اعتماد را مي توان به احساس يک کودک يکساله تشبيه کرد،وقتي که شما آنرا به بالا پرتاب مي کنيد،او ميخندد ..... چراکه يقين دارد که شما او را خواهيد گرفت،اين يعني اعتماد.
اهالي روستايي تصميم گرفتند که براي نزول باران دعا کنند.
روزي که تمام اهالي براي دعا در محل مقرر جمع شدند،فقط يک پسربچه با چتر آمده بود،اين يعني اعتقاد.
ارزش يک هفته را سردبير يک هفته نامه مي داند.
ارزش يک ساعت را عاشقي که انتظار معشوق را مي کشد.
ارزش يک دقيقه را شخصي که از قطار جا مانده .
ارزش يک ثانيه را ان که از تصادفي مرگبار جان به در برده ، مي داند.
باور کنيدهر لحظه گنج بزرگي است !
گنجتان را اسان از دست ندهيد!
به ياد داشته باشيد: زمان به خاطر هيچ کس منتظر نمي ماند!
فراموش نکنيد:
ديروز به تاريخ پيوست.
فردا معما است.
و امروز هديه است!
من زندگی را بر چهار اصل استوار کردم:
1) دانستم که کسی کار مرا انجام نمی دهد ،پس تلاش کردم. 2)دانستم که خداوند همه جا شاهد من است ،پس حیا کردم. 3)دانستم که روزی مرا دیگری نمی خورد ،پس آرام شدم. 4)دانستم که پایان کار مرگ است ،پس مهیا شدم.
دکتر علی شريعتی انسانها را به چهار دسته تقسيم کرده است: ١ـ آناني که وقتی هستند، هستند و وقتی که نيستند هم نيستند. عمده آدم‌ها حضورشان مبتنی به فيزيک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم مي‌شوند. بنابراين اينان تنها هويت جسمی دارند. ٢ـ آنانی که وقتی هستند، نيستند و وقتی که نيستند هم نيستند. مردگانی متحرک در جهان. خود فروختگانی که هويت‌شان را به ازای چيزی فانی واگذاشته‌اند. بی‌شخصيت‌اند و بی‌اعتبار. هرگز به چشم نمی‌آيند. مرده و زنده‌‌شان يکی است. ٣ـ آنانی که وقتی هستند، هستند و وقتی که نيستند هم هستند. آدم‌های معتبر و با شخصيت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثيرشان را می‌گذارند. کسانی که همواره به خاطر ما می‌مانند. دوستشان داريم و برايشان ارزش و احترام قائليم. ٤ـ آنانی که وقتی هستند، نيستند و وقتی که نيستند هستند. شگفت‌انگيز‌ترين آدم‌ها. در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه‌اند که ما نمي‌توانيم حضورشان را دريابيم. اما وقتی که از پيش ما مي‌روند نرم نرم آهسته آهسته درک مي‌کنيم، باز مي‌شناسيم، می فهميم که آنان چه بودند. چه می‌گفتند و چه می‌خواستند. ما هميشه عاشق اين آدم‌ها هستيم. هزار حرف داريم برايشان. اما وقتی در برابرشان قرار می‌گيريم قفل بر زبانمان مي‌زنند. اختيار از ما سلب مي‌شود. سکوت می‌کنيم و غرقه در حضور آنان مست می‌شويم و درست در زماني که می‌روند يادمان می‌آيد که چه حرف‌ها داشتيم و نگفتيم. شايد تعداد اين‌ها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.
- ازدواج موفق بستگي به اين دارد كه همسر مناسبي براي خود پيدا كنيد و در ضمن خودتان همسر مناسبي باشيد.
- پروانه اغلب فراموش مي كند كه زماني كرم بوده است.
- هيچ بذري اگر رشد نكند، به درخت تبديل نمي شود.
- به پسرتان يك ماهي بدهيد، امروز شكمش سير مي شود. به پسرتان ماهيگيري بياموزيد، تا همه روزه سير بماند.
- وقتي به هدف مي رسيم كه تلاشمان را با ديگران هماهنگ كنيم.
- اگر سنگهاي ته جوي نباشند، از آب صدايي بلند نمي شود.
- مهم نيست كه به اجداد خود افتخار كنيد، مهم اين است كه به خودتان مفتخر باشيد.
- همه دوست دارند كار مورد علاقه شان را انجام دهند، نه كاري را بايد انجام شود.
- اگر مي خواهيد براي يكسال برنامه بريزيد، ذرت بكاريد. اگر مي خواهيد براي سه سال برنامه بريزيد، درخت بكاريد. اما اگر مي خواهيد براي ده سال برنامه ريزي كنيد، آدم بسازيد.
- به صعود خود ادامه دهيد. ممكن است تا قله قدي بيشتر باقي نمانده باشد.
سکوت تنها چیزی است که در این همه سال زندگی آموختم
و اینکه پا بگذارم؛ برای آنچه که ، در این دنیا؛ برای قلبم ارزش دارد
و نمی دانم آیا خود را به دست دنیای بی تفاوت ها سپردن کار درستی است ؟
نه می خواهم به تور " ایتالیا " و " اسپانیا " بیفتم
نه بادام چشم های " چینی " ها و " ژاپنی " ها را ویار کرده ام
و نه نسیم " دبی" و " استامبول" به کله ام زده
نه هوس دو بیتی " بابا طاهر " دارم
نه " منار جنبان " دلم را می لرزاند
نه مات " کیشم "
نه موجی " خزر"
فاتحه ی " سعدی " و " حافظ " را هم از همین جا پست میکنم من فقط یک بلیط رفت " مشهد " می خواهم حتی الامکان بی برگشت ..........................
کاربر مهمان خوش آمدید
چقدر دو عمل با هم فرق مي کنند
عملي که لذتش مي رود و کيفر آن باقي مي ماند
و عملي که رنج آن مي گذرد و پاداشش ماندگار است
( اعتماد ) :
اعتماد را مي توان به احساس يک کودک يکساله تشبيه کرد،وقتي که شما آنرا به بالا پرتاب مي کنيد،او ميخندد ..... چراکه يقين دارد که شما او را خواهيد گرفت،اين يعني اعتماد.
امید
هر شب ما به رختخواب مي رويم بدون اطمينان از اينکه روز بعد زنده از خواب بيدار شويم.ولي شما هميشه براي روز بعد خود برنامه داريد،اين يعني اميد.
(اعتقاد ) :
اهالي روستايي تصميم گرفتند که براي نزول باران دعا کنند.
روزي که تمام اهالي براي دعا در محل مقرر جمع شدند،فقط يک پسربچه با چتر آمده بود،اين يعني اعتقاد.
پس بیاییم همه با اعتقاد،اعتماد و اميد زندگي کنيم
ما هر چيزي را که خريده باشيم، يک روز بايد پس بدهيم، اما خدا اگر ما را بخرد، ديگر پس نمي دهد ...
ارزش يک هفته را سردبير يک هفته نامه مي داند.
ارزش يک ساعت را عاشقي که انتظار معشوق را مي کشد.
ارزش يک دقيقه را شخصي که از قطار جا مانده .
ارزش يک ثانيه را ان که از تصادفي مرگبار جان به در برده ، مي داند.
باور کنيدهر لحظه گنج بزرگي است !
گنجتان را اسان از دست ندهيد!
به ياد داشته باشيد: زمان به خاطر هيچ کس منتظر نمي ماند!
فراموش نکنيد:
ديروز به تاريخ پيوست.
فردا معما است.
و امروز هديه است!
خداوند
بهترین های خود را
به آنانی می بخشد که
حق انتخاب خود را به
خدا
می سپارند...
من زندگی را بر چهار اصل استوار کردم:
1) دانستم که کسی کار مرا انجام نمی دهد ،پس تلاش کردم.
2)دانستم که خداوند همه جا شاهد من است ،پس حیا کردم.
3)دانستم که روزی مرا دیگری نمی خورد ،پس آرام شدم.
4)دانستم که پایان کار مرگ است ،پس مهیا شدم.
عرفات به ما میگه خودتونو بشناسید و بعد خدا رو ....!
به کعبه گفتم ار خاکی منم خاکم
چرا باید که دورت را بچرخم
بگفتا که چو با پا آمدی باید بچرخی
برو با دل بیا من تا بچرخم
روز عرفه روز.......
نامردم کوفه همه پیمان گسستند ...... با سنگ بی مهری دل مهمان شکستند
می بارد از هر بام و در سنگ ملامت ...... از من گذشت اما سر زینب سلامت
دکتر علی شريعتی انسانها را به چهار دسته تقسيم کرده است:
١ـ آناني که وقتی هستند، هستند و وقتی که نيستند هم نيستند.
عمده آدم‌ها حضورشان مبتنی به فيزيک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم مي‌شوند. بنابراين اينان تنها هويت جسمی دارند.
٢ـ آنانی که وقتی هستند، نيستند و وقتی که نيستند هم نيستند.
مردگانی متحرک در جهان. خود فروختگانی که هويت‌شان را به ازای چيزی فانی واگذاشته‌اند. بی‌شخصيت‌اند و بی‌اعتبار. هرگز به چشم نمی‌آيند. مرده و زنده‌‌شان يکی است.
٣ـ آنانی که وقتی هستند، هستند و وقتی که نيستند هم هستند.
آدم‌های معتبر و با شخصيت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثيرشان را می‌گذارند. کسانی که همواره به خاطر ما می‌مانند. دوستشان داريم و برايشان ارزش و احترام قائليم.
٤ـ آنانی که وقتی هستند، نيستند و وقتی که نيستند هستند.
شگفت‌انگيز‌ترين آدم‌ها.
در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه‌اند که ما نمي‌توانيم حضورشان را دريابيم. اما وقتی که از پيش ما مي‌روند نرم نرم آهسته آهسته درک مي‌کنيم، باز مي‌شناسيم، می فهميم که آنان چه بودند. چه می‌گفتند و چه می‌خواستند. ما هميشه عاشق اين آدم‌ها هستيم. هزار حرف داريم برايشان. اما وقتی در برابرشان قرار می‌گيريم قفل بر زبانمان مي‌زنند. اختيار از ما سلب مي‌شود. سکوت می‌کنيم و غرقه در حضور آنان مست می‌شويم و درست در زماني که می‌روند يادمان می‌آيد که چه حرف‌ها داشتيم و نگفتيم. شايد تعداد اين‌ها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.
- ازدواج موفق بستگي به اين دارد كه همسر مناسبي براي خود پيدا كنيد و در ضمن خودتان همسر مناسبي باشيد.
- پروانه اغلب فراموش مي كند كه زماني كرم بوده است.
- هيچ بذري اگر رشد نكند، به درخت تبديل نمي شود.
- به پسرتان يك ماهي بدهيد، امروز شكمش سير مي شود. به پسرتان ماهيگيري بياموزيد، تا همه روزه سير بماند.
- وقتي به هدف مي رسيم كه تلاشمان را با ديگران هماهنگ كنيم.
- اگر سنگهاي ته جوي نباشند، از آب صدايي بلند نمي شود.
- مهم نيست كه به اجداد خود افتخار كنيد، مهم اين است كه به خودتان مفتخر باشيد.
- همه دوست دارند كار مورد علاقه شان را انجام دهند، نه كاري را بايد انجام شود.
- اگر مي خواهيد براي يكسال برنامه بريزيد، ذرت بكاريد. اگر مي خواهيد براي سه سال برنامه بريزيد، درخت بكاريد. اما اگر مي خواهيد براي ده سال برنامه ريزي كنيد، آدم بسازيد.
- به صعود خود ادامه دهيد. ممكن است تا قله قدي بيشتر باقي نمانده باشد.
سکوت تنها چیزی است که در این همه سال زندگی آموختم
و اینکه پا بگذارم؛ برای آنچه که ، در این دنیا؛ برای قلبم ارزش دارد
و نمی دانم آیا خود را به دست دنیای بی تفاوت ها سپردن کار درستی است ؟
ای کاش دوستی آدم ها مثل رفاقت چشم و دست بود...وقتی دست زخم می شود...چشم گریه می کند...و وقتی چشم گریه می کند...دست اشکاشو پاک می کند...
تــــــــنها کســــــی کـــــــه ارزش اشـــــک های شبانــــه ات را دارد خــــــــداســـــــت...
فرزند هنر باش نه فرزند پدر
فرزند هنر زنده کند نام پدر
نه می خواهم به تور " ایتالیا " و " اسپانیا " بیفتم
نه بادام چشم های " چینی " ها و " ژاپنی " ها را ویار کرده ام
و نه نسیم " دبی" و " استامبول" به کله ام زده
نه هوس دو بیتی " بابا طاهر " دارم
نه " منار جنبان " دلم را می لرزاند
نه مات " کیشم "
نه موجی " خزر"
فاتحه ی " سعدی " و " حافظ " را هم از همین جا پست میکنم
من فقط یک بلیط رفت " مشهد " می خواهم حتی الامکان بی برگشت ..........................
اگر خداوند آرزویی در دلت نهاد ، بدان توانایی رسیدن به آن را در تو دیده است
صدور هیچ گذرنامه و ویزایی لازم نیست وقتی به خدا “پناهنده” می شوید