جمع بندی تولد امام سجاد (ع) در مدینه

جمع بندی

پرسش:
تولد امام سجاد(سلام الله علیه) در مدینه است؛ در حالی که امام حسین (سلام الله علیه) در آن ایام در کوفه کنار مولا امیر مومنان (سلام الله علیه) بوده است. آیا همسر امام حسین (سلام الله علیه) از اول در مدینه مانده بود یا بعد از سفر به کوفه دوباره به مدینه برگشته است؟
پاسخ:
همانگونه که میدانید یکی از مشکلاتی که در تاریخ با آن مواجه هستیم اختلافات نسبتاً جدی در مورد سال و روز تولد شخصیت های تاریخی است.این مشکل در مورد تاریخ و محل ولادت امام سجاد(سلام الله علیه)هم وجود دارد.لذا اظهار نظر قطعی را با مشکل مواجه می کند.

همانطوري كه درباره زمان تولد امام سجاد(سلام الله علیه) اختلاف نظر است در مورد محل تولد ايشان نيز اقوال مختلفي ذكر شده است. بنابر گفته مشهور شهر مدينه محل تولد امام زين العابدين(ع) بوده است.[1] اما بعضي محل تولد او را شهر كوفه مي دانند. به نظر مي رسد قول اخير به حقيقت نزديك تر باشد

هر چند برخي نويسندگان مانند ابن جرير طبري در كتاب دلائل الامامه حتي به خانه اي كه امام سجاد(سلام الله علیه) در آن متولد شده اند، اشاره كرده و گفته اند كه آن حضرت در خانه حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) قدم به جهان هستي نموده است.[2] چرا كه امام علي(سلام الله علیه) همراه فرزندانش امام حسن و امام حسين(سلام الله علیهم) از سال 36 هجري تا زمان شهادتش (40 هجري) در كوفه به سر مي برده اند.

لذا تولد امام سجاد(سلام الله علیه) در مدينه نبوده است. مگر آن كه گفته شود با توجه به اين كه سال هاي ياد شده سال هاي بحراني و پر كشمكش بوده و حضور حضرت علي(سلام الله علیه) و فرزندان او در كوفه براي مقابله با اصحاب جهل صورت گرفته است و بعيد نمي نمايد كه در چنين شرايطي حسين بن علي(سلام الله علیه) همسرش را در مدينه گذاشته باشد تا در ميان خويشاوندان و با آرامش كامل فرزند خود علي بن الحسين(سلام الله علیه) را به دنيا بياورد و يا زمان ولادت امام سجاد(سلام الله علیه)، مادر او براي زيارت قبر شريف پيامبر به مدينه عزيمت كرده و تولد حضرت در آنجا اتفاق افتاده باشد.

اما نه تنها قرينه يا شواهدي بر اين وجوه نداريم بلكه قرائن و شواهد تاريخي بر اقامت فرزندان امام علي(سلام الله علیه) در كوفه و همراهي ايشان با اميرالمومنين در نبردهاي اين دوره دلالت دارد.

پی نوشت ها:
(1). شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص137؛ كشف الغمه في معرفه الائمه، ج2، ص285.
(2). دلائل الامامه، ص80.