عرض ارادت به محضر شهدا
تبهای اولیه
ای شهیدان عزیز
اگر شما نبودید به فضل خدا این سرفرازی و امنیت را نداشتیم
این معنویت را نداشتیم
این مملکت را نداشتیم
روایتی از سردار شعبانی در یادواره شهدا از زبان کسی که خواب شهید ابراهیم همت را دیده بود...
به مردم بگویید ما در این دنیا دستمان باز است... چرا ما را واسطه ی حاجات خود قرار نمی دهند؟؟؟ :ok:
( پس "یاعلی"... یه شهید انتخاب کنید و بهش متوسل شید و واسطه حاجات تون قرار بدید - به برکت صلوات بر امام مهدی(عج) - ... )
[h=2]کاش شب های ما جبهه ای می شد!!!![/h]
اگر شب قدر شبی باشد که تقدیر عالم در آن تعیین می گردد،
همه شب های جبهه شب قدر است!
و از همینجاست که تاریخ آینده کره زمین تقدیر می شود...
شب هایی که ملائکه خدا نازل می گردند،
و ارواح مجاهدان راه خدا را از معارجی که با نور فرش شده است،
به معراج می برند
سپاسگزارم فکر کنم معنی در خودش باشه وقتی تو عملیاتی گیر بیفتن و آبی نباشه برای اینکه هوس آب نکن قمقمه هاشون رو دفن کردند که با دیدن قمقمه یاد آب نیفتن. و یادی از تشنه لبان کربلا هم هست.
این خیلی بده:Ghamgin:
نه بهش فکر کرده بودم نه شنیده بودم:Ghamgin:
[CENTER][/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]روزگاری جنگی در گرفت[/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]نمی دانم تو آن روز کجا بودی؟[/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]سر کلاس؟[/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]سر کار؟[/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]سر زمین کشاورزی؟[/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]جبهه؟[/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]یه ویلای امن دور از شهر؟[/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]نمی دانم[/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]اما می دانم خودم کجا بودم ، در گهواره![/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]روزگاری جنگی در گرفت .[/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]من و تو شاید آن روز به قدری کوچک بودیم که حتی نمی دانستیم جنگ یعنی چه![/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و اگر هم کشته می شدیم حتی نمی دانستیم به چه جرمی![/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]روزگاری جنگی در گرفت و عده ای بهای آزادی من و تو را پرداختند[/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و امروز تو ای دوست من:[/CENTER][CENTER][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]مواظب قدمهایت باش![/CENTER][CENTER][FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif][FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]پا گذاشتن روی این خون ها آسان نیست.[/CENTER]
یه روز یه ترکه…
یه روزی یه عربه…
یه روزی یه قزوینیه…
یه روزی یه آبادانیه…
یه روزی یه اصفهانیه…
یه روزی یه شمالیه…
یه روزی یه شیرازیه…
مثل مرد جلو دشمـــــن وایسادن تا کسـی نگـاه چپ به خاکــــــ و نامـوسمون نکنه
لــــره………..بروجردی بود
ترکــــه……… مهدی باکری بود
عربــــــه……… علی هاشمی بود
قــــــزوینیه…… عباس بابایی بود
آبادانیـــــه……. طاهری بود
اصفهانیـــــــه….. ابراهیم همت بود
شمالیه……. شیرودی بود
شیرازیه…… عباس دوران بود
مشهدیه …….کاوه بود
مرد واقـــــعی اینا بودن
♡شادی روح همه مردای بـی ادعــای وطنـمون صلـواتــــــــ♡
شهدا علاوه بر مقامات رفیع معنوی که زبان ها و قلم ها از توصیف آن، و چشم و دل ها از مشاهده
ی آن ناتوانند مشعل دار پیروزی و استقلال ملتند و حق بزرگ آنان بر گردن ملت بسی عظیم است ...
فرزندان شهدا بدانند که پدران آنها موجب شدند که اسلام، در چشم شیطانها و طاغوتهاى عالم، ابهت پیدا کند.
امروز، به فضل همین شهادتها و به برکت خون شهدا، ملت ما، ملت سربلند و آبرومندى است و ملتها آبرو و عزت را اینگونه باید پیدا کنند.
شهدا، علاوه بر مقامات رفیع معنوى - که زبانها و قلمها از توصیف آن و چشم و دلها از مشاهدهى آن ناتوانند - مشعلدار پیروزى و آزادى و استقلال ملتند و حق بزرگ آنان بر گردن ملت، بسى عظیم است.
نمکشناسى در قبال شهدا این است که وقتى آنها راه را باز کردند، ما از این راه حرکت کنیم و پیش برویم
تکریم شهیدان، تکریم ایثار و اخلاص است؛ تکریم دلهای نورانی و جانهای لبریز از صفا و نورانیت است.
شهیدان، گوهر تابناک بر پیشانی دفاع مقدساند و از این رو است که هر دل آگاه و وجدان پاکی، تکریم و سپاس آنان را بر خود فرض میشمرد
همهى دستاوردهاى انقلاب اسلامى مرهون مجاهدت و صبر شهیدان و خانوادههاى مکرم آنها است.
خون شهیدان عزیز ما بهاى بزرگى است که ملت ایران براى حفظ شرف و استقلال و دین و عزت خود پرداخته است
شهیدان ما در ظلمات مادیگرى این دوران بار دیگر فرهنگ شهادت را که بالاترین سطح فداکارى براى آرمانهاى بشرى است زنده کردند و نور رستگارى را به انسانهاى پاکطینت و حقطلب نشان دادند
خفاشان تیرهدل باید بدانند که شهیدان ما همچنان در دل و اندیشهى ما زندهاند و غبار نفاق و ناسپاسى آنان نخواهد توانست این ستارهگان فروزان را از چشم و دل ما پوشیده بدارد
یاد شهدا را هیچ کس نمىتواند از سینهى این ملت بزداید. همانطور که یاد شهید کربلا همیشه زنده است، یاد شهیدان کربلاى ایران هم زنده خواهد ماند، و دلهایى را پر از نور و روحهایى را پر از معرفت و عزم خواهد کرد،
امید است همهى ملت ایران براستى قدردان شهیدان و خاندانهاى معظم آنان باشند و رضاى الهى و حمایت حضرت بقیةالله علیهآلافالسلام و ارواحنافداه را بدینوسیله جلب کنند.
مقام شهیدان، بسیار والاتر از آن است که ذهنها و دلها و زبانهاى ما بتواند به آن برسد؛ ولى همین اظهار نام این بزرگواران، امروز، هم وظیفه است،
ملت ایران با پیشتازى شهیدان و ایثارگران و رزمندگان خود، با تمسک به اسلام و ایمان صادقانه و هوشمندانه توانست دستاورد گرانبهاى خود را پاسدارى کند و به نقطهى ثبات و استحکام برساند.
ملت بزرگ ایران به برکت خون شهیدان و به خاطر برکات عظیم شهادت، خواهد توانست همهى مشکلات را از سر راه خود بردارد.
پیام شهیدان این است که تسلیم وسوسهى غنیمت نشوید
یاد شهیدان، یادبود ارزشهاى انسانى است، و گرامیداشت آنان، تجلیل از برترین خصال بشرى است. یاد شهیدان باید با تدبر و عبرت گیرى همراه باشد. آنان همان فرزانگانى هستند که جان عاریت را که کالایى تمام شدنى و رو به زوال است، با نعیم پایدار الهى سودا کردند و خود را از خسرانى که هر انسانى خواه ناخواه دچار آن است - یعنى اضمحلال تدریجى سرمایهى زندگى - به نیکوترین وجه رها ساختند. عمل صالح آنان که از ایمانى پایدار ریشه مىگرفته است، برترین عملهاى صالح است.
امروز پرچم اسلام در جهان، به برکت فداکارى شهیدان عزیز است که به اهتزاز درآمده،
پاسدارى از خون شهیدان و احترام به زحمات دهسالهى ملت بزرگ ما در آن است که روزبهروز حرکت ما در راه اسلام سریعتر و صحیحتر گردد
شهادت مقام بالایی است که برای رسیدن آن باید زحمت کشید
لازم نیست بمیری تا شهید باشی بلکه کافی است که در دست مولا همچون مرده ای باشی
بسمه تعالی
شهیدی که ﻧﺎﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺻﺪﺍﻡ ﺑﺪﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﻭ ﻧﯿﻢ ﮐﺮﺩﻧﺪ.
♥•٠·
ﺧﻠﺒﺎﻥ ﺷﻬﯿﺪ " ﻋﻠﯽ ﺍﻗﺒﺎﻟﯽ ﺩﻭﮔﺎﻫﻪ " ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻠﻤﺒﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﺮﺍﻕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ؛ ﻧﺎﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺻﺪﺍﻡ ﺑﺪﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﻭ ﻧﯿﻢ ﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﻣﺎ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺗﺎﻡ ﮐﺮﻭﺯ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﻢ ﻭﻟﯽ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﻭ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﯿﻠﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﺳﺖ .
ﺍﻭ ﺍﻫﻞ ﺭﻭﺩﺑﺎﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮔﯿﻼﻥ ﺑﻮﺩ . ﻭﯼ ﺩﺭ ۲۵ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺧﻠﺒﺎﻥ ﺟﻨﮕﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ بیست و هفت ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﺎ ﺩﺭﺟﻪ ﺳﺮﮔردی ﺟﺰﻭ ﺍﻓﺴﺮﺍﻥ ﺍﺭﺷﺪ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﺍﺭﺗﺶ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺷﺪ . ﺳﺮﻟﺸﮕﺮ ﺧﻠﺒﺎﻥ « ﻋﺒﺎﺱ ﺑﺎﺑﺎﯾﯽ » ﻭﺳﺮﻟﺸﮕﺮ ﺧﻠﺒﺎﻥ «ﻣﺼﻄﻔﯽ ﺍﺭﺩﺳﺘﺎﻧﯽ » ﺍﺯ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺗﺤﺖ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ .
ﻭﯼ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﻤﺒﺎﺭﺍﻥ ﭘﺎﺩﮔﺎﻥ « ﺍﻟﻌﻘﺮﻩ » ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﻣﺰﺩﻭﺭﺍﻥ ﻋﺮﺍﻗﯽ ﺩﺭﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺿﺮﺑﺎﺕ ﻣﻬﻠﮑﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﺍﺭﺗﺶ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻣﺎﻩ ﺟﻨﮓ ﺑﺮ ﭘﯿﮑﺮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺟﻨﮕﯽ ﻋﺮﺍﻕ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺻﺪﺍﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺭﻋﺐ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺳﺎﯾﺮ ﺧﻠﺒﺎﻧﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻣﺎﻥ، ﺑﺮﺧﻼﻑ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻮﺍﺯﯾﻦ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻭ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﺎ ﺍﺳﺮﺍ، ﺑﻪ ﻓﺠﯿﻊﺗﺮﯾﻦ ﻭ ﺑﯿﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﻭﺿﻊ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﯿﺪ .
ﺑﺪﺳﺘﻮﺭ ﺻﺪﺍﻡ ﻣﻠﻌﻮﻥ، ﺩﻭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺟﯿﭗ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺑﺎ ﻃﻨﺎﺏ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﺧﻠﺒﺎﻥ ﭘﺮ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺪﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﻭ ﻧﯿﻢ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺑﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﻧﯿﻤﯽ ﺍﺯ ﭘﯿﮑﺮ ﻣﻄﻬﺮﺵ ﺩﺭ ﻧﯿﻨﻮﺍ ﻭ ﻧﯿﻤﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺻﻞ ﻋﺮﺍﻕ ﻣﺪﻓﻮﻥ ﺷﺪ .