برف در قرآن

این که نام برف در قرآن نیامده، مسئله عجیبی نیست؛ چرا که به جز اسم برف موارد بسیار دیگری نیز وجود دارد که در قرآن به آنها اشاره نشده است. بدیهی است که این نقصی برای قرآن نخواهد بود؛ زیرا قرآن کتاب دائرة المعارف نیست، تا اسامی هر چیزی در آن وجود داشته باشد. وقتی می گوییم قرآن کتابی جامع است، منظورمان این است که همه چیزهایی که انسان برای رسیدن به کمال و سعادت اخروی و دنیوی خود بدان محتاج است، در قرآن بیان شده است.
منبع:اسلام کوئست

در اون پاسخ قبلی هم بیان شد نیازی نیست که همه مطالب صراحتا در قرآن بیان شود ضمن اینکه طبق بیان خود قران کریم که میفرماید:ما فرطنا فی الکتاب من شیء همه آنچه بشر بدان نیازمند است در قرآن کریم بیان شده است.
ضمن اینکه میتوان به این افراد جواب های اقناعی هم داد و آن اینکه خداوند در قرآن فرموده :-هو الذي انزل من السماء ماء لكم منه شراب ومنه شجر فيه تسيمون- که در این آیه شریفه کلمه ماء مشتمل بر برف باران و تگرگ می شود.

با سلام خدمت جناب محمد :Gol:

به معادل کلمه برف در عربی از فرهنگ لغات مختلف توجه فرمائید

[ثلج‏] تِ السماءُ: از آسمان برف باريد،- القَومُ: آن قوم به برف زدند،- تِ الأرضُ: برف بر زمين افتاد
فرهنگ أبجدي عربي-فارسي، متن، ص: 14
[رزّ]: نيزه ثابت، لرزه، تگرگ ريز بشكل برف‏
فرهنگ أبجدي عربي-فارسي، متن، ص: 44
[صقع‏] الرجُلُ: آن مرد به زمين يخبندان در آمد،- الصقيعُ الأرضَ: برف و يخ بر روى زمين نشست،- المكانُ: آن مكان يخبندان شد.
فرهنگ أبجدي عربي-فارسي، متن، ص: 86
ثَلَجَ-
- ثَلْجاً تِ السماءُ: از آسمان برف آمد «ثَلَجَتْنا السَّماءُ»: آسمان بر ما برف بارانيد،- ثُلوجاً تْ نَفْسي بِهِ و اليه: به او اطمينان يافتم و دلم آرام شد.
فرهنگ أبجدي عربي-فارسي، متن، ص: 282
ثُلِجَ-
تِ الأرضُ: بر روى زمين برف آمد
الثَّلْج-
ج ثُلُوج: برف، يخ «نَدْفَةُ الثَّلْجِ»:
گلوله‏هاى برف، تگرگ «ماء ثلْجٌ»: آب يخ.
فرهنگ أبجدي عربي-فارسي، متن، ص: 282

تنها آیه ایی که در مورد برف صحبتی به میان آورده است آیه شریفه 43 سوره مبارکه نور است که میفرماید
وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فِيها مِنْ بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَصْرِفُهُ عَنْ مَنْ يَشاء
که در اکثر تفاسیر کلمه برد به تگرگ تشبیه گردیده است توجه فرمائید

" وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فِيها مِنْ بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَصْرِفُهُ عَنْ مَنْ يَشاءُ يَكادُ سَنا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصارِ"- كلمه" سماء" به معناى جهت علو، و بالا است، و جمله" مِنْ جِبالٍ فِيها" بيان همان سماء است. و" جبال" جمع جبل (كوه) است، و جمله" من برد" بيان جبال است، و كلمه" برد" قطعات يخى (تگرگ) است كه از آسمان مى‏آيد
ترجمه الميزان، ج‏15، ص: 190

سپس به يكى ديگر از پديده‏ هاى شگفت ‏انگيز آسمان و ابرها اشاره كرده می ‏گويد:" و خدا از آسمان، از كوه‏هايى كه در آسمان است، دانه‏ هاى تگرگ نازل می ‏كند" (وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فِيها مِنْ بَرَدٍ).
تفسير نمونه، ج‏14، ص: 504

فقط در کتاب ترجمه مفردات راغب دیدم که چنین نوشته بود
(برد:) برف يا بارانى كه در اثر هواى سرد منجمد می ‏شود.
برد السّحاب- مخصوص به هواى سرد و ابرى است.
سحاب أبرد و برد: ابرى كه بسيار سرما زاست.
خداى تعالى فرمايد: (وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فِيها مِنْ بَرَدٍ- 43/ نور)، (يعنى‏ ريزش برف از ابرهاى متراكم چون كوهها).
ترجمه مفردات، ج‏1، ص: 258
موفق باشید

:Gol::Gol:
[1] -سوره بقره، آیه2

[2] - سوره نور، آیه 43

[3] - تفسير نمونه، ج‏14، ص: 503

سلام سجاد هستم روحانی.این جوابته برادر:
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ وَيَصْرِفُهُ عَن مَّن يَشَاءُ يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ﴿نور/۴۳﴾آيا نديدی كه خداوند ابرهایی را به آرامی ميراند، سپس ميان آنها پيوند می‏ دهد و بعد آن را متراكم می ‏سازد، در اين حال دانه‏ های باران را می ‏بينی كه از آن خارج می ‏شود، و از آسمان - از كوههائی كه در آنست - دانه ‏های تگرگ نازل می ‏كند، و هر كس را بخواهد به وسيله آن زيان می ‏رساند و از هر كس بخواهد اين زيان را برطرف می‏ كند، نزديك است درخشندگي برق آن (ابرها) چشم ها را ببرد!

تاپیک جمع بندی

بسم الله الرحمن الرحیم

قرآن کتاب هدایت است، همانطور که فرمود:« ذلکَ الْكِتَبُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِين» (آن كتاب با عظمتى است كه شك در آن راه ندارد و مايه هدايت پرهيزكاران است([1]بنابراین قرآن برای هدایت انسانها نازل شده است و هر آنچه برای هدایت لازم بود بیان فرمود. اگر چه در قرآن به مسائل مختلف علمی از نجوم و طب و ... اشاره شد، اما هدف از نزول این کتاب بیان مسائل علمی نبود زیرا قرآن کتاب فیزیک و شیمی و... نیست.

اما در مورد « برف»؛ خداوند می فرماید:« أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجي‏ سَحاباً ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكاماً فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فيها مِنْ بَرَدٍ فَيُصيبُ بِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَصْرِفُهُ عَنْ مَنْ يَشاءُ يَكادُ سَنا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصار» (آيا نديدى كه خداوند ابرى را (از هر سو) به آرامى مى ‏راند سپس ميان (قطعات) آن پيوند مى‏ دهد سپس آن را متراكم مى ‏سازد، پس باران را مى‏ بينى كه از لابه ‏لاى آن بيرون مى ‏آيد، و نيز از آسمان (بالاى سرتان) از كوه‏ هاى ابر يخ ‏زده كه در آن هست برف و تگرگ فرو مى ‏ريزد، پس به سبب آن به قومى كه بخواهد (در دنيا به آنها كيفر دهد) زيان مى‏ رساند و آن را از قومى كه بخواهد برمى‏ گرداند، نزديك است روشنى برقش (نور) چشم‏ها را از بين ببرد[2](.

«يُزْجِي» به معناى حركت آهسته همراه با دفع است. «بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ» يعنى سرمايه‏ اى كه كم ‏كم قابل دفع و برگرداندن است.

كلمه «رُكاماً» به معناى تراكم و «الْوَدْقَ» به معناى باران است. كلمه ‏ى «سَنا» به معناى درخشش است و «سَنا بَرْقِهِ» يعنى درخشش برق.

اگر كسى با هواپيما بالاتر از ابرها پرواز كند، مى‏ بيند كه توده ‏هاى ابر مثل كوه است و اين از معجزات قرآن است كه 14 قرن قبل فرمود: «يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فِيها مِنْ بَرَدٍ» از كوهِ ابر، تگرگ مى‏ فرستيم.[3]

در این آیه شریفه خداوند به يكى ديگر از پديده ‏هاى شگفت‏ انگيز آسمان و ابرها اشاره كرده مى ‏گويد:" و خدا از آسمان، از كوه‏ هايى كه در آسمان است، دانه‏ هاى تگرگ نازل مى ‏كند" (وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فِيها مِنْ بَرَدٍ).
"
تگرگهايى كه هر كس را بخواهد به وسيله آن زيان مى ‏رساند" شكوفه ‏هاى درختان، ميوه ‏ها و زراعتها، و حتى گاه حيوانها و انسانها از آسيب آن در امان نيستند (فَيُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشاءُ(.

و از هر كس بخواهد اين عذاب و زيان را بر طرف مى‏ سازد" (وَ يَصْرِفُهُ عَنْ مَنْ يَشاءُ.([4]

---

[/HR][1] - سوره بقره،آیه2.

[2] - سوره نور،آیه43.

[3] - تفسير نور،،محسن قرائتی، ج‏8، ص: 194،1383 ش.

[4] - تفسير نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج‏14، ص: 503، 1374ش.