جمع بندی عذاب یهود!

محمد بن فلان said in عذاب یهود!

سلام  همانطور که میدانید خداوند متعال بهشت و جهنمی را خلق کرد تا مردم در آنجا جزا ببینند لیکن  در سوره ی مائده آیه ی 18 بعد از اینکه یهود میگفتند ما ابناء الله و احباء هستیم خداوند در جواب می گوید : قل فلم یعذبکم ؛ آیا منظور خدا این است که چرا آنها را در دنیا عذاب می کند ؟ منظور چه نوع عذابی است ؟ اگر منظور سیل و زلزله و... است که اینها برای مسلمانها هم هست و اگر منظور نسخ شدن بعضی از آنها است  این اشکال می شود که : قران برای همی زمانهاست ودر حال حاضر نسخی نیست و هم چنین فعل مضارع است و دلالت بر زمان پیامبر میکرده و انگاه هم نسخی نبود ه  و اگر منظور عذاب در آخرت است این اشکال  می شود که خدا در حال جواب دادن به آنها  در همین دنیاست نه این که خدا بخواد در آخرت  جوابشون رو بده   

  سلام و عرض ادب خداوند متعال می فرماید«وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَىٰ نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ ۚ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ؛(1) یهود و نصاری گفتند: «ما، فرزندان خدا و دوستان (خاصّ) او هستیم.» بگو: «پس چرا شما را در برابر گناهانتان مجازات می‌کند؟! بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که آفریده؛ هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، می‌بخشد؛ و هر کس را بخواهد (و مستحق بداند)، مجازات می‌کند؛ و حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه موجودات، به سوی اوست». در آیه یاد شده به یکی از ادعاهای بی اساس و امتیازات موهومی که یهود و نصاری داشتند اشاره کرده است. و تاکید دارد که «یهود و نصاری گفتند: ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم»؟  اما می دانیم که قرآن با تمام این امتیازات موهوم مبارزه می کند و امتیاز هر انسانی را تنها در ایمان و عمل صالح و پرهیزکاری او می شمرد، لذا در ادامه آیه برای ابطال این ادعا چنین می گوید: «بگو: پس چرا شما را در مقابل گناهانتان مجازات می کند»! (قُل فَلِمَ یعَذِّبُکم بِذُنُوبِکم) این مجازات گناهکاران نشانه آن است که ادعای ارتباط فوق العاده با خدا؟ تا آنجا که خود را دوستان، بلکه فرزندان خدا می شمارید، ادعایی بی اساس است. افزون بر این تاریخ شما نشان می دهد که گرفتار یک سلسله مجازاتها و کیفرهای الهی در همین دنیا نیز شده اید و این دلیل دیگری بر بطلان ادعای شماست. سپس برای تأکید مطلب اضافه می کند: «شما بشری هستید از مخلوقات خدا، همانند سایر انسانها» و این یک قانون عمومی است که «خدا هر که را بخواهد (و شایسته ببیند) می بخشد و هر که را بخواهد (و مستحق ببیند) کیفر می دهد» از این گذشته «همه مخلوق خدا هستند و بنده و مملوک او، بنابراین نام فرزند خدا بر کسی گذاشتن منطقی نیست» «و سر انجام هم تمام مخلوقات به سوی او باز می گردند» بنا بر این در این آیه خداوند متعالتاکید دارد که یهود و نصاری را بخاطرگناهانشان در دنیا و آخرت عذاب می کند و عذاب های خداوند هم در دنیا و آخرت ممکن است متفاوت و متنوع باشد. در باره این که ممکن است خداوند متعال برخی از مومنان را نیز دچار بلایا و مشکلات بکند و ما تصور کنیم که ممکن است که برای مومنان نیز عذاب به حساب می آید ولی باید توجه داشت که آنچه از بلاهای دنیوی به افراد شایسته برسد، باعث ترفیع درجه آنها می گردد،اما بلائی که به فرد گنه کار برسد عقوبت ونکال برای اوست و آنگاه حجتی دیگر برای آنان می آورد و می فرماید: شما هم فردی از افراد بشر هستید و تمایزی از دیگران ندارید و همه مخلوق خدایند،بنابراین مانند سایر مردم عذاب می شوید .(2)   پی نوشت ها: 1. مائده/18. 2. رک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج 4، ص329=330.  

جمع بندی پرسش: در سوره ی مائده آیه ی 18 بعد از آن که یهود می گفتند ما ابناء الله و احباء هستیم خداوند در جواب می گوید :« قل فلم یعذبکم ؛ آیا منظور خدا این است که چرا آنها را در دنیا عذاب می کند؟ منظور چه نوع عذابی است؟ اگر منظور سیل و زلزله و... است که اینها برای مسلمانها هم هست و اگر منظور نسخ شدن بعضی از آنها است، این اشکال می شود که قرآن برای همه زمانهاست و در حال حاضر نسخی نیست و هم چنین فعل مضارع است و دلالت بر زمان پیامبر می کند و آن موقع هم نسخی نبوده و اگر منظور عذاب در آخرت است این اشکال می شود که خدا در حال جواب دادن به آنها در همین دنیاست نه این که خدا بخواد در آخرت جوابشان را بدهد. لطفا در این باره توضیح دهید. پاسخ: خداوند متعال می فرماید:«وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَىٰ نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ ۚ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا ۖ وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ؛(1) یهود و نصاری گفتند: «ما، فرزندان خدا و دوستان (خاصّ) او هستیم.» بگو: «پس چرا شما را در برابر گناهانتان مجازات می‌کند؟! بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که آفریده؛ هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، می‌بخشد؛ و هر کس را بخواهد (و مستحق بداند)، مجازات می‌کند؛ و حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه موجودات، به سوی اوست». در آیه یاد شده به یکی از ادعاهای بی اساس و امتیازات موهومی که یهود و نصاری داشتند اشاره کرده است. و تاکید دارد که «یهود و نصاری گفتند: ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم»؟  اما می دانیم که قرآن با تمام این امتیازات موهوم مبارزه می کند و امتیاز هر انسانی را تنها در ایمان و عمل صالح و پرهیزکاری او می شمرد، لذا در ادامه آیه برای ابطال این ادعا چنین می گوید: «بگو: پس چرا شما را در مقابل گناهانتان مجازات می کند»! (قُل فَلِمَ یعَذِّبُکم بِذُنُوبِکم) این مجازات گناهکاران نشانه آن است که ادعای ارتباط فوق العاده با خدا تا آنجا که خود را دوستان، بلکه فرزندان خدا می شمارید، ادعایی بی اساس است. افزون بر این تاریخ شما نشان می دهد که گرفتار یک سلسله مجازاتها و کیفرهای الهی در همین دنیا نیز شده اید و این دلیل دیگری بر بطلان ادعای شماست. سپس برای تأکید مطلب اضافه می کند: «شما بشری هستید از مخلوقات خدا، همانند سایر انسانها» و این یک قانون عمومی است که «خدا هر که را بخواهد (و شایسته ببیند) می بخشد و هر که را بخواهد (و مستحق ببیند) کیفر می دهد» از این گذشته «همه مخلوق خدا هستند و بنده و مملوک او، بنابراین نام فرزند خدا بر کسی گذاشتن منطقی نیست» «و سر انجام هم تمام مخلوقات به سوی او باز می گردند» بنا بر این در این آیه خداوند متعال تاکید دارد که یهود و نصاری را بخاطر گناهانشان در دنیا و آخرت عذاب می کند و عذاب های خداوند هم در دنیا و آخرت ممکن است متفاوت و متنوع باشد. در باره این که ممکن است خداوند متعال برخی از مومنان را نیز دچار بلایا و مشکلات بکند و ما تصور کنیم که ممکن است که برای مومنان نیز عذاب به حساب می آید ولی باید توجه داشت که آنچه از بلاهای دنیوی به افراد شایسته برسد، باعث ترفیع درجه آنها می گردد، اما بلائی که به فرد گنهکار برسد عقوبت و نکال برای اوست و آنگاه حجتی دیگر برای آنان می آورد و می فرماید: شما هم فردی از افراد بشر هستید و تمایزی از دیگران ندارید و همه مخلوق خدایند، بنابراین مانند سایر مردم عذاب می شوید.(2)   پی نوشت ها: 1. مائده/18. 2. رک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج 4، ص329-330.