اديان عرب قبل از ظهور اسلام !
تب‌های اولیه
با سلام
يعقوبى مىنويسد: عرب به واسطه مجاورت با پيروان اديان و آمد و رفت به كشورهاى دور و نزديك، داراى اديان مختلفى بودند. قريش و تمامى اولاد «معد بن عدنان» پارهاى از احكام دين ابراهيم را معمول مىداشتند.
بدين گونه كه به حج مىآمدند و خانه كعبه را زيارت مىكردند و مناسك و ديگر مراسم حجيادگار حضرت ابراهيم را انجام مىدادند.
مهماننواز بودند، و ماههاى حرام را محترم مىشمردند.
اعمال نا مشروع و قطع پيوند خويشى و ستمگرى را زشت مىداشتند، و هر كس را كه مرتكب جرم مىشد، كيفر مىدادند.
آنها همچنان متصديان خانه خدا بودند تا اين كه قبيله «خزاعه» پردهدارى كعبه را تصاحب كردند و بعضى از احكام و مناسك حج را تغيير دادند، از جمله اين كه پيش از غروب آفتاب از «عرفات» بيرون مىآمدند، و بعضى از آنها بعد از طلوع آفتاب روز دهم ذىالحجه كوچ مىكردند.
قريش بر اين عقايد بود تا اين كه عمرو بن لحى خزاعى به شام رفت و در آنجا ديد كه مردمى از عمالقه بتها را پرستش مىكنند.
عمرو بن لحى پرسيد: اين بتها چيستند كه مىبينم مىپرستيد؟ عمالقه گفتند: ما اينها را پرستش مىكنيم، و به وسيله آنها يارى مىجوئيم، و طلب باران مىكنيم.
عمرو بن لحى گفت: آيا ممكن استيكى از اين بتها را به من بدهيد تا آن را به سرزمين عرب ببرم،
و در كنار خانه خدا كه قبائل عرب به زيارت آن مىآيند قرار دهم؟
عمالقه بتى به نام «هبل» به وى دادند و عمرو بن لحى آن را آورد و در كنار خانه كعبه گذاشت، و اين نخستين بتى بود كه در مكه استقرار يافت (تاريخ يعقوبى - ج 1 - ص 294).
به دنبال آن بتهاى ديگرى هم در مكه و ساير نقاط حجاز و مجاور آن نصب شد و قريش و قبائل عرب به پرستش آنها پرداختند كه در جاى خود توضيح خواهيم داد.
به واسطه مجاورت با يهود و نصارا در يمن و نجران و خيبر به مرور ايام گروهى از افراد قبايل عرب كيش يهودى و نصرانى را پذيرفتند.
تبع پادشاه يمن دو تن از علماى يهود را به نقاطى از يمن فرستاد و آنها عدهاى از يمنىها را يهودى كردند.
همچنين جمعى از دو قبيله «اوس» و «خزرج» پس از آن كه از يمن بيرون آمدند و در مدينه سكونت ورزيدند به واسطه مجاورت با يهوديان خيبر و بنى قريضه و بنى نضير يهودى شدند.
عدهاى از افراد قبيله بنى حارث، غسانى، بنى اسد، بنى تميم، بنى تغلب، طىء، مذحج، بهراد، سليح، تنوخ، و بنى لخم، كيش مسيحى را پذيرفتند. حجر بن عمرو كندى نيز مجوسى و زنديق شد(تاريخ يعقوبى - ج 1 - ص 298).
گذشته از بت پرستى و تدين به اديانى كه ريشه آسمانى داشت، بعضى از قبايل عرب ستاره پرست بودند كه در شهر «حران» واقع در سوريه مىزيستند.
قبيله «بنى مليح» كه تيرهاى از طايفه خزاعه بودند «جن» را پرستش مىكردند.
عدهاى از حميريان يمن آفتاب پرست، و قبايل« كنانه» ما پرست بودند.
قبيله «جذام» ستاره مشترى، و قبيله «طىء» ستاره سهيل، و قبيله «قيس» ستاره شعرا و «بنى اسد» عطارد را مىپرستيدند(الاصنام كلبى - ص 34)
.