جمع بندی آیا چت حق الناس هم دارد؟

سلام و عرض ادب؛
دین اسلام برای روابط با نامحرم حدودی خاص وضع کرده است. از جمله آن احکام، چگونگی ارتباط با جنس مخالف است که اگر خارج از چهار چوب اسلامی و به غیر ضرورت باشد، حرام و گناه است. فرقی هم نمی کند که این ارتباط حضوری، تلفنی، پیامکی و یا اینترنتی باشد.
علاوه بر آن که این گونه ارتباطات غیر ضروری دارای آثار و تبعات زیان باری هم برای دختر و هم برای پسر است. اما آسیب و صدمه ای که دختران در این روابط می بینند، محسوس تر و مخرب تر است.
در هر صورت، اصل ایجاد این رابطه توسط افراد مذکور با نامحرم، خلاف شرع بوده و در صورتی که توبه نکنند عقوبت سختی را به دنبال دارد.(1) البته عذاب ها و کیفرها برای کسانی است که بر گناه خود اصرار داشته باشند و نخواهند توبه کنند. اما کسانی که از کارهای زشت خود ناراحت و پشیمانند و به درگاه خدای مهربان توبه و استغفار می کنند، خداوند گناه آنان را می بخشد. آنان را مورد آمرزش قرار می دهد.
براین اساس :
برای توبه کردن لازم نیست از آن فرد حلالیت بطلبند. مرتکب گناه حق الناس نشده اند ، بلکه مخالفت با فرمان و دستور الهی کرده اند . راه جبران آن توبه به درگاه الهی است. تصمیم بگیرند خطا و گناه گذشته را تکرار نکنند. برای طرف مقابل نیز دعا و استغفار کنند و کار های خیری را انجام دهد و ثواب آن را به عنوان رد مظالم به آن طرفی که به او ظلم و یا در حق او بدی کرده اند ، هدیه کنند. از خدا بخواهند که با این عمل مثلا صدقه و انفاق کردن ، طرف مقابل را در قیامت با فضل و رحمت خویش از خود راضی سازد. همین مقدار کافی است .

پی نوشت :
1. شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، مؤسسه آل البيت عليهم‏ السلام قم، 1409 ه.ق، ج20، ص 196و ص 198 .

سلام و عرض ادب؛
ارتباط با نامحرم به شکل مذکور ، غیر ضروری و گناه است. صحبت کردن های غیر ضروری از مناسب ترین زمینه های نفوذ شیطان است. ناخود آگاه انسان را به روابط غیر اخلاقی سوق می دهد .این گونه گفتگوها اگر در آغاز هم قصد سوء و خلاف و لغزشى در میان نباشد، در ادامه راه به مسیر نادرست مى ‏انجامد.
به همین خاطر برخی مراجع در خصوص چت آن را به طور مطلق دارای اشکال دانسته و گفته اند: با توجه به اینکه ارتباط و نامه نگاری دختر و پسر نامحرم، چه از طریق شبکه اینترنت و چت و چه از راه های دیگر غالبا منشأ فساد است، جایز نیست . چت کردن با نامحرم بدون ضرورت اشکال دارد و گناه است.(1)
کاربر گرامی؛
طبق آیات قرآن‌، شیطان دشمن قسم خورده انسان است‌. نباید انتظار داشته باشیم به همین راحتی دست از سر ما بردارد. مهم‌ترین راه‌ِ در امان ماندن از چنین دشمنی‌، شناختن او است‌. شیطان‌، موجودی است که ما را می‌بیند و ما او را نمی‌بینیم‌. کار او فقط وسوسه کردن و زینت دادن به گناهان‌است‌. برای در امان ماندن از او باید به کسی پناه ببریم که شیطان را می‌بیند; ولی شیطان او را نمی‌بیند که خداوند قاهر بیناست‌. قرآن می‌فرماید: "وَإِمَّا یَنزَغَنَّکَ مِن‌َ الشَّیْطَـَن‌ِ نَزْغ‌ٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّه‌ِ إِنَّه‌ُو سَمِیع‌ٌ عَلِیم‌(2) اگر از شیطان وسوسه‌ای به تو رسد، به خدا پناه بر. زیرا او شنوای داناست‌.
خداوند می‌فرماید: پناه ببر، نه اینکه بگو پناه می‌برم‌. مثل اینکه وقتی آژیر خطر می‌زنند فوراً باید به پناهگاه رفت . اگر با زبان بگوید خدایا به تو پناه می‌برم‌، ولی عملاً کاری انجام ندهد ، فایده‌ای ندارد. چطور وقتی شیپور خطر را به صدا درمی‌آورند ، انسان می‌لرزد و مضطرب می‌شود، وقتی شیطان وسوسه می‌کند ، نیز انسان باید ‌بترسد و به پناهگاه برود. شیطان اول وسوسه می‌کند. بعد به دام می‌اندازد. بعد سواری می‌گیرد .
بهترین راه برای محفوظ ماندن این است که از مرحله اول به خداوند پناه ببریم‌و سپس از قدم نهادن در راهی که او مقابل ما نهاده خودداری نماییم . خداوند می‌فرماید: "...وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَ َت‌ِ الشَّیْطَـَن‌ِ إِنَّه‌ُ لَکُم‌ْ عَدُوُّ مُّبِین‌(3)... از پی گام‌های شیطان نروید که برای شما دشمن آشکار است‌".
بنابراین برای رویارویی با وسوسه‌های شیطانی، ابتدا باید دشمن و راه‌های نفوذ او را شناخت و او را مهار کرد و سپس وی را به عقب راند و در گام‏های نهایی او را به اسارت کشید.
یکی از راه های نفوذی شیطان ارتباط با نامحرم است. بسیار مراقب باشید.

پى نوشت‏ ها:
1.آیت الله مکارم ،استفتائآت ،ج 3،ص257، س 683؛ احکام بانوان، ص 195،آیت الله بهجت ،استفتائآت ،ج4 ،سوال 5302.
2.اعراف (7) آیه 200 .
3. بقره (2) آیه 168.

پرسش :
چت كردن در صورتي كه موجب آزار و اذيت كردن ديگران باشد، حق الناس است؟

پاسخ :
دین اسلام برای روابط با نامحرم حدودی خاص وضع کرده است. از جمله آن احکام، چگونگی ارتباط با جنس مخالف است که اگر خارج از چهار چوب اسلامی و به غیر ضرورت باشد، حرام و گناه است. فرقی هم نمی کند که این ارتباط حضوری، تلفنی، پیامکی و یا اینترنتی باشد.
علاوه بر آن که این گونه ارتباطات غیر ضروری دارای آثار و تبعات زیان باری هم برای دختر و هم برای پسر است. اما آسیب و صدمه ای که دختران در این روابط می بینند، محسوس تر و مخرب تر است.
در هر صورت، اصل ایجاد رابطه با نامحرم، خلاف شرع بوده و در صورتی که افراد متخلف توبه نکنند عقوبت سختی را به دنبال دارد.(1) البته عذاب ها و کیفرها برای کسانی است که بر گناه خود اصرار داشته باشند و نخواهند توبه کنند. اما کسانی که از کارهای زشت خود ناراحت و پشیمانند و به درگاه خدای مهربان توبه و استغفار می کنند، خداوند گناه آنان را می بخشد. آنان را مورد آمرزش قرار می دهد.
براین اساس :
برای توبه کردن لازم نیست از آن فرد حلالیت بطلبند. مرتکب گناه حق الناس نشده اند ، بلکه مخالفت با فرمان و دستور الهی کرده اند . راه جبران آن توبه به درگاه الهی است. تصمیم بگیرند خطا و گناه گذشته را تکرار نکنند. برای طرف مقابل نیز دعا و استغفار کنند و کار های خیری را انجام دهد و ثواب آن را به عنوان رد مظالم به آن طرفی که به او ظلم و یا در حق او بدی کرده اند ، هدیه کنند. از خدا بخواهند که با این عمل مثلا صدقه و انفاق کردن ، طرف مقابل را در قیامت با فضل و رحمت خویش از خود راضی سازد. همین مقدار کافی است .

پی نوشت :
1. شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، مؤسسه آل البيت عليهم‏ السلام قم، 1409 ه.ق، ج20، ص 196و ص 198 .