جمع بندی ریشه یابی کلمات دعونی و دعوه در حدیث

[=&amp] با سلام در عبارت دعونی والتمسوا غیری (خطبه 92 نهج البلاغه) واژه دعونی را در فرهنگ لغت گشتم و ریشه یابی کردم ظاهرا از ریشه دعو گرفته شده اما معنی رها کردن با این ریشه بدست نمی آمد بیشتر جستجو کردم به ریشه ودع رسیدم که این معنی را می داد اما از نظر علم صرف نتوانستم ارتباط این دو کلمه را بخوبی بفهمم و نمی دانم این کلمه چه تغییراتی از نظر علم صرف بخود دیده که چنین شده و یا در جمله ای که در اصول کافی جلد اول دیدم که آورده : إِنَّ عَلی کُلِّ حَقٍّ حَقِیقَهً ، وَعَلی کُلِّ صَوَابٍ نُورا ، فَمَا وَافَقَ کِتَابَ اللّه ِ فَخُذُوهُ ، وَمَا خَالَفَ کِتَابَ اللّه ِ فَدَعُوهُ . کلمه دعوه نیز چنین بود لطفا راهنمایی بفرمایید.[/]:-o