آیا این دو مطلب در روایات معتبر آمده؟

سلام...
ببخشید در کتاب آیا می دانید آقای رضا جاهد
نوشته بود:
مارمولک حیوانی بوده که بر اون آتشی که برای حضرت ابراهیم آماده می شده
فوت می کرده...
آیا این در روایات اشاره شده

این مطلب با طرق مختلف در جوامع روایی اهل سنت آمده است؛ به چند نمونه توجه بفرمایید:

وَ فِي حَدِيثِ عَائِشَةَ أَنَّهُ كَانَ فِي بَيْتِهَا رُمْحٌ مَوْضُوعٌ فَقِيلَ لَهَا مَا تَصْنَعِينَ بِهَا فَقَالَتْ نَقْتُلُ بِهِ الْوَزَغَ فَإِنَّ النَّبِيَّ ص أَخْبَرَنَا أَنَّ إِبْرَاهِيمَ ع أُلْقِيَ فِي النَّارِ وَ لَمْ تَكُنْ فِي الْأَرْضِ دَابَّةٌ إِلَّا أَطْفَأَتْ عَنْهُ النَّارَ غَيْرَ الْوَزَغِ فَإِنَّهُ كَانَ يَنْفُخُ عَلَيْهِ «2» فَأَمَرَ ع بِقَتْلِ الْوَزَغِ‏ و كذلك رواه أحمد في مسنده‏ (بحارالأنوار، ج‏61، ص262)

در خبری آمده که عایشه در خانه‏ اش نيزه ‏اى گذاشته بود. به او گفتند: با آن چه می كنى؟ گفت: با آن وزغ* می كشم، زيرا پيامبر گفت: وقتی ابراهيم را در آتش افكندند، جانوری در زمين نبود جز آنكه آتش را بر او خاموش كرد، جز وزغ كه در آن مي دميد [و آتش را شعله ورتر می کرد!]، لذا پیامبر به کشتن وزغ فرمان داد! این روایت در مسند احمد آمده است.

در روایاتی دیگر از انس، ام شریک، قتاده و ... مشابه همین مطلب درباره وزغ نقل شده است! (بحار الأنوار، ج‏61، ص 4)

در روایت دیگری از عایشه نقل شده که وقتی بیت المقدس آتش گرفت، وزغ ها در آتش می دمیدند! (و منه حديث عائشة «لمّا أحرق بيت المقدس كانت الْأَوْزَاغُ تنفخه؛ النهاية، ج‏5، ص 181)

در دیگر روایات اهل سنت در طعن وزغ سخنان مختلفی به پیامبر نسبت داده شده، مانند:

هر کس وزغی را بکشد، گویی شیطانی را کشته است! (وَ فِي الْكَامِلِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِيَّ ص قَالَ مَنْ قَتَلَ وَزَغَةً فَكَأَنَّمَا قَتَلَ شَيْطَان؛ بحار الأنوار، ج‏61، ص 263)

یا مثلا در خبری دیگر از پیامبر روایت کرده اند که: وزغ را بکشید هر چند در داخل کعبه [که حرم امن الهی است] باشد! (وَ رَوَى الطَّبَرَانِيُّ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِيَّ ص قَالَ اقْتُلُوا الْوَزَغَ وَ لَوْ فِي جَوْفِ الْكَعْبَة؛ بحار الأنوار، ج‏61، ص 262)

یا مثلا در خبری دیگر از پیامبر روایت کرده اند که: اگر کسی وزغی بکشد فلان ثواب ها را دارد! (حَيَاةُ الْحَيَوَانِ، فِي الْحَدِيثِ الصَّحِيحِ مِنْ رِوَايَةِ أَبِي هُرَيْرَةَ أَنَّ النَّبِيَّ ص قَالَ مَنْ قَتَلَ وَزَغَةً مِنْ أَوَّلِ ضَرْبَةٍ فَلَهُ كَذَا وَ كَذَا مِنَ الْحَسَنَةِ وَ مَنْ قَتَلَهَا فِي الضَّرْبَةِ الثَّانِيَةِ فَلَهُ كَذَا وَ كَذَا حَسَنَةً دُونَ الْأُولَى وَ فِيهِ أَيْضاً أَنَّ مَنْ قَتَلَهَا فِي الْأُولَى فَلَهُ مِائَةُ حَسَنَةٍ وَ فِي الثَّانِيَةِ دُونَ ذَلِكَ وَ فِي الثَّالِثَةِ دُونَ ذَلِكَ؛ بحار الأنوار، ج‏61، ص262‏)

همانطور که عرض کردم، مجموعه این روایات عجیب در جوامع روایی اهل سنت آمده است و بنده روایات معتبری از جوامع روایی امامیه که این موضوع را درباره وزغ تایید کند نیافتم، از این نظر اینگونه روایات چندان قابل اعتماد به نظر نمی رسد.

------------------
* فرهنگ ابجدی وزغ را اینگونه معنا نموده: الوَزَغَة- ج وَزَغ و وِزَاغ و أَوْزاغ و وِزْغان و إزْعان (ح): گونه‏ اى از جانوران خزنده مانند مارمولک.

یه سوال دیگه...
دلیل پیدایش گربه رو
وجود حیوانات موذی زیاد مثل موش در کشتی حضرت نوح عنوان شده در کتاب فوق
لطفا" اگه در احادیث همچنین مطالبی هست، بگید تا مطمئن بشیم...

یک روایت امامیه:
راوندی در كتاب قصص الانبیاء از امام صادق (علیه السلام) نقل می كند كه: قوم نوح درباره موش به او شكايت كردند [كه غذاي ما را تباه مي كند و ...]، پس خداوند [برای حل این مشکل]، پلنگ را فرمان داد تا عطسه زد و گربه را انداخت و موش را خورد! (و عن ابن أورمة حدثنا أبو أحمد عن بعض أصحابنا عن أبي عبد الله ص قال إن قوم نوح شكوا إلى نوح ع الفأر فأمر الله الفهد فعطس فطرح السنور فأكل الفأر و شكوا إليه العذرة فأمر الله الفيل أن يعطس فعطس فسقط الخنزير؛ قصص‏ الأنبياء للراوندي، ص 83)

البته درباره صحت این حدیث که به اصطلاح نادر و شاذ است و چندان دلیل معتبری بر تایید یا رد آن نداریم، شاید نتوان نظر قطعی داد.

روایات اهل سنت:
در چند روایت از اهل سنت، این موضوع به این صورت نقل شده:

در درالمنثور از ابن عباس نقل شده که گفته: وقتی موش رشته مهره ‏هاى كشتى نوح را مي خورد، خداوند به نوح وحى كرد به دو چشم شير بزند. [وقتی زد] از سوراخ بينى او گربه نر و گربه ماده ‏اى برآمدند و رو به موشها كردند [تا شکارشان کنند]. (فَلَمَّا وَقَعَ الْفَأْرُ بِخَرَزِ السَّفِينَةِ يُقْرِضُهُ أَوْحَى اللَّهُ إِلَى نُوحٍ أَنِ اضْرِبْ عَيْنَيِ الْأَسَدِ فَخَرَجَ مِنْ مَنْخِرِهِ سِنَّوْرٌ وَ سِنَّوْرَةٌ فَأَقْبَلَا عَلَى الْفَأْرِ؛ بحار الأنوار، ج‏62، ص 66)

نیز در درالمنثور از وهب بن منبه نقل شده که چون نوح فرمان يافت كه از هر جفتى بار كشتى كند، گفت: چه كنم با شير و گاو، گوسفند و گرگ، كبوتر و گربه [که هر یک دشمن دیگری است]! خداوند فرمود: چه کسی آنها را دشمن همدیگر نموده؟ عرض کرد: پروردگارا خودت چنین کرده ای. گفت: من آنها را به هم مهربان كنم تا با هم دشمنى نكنند. (وَ عَنْ وَهْبِ بْنِ مُنَبِّهٍ قَالَ لَمَّا أُمِرَ نُوحٌ أَنْ يَحْمِلَ مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ قَالَ‏ كَيْفَ أَصْنَعُ بِالْأَسَدِ وَ الْبَقَرِ وَ كَيْفَ أَصْنَعُ بِالْعَنَاقِ وَ الذِّئْبِ وَ كَيْفَ أَصْنَعُ بِالْحَمَامِ وَ الْهِرِّ قَالَ مَنْ أَلْقَى بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ قَالَ أَنْتَ يَا رَبِّ قَالَ فَإِنِّي أُؤَلِّفُ بَيْنَهُمْ حَتَّى لَا يَتَضَادُّونَ؛ بحار الأنوار، ج‏62، ص 66)

بنا بر ظاهر این خبر، گربه از ابتدای ورود حیوانات به کشتی، وجود داشته است.

نويسنده كتاب حياة الحيوان هم بدون ذكر حديثی، مدعي شده كه خداوند گربه را براي دفع موش آفريده است! (حياة الحيوان، السِّنَّوْر بكسر السين المهملة و فتح النون المشددة واحد السنانير حيوان متواضع ألوف خلقه الله تعالى لدفع الفأرة؛ بحار الأنوار، ج‏62، ص‏67)

با سلام

البته که اهل سنت این روایات را صحیح میدانند :


[/color][/color][/size]

صحيح ـ ((الصحيحة)) (1581).


رواه البخاري واللفظ له ومسلم والنسائي باختصار ذكر النفخ


من قتل وزغا في أول ضربة كتبت له مائة حسنة وفي الثانية دون ذلك وفي الثالثة دون ذلك

قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ خَمْسٌ مِنْ الدَّوَابِّ كُلُّهُنَّ فَاسِقٌ يُقْتَلْنَ فِي الْحِلِّ وَالْحَرَمِ الْكَلْبُ الْعَقُورُ وَالْغُرَابُ وَالْحِدَأَةُ وَالْعَقْرَبُ وَالْفَأْرَةُ


قَوْلُهُ : ( وَكَانَ يَنْفُخُ فِي إبْرَاهِيمَ ) أَيْ فِي النَّارِ ، وَذَلِكَ لَمَّا جُبِلَ عَلَيْهِ طَبْعُهَا مِنْ عَدَاوَةِ نَوْعِ الإِنْسَانِ .


ودر مورد گربه هم آنرا از اسرائیلیات میدانند :


[/color][/color][/size]
[/color][/color][/size]