بازگشت پرستوها ☀ 26 مرداد سالروز بازگشت آزداگان به میهن ☀
تبهای اولیه
سالروز بازگشت آزادگان
پدید آورنده : زهره نایینی، اکبر مقدسی ، صفحه 31
رایحه آزادی
خورشید آرام آرام، از پس کوه ها بیرون آمد و بر سقف آسمان پدیدار شد و پرتوهای طلایی اش را بر زمین پراکند. رادیو بغداد در صبح روز 24 مرداد ماه، خبر ارسال نامه ای را از سوی صدام و خطاب به رهبر و ریاست جمهوری، اعلام کرد. وی در خلال نامه به تمام خواست های مشروع ایران جواب مثبت داد. پس از شنیدن این خبر موج شادی در به پا خاست. همگان دست به سوی آسمان بردند و جبین بر خاک ساییدند و سجده شکر به جای آوردند.
در انتظار مسافران کربلا
یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور آخرین روز اسارت فرا رسید و اسرا یکدیگر را در آغوش می کشیدند. از یکدیگر حلالیت می طلبیدند و قرآن را بر سر همدیگر می گرفتند و یکدیگر را به آیه های ملکوتی می سپردند. در مرز خسروی بانگِ «به کنعان رسیدگان» طنین انداز بود. اتوبوس های آن سوی مرز عراق بمنزله فرشتگان نجات در انتظار مسافران کربلا بود. همگان خاک پاک وطن را توتیای چشم کردند. با مشاهده هر ایرانی رگ حیات در اندام تکیده هر آزاده ای جان می گرفت.
مزار امام، پذیرای آزادمردان
به یاد آن روز که به قصد جبهه های نبرد، به جماران رفتیم، تا دعای پر مهر پیر جماران را بدرقه راه خود کنیم و موعظه های عرفانی اش را در جای جای قلبمان بگنجانیم. دریغا! دریغا! که هنگام رجعت مرکب آهنی ما را نه به سوی جماران، بلکه به سوی بهشت زهرا هدایت کرد. پس سینه زنان و گریه کنان خود را بر مزار او ـ که در پشت انبوهی خاک خفته بود ـ رساندیم و اندوه تنهایی را با اشک سرودیم.
آزاده ی شهید
به یاد آنان که در ایام اسارت بر اثر شکنجه های دژخیمان شراب عشق نوشیدند. پروردگارا، تو خود می دانی که شرم دارم از دیدار مادر آزاده شهیدی که به دیدارم بیاید، در حالی که قاب عکس فرزندش را با دستان لرزان در برابر دیدگانم نگه دارد و با چشمانی منتظر مژه بر هم نزند و در نگاهم چشم بدوزد. شرم دارم از دیدار همسر آزاده شهیدی که به دیدارم می آید در حالی که فرزندش گوشه چادر مادر را در دستان کوچکش جمع می کند و آهسته و بی صدا می گرید...
گناه بی گناهی
پرندگان را به جرم خوشخوانی است که در قفس می اندازند. گل ها را به بهانه عطر و زیبایی است که از شاخه می چینند و یوسف را به گناه بی گناهی است که زندانی می کنند. اما چه باک؟ مرغان باغ ملکوت که نمی توانند نخوانند. گل های محمدی که نمی شود عطر نپراکنند و یوسف ها که روا نیست از بیم زندان تن به گناه بیالایند. پس این سرنوشت محتوم همه پرندگان باغ محمدی است که یوسف وار پاس عصمت خویش بدارند و حتی به قیمت شکنجه و زندان دست از دوست نشویند، و چنین کردند یاوران دلاور خمینی در زندان های دشمن بعثی.
اسوه های مقاومت و پایداری
اسیران، با ایمان راسخ خود در برابر همه فشارهای جسمی و روحی دشمنان ایستادند و روابط اجتماعی جامعه کوچک اردوگاهی خود را بر پایه «اخلاق حسنه» بنا نهادند و همیشه یار انقلاب و اسلام بودند؛ تا جایی که یکی از فرماندهان عراقی در مقابل اسرای ایرانی اعتراف کرد که «شما در این جا یک حکومت اسلامی کوچک تشکیل داده اید».
به خانه ات خوش آمدی
در 26 مرداد سال 69، پس از رنج های فراوانی که از هجر یاران بر دل عشاق سنگینی می کرد، سرانجام طلایه داران سپاه عشق پای به خاک میهن اسلامی گذاشتند. به راستی که قلب ملت خانه آنهاست و آنان قدم بر قلب ملت نهادند و آمدند و خوش آمدند.
کجاست بیرق گلرنگ آسمانی عشق که بر بلندای فریادها بر افرازیم
خمینی روحت شاد
خمینی عزیز، این روزها و این سال ها چقدر جای تو خالی است! فرزندان آزاده ات وقتی قدم بر خاک میهن می گذارند قبل از هر چیز سراغ تو را می گیرند: «بابای ما کو؟» رنج اسارت نه، غم محرومیت دیدار تو پشت آنها را خم کرده است و این غبار اندوه، از هجر توست که روی همه شادی های آنها نشسته است و پس سال ها هنوز رنگ رخشان پریده و کمرشان خمیده است. خمینی، روحت شاد.
سخنی با شهید
آری برادر شهیدم، من نیز چون تو رجعت کردم؛ اما به حال تو غبطه می خورم؛ زیرا دوست داشتم رجعتم چون تو با این پیام خدا استقبال شود که یا ایتها النفس المطمئنه... دوست داشتم هنگام رجعت، ملائک به استقبالم بیایند؛ دوست داشتم اولیای خدا به من خوشآمد بگویند؛ دوست داشتم چون تو قطرات خونم زایل کننده گناهانم باشد؛ تو به محبوب رسیدی و من اینک در راهم تا شاید با ادامه راه تو به او برسم. ان شاء اللّه.
سنگ صبور اهل دل
آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضی ترین کسان به قضای الهی بودند. سینه هایی فراخ تر از اقیانوس داشتند و جمعی مخلص، مقاوم، اهل ایثار و فداکاری و صاحب دل هایی خسته بودند که از همه جا و همه کس بریده و به خدا پیوسته بودند. آزاده نامیده شدند چون از قید نفس و نفسانیات رهایی پیدا کرده بودند.
کلام قدسی
امام صابران فرمود: «اگر روزی اسرا برگشتند و من در میان شما نبودم، سلام مرا به آنها برسانید و بگویید خمینی در فکرتان بود». آری ای از سفر برگشتگان، آن پیر فرزانه و اسطوره مبارزه با دژخیمان، پیوسته غم هجران فرزندانش را بر دوش می کشید و چشم به راه شما بود تا سلامی عاشقانه نثارتان کند.
آموزگاران پایداری
ای آزادگان، تاریخ هیچ گاه شما را ـ که درس مقاومت و ایستادگی و آزادگی به جهان داده اید ـ فراموش نخواهد کرد. شما از جان مایه گذاشتید و امروز ما تنها می توانیم قطره ای باشیم در برابر دریای صفا و صلابت و استواری شما. شما که بهتر از همه شاگردی مکتب اهل بیت کردید و زینب وار مروج اسلام و انقلاب بودید و هم اکنون که به خانه آمده اید نیز باید لباس جدیدی از رزم پوشید و در مقابل دشمن جدید قد برافرازید. آفرین بر همت شما غیور مردان تاریخ ایران زمین.
ای صبح باوران
هلا، ای صبح باورا ، شب تیره اسارت با دمیدن خورشید آزادی به سر آمد و همه دیدند که با پای مردیهای خود ثابت کردید که درختان تنومند بیابانید، نه گل برگ های سستی که با هر نسیم کمر خم کنید. آری صبح روشن آزادی دمید؛ اما بدانید که ابرهای تاریکی هر زمان به گونه ای تیرگی می پراکنند و اکنون، در این صبح روشن، زمان مبارزه با تیرگی هایی است که ریشه جوانان و امیدهای این مرز و بوم را هدف گرفته اند. آگاه و هوشیار باشید.
خوش آمدی ای پرچمدار استقامت
پس از سال ها از آمدنت باز می گویم: خوش آمدی ای پرچمدار عزت و استقامت. می دانم از دیار صبر آمدی ای چشم و چراغ دل امت. می دانم که از ستم دشمنان سخت خسته و رنجوری. اما مجالی برای درنگ نیست. اسبت را زین کن که مجاهدتی عظیم در پیش است.
مناجات
خدایا، سال های اسارت و درد و رنج به لطف تو تمام شد. قدم بر این پهنه گلگون نهادیم. عاشقانه ما را در آغوش کشیدند. و پذیرای ما شدند. گمان کردند که ما از مدینه فاضله رسولت آمده ایم. اما خدایا تو خود می دانی که چنین نیست. ما از اسارت رها شدیم، اما نه از اسارت گناه. خدایا ما بنده ایم و گناهکار. تو را به اشک های یتیمان وادی عشق قسم می دهیم که ما را از اسارت گناهان نجات ده، تا شرمنده روی مادران و فرزندان شهدا و مفقودان نباشیم.
شاهدان شهادت
ای راست قامتان پیروز که «استواری» شرمنده شماست و «صبر» درس استقامت را از شما آموخت، ای کسانی که عطرهای بهشتی در پیراهن دارید و عشق در ضمیر خود می پرورید و ای کسانی که شهادت را به چشم تجربه کردید و شهیدی زنده از مجموعه شهدای همیشه جاوید انقلابید. آری شما اسیر دشمن نبودید، بلکه دشمن اسیر آزادگی شما بود، سالروز آزادی تان از بند دژخیم بعثی مبارک باد.
تجلی گران صبر
ای برادر آزاده، تو با استقامتت تجلی گر واژه صبر بودی. بسیار واژه نگاران واژه صبر را برایم معنی کردند، اما فقط در غالب الفاظ؛ و تنها تو بودی که وجودت، زندگیت، و همه هستی ات را در غالب صبر به ما نمایاندی. تو «صبرِ عَنْدَ المُصیبَة» را به خوبی برایم تفسیر کردی و مصداق «صَبْر حَسنَ» شدی؛ اما اکنون منتظرم «صَبْرِ اَحْسَن» را برایم بازگویی، و این بار نیز ایمان دارم که از این امتحان سربلند بیرون خواهی آمد.
وارثان شادی
امروز، روز فخر و مباهات است. امروز روزی است که اسوه های مقاومت و پایمردی ثابت کردند که تاب ماندن و به زانو در آوردن طاغوت را دارند. امروز روزی است که این پرندگان عاشق ثابت کردند که طاقت سال ها صبر در مقابل مصیبت را دارند و امروز روز شادی آنها و روز مباهات ماست.
شیران روز
آری این غیور مردان آزاده، آسمان آبی را و هم بوی خوش آزادی را از شما دریغ داشتند. تا زمانی که سلاح در دست داشتید کسی جرأت رویارویی با شما را نداشت، ولی آن گاه که چون شیر قوی پنجه ای از قضا در دام گرفتار آمدید، هر روباهی قصد تعرضان کرد، غافل از آنکه سرباز مکتب عاشورا در زندان اسارت هم هیبت خداگونه و روحی حیدری دارد.
به مناسبت سالروز ورود آزادگان
«صد كهكشان ستاره و خورشيدند
آزادگان چنين كه درخشيدند
دوشينه در محاق فرو رفتند
امروز گر ز پنجره تابيدند
اي عشق! اين قبيله درد آلود
شمعند و در هواي تو رقصيدند
گل هاي التيام اسارت را
از باغ صبر و حوصله مي چيدند
با ما اگرچه هم نفسند اما
خلوت نشين محفل ناهيدند
بس ريشه ها به كرب و بلا دارند
گر از هجوم باد نلريزيدند
از شوق يك اشارت ساقي بود
آنقدر محنتي كه پسنديدند
اما دريغ اين همه نيلوفر
دور امام خويش نپيچيدند»
به یاد آنانکه بازنگشتند...
با گله همی رفت به صحرا و به دشت*آمد به سپاه، سال پنجاه و هشت
مأموریتی عازم کردستان شد*سی سال گذشت و «موسوی» بازنگشت
... قبل از شروع عملیات والفجر ده، یک روز در کنار هم نشسته بودیم. آقاسید فرمود: از خدا میخواهم اگر شهید شدم، جنازهام مفقود نشود و به خانوادهام برگردد؛ چون آقاسید برادرش قبلاً مفقودالاثر شده بود ...
چشمانمان، چراغان آمدنی مبارک است و دلهایمان، آینهبندان حادثهای بزرگ و فرخنده.
از جادههای خون و آتش باز میگردند، سیاوشانی که عصمت نگاهشان، زبانزد کوچههای تاریخ است.
باز میگردند و به جانهای منتظرمان، آفتاب تعارف میکنند.
اینان، مصداق روشن آیات خداوندیاند و مؤمن به ذات جلالهاش که فرمود: «وَاستَقِم کَما أُمِرت».
ایستادند، تا زمین همچنان بر مدار عشق بگردد.
بخوانید ای دوستان این سرود
سرود دلیران آزاده را
به راه وطن جان و سر داده را
بخوانید این فصه راستان
ز آزادگی سر کنم داستان
چو آزادگی پاکبازی بود
ره و رسم آن سر فرازی بود
درودم به آزادگان جهان
به آن پاکبازان روشن روان
به آنان که کردند جان را فدا
به راه عدالت به راه خدا
پس آنان که در ملک آزاده اند
به برپایی داد جان داده اند
که آزادگی راه و رسم خداست
ره عدل و داد است این راه راست
[=arial]
شاعر : البرز چلبی
[=nassim]اینکه ما به اسرایمان، آزادگان می گوییم، بی وجه نیست. شما که برگشتید، آبرومند و سربلند برگشتید. دین و اعتقاد و دل بستگی تان به امام و اسلام و انقلاب را حفظ کردید. پیش دشمن، آبروی ملت را حفظ نمودید و ملت را سرشکسته نکردید. اینها خیلی ارزش دارد. امروز هم که برگشتید، بحمداللّه پیروز برگشته اید. ... شما آزادگان و عزیزان زندانی و دربند ما و نیز ملت ایران، حجت را بر مسئولان و ما تمام کردید. ... هیچ کس در نظام جمهوری اسلامی، با داشتن چنین ذخیره های ارزشمندی مثل شماها و مثل بقیه آحاد ملت در مقابل دشمنان، یک لحظه احساس ضعف نخواهد کرد. ... شما عزیزان مثل گذشته به خدا توکل کنید. با خدا ارتباطتان را حفظ کنید. دستاورد دوران اسارت را مثل ذخیره ارزشمندی برای خودتان نگه دارید. [=nassim]( مقام معظم رهبری )
[=nassim]شماها ده سال، هشت سال ـ کمتر یا بیشتر ـ سخت ترین دوران را گذراندید. جوانی و زندگی باطراوت دوران شباب را در راه خدا دادید، اما ضرر نکردید؛ چون با خدا معامله کردید. صبر و استقامت شما، به اسلام آبرو بخشید. خانواده های شما با صبر خود اسلام را روسفید کردند و به نظام و جمهوری اسلامی آبرو دادند. در این مدت هشت سال و ده سال و دوران تلخ اسارتِ شما در دست دشمن، ملت ایران با سربلندی از گذرگاه های بسیار سختی عبور کرد. این ملت در جاده آسفالته حرکت نکرد. گردنه های زیادی را طی کرد و با خطرها مواجه شد...ما به شما و به خانواده های شما و به مجاهدت شما افتخار می کنیم. [=nassim]( مقام معظم رهبری )
[=microsoft sans serif]
آزادگان، مفاخر ایران خوش آمدید
ارکان استقامت و ایمان خوش آمدید
ای از قفس رهاشدگان، طائران قدس
بر طَرْف این شکوفه گلستان خوش آمدید
در بزم آسمانی عشّاق پاک باز
ای ماه چهرگانِ درخشان خوش آمدید
در بزم این چمن که نگارین بود ز خون
ای لاله های دلکش و خندان خوش آمدید
آغوش برگشوده به شوق شما وطن
باری به این دیار شهیدان خوش آمدید
یعقوب وار دیده ما شد زغم سفید
در حج ما چو یوسف کنعان خوش آمدید
محمدحسین بهجتی «شفق»
این از معراج برگشتگان، اینک با حضور خود در جامعه، آمده اند
تا در صحنه های سازندگی حماسه ای دیگر بیافرینند و هم دوش هم سنگران
دیروزشان، روح بزرگی و صلابت را در جامعه بدمند. اینک رسالت ما،
به ویژه نسل جوان این است که با دنباله روی از سیره این سرافرازان، کشور خود
را در برابر دشمنان به کمین نشسته بیمه کنیم.
باید قدر این گنجینه های ارزشمند انقلاب را دانست؛ آزادمردانی که در اوج عزّت و پایداری به وطن
بازگشتند و با صلابت و ایستادگی، برای خدمت در سنگر سازندگی
ایران آزاد و آباد در صحنه های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آماده و
مقاوم اند.
این یادگاران دفاع مقدس و روزهای آتش و خون، با گام های مطمئن و
دل های سرشار از عشق و ایمان به خدا و وطن، برای رسیدن به قلّه های فتح
و ظفر ایستاده اند؛ پس ما نیز باید صبوری شان را ارج نهیم و پای غفلت بر آن نگذاریم.
باعرض سلام و ادب 26 مرداد 1369 ---» آغاز بازگشت آزادگان به میهن اسلامی بسم الله الرحمن الرحیم:. 26 مرداد، سالروز بازگشت آزادگان جنگ تحمیلی به آغوش ملت گرامی باد. [تصویر: azadegan3.jpg] آزادگان، با ایمان راسخ خود در برابر همه فشارهای جسمی و روحی دشمنان ایستادند و از شکنجههای مزدوران بعثی هراسی به خود راه ندادند. فرزندان روح الله، صبورتر از سنگ صبور و راضیترین کسان به قضای الهی بودند. اینان سینههایی فراختر از اقیانوس داشتند که از همه جا و همه کس بریده و به خدا پیوسته بودند، آزاده نامیده شدند چون از قید نفس و نفسیات رهایی یافته بودند. راد مردانی که تمام هستی خویش را برای حفظ کیان انقلاب اسلامی و دفاع از اسلام در طبق اخلاص نهادند و با تحمل سخت ترین شرایط و شدیدترین تنگناها و مضایق از باورهای دینی و انقلابی خویش در وفاداری به انقلاب و آرمان های امام راحل دست بر نداشته اند. امروز آزادگان از پیشتازان حمایت از ولایت و رهنمودهای مقام معظم رهبری دام ظله و در تلاش برای ایرانی آباد و سرافراز از هیچ کوششی فروگذار نیستند. بیست و ششم مرداد ماه یادآور بازگشت غرورآفرین مردان و زنان آزادهای است که پس از تحمل سالها شکنجه و دوری از عزیزان به شرف افتخار آزادگی نائل شدند .صبوری خانواده این عزیزان در دوران اسارت بسیار مایه افتخار و مباهات بود. این روز خجسته را به تمامی آزادگان ایران اسلامی تبریک عرض می نماییم. [تصویر: %D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86.jpg] [تصویر: 2552_634803718229318750_l.jpg] آغاز بازگشت آزادگان سلحشور روز 26 مرداد سال 1369، میهن اسلامی شاهد حضور آزادگان سرافرازی بود که پس از سال ها اسارت در زندان ها و اسارتگاههای مخوف رژیم بعث عراق، قدم به خاک پاک میهن اسلامی خود گذاشتند. در این میان ستاد رسیدگی به امور آزادگان که در 22 مرداد 69 تشکیل شده بود و به تبادل انبوه اسرا پرداخت. این ستاد با مساعدت و همراهی دیگر دستگاه ها، تبادل حدود چهل هزار آزاده را با همین تعداد اسیر عراقی انجام داد. آزادگان، با ایمان راسخ خود در برابر همه فشارهای جسمی و روحی دشمنان ایستادند و روابط اجتماعی جامعه کوچک اردوگاهی خود را بر پایه اخلاق حسنه بنا نهادند و از شکنجه های مزدوران بعث هراسی به خود راه ندادند. آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضی ترین کسان به قضای الهی بودند. اینان سینه هایی فراخ تر از اقیانوس داشتند که از همه جا و همه کس بریده و به خدا پیوسته بودند، آزاده نامیده شدند چون از قید نفس و نفسیات رهایی یافته بودند. و امروز یادآور بازگشت غرور آفرین مردان و زنان آزاده ای است که پس از تحمل سال ها شکنجه و دوری از عزیزان خویش، به وطن بازگشتند و به انتظار میلیون ها ایرانی پایان دادند. در این روز، شکیبایی مادران، پدران، همسران و فرزندان این آزاد مردان به بار نشست و سال های نگرانی و شوق دیدار به پایان رسید و وعده الهی تحقق یافت: «و بشر الصابرین». نه تنها استقامت آزادگان در اردوگاه های دژخیمانه رژیم بعث، بلکه صبر و پایداری خانواده های این عزیزان ستودنی است. عرصه پر برکت دفاع مقدس، صحنه حضور مردان و زنان با ایمانی بود که با پیروی از تعالیم عالیه اسلام و تحت رهبری حکیمانه حضرت امام خمینی (ره) توانستند حماسه ای به یادماندنی و جاودان از خود به بادگار بگذارند. اینان اگر چه در بازگشت از اسارت، مقتدا و امام خویش را ندیدند، اما با نایب بر حق وی میعادی همیشگی بستند و بر عهد خویش با خون شهیدان پایبند ماندند. آزادگان دلاور و سرافراز با الهام از مکتب انسان ساز اسلام و سیره ائمه اطهار و با درس گرفتن از زندگی انقلابی و حماسه ساز حضرت زینب (س) که اسوه صبر و پایداری بود، توانستند دوران دشوار اسارت را پشت سر نهند و شکوه مقاومت و سرافرازی را بر صحیفه درخشان ایران اسلامی ثبت کنند. بی شک سال ها محرومیت این سرو قامتان تاریخ باعث شد که آنان امروز بیش از هر فرد دیگری در مسیر سبز موفقیت گام بردارند و الگو، اسوه و افتخار میهن خویش باشند. منابع: http://khabaronline.ir/detail/370131/Politics/parties http://hekayat1390.blogfa.com/post/124 التماس دعا یاعلی مدد
قلم ، ناتوان از وصف آزادگان ما را چه رسد که با این قلم های شکسته و بیان های نارسا در وصف اسرا که سلامت خویش را از دست داده اند، مطلبی بنویسیم یا سخنی بگویم. زبان و بیان، عاجز از ترسیم مقام بلندپایه عزیزانی است که برای اعلای کلمه حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامی جانبازی نموده اند. در اقدام شریف… اسیرانی که در زندان های مخوف دشمن، شجاعانه بر سر دشمنان بشریت فریاد می کشند، چگونه می توان سخن گفت.
ـآزادگان؛ شیـرمردان در بند
اسرا، با استقامت و پایداری و پای مردی خویش، به بنیانی مرصوص مبدل گشته اند که نه تهدید ابرقدرت ها آنان را به هراس می افکند و نه از محاصره ها و کمبودها به فغان می آیند و نه از خیانت و وحشی گری های صدامِ دیوانه و افسار گسیخته رو به زوال در زدن شهرها و ویران کردن خانه ها و… خم به ابرو می آورند و چون گذشته به راه خود که همان راه اسلام عزیز و عزت و شرف و انسانیت است، ادامه می دهند و زندگی با عزت را در خیمه مقاومتِ صبر، بر حضور در کاخ های ذلت و نوکری ابرقدرت ها و سازش و صلح تحمیلی ترجیح می دهند.
ـپاسخ به نامه یک آزاده
من ناراحتی شما عزیزان دربند را احساس می کنم. شما هم ناراحتی پدرتان را که فرزندان عزیزش دور از وطن هستند، احساس کنید. عزیزان من! سید و مولای همه ما، حضرت موسی بن جعفر علیه السلام بیش از همه شماها و ماها در رنج و گوشه زندان به سر بردند. برای اسلام عزیز، شما صبر کنید. خداوند فرج را اِنْ شاء اللّه تعالی نزدیک می نماید و پدر پیر شما را با دیدن شما شاد می فرماید. به همه عزیزان دربند سلام مرا برسانید. من از دعای خیر فراموشتان نمی کنم. خداوند حافظ شما باشد.
********************
آزادگــان در کلام مقام معظـم رهبری
شما که آمدید، قدرت این ملت ظاهرتر شد
شماها که آمدید، قــدرت این ملت ظاهر شد. امروز، دشمن از دست اندازی به انقلاب مأیوس است، اما از دشمنی پشیمان نیست. ملت ما باید به هوش باشد. اولین وظیفه ما این است که کشورمان را از همه جهت قدرتمند کنیم. امروزه همه برنامه های دولت جمهوری اسلامی، در خط قدرت بخشیدن به ایران اسلامی است. اسلام هم پشتوانه ماست. شما به عنوان عناصر ورزیده، امتحان داده، زجر کشیده و آبدیده که از میدان های خطر عبور کرده اید، جزو درخشنده ترین نگین های این مجموعه می توانید باشید.
[h=1][/h]
[/HR]
[/HR]
26 مرداد سال 1369 ، آزادگان دوران مقاومت و ازخودگذشتگی پای در خاک پاک میهن نهادند و آزادگان سرافرازی شدند که امروز پس از گذشته 24 سال، لحظه لحظه زندگی آنان الگوی نسل جوان کشور است.
روز 26 مرداد سال 1369 ستاد رسیدگی به امور آزادگان به تبادل اسرا پرداخت و با مساعدت و همراهی دیگر دستگاهها، تبادل حدود چهل هزار آزاده را با همین تعداد اسیر عراقی انجام داد.
آزادگان در طول جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، پیامآوران انقلاب بودند و غریبانه و مظلومانه در میان کینهتوزی دشمنان و تلخکامی دوران اسارت، صدای آزادی و استقلال وطن را سر دادند و در راه استقرار و تداوم نظام جمهوری اسلامی ایران تا پای جان ایستادند. این غیورمردان همانطور که در عرصه میدان جنگ دلیرانه از کیان خود دفاع کردند، در هنگامه اسارت نیز صبورانه مقاومت ورزیدند. آنچه در اردوگاههای رژیم بعث عراق بر اسیران سرفراز ایران گذشت و صبر و استقامت مظلومانه که مبتنی بر آموزههای اسلامی بود، جلوه عظیمی از دستاوردهای انقلاب اسلامی در تثبیت ارزشهای متعالی دینی و ملی در میان جوانان است.
سخن گفتن از انسانهایی که شخصیتی با ابعاد گسترده دارند، مشکل است. بهویژه افرادیکه بر اثر اخلاص در نیت و عمل، بخش پنهان زندگیشان بسیار گستردهتر از ظاهر آن است.
فراموش نکنیم با اخلاصترین و ارزشمندترین فرزندان یک ملت، کسانی هستند که در مواقع سختی، ایثار کرده و از آبروی کشور، استقلال و هویت ملی خویش دفاع میکنند و اینها در ایران اسلامی، همان جوانان فداکاری هستند که با ایستادگی در مقابل دشمن، برای ملت خود افتخار و سربلندی به ارمغان آوردند.
هر کشور و ملتی که چنین جوانانی داشته باشد، کشور و ملتی سرافراز خواهد بود؛ زیرا هیچ قدرت جهانی نمیتواند به او زور بگوید و یا سرنوشت او را به دست گیرد.
26 مرداد 1369، برگی دیگر از تقویم انقلاب ورق خورد و یوماللّه دیگری متولّد شد. ثانیههای انتظار به کندی میگذشت. شهر به استقبال پرندههای مهاجر آمده بود که در سالهای سخت هجران از وطن، بال و پر خود را در زیر شکنجههای کفر شکسته بودند. البته هرچند جسم آنان دربند بود، ولی هیچگاه روح و اندیشه بلندشان تسخیر نشد و قلبشان به یاد دین و ایمان و آسمان وطن میتپید.
این روز، روز شادمانی شهر و مردم، روز شادباش و تبریک، روز وصل و دیدار بود. آغوش وطن گشوده شده بود و فوجفوج مردانگی در آنجای میگرفت بهراستی کدامین ساعت میتواند شکوه آن لحظات را در خود بگنجاند و کدامین تقویم میتواند شوق آن لحظه دیدار را در خود ثبت کند.
آزادگان آمدند همانطور که رفته بودند؛ دلیر و مقاوم، نستوه و استوار، امیدوار و دلاور. آمدند با همان صلابت همیشگی، همانطور که دیروز رفته بودند. امروز که آمدند، بوی اسپند و دود، بوی عطر خاطرات، و بوی مهربانی و انتظار فضای دلها را سرشار از شور و شعف کرد. آن روز عشق طلوع کرد.چشمهای همگان اشک بار بود، نه به خاطر غم و اندوه، بلکه این بار از شوق وصال؛ چرا که وعده خدا محقق شده بود «اِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرا؛ بهدرستی که پس از هر سختی آسانی است».
آزادگان ما، وارثان شهیداناند و ماندند تا نامشان را گرامی و راهشان را ادامه دهند. این از معراج برگشتگان، اینک با حضور خود در جامعه، آمدهاند تا در صحنههای سازندگی حماسهای دیگر بیافرینند و هم دوش همسنگران دیروزشان، روح بزرگی و اینک رسالت ما، بهویژه نسل جوان این است که با دنبالهروی از سیره این سرافرازان، کشور خود را در برابر دشمنان به کمین نشسته بیمه کنیم. باید قدر این گنجینههای ارزشمند انقلاب را دانست؛ آزادمردانی که در اوج عزت و پایداری به وطن بازگشتند و با صلابت و ایستادگی، برای خدمت در سنگر سازندگی ایران آزاد و آباد در صحنههای مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آماده و مقاوماند.
این یادگاران دفاع مقدس و روزهای آتش و خون، با گامهای مطمئن و دلهای سرشار از عشق و ایمان به خدا و وطن، برای رسیدن به قلههای فتح و ظفر ایستادهاند؛ پس ما نیز باید صبوریشان را ارج نهیم و پای غفلت بر آن نگذاریم.
آزادگان، گنجینههای ارزشمندی هستند که در درون آن، فرهنگ انسانساز دوران اسارت نهفته است. ثبت وقایع اسارت، پلی است برای انتقال فرهنگ اسارت از درون اردوگاهها به شهرهای میهن اسلامیمان، ایران.
بر حاملان این فرهنگ است که ضمن حفظ آن، چارهای نیز برای ترویج آن بیندیشند. در زمینه بیان این فرهنگ، از سه ابزار خط، تصویر و انتقال بهصورت سینه به سینه میتوان بهره گرفت، اما مهم این است که بیان فرهنگ اسارت، امری حیاتی و کاری بس سترگ برای جامعه جوان ماست.
بنابراین، نظام اسلامی باید از همه امکانات موجود در این حرکت ارزشی فرهنگی بهرهبرداری کند، تا اثر مجاهدت و مقاومت وصفناپذیر این رسولان انقلاب، بهصورت فرهنگ مصور و مکتوب و به مثابه کلید راه هدایت برای نسل آینده و همه بیداردلان
ضرورت دیگر، چاره اندیشی در ترویج این فرهنگ در جامعه است و تأثیرپذیری فرهنگ شهر از فرهنگ جبهه و جنگ مقاومت در اسارت.
حجتالاسلام والمسلمین سید احمد میرعمادی، نماینده ولیفقیه در استان و امام جمعه خرمآباد با اشاره به 26 مرداد سالروز بازگشت اولین گروه از آزادگان هشت سال دفاع مقدس به میهن اسلامی میگوید: این روز، روز افتخارآفرینی دلاورمردانی است که تا پای جان ایستادگی کردند و امتحان خود را پس دادند.آزادگان هشت سال دفاع مقدس چندسال در سختترین شرایط روحی و جسمی به سر بردهاند و سختترین شکنجههای جسمی و روحی را متحمل شدند. آنها گنجینههای به جای مانده از دوران دفاع مقدس هستند.آزادگان هشت سال دفاع مقدس اسطورههای صبر و مقاومت و سربلند انقلاب بوده و هستند و در شکنجهگاه صدام، انقلاب را حفظ و پایبندی و وفاداری خود را به انقلاب، نظام و امام (ره) اعلام کردند.آنها گنجینههای به جای مانده از دوران دفاع مقدس هستند. آنها تا پای جان در راه ولایت و انقلاب ایستادگی کردند و امروز نیز در دفاع از نظام و ولایت همواره ایستادهاند و بر پیمان خود ثابت قدم هستند.
مراد روشنی، مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران لرستان با گرامیداشت 26 مرداد سالروز ورود آزادگان سرافراز به میهن اسلامی گفت: آزادگان کسانی هستند که با تحمل شکنجههای سخت و بردباری فراوان صبر را شرمنده خود کردند و استقامت را برای همه مردم کشور به گونهای ارزشمند تعریف کردند.آنها راه را برای ما ترسیم کردند و افق روشنی در حوزه ایثار و شهادت گشودند.
سید سعید شاهرخی، معاون سیاسی امنیتی استاندار لرستان در رابطه با جایگاه آزادگان گفت: آزادگان نماد ایثارگری، مقاومت در سختترین شرایط و نمایندگان مردم دلیر کشور در طول جنگ تحمیلی هستند.
[=arial]تصاویری ناب از روزی که پرستوها به میهن بازگشتند
[=arial]26 مرداد ماه؛ يادآور سالروز بازگشت آزادگان سرافرازي است كه پس از تحمل سالهاي اسارت در اردوگاههاي عراق، سال 1369 به ميهن اسلامي بازگشتند.
منبع: مشرق نیوز