جمع بندی سند دعای قنوت
تبهای اولیه
با سلام وصلوات بر محمد و ال محمد(ص)
لطفا سند ذکر قنوت(لااِلهَ اِلاَّ اللّه الْحَلِيمُ الْكَريم لااِلهُ الاّ اللّه الْعَلِيُّ الْعَظِيم سُبْحانَ اللّه رَبِّ السَّمواتِ السَّبْع وَ رَبِّ الاْءَرَضِينَ السَّبْع وَ ما فيهِنَّ وَ ما بَيْنَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيم وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين)بفرمایید
متشکرم
width: 700 | align: center |
---|---|
[TD="align: center"]با نام و یاد دوست | |
[/TD] | |
[TD="align: center"] | |
[/TD] | |
کارشناس بحث: استاد تذکره | |
[TD][/TD] | |
سوال:
لطفا سند ذکر قنوت(لااِلهَ اِلاَّ اللّه الْحَلِيمُ الْكَريم لااِلهُ الاّ اللّه الْعَلِيُّ الْعَظِيم سُبْحانَ اللّه رَبِّ السَّمواتِ السَّبْع وَ رَبِّ الاْءَرَضِينَ السَّبْع وَ ما فيهِنَّ وَ ما بَيْنَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيم وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين)بفرمایید
پاسخ:
این دعای قنوت در روایات زیادی مثل روایت ذیل وجود دارد :
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ سَمَاعَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: الْقُنُوتُ قُنُوتُ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فِي الرَّكْعَةِ الْأُولَى بَعْدَ الْقِرَاءَةِ تَقُولُ فِي الْقُنُوتِ :
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبُّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين؛ (1) نیست خدائی سزاوار پرستش مگر خدای یکتای بیهمتایی که صاحب حلم و کرم است.نیست خدائی سزاوار پرستش، مگر خدای یکتای بیهمتایی که بلندمرتبه و بزرگ است، پاک و منزّه است خداوندی که پروردگار هفت آسمان، و پروردگار هفت زمین است،پروردگار هر چیزی است که در آسمانها و زمینها و ما بین آنهاست، و پروردگار عرش بزرگ است، حمد و ثنا مخصوص خداوندی است که پرورش دهنده تمام موجودات است.
البته در رساله عملیه اکثر مراجع معظم تقلید هم به این مساله اشاره شده است.
_____________________
1. كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي( ط- الإسلامية)، محقق: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد، ناشر: دار الكتب الإسلامية،چاپ: تهران، سال چاپ: 1407 ق،ج3 ص427.