علت زمینی شدن انسان ها

با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد صدیق

دلیل زمینی شدن انسان چی هست؟ آیا دلیلش فقط خوردن میوه ممنوعه توسط حضرت آدم بود؟یا این کار بهانه بود!؟ کلا یه جواب قانع کننده و جامع بدید چون برای همه اینجور جا افتاده که چون حضرت آدم از میوه ممنوعه خورد،دیگه ما هم بخاطر خطای ایشون از اونموقع روی زمین زندگی میکنیم... آیا در هنگام خلقت حضرت آدم،کره زمین و... تشکیل شده بودند؟

با عرض سلام و ادب اعیاد ملی و مذهب گرامی و مبارک باد. در مورد فلسفه قرار گرفتن انسانها بر روی زمین و ارتباط این مسئله با خطای حضرت آدم(علیه السلام) لازم است به چند نکته توجه داشته باشیم:    

نخست. جائی که حضرت خلق شد، کجا بوده است؟ در مورد اینکه حضرت آدم علیه السلام در چه مکانی خلق شده اند  دیدگاه های متعددی وجود دارد.  یک دیدگاه این است که ایشان در بهشت موعود خلق شدند.  دیدگاه دیگر این است که ایشان در محیطی بر روی زمین که امکانات رفاهی آماده ای داشته است، خلق شده اند. توجه به این نکته مهم است که بر اساس دیدگاه دوم، اصولا این سوال منتفی میشود و این مسئله کاملا برطرف میشود که آیا انسانها به واسطه خطای ایشان بر روی زمین قرار گرفتند یا خیر.  بنابراین، سوال مطرح شده تنها بر اساس مبنای اول جای طرح و بررسی دارد.

دوم. هدف خداوند از خلقت انسان، قرار گرفتن بر روی زمین بوده است؟ توجه این مسئله نیز در پاسخ بدین سوال بسیار مهم است. خداوند متعال از خلقت انسان هدفهای متعددی داشته است.  برخی از این اهداف ،اهداف میانی و برخی اهداف نهایی بوده است.  یکی از اهداف میانی و شاید ابتدایی حق تعالی از خلقت انسانها این بوده است که این موجود، خلیفه حق تعالی بر روی زمین قرار بگیرد. چنانکه در قران کریم بیان شده است که هدف خداوند از خلقت انسان، این است که او را به مقام خلافت الهی برساند و او را خلیفه خود بر روی زمین قرار دهد: «وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً »(بقره، آیه30)

در این آیه شریفه، خداوند متعال بیان میکند که او میخواهد خلیفه ای را بر روی زمین قرار  دهد. با توجه به سیاق بعد و تصریحاتی که در ادله دیگر وجود دارد، مشخص است که این خلیفه مورد نظر حق تعالی ،همان انسان است. از سوی دیگر، این بیان به وسیله اسم فاعل(جاعل) و بدون الف و لام به کار رفته است که بر اساس دیدگاه علمای علم نحو، اسم فاعل بدون الف و لام، دلالت بر استمرار دارد.(رضى الدين استر آبادى، محمد بن حسن، شرح الرضي على الكافية، 4 جلد، موسسة الصادق للطباعه و النشر، تهران - ايران، چاپ: اول، 1384 ه.ش، ج 2، ص 221.) باتوجه به اینکه این بیان حق تعالی، قبل از ایجاد و افرینش انسان است، مشخص میشود که این هدف از قبل ازخلقت حضرت آدم از جانب خداوند بوده است.    البته اینکه خلیفه حق تعالی، همه انسانها هستند یا برخی از ایشان، در این مسئله تفاوتی ایجاد نمیکند.  چرا که حتی اگر برخی از انسانها خلیفه حق تعالی باشند، بالاخره این عده برای زندگی بر روی زمین خلق شده اند و قرار است مقام خلافت الهی را بر روی زمین داشته باشند و چون  بدون وجود انسانهایی که این شخص خلیفه حق تعالی در پیش روی انان است معنا ندارد، مشخص میشود که بقیه انسانها نیز برای زندگی روی زمین خلق شده اند(البته به عنوان هدف میانی خلقت)

باتوجه به این دو نکته مشخص میشود که  اولا: بر اساس دیدگاه کسانی که خلقت حضرت آدم را در باغی در همین دنیا میدانند، اشکال کاملا مرتفع است. ثانیا: بر اساس دیدگاه کسان یکه خلقت حضرت آدم را در بهشت میدانند، پاسخ این سوال این است که هدف حق تعالی از ابتدا آوردن انسانها بر روی زمین بوده است و اگر هم مدتی حضرت آدم را در بهشت موعود قرار داده بودند، این مسئله موقتی بوده و استمرار آن منوط به عدم خطای حضرت آدم بوده است. 

سلام ضمن اینکه از مطالب علمی استاد بهره می بریم، پرداختن به پاسخ سوال شما از منظر «عرفان» هم بسیار کمک کننده است. در این زمینه، حول اشعار زیر می توانید تحقیق نمایید:   عاشقان رخ تو، جمله ظلومند و جهول این ظلومی و جهولی، سر و سودای من است (حضرت امام خمینی)   این «نخور»، یعنی «بخور»؛ دقت نما ناز معشوق است و دارد صد ادا

یعنی اگر حضرت آدم و حوا از میوه درخت ممنوعه نمیخوردند،برای همیشه توی بهشت میموندن و الان ما هم همونجا بودیم؟

باسلام خیر. قرار بر این نبود که در آن بهشت یا باغ بمانند بلکه از ابتدا قرار بر این بود که ایشان به دنیا وارد شوند و محنتها و ابتلائات را بچشند و با آن کامل شوند.

باتوجه به فرض اول،جایی که خلق شدند همان بهشتی بوده که انسانها به آن وعده داده شدن یا بهشت موقتی و غیر از اون بوده؟

در فرض نخست، این مکان، بهشت موعود است نه بهشت موقتی یا باغ و ....  

این آیه که انسان برای خلیفه شدن در زمین آفریده شده برای قبل از خلقت آدم هست؟

بله این هدف از قبل از خلقت ایشان بوده است.