حقوق بشر اسلامی
تبهای اولیه
6- کرامت، حقّي است که براي همه انسانها تضمين شده است. همه افراد بشر اعضاي يک خانوادهاند و بندگي خدا و فرزند بودن همه براي حضرت آدمعليه السلام آنان را با يکديگر متحد ساخته است، و همه مردم در کرامت ذاتي که خداوند سبحان به همه آنان عطا فرموده و نيز در اصل تکليف و مسئوليّت فطري با يکديگر مساوياند، مگر کساني که اين کرامت را از روي اختيار و به سبب ارتکاب جنايت يا خيانت يا اشاعه فساد، از خويشتن سلب نمايند. و نيز کساني که به خدا شرک ورزيده يا او را انکار کنند؛ زيرا انکار بديهيترين و کاملترين موجودات که ملاک همه ارزشها بوده و آغاز و انجام همه هستي به اختيار اوست، در حقيقت خيانت به خويشتن است. و در صورتي که شخصيت او تأثيرگذار در جامعه است به ديگر مردم نيز خيانت نموده است. در نتيجه، چنين شخصي کرامت خويش را با اختيار خود زيرپا گذاشته است، مگر اينکه از نظر فکري و وجداني مستضعف باشد
12 - دعوت به خير و امر به معروف و نهي از منکر بر هر کسي که قدرت آن را داشته باشد واجب است؛ خواه دولت باشد يا جامعه و يا هر فردي که بتواند از عهده آن برآيد. اين تکليف به اضافه شرط قدرت و علم به خير و معروف، مشروط به احتمال تأثير است، و دولت به جهت قدرتي که دارد شايستهتر ميباشد، و در صورت عدم اقدام دولت به انجام اين تکليف، جامعه و هر کسي که توانايي انجام آن را داشته باشد بايد اقدام نمايد، گرچه موافقت