جمع بندی ازدواج با وجود تفاوت های زیاد

جمع بندی پرسش:  آیا ممکن است با وجود موارد زیر به خواستگاری رفت یا خیر؟ اول : اختلاف سن حدودا 11 سال بین پسر با دختر که پسر 36 سال و دختر 25 سال داشته باشد اگر چه از نظر اعتقادی نزدیک به هم باشند. دوم: اگر تحصیلات پسر لیسانس باشه و دختر فوق لیسانس سوم: خانواده پسر در شهر زندگی کند و خانواده دختر در روستا و حال اینکه اختلافات دیگر آیا وجود دارد یا خیر هنوز مشخص نگردیده است. پاسخ:  يكي از ملاك هاي ازدواج سن مي باشد. براي رسيدن به موفقيت و خوشبختي در ازدواج طرفين بايد در ازدواج توافق داشته باشند يعني مرد اندكي بزرگتر از زن باشد، تا بتوانند با كمال خوشي و سازگاري در كنار يكديگر زندگي كنند و با تفاهم و درك متقابل بتوانند همسر ايده الي براي يكديگر باشند. طبق تحقيقات، بهترين اختلاف سني بين دختر و پسر براي ازدواج 3 تا 6 سال مي باشد. كه با لحاظ اين اين تفاوت سني، زن و شوهر تفاهم بيشتري خواهند داشت و در نحوه تفكر، زندگي و سلايق، اشتراك بيشتري خواهند داشت و زمينه اختلاف سليقه و به تبع آن اختلافات زناشويي كمتر مي گردد. در صورت اختلاف سني زياد يعني اينكه پسر اختلاف سني فاحشي نسبت به دختر داشته باشد مشكلاتي از جمله، عدم تفاهم كافي و عدم درك متقابل و اختلاف سلايق به وجود مي آيد. البته ممكن است بصورت استثناء اتفاق بيفتد كه زوجين در همه ملاك هاي ازدواج شرايط آرماني داشته باشند و شرايط ايده ال و كاملا مطلوبي داشته باشند كه معمولا بسيار نادر است و حتي با داشتن اختلاف سني زياد با كمال خوشي در كنار يكديگر زندگي كنند. ولي بصورت معمول اختلاف سني زياد باعث ناسازگاري و نارضايتي از زندگي زناشويي در آينده مي گردد. و توصيه نمي گردد. به علت اينكه زوجين زماني كه داراي اختلاف سني زيادي باشند از دو نسل متفاوت خواهند بود با درك هاي متفاوت. آنها قضايا را به روش هاي مختلفي ادراك و ارزيابي مي كنند. سلايق متفاوتي دارند و انتخاب هاي مختلفي نيز خواهند داشت كه سازگاري در چنين شرايطي مشكل خواهد بود. خانمي كه با مردي بزرگتر از خودش ازدواج مي كند ممكن است در ادامه زندگي دچار ترديد گردد و احساس شكست كند. كه گاها ديده شده كه كار به مشكلات بعدي كشيده است حتي در مواردي باعث سوء ظن هاي بي موردي نيز گشته است. به طور معمول زماني كه زن چنين احساسي در زندگي مشترك داشته باشد، رفتاري ناسازگارانه نيز خواهد داشت كه باعث بوجود آمدن جر و بحث و كشمش در زندگي مشترك مي گردد. همچنين در چنين ازدواجي مرد نسبت به زن از انرژي و جنب و جوش كمتري برخوردار است. ممكن است زن در دوره نوجواني باشد و پرشور و پرحرارت ولي مرد به ثبات هيجاني رسيده و نتوانند رفتاري داشته باشند كه يكديگر را ارضاء كند. در مورد تحصيلات به صورت كلي در امر ازدواج بهترين صورت اين است كه دختر خانم در امر تحصيلات و سن و اقتصاد اندكي پايين تر از پسر باشد. در چنين صورتي شرايط مطلوب جهت سازگاري بيشتر مي باشد. مرد به عنوان مدير خانواده بهتر است در بسياري از مولّفه ها شرايط بالاتري داشته باشد در غير اينصورت به سبب تعارض زن و مرد در مسائل مختلف زندگي و احيانا عدم پذيرش مديريت مرد از ناحيه زن در برخي موارد و احساس حقارت مرد در زندگي، احساس دوگانه اي نسبت به نقش خود در خانواده پيدا خواهد كرد كه اين امر سلامت روحي او را تهديد مي كند و باعث بروز رفتارهاي ناسازگارانه از او مي گردد. نوع تفكر دختر و پسر نيز در اين مسئله مهم مي باشد اگر نظر دختر راجع به تحصيلات پسر منفي باشد و نتواند با اين مسئله كنار بيايد يا اينكه در زندگي مشترك اين مسئله را به عنوان يك نقطه ضعف دائما به او سركوفت بزند مسلما زمينه اختلافات بوجود خواهد آمد. همچنين است اگر پسر بخاطر تحصيلات پايينش احساس حقارت و خود كم بيني داشته باشد كه در اين صورت هر رفتاري از ناحيه همسرش را يك رفتار منفي و يك تحقير تلقي كرده و آرامش را از خود و همسرش سلب خواهد نمود و نيز ممكن است مرد در زندگي مشترك اين پايين بودن سطح تحصيلي به عنوان يك نقطه ضعف براي خود و يك نقطه قوت براي همسرش هميشه به عنوان يك فشار رواني به حساب آورد. بنابراين نوع نگرش زوجين و خانواده ها در اينگونه ازدواج ها بسيار مهم است. در مورد زندگی در شهر و روستا نیز مهم این است که کفویت فرهنگی بین طرفین برقرار باشد و سطح طبقاتی فرهنگی زیادی با یکدیگر نداشته باشند. در کل اگر مورد شما چنین تفاوت هایی با شما دارد توصیه می کنیم تن به چنین ازدواجی ندهید بخصوص که به لحاظ سنی اصلا تناسبی نیست.