امیر المومنین و اندوهش در شهادت یارانش

مالک ابن حارث نخعی در بیست و پنجم ماه ذی القعده به وسیله ی زهر نافع شهید گشت.
در بیستم ذی الحجه این خبر به امام علی (ع) رسید.
امام بر منبر رفته و در حالی که اشک میریختند فرمودند:
« انالله و انا الیه راجعون و الحمد لله رب العالمین»
با خدای خود پیمان بستم که پس از مصیبت رسول الله بر هیچ مصیبتی اندوهناک نمانم. ولی معهذا فاجعه ی شهادت اشتر فاجعه ای عظماست.
و سپس دلخسته به خانه برگشتند.
وقتی جمعی از مشایخ نخع برای عرض تسلیت به پیش ایشان مشرف گشتند، علی (ع) اینچنین فرمودند:
مالک روانش پاک باشد چه کسی می تواند مالک باشد؟! اگر کوه بود کوهی بلند قله بود و اگر صخره بود صخره ای بود که هرگز شکست نمی پذیرد.
و باز فرمودند:
مگر مالک نظیری هم دارد ؟ آیا زنها فرزندی مثل او به دنیا آورده اند؟