منظور بنده از ارایش همون ارایشی است که در جامعه متداول است
با عرض سلام به شما دوست گرامی
در پاسخ به فرمایشات جنابعالی سه نکته عرض میشود:
1-رفتارهای انسانی در یک تقسیم بندی به سه بخش کلی تقسیم میشوند: رفتارهای شایسته (به اصلاح شرعی: واجب یا مستحب)، رفتارهای ناشایسته (به اصطلاح شرعی: حرام و مکروه) و رفتارهای خنثی (به اصطلاح شرعی: مباح).
برای مشخص شدن اینکه یک رفتار در کدام قسم جای میگیرد باید ملاک داشته باشیم. برخی معتقدند ملاک، لذت است، برخی میگویند ملاک جامعه است، برخی میگویند ملاک قدرت است و... . اما مسلمانان ملاک تشخیص رفتار شایسته از ناشایسته را شریعت الهی که مؤیَد به تایید عقل است میدانند. اگر این مبنای ما باشد، در اینصورت برای قضاوت درباره رفتارها مهم نیست فرد چه رفتاری را میپسندد و یا در جامعه چه رفتاری شایع است بلکه ملاک شریعت الهی است. اگر حقانیت اصول دینی اسلام بصورت عقلانی اثبات شود قوانینی که بر پایه این اصول بنا شده است نیز برای معتقدین به اسلام حجت است.
با توجه به این مقدمه، عرض میکنیم همانطور که قبلا عرض شد آراستگی مصادیق مختلفی دارد که برخی از آنها خارج از چارچوب شریعت اسلام است و برخی نیست. بیان کردیم اسلام آراستگی ای که مایه اعتماد به نفس و حفظ شخصیت انسان است را هم قبول دارد و هم تاکید میکند اما نکته اینجاست که این آراستگی لزوما به معنای آرایش در برابر نامحرم نیست.
آرایش هم میتواند یکی از مصادیق آراستگی باشد اما رفتاری خارج از اسلوب شریعت اسلامی است و اگر ملاک ما شریعت باشد طبعا در انتخاب مصادیق آراستگی باید به سراغ مواردی برویم که به امضای شریعت رسیده است و اگر در جامعه اسلامی ایران نوعی از آراستگی مرسوم شده که مخالف با چارچوب قوانین شریعت اسلام باشد آن آراستگی یک ناهنجاری است هرچند میتوان نامش را یک ناهنجاری رایج گذاشت.
بنابراین لازم است مبنای خود را درباره ملاک قضاوت درباره رفتارها مشخص کنید؛ اینکه ملاکتان شریعت الهی مؤیَد به تایید عقل است یا ملاکی دیگر؟
2- در بخش از فرمایشتان گفته اید: «در کل میشه گفت از نظر اسلام زن نباید در بیرون از خانه ارایش کند». دقیقتر این است که بگویید از نظر اسلام زن نباید آرایش خود را نشان نامحرم دهد و از آنجا که در ایران استفاده از پوشیه و امثال این البسه که به پوشیده بودن بدن و آرایش کمک میکند رایج نیست بنابراین زن باید بدون آرایش در برابر نامحرم حاضر شود. (باز هم تاکید میکنم اسلام آرایش زن را محدود به خانه نمیکند بلکه تاکید اسلام اینست که آرایش از نامحرم مخفی باشد)
3- درباره اصلاح صورت و ابرو و استفاده از کرم، نظر عمده فقها این است که اگر به حدی نباشد که عرفا زینت محسوب و مایه تحریک نامحرم شود اشکالی ندارد. (در این باره میتوانید از دفاتر مراجع اطلاعات بیشتر را دریافت کنید)
کاربر مهمان خوش آمدید
با عرض سلام به شما دوست گرامی
در پاسخ به فرمایشات جنابعالی سه نکته عرض میشود:
1-رفتارهای انسانی در یک تقسیم بندی به سه بخش کلی تقسیم میشوند: رفتارهای شایسته (به اصلاح شرعی: واجب یا مستحب)، رفتارهای ناشایسته (به اصطلاح شرعی: حرام و مکروه) و رفتارهای خنثی (به اصطلاح شرعی: مباح).
برای مشخص شدن اینکه یک رفتار در کدام قسم جای میگیرد باید ملاک داشته باشیم. برخی معتقدند ملاک، لذت است، برخی میگویند ملاک جامعه است، برخی میگویند ملاک قدرت است و... . اما مسلمانان ملاک تشخیص رفتار شایسته از ناشایسته را شریعت الهی که مؤیَد به تایید عقل است میدانند. اگر این مبنای ما باشد، در اینصورت برای قضاوت درباره رفتارها مهم نیست فرد چه رفتاری را میپسندد و یا در جامعه چه رفتاری شایع است بلکه ملاک شریعت الهی است. اگر حقانیت اصول دینی اسلام بصورت عقلانی اثبات شود قوانینی که بر پایه این اصول بنا شده است نیز برای معتقدین به اسلام حجت است.
با توجه به این مقدمه، عرض میکنیم همانطور که قبلا عرض شد آراستگی مصادیق مختلفی دارد که برخی از آنها خارج از چارچوب شریعت اسلام است و برخی نیست. بیان کردیم اسلام آراستگی ای که مایه اعتماد به نفس و حفظ شخصیت انسان است را هم قبول دارد و هم تاکید میکند اما نکته اینجاست که این آراستگی لزوما به معنای آرایش در برابر نامحرم نیست.
آرایش هم میتواند یکی از مصادیق آراستگی باشد اما رفتاری خارج از اسلوب شریعت اسلامی است و اگر ملاک ما شریعت باشد طبعا در انتخاب مصادیق آراستگی باید به سراغ مواردی برویم که به امضای شریعت رسیده است و اگر در جامعه اسلامی ایران نوعی از آراستگی مرسوم شده که مخالف با چارچوب قوانین شریعت اسلام باشد آن آراستگی یک ناهنجاری است هرچند میتوان نامش را یک ناهنجاری رایج گذاشت.
بنابراین لازم است مبنای خود را درباره ملاک قضاوت درباره رفتارها مشخص کنید؛ اینکه ملاکتان شریعت الهی مؤیَد به تایید عقل است یا ملاکی دیگر؟
2- در بخش از فرمایشتان گفته اید: «در کل میشه گفت از نظر اسلام زن نباید در بیرون از خانه ارایش کند». دقیقتر این است که بگویید از نظر اسلام زن نباید آرایش خود را نشان نامحرم دهد و از آنجا که در ایران استفاده از پوشیه و امثال این البسه که به پوشیده بودن بدن و آرایش کمک میکند رایج نیست بنابراین زن باید بدون آرایش در برابر نامحرم حاضر شود. (باز هم تاکید میکنم اسلام آرایش زن را محدود به خانه نمیکند بلکه تاکید اسلام اینست که آرایش از نامحرم مخفی باشد)
3- درباره اصلاح صورت و ابرو و استفاده از کرم، نظر عمده فقها این است که اگر به حدی نباشد که عرفا زینت محسوب و مایه تحریک نامحرم شود اشکالی ندارد. (در این باره میتوانید از دفاتر مراجع اطلاعات بیشتر را دریافت کنید)
در پناه حق