آیا داستان قربانی شدن ابراهیم پسر پیامبر به جای امام حسین درسته ؟

اینکه می گویند ابراهیم پسر پیامبر فدای امام حسین شد داستانش حقیقت داره ؟ لطفا توضیح بدهید

با سلام
پیامبراكرم(ص) دارای دو پسر به نام های: عبدالله و قاسم، معروف به طیب و طاهر و چهار دختر به نام های: زینب، رقیه، ام كلثوم و حضرت فاطمه زهرا(س) بود، كه همگی از خدیجه كبری(س) بودند و در مكه معظمه دیده به جهان گشوده بودند.(1)


از همسران دیگر، فرزندی نداشت مگر از ماریه قبطیه.
مقوقس پادشاه مصر در سال هفتم قمری به همراه پاسخ نامه پیامبر(ص)، كنیزی به نام "ماریه" را برای آن حضرت ارسال نمود.
این كنیز كه به همسری پیامبراكرم(ص) افتخار یافت، در سال هشتم قمری، فرزندی پسر برای آن حضرت به ارمغان آورد.(2)
مسمانان می گفتند این کسوف بخاطر فوت فرزند رسول خداست .اما پیامبر (ص)این گفتار و عقیده نادرست را مردود دانستند و این کسوف را امری عادی و از آیات خراوند برشمردند.
آری سنت رسول خدا همواره زدودن خرافات از جامعه اسلامی بود.

پیامبر(ص) نام مولود خویش را ابراهیم گذاشت و وی را بسیار دوست می داشت.

اما این كودك خردسال و محبوب پیامبر(ص)، عمر چندانی نكرد و در كمتر از دو سالگی وفات یافت.:Sham::Ghamgin::Sham:

وی به مدت یك سال و ده ماه و هشت روز و به روایتی دیگر، یكسال و شش ماه و چند روز زندگی كرد و سپس بیمار شد و در همان بیماری، در 18 رجب سال دهم قمری بدرود حیات گفت.:Sham::Sham:
پیامبر(ص) در مرگ وی، بسیار اندوهگین شد.

از امام جعفرصادق(ع) روایت شد: هنگامی كه ابراهیم رحلت كرد، اشك از دیدگان پیامبر(ص) جاری شد و در آن حال فرمود: دیده می گرید و دل اندوهناك است، ولی چیزی كه باعث خشم پروردگار گردد، نمی گوییم.


سپس به فرزندش ابراهیم فرمود: ای ابراهیم! در مرگ تو ما اندوهگین هستیم.(3) :Sham:


برخی از صحابه پیامبر(ص) كه شاهد حالت اندوه و گریه رسول خدا(ص) بودند، تعجب كرده و زبان به اعتراض گشودند و به آن حضرت عرض كردند: شما ما را از گریه بر مردگان نهی می نمودید،
اكنون چگونه در سوگ فرزند خود اشك می ریزید؟

پیامبراكرم(ص) در پاسخ آنان فرمود: من هرگز نگفته ام كه در مرگ عزیزان خود گریه نكنید، زیرا این احساسات نشانه دلسوزی و مهربانی و ترحم است و شخصی كه دلش بر حال دیگران نسوزد، مورد رحمت الهی قرار نمی گیرد.

امیرمؤمنان علی بن ابی طالب(ع) به دستور رسول اكرم(ص)، بدن ابراهیم را غسل داد و كفن نمود.
آن گاه گروهی از اصحاب پیامبر(ص)، جنازه ابراهیم را تشییع كرده و در قبرستان بقیع به خاك سپردند.(5)

1- زندگانی چهاره معصوم(ع) (ترجمه اعلام الوری - علامه طبرسی)، ص 211 2- همان، ص 220 و فرازهایی از تاریخ پیامبراسلام(ص) (جعفر سبحانی)، ص 492 3- منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج1، ص 109؛ وقایع الایام (شیخ عباس قمی)، ص 314 4- فرازهایی از تاریخ اسلام، ص 492 5- همان

دست شما درد نکند خیلی ممنون
اما این چیزی که شما نوشته اید داستان وفات ابرهیم است . من داستانی را که می گوید ابراهیم به جای امام حسین فدا شد را می خواهم. ممنون

با سلام
دوست عزیز گفتار خود را با منبع ارائه دهید تا برسی شود!!

این كودك خردسال و محبوب پیامبر(ص)، عمر چندانی نكرد و در كمتر از دو سالگی وفات یافت.:Sham::Ghamgin:

با سلام خدمت شما دوستان خوبم
در ترجمه‌ المستقصی‌ نقل‌ کرده‌اند که‌ پیغمبر(ص) امام‌ حسین‌ را بر زانوی‌ راست‌ وابراهیم‌ را بر زانوی‌ چپ‌ خود نشانیده‌ بود که‌ جبرئیل‌ نازل‌ شد و گفت‌: خدایت‌ سلام‌می‌رساندو می‌فرماید این‌ دو فرزند را برای‌ تو جمع‌ نخواهد کرد و یکی‌ را از تو باز خواهدگرفت‌، اینک‌ بیندیش‌ و هر کدام‌ را خواهی‌ اختیار کن‌.

پیغمبر(ص) بر چهرة‌ حسین‌ و ابراهیم‌ نگریست‌ و فرمود: اگر حسین‌ وفات‌ کند ازمفارقت‌ او دل‌ من‌ و علی‌ و فاطمه‌ هر سه‌ خواهد سوخت‌، ولی‌ اگر ابراهیم‌ وفات‌ یافت‌ اکثردرد و حزن‌ نصیب‌ من‌ خواهد شد و انتقال‌ ابراهیم‌ را قبول‌ نمود و او را فدای‌ حسین‌ کرد وپس‌ از سه‌ روز ابراهیم‌ مریض‌ شد و وفات‌ یافت‌.
همچنین :
ابن عباس مي گويد روزي خدمت رسول اکرم (ص) بودم . فرزندش ابراهيم را روي زانوي چپ و حسين (ع) را روي زانوي راست خود نهاده بود. يک دفعه ابراهيم و يک دفعه حسين (ع) را مي بوسيد. جبرئيل بر رسول خدا (ص) نازل شد ، سلام خدا را رسانيد و گفت : «خداوند بين اين دو فرزند را جمع نخواهد کرد ، بايد يکي را فداي ديگري کني». رسول خدا (ص) نگاهي به ابراهيم و حسين (ع) انداخت و گريه کرد و فرمود : «مادر ابراهيم کنيز است ، که در مرگ او من و مادرش ناراحت مي شويم ؛ ولي مادر حسين (ع) فاطمه است ، که در نبود او ، من و پدر و مادرش ناراحت مي شوم . اي خداي متعال ! من ابراهيم خودم را فداي حسين (ع) مي کنم».
پس از سه روز ، ابراهيم از دنيا رفت . هرگاه رسول خدا (ص) امام حسين را مي ديد ، مي فرمود : «اي کسي که ابراهيم را فداي تو کردم»(منتخب التواريخ ، ص 902.)

علاوه بر مدارکی که دوستان عزیز ارائه دادنداین سند نیز برای این مطلب دیده شد
ابن شهر آشوب در مناقب سند را به ابن عباس می رساند که فرمود: نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله بودم و آن حضرت حسین علیه السلام را بر زانوی راست و ابراهیم را بر زانوی چپ جای داده بود مکرر گاهی حسین و گاه ابراهیم را می بوسید. در این حال به رسول خدا صلی الله علیه و آله وحی رسید و فرمود:
پیک الهی از سوی خدا بر من فرود آمد و گفت: ای محمد! پروردگارت سلام می رساند و می فرماید: من حسین و ابراهیم را برای تو نخواهم گذاشت، یکی را فدای آن دیگری کن.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله چون این کلمات را شنید نگاهی به امام حسین علیه السلام کرد. گریه اش افتاد و نگاهی هم به ابراهیم کرد و گریست. فرمود: مادر ابراهیم کنیزکی است و چون درگذرد کسی جز من بر وی محزون نشود. اما مادر حسین علیه السلام فاطمه است و پدرش علی است که پسر عمو و گوشت من و خون من است و چون درگذرد، دختر من و پسر عموی من محزون گردند و من نیز محزون شوم، لاجرم اختیار کردم حزن خود را بر حزن ایشان، هان ای جبرئیل، مقبوض می شود ابراهیم و من او را فدای حسین کردم ابن عباس می گوید: پس از سه روز ابراهیم درگذشت. رسول اکرم صلی الله علیه و آله می فرمود: فدای کسی شوم که فدای او کردم پسرم ابراهیم را.
ناسخ التواریخ، ج 1، ص 49، جلد مربوط به سیدالشهداء، مدینة المعاجز، ص 261،فضائل الخمسه، ج 3، ص 259