شعری زیبا تقدیم به ماه منیر بنی هاشم حضرت عباس -س-

مشق سقّا[1]

لب خشكیده‌ی من ساحل و این دیده چون دریاست
میان موج این دریا، جمال دلبرم پیداست

قلم، تیر است و جوهر، خون و دفتر، وادی علقم
در این دفتر، هماره مشق سقّا، سیّدی مولاست

شده فرقم دو تا امّا كلام من، یكی باشد
كه جان رفت و هنوزم، نام جانان، ذكر این لب‌هاست

بیا، مولا! شده آب‌آور طفلان، تماشایی
علم‌دار سپاهت در كنار علقمه، تنهاست

بُوَد روی تو قبله، موجِ خون، سجّاده‌ی سقّا
ولی مُهر نمازم، خاك پای مادرت زهرا‌ست