آیا این رفتارها برای نوجوانان و جوانان طبیعی است؟
تبهای اولیه
من یه پسر 17 ساله هستم
تو مدرسه یه سری رفتار ها از بچه ها سر زده ( خود من هم دچارش هستم) که می خواستم ببینم این گونه مسایل طبیعیه یا نه
مسئله اینه که بعضی از بچه های ما علاقه شدیدی به همدیگر دارند یه جورایی عاشق هم هستند و وقتی طرف مقابل به اون ها علاقه نشون نمی ده هم خیلی ناراحت می شن هم به اون شخصی که طرف مقابل بهش علاقه داره حسادت می کنن
برای خودم خیلی عجیبه این گونه مسایل چون همونطور که گفتم خودم هم بهش مبتلا هستم
کلاسمون هم از لحاظ مذهبی تو سطح خوبی قرار داره ( این و می گم که خدایی نکرده فکر نکنید این مسایل برای مسایل جنسی و همجنس بازیه )
آیا این مسایل طبیعیه؟
اگه طبیعی نیست باید چی کار کرد؟
کتاب یا سخنرانی در این باره وجود داره؟
باتشکر
با سلام و احترام
گرایش و علاقه به دوستان و تامین نیاز عاطفی در قالب دوست گرایی در دوره نوجوانی تا حدودی طبیعی است، منتها اگر از حد و محدوده خود خارج شود یک چیز افراطی است و باید تعدیل شود، تعادل هیجانی می تواند در تعادل احساسات فرد بسیار موثر بوده و یک حالت نشاط و توانایی خاصی را ایجاد می کند، حضور در کنار دوستان و گفتگو با یک دوست خوب و موفق برای یک نوجوان سازنده است، ولی اگر از حد نرمال خارج شود مشکل ساز بوده و آسیب زا خواهد بود. اگر میزان تعادل عاطفی در محیط خانواده کنترل نشود و فرد از لحاظ تامین کافی عاطفی مشکلاتی داشته و یا از اعتماد به نفس پایینی برخوردار باشد، در قالب چنین رفتارهای افراطی بروز خواهد داد. سیر طبیعی و نرمال این است که یک نوجوان رابطه خوب و صحیحی با دوستان داشته و از حالت افراط خود را حفظ کند. معمولا حالتهای افراطی هم زود گذر بوده و بعد از مدتی تبدیل به یک رفتار عادی خواهد شد. در هر صورت توجه به آسیب های چنین وابستگی های عاطفی( 1. عدم تمرکز کافی2. دلتنگی ها و نگرانی های بیجا 3. عدم تصمیم گیری واحد و مستقل 4. حساسیت های رفتاری 5. افت تحصیلی و در برخی از موارد افت اخلاقی و...) می تواند از ارتکاب و گرایش چنین رفتاری نجات داده و کمک کند تا شخص به یک حالت تعادل مناسبی برسد.