آیا برای امام حسین در کربلا پسری متولد شد؟

با سلام
طبق نقل شیخ مفید، امام حسین(ع) شش فرزند داشت به نام‎های:
1. علی بن الحسین الاکبر یا امام سجاد(ع) که کنیه‎اش ابومحمد و نام مادرش شهربانو یا شاه زنان ـ دختر یزدگرد پادشاه ساسانی ـ می‎باشد؛[51]
2. علی بن الحسین الاصغر، مادرش لیلا ـ دختر ابی مرة بن عروة بن مسعود ثقفی ـ است. او براساس گفته‎ی شیخ مفید در ارشاد، دو سال پس از وفات جدّش علی(ع) در روز عاشورای سال 42 هـ ق، متولد شد و اولین فرد از بنی‎هاشم بود که به میدان رفت، وقتی اذن میدان خواست، امام(ع) به او اذن میدان داد و نگاه نومیدانه‎ای به او کرد و اشکش سرازیر شد و گریست و فرمود:[52]
«خدایا! گواه باش جوانی را به میدان می‎فرستم که شبیه‎ترین مردم به پیغمبر تو، در خلقت و اخلاق، گفتار است، ما هر وقت مشتاق دیدار پیغمبرت می‎شدیم، به روی او نگاه می‎کردیم.»[53]
3. جعفر، مادر او قضاعیة بود. جعفر در حیات پدر بزرگوارش از دنیا رفت.
4. عبدالله، در مدینه متولد شده است و مادرش رباب، ـ دختر امرء القیس ـ می‎باشد. امرء القیس در مدینه سه دخترش را به ازدواج امیرالمؤمنین(ع) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) درآورد که داستانش مشهور است. رباب به همسری امام حسین(ع) درآمد و سکینه و عبدالله، فرزندان حسین(ع) از رباب می‎باشند.
5. سکینه، مادر او نیز رباب است. سکینه روز پنجم ماه ربیع الاول سال117هـ وفات کرد؛ وفات خواهرش فاطمه نیز همان سال است.[54]
6. فاطمه: مادرش ام‎اسحاق بوده است.
علی بن عیسی الاربلی در «کشف الغمة» گفته: اولاد حسین(ع) ده تن بودند؛ شش پسر و چهار دختر. سه تن از پسران وی علی نام داشته‎اند و محمد و عبدالله و جعفر. علی اکبر در کربلا در برابر پدر جنگید و شهید شد و علی اصغر صغیر را تیر زدند؛ همچنین گفته‎اند که عبدالله نیز با پدر کشته شد.
دختران او زینب و سکینه و فاطمه بودند. نسل امام حسین(ع) از علی اوسط، یعنی زین العابدین(ع) است؛[55]
البته قول قوی و قریب به صحت و نظر شیخ مفید است. پس در خاتمه می‌توان گفت غیر از امام سجّاد‌(ع) و جعفر بن الحسین‌(ع) تمام فرزندان ذکور امام حسین(ع) در کربلا به شهادت رسیدند.

[51]. بحارالانوار، ج 45، ص 329.
- الارشاد، ص 253.
- نفس المهموم، قم، ص 524، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ص 214.
[52]. «اللهم اشهد أنه قد برز الیهم غلام اشبه الناس خلقاً و خلقاً و منطقاً برسولک، و کنّا اذا اشتقنا الی نبیّک نظرنا الیه».
[53]. نفس المهموم، ص 308.
[54]. نفس المهموم، ص 530.
[55]. کشف الغمة، ص 214، بحارالانوار، ج 45، ص 331.

[FONT=&quot]براي امام (ع) در روز عاشوراء طفلي نيز از مادر متولد شده و توهم مي‏شود که او نيز همان علي اصغر و عبدالله رضيع است در صورتي که طفلي در ساعت ظهر عاشوراء از مادر متولد شود چه مناسبت دارد که با آن دو طفل يکي بوده باشد؟
[FONT=&quot]ابن واضح يعقوبي (ره) که در سال (292) ق وفات يافته در تاريخش که از قديم‏ترين کتب تاريخ است به تولد آن طفل در روز عاشوراء تصريح کرده و صاحب «الحدائق الوردية» که از علماء زيديه است گفته: که مادر آن طفل ام‏اسحق بنت طلحة بن عبيدالله تيمية است که مادر فاطمة بنت الحسين عليه‏السلام است که عيال حسن مثني رضوان‏الله‏عليه بوده است.
[FONT=&quot]و عين عبارت يعقوبي رحمه الله اين است که در حالات امام عليه‏السلام گويد:
[FONT=&quot]ثم تقدموا رجلا رجلا حتي بقي وحده ما معه احد من اهله و لا ولده و لا أقاربه فانه لواقف علي فرسه اذ أتي بمولود قد ولد له في تلک الساعة فاذن في أذنه و جعل يحنکه اذ اتاه سهم فوقع في حلق الصبي فذبحه فنزع الحسين عليه‏السلام السهم من حلقه و جعل يلطخه بدمه و يقول: والله لانت اکرم علي الله من الناقة و لمحمد اکرم علي الله من صالح ثم
[FONT=&quot]اتي فوضعه مع ولده و بني‏اخيه... [FONT=&quot][1]
[FONT=&quot]از اين عبارت که نقل شد معلوم است که امام عليه‏السلام سوار اسب بوده و آن طفل تازه مولود را آورده‏اند و امام عليه‏السلام به گوش وي اذان گفته و در آن موقع با تير زده‏اند و کلماتي که امام عليه‏السلام بعد از تير خوردن آن تازه مولود تکلم فرموده شباهت به آن کلمات که در موقع تير خوردن عبدالله رضيع و علي اصغر فرموده ندارد ولي صاحب الحدائق الوردية قضيه‏ي آن تازه مولود را ذکر کرده و در آخر کلامش با قضيه‏ي عبدالله رضيع خلط کرده و روايت امام باقر عليه‏السلام را که در حق عبدالله رضيع فرموده درباره‏ي آن تازه مولود آورده و آن را نيز عبدالله رضيع ناميده است.

[FONT=&quot][1][FONT=&quot] -[FONT=&quot] تاریخ یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، قم: اهل بیت، بی تا، ج 2 ص 245 .

سيد جليل آقا سيد عبدالمجيد حائري (ره) در ذخيرة الدارين در ضمن بيان اسامي و حالات اشخاصي که در زيارت ناحيه‏ي مقدسيه از بني‏هاشم نامي از آنها ذکر نشده گويد: از آنها عبدالله رضيع است که روز عاشوراء وقت نماز ظهر متولد شده بنا بر آنچه صاحب «الحدائق الوردية» روايت کرده است:
قال: ولد للحسين (ع) في الحرب و امه ام اسحاق بنت طلحه بن عبيدالله التيمية زوجة الحسين (ع) فأتي به و هو قاعد فأخذه في حجره
و لباه بريقه و سماه عبدالله فبينما هو کذلک اذ رماه عبدالله بن عقبة الغنوي و قيل هاني بن ثبيت الحضرمي بسهم فنحره فأخذ الحسين (ع) دمه فجمعه و رمي به نحو السماء فما وقع منه قطرة الي الارض قال فضيل: و حدثني ابوالورد، انه قال: سمعت اباجعفر (ع) يقول: لو وقعت منه الي الارض قطرة لنزل العذاب انتهي کلام صاحب الحدائق
مورد اعتماد درباره‏ي اين تازه مولود در روز عاشوراء آنست که ابن واضح يعقوبي رحمه الله نقل کرده چون از قديم‏ترين کتب تاريخ و نزديکترين اشخاص است که آن را به قلم آورده و بعد از وقعه‏ي عاشوراء به دويست و چند سال تقريبا نگاشته است و اما صاحب «الحدائق الوردية» قضايا و حالات اطفال را باز مقداري به هم خلط کرده است