خدا، مهربانی

با سلام
همه ی ما می دونیم که در طبیعت حیوانات گوشت خوار و گیاه خوار وجود دارن و انسان ها که هر دو رو می خورن.
و می دونیم که موجودات گوشت خوار برای رفع گرسنگی چاره ای جز شکار ندارن. یعنی شکار شدن برخی حیوانات توسط حیوانات گوشت خوار یا سر بریدن اونها توسط انسان امر خداست و گناهی متوجه هیچ طرفی در این امر نیست. در واقع وجود این موضوع خواسته ی شخص خداست.
سوال من اینه که آیا وجود این خشونت و اتفاق افتادن این حادثه های دردآور (کشته شدن، پاره پاره شدن، شکستگی استخوان ها، خورده شدن و...) که برای گروهی از حیوانات و بچه های ضعیف اونها، به وسیله برخی دیگه از حیوانات گوشت خوار، به وحشیانه ترین و بی رحمانه ترین شکل ممکن رخ میده، چطور با رحمانیت و مهربانی و رزاق بودن خداوند تناقضی نداره؟
قطعا جواب کنترل جمعیت نیست، چون راه های دیگه برای اون هست. همین طور ذلت موجودات در مقابل انسان که در قرآن اومده، جواب این سوال نیست چون حیوانات گوشت خوار دیگه ای هم هستند. درضمن این که بگیم حیوانات گیاه خوار در عوض گرسنگی کمتری رو تحمل می کنن هم جواب خوبی نیست چون میزان درد قابل قیاس نیست.