اقامه عزا هستند و انگار توی دلشون جلسه عزا همیشه برپاست و منتظر یه اشاره اند. خیلی دوست دارم مثل اونها باشم. به نظرتون باید چیکار کرد؟