آیا این رفتارها برای نوجوانان و جوانان طبیعی است؟
تبهای اولیه
با سلام و احترام
گرایش و علاقه به دوستان و تامین نیاز عاطفی در قالب دوست گرایی در دوره نوجوانی تا حدودی طبیعی است، منتها اگر از حد و محدوده خود خارج شود یک چیز افراطی است و باید تعدیل شود، تعادل هیجانی می تواند در تعادل احساسات فرد بسیار موثر بوده و یک حالت نشاط و توانایی خاصی را ایجاد می کند، حضور در کنار دوستان و گفتگو با یک دوست خوب و موفق برای یک نوجوان سازنده است، ولی اگر از حد نرمال خارج شود مشکل ساز بوده و آسیب زا خواهد بود. اگر میزان تعادل عاطفی در محیط خانواده کنترل نشود و فرد از لحاظ تامین کافی عاطفی مشکلاتی داشته و یا از اعتماد به نفس پایینی برخوردار باشد، در قالب چنین رفتارهای افراطی بروز خواهد داد. سیر طبیعی و نرمال این است که یک نوجوان رابطه خوب و صحیحی با دوستان داشته و از حالت افراط خود را حفظ کند. معمولا حالتهای افراطی هم زود گذر بوده و بعد از مدتی تبدیل به یک رفتار عادی خواهد شد. در هر صورت توجه به آسیب های چنین وابستگی های عاطفی( 1. عدم تمرکز کافی2. دلتنگی ها و نگرانی های بیجا 3. عدم تصمیم گیری واحد و مستقل 4. حساسیت های رفتاری 5. افت تحصیلی و در برخی از موارد افت اخلاقی و...) می تواند از ارتکاب و گرایش چنین رفتاری نجات داده و کمک کند تا شخص به یک حالت تعادل مناسبی برسد.