جمع بندی آیا گناهان امت پیامبر(ص) آمرزیده است؟
تب‌های اولیه
آیا گناهان امت پیامبر(ص) آمرزیده است؟
با عرض سلام و خسته نباشید.
چند روز پیش من داستانی رو درباره پیامبر صلی الله شنیدم که سوالاتی رو توی ذهنم طرح کرد. طبق چیزی که به یادم مونده، متن اتفاق به این شرح هست که در زمان بیماری حضرت پیامبر، حضرت عزرائیل خودشون رو به شکل انسان می کنند و به منزل پیامبر و اهل بیت می روند. بعد از ورود ایشان، پیامبر متوجه حضور حضرت عزرائیل میشن و باهاشون شروع به صحبت می کنند. درنهایت حضرت عزرائیل از ایشون اجازه می گیرند که امانتی که بهشون داده شده یا همان جانشون رو ازشون بگیرن. حضرت پیامبر صلی الله با نگرانی به حضرت عزرائیل نگاه میکنند و به ایشون میگن که من میترسم امت خودم رو تنها بگذارم. بعد حضرت عزرائیل از جانب خدا به پیامبر میگن که (( من تمام گناه های امت تو را می بخشم، اگر که کافر نشوند.))
اول اینکه من متاسفانه نتونستم متن دقیق این داستان رو توی منابع و سایت های قابل اعتماد اینترنتی پیدا کنم. آیا این روایت واقعی هست؟
اگر این روایت واقعی هست، پس با توجه به اینکه خود خداوند در قرآن مجید ذکر کردن که خداوند به وعده خودشون وفا میکنند و از آنجایی که سخنان ذکر شده در قرآن و از طرف امامان و پیامبران همگی از طرف خداوند هستند و کاملا صریح و واضح مسائل رو بیان میکنند، پس دقیقا طبق سخنی که از سوی خداوند گفته شده، تمام مسلمانان گناه هاشون بخشیده میشه مگر اینکه کافر بشند. سوال اولی که مطرح میشه این هست که آیا اگر کسی کافر باشه و بعد دست از کفر بکشه، جزو امت پیامبر حساب میشه یا خیر؟ و سوال دوم اینکه دقیقا منظور از "اگر کافر نشوند" چیه؟ یک فرد مسلمان چه اشتباهی مرتکب میشه که تبدیل به کافر میشه؟
با تشکر
برچسب:
کارشناس بحث: استاد حکیم
در پاسخ به چند نکته توجه فرمایید :
1.پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله) هنگام احتضار جبرئیل (علیه السلام) را ملاقات کردند و در این ملاقات بین آن حضرت و جبرئیل گفتگوهایی صورت گرفت از جمله این که جبرئیل به آن حضرت عرض کرد که هنگام ورود شما به سرای آخرت آتش جهنم خاموش خواهد بود و در این ملاقات و گفتگوها سخنی از این که کل مسلمانان به بهشت بروند و یا امتش را تضمین کند که حتما بدون حساب و کتاب به بهشت بروند چنین چیزی در منابع معتبر نیامده است.(1)
گر چه بر اساس آموزه های دینی و قرآن کریم هر کسی که واجبات الهی را رعایت کند و از محرمات الهی پرهیز کند و وظایف دینی خود را بجا بیاورد و پیرو راستین رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و مسلمان واقعی باشد قطعا جایگاه او در بهشت است
2.در روایت دیگری که به روایت فرقه ناجیه معروف است در آنجا حضرت فرمودند:« ....پس از من امتم به هفتاد و سه فرقه تقسیم خواهد شد که تنها یک فرقه اهل نجات خواهد بود، چنانکه از فرقه‌های هر یک از دو امت موسی و عیسی نیز تنها یک فرقه اهل نجات بود»
بر اساس روایات اسلامی آن فرقه ناجیه شیعیان و پیروان علی ابن ابی طالب( علیه السلام) هستند.
از اهل سنت ابن حجر هيتمي و ديگران نقل مي كنند كه بعد از نزول آيه : «اِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحات اولالئِكَ هُم خَيرُ البَريّة» پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ خطاب به علي ـ عليه السّلام ـ كرده و فرمود! «مقصود از آيه، تو و شيعيان تو هستند»
در اين حديث و احاديث ديگر كه به اين مضمون از حضرت وارد شده، پيامبر اكرم (صلّي الله عليه و آله ) فرقه شيعه را تنها فرقه اي معرفي كرده كه مصداق « خير البريّه» هستند.(2)
پی نوشت ها:
1.الارشاد في معرفه حجج الله علي العباد، مفيد، محمد بن محمد، ترجمه رسولي محلاتي، سيد هاشم، تهران، انتشارات علميّه اسلاميّه، چاپ دوم، 1346 ش، ج اول، ص 176 ـ 177.
2.بحوث فی الملل و النحل ، انتشارات اسلامی، ج1،ص 39
3. الدر المنثور، جلال الدین سیوطی، ج6، ص 589
جمع بندی
پرسش:
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) در هنگام رحلت با نگرانی به حضرت عزرائیل نگاه کرد و گفت من نگران امتم هستم بعد حضرت عزرائیل گفت من تمام گناه های امت تو را می بخشم، اگر که کافر نشوند.
من متاسفانه نتوانستم متن دقیق این داستان را در منابع و سایت های قابل اعتماد اینترنتی پیدا کنم. آیا این روایت واقعی هست؟
بنا بر این تمام مسلمانان گناه هاشون بخشیده میشه مگر اینکه کافر شوند؟! سوال اولی که مطرح میشه این هست که آیا اگر کسی کافر باشه و بعد دست از کفر بکشد، جزو امت پیامبر حساب میشود یا خیر؟ و سوال دوم اینکه دقیقا منظور از "اگر کافر نشوند" چیه؟ یک فرد مسلمان چه اشتباهی مرتکب میشه که تبدیل به کافر میشه؟
پاسخ:
در پاسخ به چند نکته توجه فرمایید :
1.پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله) هنگام احتضار جبرئیل (علیه السلام) را ملاقات کردند و در این ملاقات بین آن حضرت و جبرئیل گفتگوهایی صورت گرفت از جمله این که جبرئیل به آن حضرت عرض کرد که هنگام ورود شما به سرای آخرت آتش جهنم خاموش خواهد بود و در این ملاقات و گفتگوها سخنی از این که کل مسلمانان به بهشت بروند و یا امتش را تضمین کند که حتما بدون حساب و کتاب به بهشت بروند چنین چیزی در منابع معتبر نیامده است.(1)
گر چه بر اساس آموزه های دینی و قرآن کریم هر کسی که واجبات الهی را رعایت کند و از محرمات الهی پرهیز کند و وظایف دینی خود را بجا بیاورد و پیرو راستین رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و مسلمان واقعی باشد قطعا جایگاه او در بهشت است
2.در روایت دیگری که به روایت فرقه ناجیه معروف است در آنجا حضرت فرمودند:« ....پس از من امتم به هفتاد و سه فرقه تقسیم خواهد شد که تنها یک فرقه اهل نجات خواهد بود، چنانکه از فرقه‌های هر یک از دو امت موسی و عیسی نیز تنها یک فرقه اهل نجات بود»
بر اساس روایات اسلامی آن فرقه ناجیه شیعیان و پیروان علی ابن ابی طالب( علیه السلام) هستند.
از اهل سنت ابن حجر هيتمي و ديگران نقل مي كنند كه بعد از نزول آيه : «اِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحات اولئِكَ هُم خَيرُ البَريّة» پيامبر (صلّي الله عليه و آله) ـ خطاب به علي (عليه السّلام) كرده و فرمود! «مقصود از آيه، تو و شيعيان تو هستند»
در اين حديث و احاديث ديگر كه به اين مضمون از حضرت وارد شده، پيامبر اكرم (صلّي الله عليه و آله ) فرقه شيعه را تنها فرقه اي معرفي كرده كه مصداق « خير البريّه» هستند.(2)
بر اساس آیات قرآن و روایات اسلامی اگر کسی قبلا کافر بوده و الان از کفر خود دست برداشته و مسلمان شده است اگر واجبات الهی را بجا بیاورد و محرمات الهی را ترک کند مومن و مسلمان به شمار می آید و بی تردید جز امت اسلام و پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله) است و از پاداش و وعده های خداوند متعال برخوردار می شود.
كافر یعنى كسى كه منكر خدا است، یا براى خدا شریك قرار مى دهد، یا پیغمبرى حضرت خاتم الانبیا محمد ابن عبدالله (صلى الله علیه و آله)را قبول ندارد. و هم چنین است اگر در یكى از اینها شك داشته باشد. و نیز كسى كه ضرورى دین یعنى چیزى را كه مثل نماز و روزه، مسلمانان جزو دین اسلام مى دانند منكر شود، چنان چه بداند آن چیز ضرورى دین است و انكار آن چیز برگردد به انكار خدا یا توحید یا نبوت. البته کسی که مسلمان است ولی نسبت به انجام برخی وظایف شرعی اش مثل خواندن نماز یا ... اهمال و سستی می کند، مسلمان است ولی مسلمان بی مبالات و مسلمان گنهکار؛ لذا به آن کافر گفته نمی شود.(4)
پی نوشت ها:
1.الارشاد فی معرفه حجج الله علي العباد، مفيد، محمد بن محمد، ترجمه رسولي محلاتي، سيد هاشم، تهران، انتشارات علميّه اسلاميّه، چاپ دوم، 1346 ش، ج اول، ص 176 ـ 177.
2.بحوث فی الملل و النحل ، انتشارات اسلامی، ج1،ص 39
3. الدر المنثور، جلال الدین سیوطی،بیروت، دارالفکر، ج6، ص 589
4. برای آگاهی بیشتر ر.ک: راغب اصفهانی ، المفردات فی غریب القرآن ، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، ص433؛سید مرتضی، علی بن حسین، الذخیره فی علم الکلام، قم: جامعه مدرسین، ص۵۳۴.