سوال درباره قواعد و موازین پرستش
تب‌های اولیه
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
سلام علیکم جمیعا
در دین اسلام اصلی با عنوان توحید داریم و آن عبارتست از اعتقاد به یگانگی خداوند.
و اصول و فروعی در باب پرستش توصیف گردیده که آن اصول و فروع با عنوان آئین پرستش هستند که شامل اعمال گفتار و پنداری است که مخلوق برای پرستش خالق و خدای خود انجام میدهد.
سوال بنده این است که
این اعمال - گفتارها و پندارها چه چیزهائی در مذهب تعریف شده اند که مختص خالقند و در مورد غیر او بکار برده نمیشود که اگر بکار برده شود شرک بحساب می اید در رفتار و در گفتار و پندار.
با سپاس فراوان
یاحق
با سلام به شما دوست عزيز
در يك تقسيم بندي كلي دو نوع شرك داريم كه با توجه به اين تقسيم بندي جواب سوال شما مشخص مي شود:
1- شرك اعتقادي
2- شرك عملي .
شرك اعتقادي به معني شريك قرار دادن براي خداوند در نظام هستي است كه از آن به شرك ((جلي و آشكار)) تعبير مي شود و گروه مشركان را نيز شامل مي شود.كه ما بايد در پرستش مراقب باشيم كه براي خدا شريك قائل نشويم چرا كه عبادت مخصوص خداست.
اما آنچه برخي مسلمانان و خداپرستان گاهي به آن دچار مي شوند ((شرك عملي )) به معناي عدم اخلاص در نيت و رفتار و تكيه بر غيرخدا در امور زندگي است كه از آن به ((شرك خفي و پنهان )) نيز تعبير مي شود. كه اين نوع شرك در اعمال و گفتار ما ممكن است صورت بگيرد.ولي دوست عزيز لازم به ذكر است كه اين نوع شرك قابل آمرزش است و به هر مقدار آدمي با توبه و انابه و توكل به خدا در مسير اخلاص گام بردارد. رهايي او از اين نوع شرك موجب كسب ((درجات بهشت )) مي شود و از ((دركات جهنم )) نجات مي يابد بر عكس شرك اولي.
در اين زمينه در اين تاپيك هم بحث هاي خوب و مفيدي شده مطالعه آن توصيه مي شود:
موضوع: انواع شرک
http://www.askdin.com/showthread.php?t=4431
1- شرك اعتقادي 2- شرك عملي .
سلام علیکم جمیعا
سپاسگذارم استاد عمار عزیز
نمیدانستم شرک در عمل و شرک در عقیده را ولی موضوع پرسش بنده آئین پرستش است.
در تشیع آئین پرستش خداوند باریتعالی چگونه تعئین و توصیف و دسته بندی شده.
مثلا آئینهای عبادی ما عبارتند از
نماز - روزه - حج - زکوه - خمس - جهاد - امر به معروف - نهی از منکر و ...
ما این اعمال را انجام میدهیم تا خدا را پرستش کنیم و اینها جزو اعمال عبادی ما بحساب می ایند.
آیا مانند شرک که دسته بندی ذکر فرمودید برای آئین پرستش نیز دسته بندی ای وجود دارد ؟
مثلا یکی از آئینهای پرستش طواف کعبه یا قربانی کردن در حج واجب است آیا در جای دیگر و برای کس دیگری ما میتوانیم قربانی کنیم و یا اینکه نه آئین قربانی مختص خداوند است.
یاحق
سوال بنده این است که این اعمال - گفتارها و پندارها چه چیزهائی در مذهب تعریف شده اند که مختص خالقند و در مورد غیر او بکار برده نمیشود که اگر بکار برده شود شرک بحساب می اید در رفتار و در گفتار و پندار.
سلام
به نظر حقیر هر کمالی به نحو اصیل به غیر خدا نسبت داده شود شرک است .
موفق در پناه حق
به نظر حقیر هر کمالی به نحو اصیل به غیر خدا نسبت داده شود شرک است .
سلام علیکم جمیعا
دقیقا
سرخپوستان امریکا برای پرستش ارواح اجدادشان که در قالب یک روح بزرگ مجسم میشد اعمال عبادی ای همچون کوبیدن طبل و خواندن سرود و کلمات مقدس برای خدایان - رقصیدن بدور آتش و قربانی کردن را انجام میدادند.
این اعمال را تنها برای ان روح بزرگ بکار میبردند .
در تشیع چگونه اعمالی را انسان فقط برای خدا باید انجام دهد. کدام آئینها مختص خداست و با عنوان پرستش آن یگانه معبود انجام میشود/
مثلا طواف به عنوان چرخیدن بدور خانه کعبه عملی از اعمال پرستش است . آیا طواف بدور جای دیگری شرک است یا خیر.
در تشیع این مفهوم چگون دسته بندی و تعریف شده.
با سپاس
یاحق
نمیدانستم شرک در عمل و شرک در عقیده را ولی موضوع پرسش بنده آئین پرستش است. در تشیع آئین پرستش خداوند باریتعالی چگونه تعئین و توصیف و دسته بندی شده. مثلا آئینهای عبادی ما عبارتند از نماز - روزه - حج - زکوه - خمس - جهاد - امر به معروف - نهی از منکر و ... ما این اعمال را انجام میدهیم تا خدا را پرستش کنیم و اینها جزو اعمال عبادی ما بحساب می ایند. آیا مانند شرک که دسته بندی ذکر فرمودید برای آئین پرستش نیز دسته بندی ای وجود دارد ؟ مثلا یکی از آئینهای پرستش طواف کعبه یا قربانی کردن در حج واجب است آیا در جای دیگر و برای کس دیگری ما میتوانیم قربانی کنیم و یا اینکه نه آئین قربانی مختص خداوند است.
با سلام مجدد به شما دوست عزیز
بنده سوال شما رو خوب متوجه نشدم.اما عبادت هایی مثل نماز،روزه و ...هم دسته بندی دارند.و این مثالهایی هم که فرمودید هر کدام مخصوص جای بحث دارند ولی کلیت اینها مختص به خداست.و ما در نیت و عمل باید برای خدا انجام دهیم.
اما این پرستش و عبادت ما برای خدا هم باز دسته بندی دارد که امیر المومنین اینگونه تقسیم کرده اند:
عبادت به لحاظ انگيزه ها و اهداف عابدان، سه گونه مي باشند:
1. عبادت تاجران (پرستش كاسب كارانه براي جلب منفعت)
2. عبادت بردگان (پرستش از روي ترس براي دفع ضرر و زيان)
3. عبادت آزادگان (پرستش آزاد از قيد سود و زيان و فقط براي شكر خداي سبحان)
گروهي، خدا را به شوق بهشت مي پرستند، اين عبادت بازرگانان است؛ گروهي خدا را از ترس عذابش مي پرستند، اين عبادت بردگان است؛ و گروهي خدا را براي سپاس گزاري مي پرستند، اين عبادت آزادگان است.( نهج البلاغه، ترجمه ي عبدالحميد آيتي، ج 2، ص 401، حكمت 229) دو نوع اول، ازشائبه شرك خفي و خود پرستي تهي نيست. دستيابي به درجه سوم، دشوار نيست. دو قسم اول، هويتي عاميانه دارد و قسم سوم، هويتي عارفانه و عاشقانه. عبادت عاميانه از نظر فقهي صحيح است؛ امّا بايد بكوشيم عبادت ما عارفانه شود. واكنش آزادگان كه از قيد بهشت و جهنم رهيده اند، در برابر خداي سبحان سپاس گزارانه و عارفانه است. نه از بيم آتش خدا را مي پرستند و نه به طمع بهشت. از نظر آنان، حتي اگر گناه كيفر نداشته باشد، شكر نعمت خداي متعال، انسان را ازمعصيت باز مي دارد.
.
مثلا طواف به عنوان چرخیدن بدور خانه کعبه عملی از اعمال پرستش است . آیا طواف بدور جای دیگری شرک است یا خیر. در تشیع این مفهوم چگون دسته بندی و تعریف شده.
سلام
مناسک و اعمال در اسلام به نحوی دیده شده که خضوع و خشوع و اطاعت را را در روح انسان راسخ سازند . لذا همه اعمال با توجه به حقیقت هستی انجام می شود حتی توسل به اولیاء حق . پس در متن امور ظاهری که متناسب با روح عبودیتند یک توجه قلبی به حقیقت مقدس پروردگار است که آنرا از هرگونه شائبه شرک خالی می سازد . در حقیقت اعمال تنزل حقیقت عبودیت است لذا پیروان دین با گرفتن این ریسمان از ظاهر عبودیت به باطن آن راه می یابند .
موفق در پناه حق
سلام علیکم جمیعا
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ(ق/16)
ما انسان را آفريديم و وسوسه‌هاي نفس او را مي‌دانيم، و ما به او از رگ قلبش نزديکتريم!
أَلَا إِنَّهُمْ يثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيسْتَخْفُوا مِنْهُ أَلَا حِينَ يسْتَغْشُونَ ثِيابَهُمْ يعْلَمُ مَا يسِرُّونَ وَمَا يعْلِنُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(هود/5)
آگاه باشيد، آنها (سرها را به هم نزديک ساخته، و) سينه‌هاشان را در کنار هم قرارمي‌دهند، تا خود (و سخنان خويش) را از او [= پيامبر] پنهان دارند! آگاه باشيد، آنگاه که آنها لباسهايشان را به خود مي‌پيچند و خويش را در آن پنهان مي‌کنند، (خداوند) مي‌داند آنچه را پنهان مي‌کنند و آنچه را آشکار مي‌سازند؛ چرا که او، از اسرار درون سينه‌ها، آگاه است!
إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيبِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(فاطر/38)
خداوند از غيب آسمانها و زمين آگاه است، و آنچه را در درون دلهاست مي‌داند!
يعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(التغابن/4)
آنچه را در آسمانها و زمين است مي‌داند، و از آنچه پنهان يا آشکار مي‌کنيد با خبر است؛ و خداوند از آنچه در درون سينه‌هاست آگاه است.
وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(الملک/13)
گفتار خود را پنهان کنيد يا آشکار (تفاوتي نمي‌کند)، او به آنچه در سينه‌هاست آگاه است!
صدق الله العلی العظیم.
مثلا
اعمالی که ما در حج انجام میدهیم اعمالی عبادی است
مانند صفا و مروه و سعی بین این دو با نماد سعی انسان در شناخت خدا
و طواف 7 گانه بنماد ستایش خالقی است که در 7 شبانه روز عالم خلقت را ایجاد کرد و فرمود کن فیکون و البته طوف النساء
عرفات بمعنای آنچه ه لازماست انسان از ملاقات خداوند بفهمد و معارفی را باید بیاموزد.
قربانی کردن 4پای حلال گوشت در عید قربان شکر نعمت است من ما رزقناه و انفاق آن من ما ینفقون
همچنین بریدن از دلبستگیهای دنیوی برای نزدیک شدنبه آنکسی که عزیزترین است و انسان مومن همواره باید خواست خدا را مقدم بر خواسته های خود بداند تا جائیکه بقول مرحوم آقاسی .
چند میپرسی ز جبر و اختیار -- اختیار آن به که باشد دست یار
و..
موضوع : این اعمال توصیف و دسته بندی ای در آموزه های مذهب تشیع برایش شده ؟
یاحق
موضوع : این اعمال توصیف و دسته بندی ای در آموزه های مذهب تشیع برایش شده ؟
سلام
اگر توجه کرده باشیم اعمال حج ابراهیمی چیزی جز سلوک معنوی ابراهیم خلیل الرحمن نیست . در حقیقت خدای متعال با مبتلا ساختن اولیاء الهی به اموری ، طریق عبودیت را به دیگران می آموزد . ظواهر عبادت همچون ریسمانی اند که ما را از ظاهر عبودیت اولیاء الهی ( ظاهر اعمال عبادی ) به باطن و حقیقت آنها می رساند . در تفسیر آیه "واستعینوا بالصبر والصلاه " از معصوم ع نقل است که صبر پیامبر خاتم ص و صلاه علی بن ابیطالب ع است . این (مناسک و اعمال دینی ) از بزنگاههای حقیقت یابی ادیان و خط فاصل بین دین حق و ادعای باطل است .
موفق در پناه حق