فلسفه نماز

زیبا تر از نماز چیزی ندیدم ....

فلسفه اصلی نمازهای یومیه فقط یک چیز است: آگاهی از پیامی که پیامبر از طرف پرودگارش آورد؛ یعنی آشنایی با دین الهی . همانگونه که پروردگار بارها در کتابشان تأکید کرده اند: قرآن کتاب هدایت و دین حق است هرکس که دینش را از قرآن نگرفته باشد مطمئناً آن دین یک دین مادری و ناحق خواهد بود و چون اکثر انسانها دینشان بر مبنای کتاب آسمانی نیست در نتیجه دینی که اکثر انسانها پیرو آن هستند ، به اصطلاح یک دین امی یا مادری است نه دینی الهی.

ما از مطالعه تاریخ نابی که پروردگار در کتابش نقل می کند متوجه می شویم در دوران رسول الله نماز به شکل امروز اقامه نمی شده ، چیزی که مردم قرنهاست تحت عنوان نماز یومیه می شناسند ، یک حالت کاملاً رنگ و رو رفته از نمازی است که در عهد رسول الله برپا می شد. این نماز نتنها هدف پروردگار را تأمین نمی کند بلکه مانعی بزرگ در مسیر هدایت و صراط المستقیم است.
در واقع آنکس که این نماز را وضع کرده ، بدون قصد هیچ توهینی باید بگویم سر همه مسلمانان را کلاه گذاشته و آنان را به چیزی مشغول کرده که بکلی از شریعت و دین الهی دور و محرومشان ساخته است.
نماز الهی اینگونه نیست و این همه تأکید پروردگار بر اهمیت نماز، این الفاظ و حرکات تکراری که گاه در عالم بین خواب و بیداری و حواس پرتی اقامه می شود نیست که نیست که نیست.

هدف پروردگار از برگزاری نماز این بوده که مردم ، چه با سواد و چه بی سواد، پیام او را بشنوند و بر محتوای کتابی که برایشان فرستاده واقف گردند و دین الهی را دریابند تا بعداً ادعا نکنند که برایشان هدایت نیامد.
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ
او کسی است که رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا او را بر همه ادیان غالب سازد، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند![61:9]
آیا به نظر شما نماز کنونی چنین هدفی را تأمین می نماید؟ آنهم در حالی که بخش قابل ملاحظه ای از آن در سکوت و حرفهای زیر لبی سپری می شود !

سلام

اولاً خدا نکنه. دوماً بنده هر وقت میخوام بگم یه اتفاقی پیش میاد که نمیشه . راستش من دو نوبت در روز نماز می خوانم : یکی از لحظه غروب خورشید تا تاریکی شب تحت عنوان نماز عشاء و دیگری از لحظه فجر تا طلوع خورشد تحت نام صلات الفجر. بنده در تمام مدت این دو نوبت یا بصورت فرادا یا به اتفاق خانواده مشغول مطالعه و تحقیق و بررسی قرآن هستم. اینکه از کجای قرآن چنین نمازی را بدست آورده ام در یک جمله دو جمله نمی شود ، اگر دوست داشته باشی بدانی باید اندکی صبر کنی تا برایت بگویم.

بزرگترین عللت عدم ورود پیروان دین مادری به دین الهی عدم شناخت و آگاهی آنها از کتاب آسمانی است:

وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّىٰ يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْلَمُونَ
و هرگاه يكى از مشركان به تو پناه آورد، پناهش ده تا كلام خدا را بشنود، سپس به مكان امنش برسان، زيرا اينان مردمى نادانند ( یعنی کتاب نمی دانند) .
خداوند جلسات نماز را در مواقعی کذاشته که مردم از کار روزانه فارغ شده اند و با خیال راحتتری می توانند در این جلسات شرکت کنند و چه موقعی بهتر از فجر و عشاء؟
در قرآن حد اقل چهار آیه وجود دارند که به این دو موقعیت زمانی اشاره می کنند:

1- سوره نور آیه 58 که دقیقاً موقعیت زمانی دو نماز فجر و عشاء را ( با ذکر کلمه صلات) به عنوان مواقعی که فرزندان باید با اجازه گرفتن وارد خلوت پدر و مادر شوند ذکر کرده اما از موقعیت ظهر به عنوان موقع یک نماز یاد نشده است.

2- سوره نور آیه 35 که در آن به مساجدی اشاره می شود که بامدادان ( فجر) و شامگاهان ( عشاء) در آنها اسم الله ذکر می شود ( یعنی قرآن خوانده می شود)

3- سوره هود آیه 114 که شرحش گذشت. و در آن هم به صلات اشاره شده و هم دو طرف روز.

4- سوره اسراء آیه 78 که درباره اش توضیح دادم و در آن هم به صلات اشاره شده و هم موقعیت آن.

نمازی که امروز اقامه می شود یک حالت کاملاً رنگ و رو رفته از نماز دوره پیامبر است. جلسات همچنان در مسجد برگزار می شوند هرچند بسیار کوتاه ، در عوض بر تعداد آنها افزوده شده است. قرآن تبدیل شده به یک سری اذکار تکراری توأم با حرکات منظم که بعضاً در عالم بین خواب و بیداری و توأم با خمیازه انجام می شوند.
گاهی اوقات نماز در سکوت امام و مأموم برگزار می شود و کسی متوجه نمی شود دارد چه اتفاقی می افتد حتی خود امام جماعت!
و اینگونه می شود که کمتر کسی دین حقیقی را می شناسد و اکثراً از از کتاب الهی غافل می مانند تا جایی که اگر کسی به شهادت حقیقت کتاب برخیزد حرفهایش را مضحک و بی اساس می انگارند. مگر همین قوم پیامبر نبودند؟!
آنقدر حرفهای آن رسول نازنین برایشان عجیب غریب بود که وی را دیوانه می انگاشتند چون مشابه آنها را از زبان اهل کتاب ( که خود از کتابشان چیز نمی دانستند) نشنیده بودند و می گفتند:

مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَٰذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ
ما هرگز چنین چیزی در آیین دیگری نشنیده‌ایم؛ این تنها یک آئین ساختگی است![38:7]

باسمه العزیز الجبّار

اعوذ باالله من الشیطان الرجیم

حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَالصَّلاةِ الْوُسْطى. (بقره ، ۲۳۸)

بر تمام نمازها و بخصوص برنماز ظهر محافظت کنید.

و امّا اینکه نماز ظهر همان صَلاةِ وُسْطى است ، در روایتى از امام باقر (ع) در پاسخِ پرسش از فرمایش خداوند که مى فرماید :

حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَالصَّلاةِ الْوُسْطى.

آمده که فرمود : آن نماز ظهر است و در همان وقت خداوند نماز جمعه را واجب فرمود

و آن وقتى است در روز که هیچ بنده مسلمانى در آن لحظه از خداوند خیرى را نمى خواهد مگر اینکه خدا به او عطا مى فرماید.

و نیز از امام باقر (ع) روایت شده که : همسر حسن بن علىّ دستورداد که مُصْحَف و قرآنى بنویسند ،

هنگامى که نویسنده به آیه "حافِظُوا عَلَىالصَّلَواتِ وَ الصَّلوةِ الْوُسْطى" رسید حضرت امام حسن (ع) به او فرمود :

حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَ الصَّلوةِ الْوَسْطى وَ صَلوةِ الْعَصْرِ ، وَقُومُوا لِلّهِ قانِیتنَ.

یعنى بر تمام نمازها و به خصوص نماز وسطى و نماز عصرمحافظت کنید و با حالت

فروتنى براى خدا قیام نموده و خدا را عبادت کنید.

باسمه الجلیل

و حضرتعالی هم تصمیم گرفته اید اصلا نباشد.

حضرتعالی چطور؟

صلات الوسطی به همان اندازه ای که در نزد پروردگار از منزلت و ارزش بالا برخوردار است ، معمولاً خطرناک نیز هست بگونه ای که در مواقع خطر کمتر کسی به اقامه آن مبادرت نموده و غالباً انبیاء و شهداء و کسانی که به قسط قیام نموده اند این نماز خطیر و گرانسنگ را اقامه کرده اند.چه بسیار انبیاء و شهدایی که در حین اقامه صلات الوسطی کشته شده و یا همچون ابراهیم تا آستانه مرگ رفته اند.
اقامه صلات الوسطی وظیفه اصلی امت وسط است و آنها هستند که باید این صلات را بجا آورند تا دنیا از فحشاء و منکر رهایی یابد و به طرف معروف برود اما وقتی امت وسطایی وجود ندارد همین می شود که امروز شاهد آن هستیم و اگر معدود افرادی هم پیدا شوند که بخواهند این نماز را اقامه کنند مانند آوار بر سرشان فرو می ریزند و به هر طریقی که شده به آنها اجازه چنین کاری را نمی دهند.
ترس ، برای افرادی که از ایمان محکمی برخوردار نیستند می تواند حربه ای کاری باشد و این را همه سلاطین ظلم و جور از دیرباز شناخته اند و به آن متوسل شده اند تا جایی که می بینیم موسی با آن همه معجزه آمد ولی از ترس فرعون و اطرافیانش جز اندکی به او نگرویدند. نوح قرنها تبلیغ کرد و کلام پروردگارش را شاهد بود اما کسانی که به او گرویدند از سکنه یک کشتی کمتر بودند . شاید نیم آن کشتی را حیوانات اشغال کرده بودند.

احتمالاً کسی که تاپیک : « در عصر رسول الله نماز به این شکل نبوده! » را قفل کرده ، علی رغم قولی که داده بود، خیال باز کردنش را ندارد ، بنابراین مجبورم بحث نماز را در همینجا پی گیری نمایم چون از لحلظ همخوانی با موضوع تاپیک مشکلی ندارد فقط امیدوارم لااقل تا دوسه روز آینده ، این تاپیک از قفل شدن در امان بماند والا مجبورم دوباره داخل تاپیکهای زیر خاکی به دنبال جایی دیگر بگردم.

ضمن عرض پوزش از آغازگر محترم تاپیک جناب آقای صادق ، باور کنید بنده مجبور شدم بحث صلات را در اینجا مطرح کنم و الا مزاحمتان نمی شدم . امیدوارم با بزرگواری ، لا اقل چند روزی به بنده مهلت دهید تا مطلب را به اتمام برسانم اگر هم در بحث شرکت کردید مزید امتنان است.
در فرهنگهای لغت عربی و فارسی ، صلات را به دعا معنا کرده اند و این معنای خوبی است چرا که با قرآن همخوانی دارد . در کتاب : التحقيق في كلمات القرآن الكريم ، دعا را به صورت زیر معنا کرده:
و أمّا الدعاء: فهو مطلق مفهوم طلب الميل و التوجّه
آری کلمه صلات در تقابل و مجاورت با ساير اسماء و كلمات قرآن به مفهوم دعا و طلب كردن چيزي توأم با توجه و اقبال به سوي آن است كه بين خالق و مخلوق مشترك است و گاهي خالق به مخلوق رو مي كند و از او چيزي طلب مي نمايد و گاهي هم مخلوق به خالق. در قرآن کریم آیاتی پیدا می شوند که این اقبال ، رویکرد و توجه را به وضوح نشان می دهند. به عنوان نمونه می توان به این دو آیه از سوره قیامت اشاره کرد:

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
وَلَٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

یکی از روشهای درک معنای کلمات قرآن، مقایسه آنها با کلماتی است که در مقابلشان قرار می گیرند ، در آیات فوق کلمه صدق در مقابل کذب و صلی در مقابل تولی قرار گرفته است. کذب و صدق نیاز به بیان ندارند چون معنایشان مشخص است اما با توجه به اینکه در قرآن کلمه تولی به معنای روگردانی و اعراض است می توان نتیجه گرفت که واژه صلی نیز معنی اقبال و روی کرد را می رساند و این از تقابل با کلمه تولی نتیجه می شود.

انشاء الله در صفحات آینده نشان خواهم داد برای حل مسئله نماز و زدودن لایه های ضخیم زنگارها و رسوباتی که از سنت گذشتگان ، به اسم سنت رسول ، بر روی آن باقی مانده و آن را تلبیس و بکلی دگرگون ساخته است، از هر راهی که برویم به این تساوی خواهیم رسید:

صلات یا نماز ؛ دروازه ورودی دین است و اهریمن برای بستن آن بیشترین همت و تلاش را به خرج داده و در کار خود بسیار موفق بوده است. با توجه به اینکه یک چنین موجودی دائماً به رصد نماز نشسته ، گمان نکنید آنچه نسل به نسل و سینه به سینه به دستتان رسیده و از اعتبار قدمت و کثرت برخوردار است ، صحیح می باشد. من در اینجا می خواهم به کمک آیات قرآن نوری به این تاریکی بتابانم تا شاید خدا خواست و موفق به دیدن حقیقت صلات شدید.

معمولاً اکثریت مردم تا پایان عمرشان پیام خدا را نمی شنوند و اگر کسی آن را به گوششان برساند آزارشان می دهد و با نگاه خشم آلود خود می خواهند او را پاره کنند، همین عصبانیت مفرط است که آنها را به فحش و نا سزا وا می دارد:

وَإِنْ يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ( خودتان بروید ترجمه های مختلف آیه 51 از سوره قلم را ببینید. من به شما نرم افزار کم حجم الانوار را توصیه می کنم)

حالا این ذکر چیست که وقتی مردم آن را آنگونه که باید می شنوند ، بر آشفته می شوند تا جایی که انبیاء خود را شاعری دیوانه خطاب می کنند و گمان می کنند دارد برایشان شعرمی خواند؟

آن نیست مگر قرآن مبین.

وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنْبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُبِينٌ ( بروید به سوره یس آیه 69)

از ازل اینگونه بوده و تا ابد اینگونه خواهد بود که مردم گمان می کنند کتاب آسمانی ( یعنی همان ذکر) باید در دست شخص بخصوصی قرار گیرد و می بایست چنان شخصی آن را بخواند و تفسیر کند. شخصی ماورایی با قدرتهای مافوق بشری که نوری بر سر و صورت دارد اگر غیر این باشد آن شخص دروغگو و دیوانه ای بیش نیست.

وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ ( بروید به سوره حجر آیه 6 و آیات بعد آن)

اگر بخواهم در اینجا از قرآن آیه بیاورم که نشان دهم منظور از الذکر همان کتاب آسمانی است ،کار به درازا می کشد خودتان بروید در قرآن بگردید تا مطمئن شوید.
شیطان همه همت و تلاشش این است که ما را از این ذکر غافل کند و آن را در ذهنمان به فراموشی بسپارد تا به حزب و دین خود درآورد.

اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُولَٰئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ ( بروید به سوره مجادله آیه 19)
بنا بر آنچه گفته شد و آنچه گفته نشد:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ( آیه 9)

چرا وقتی مومنین را به نماز صدا می زنند باید به ذکر الله بشتابند؟ چون ذکر الله همان صلات است. صلات به خودی خود چیزی نیست جز اقبال و توجه به چیز دیگری که در این مورد آن چیز دیگر ذکر الله است پس صلات بطور مختصر اشاره دارد به ذکر الله.

در آیه زیر صلات عطف شده به ذکر الله و بیان می دارد که ذکر الله همان صلات است
إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَاةِ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ ( سوره مائده آیه 91)

در آیه زیر نیز صلات حکم عطف بیان برای ذکر الله را دارد .
رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ ۙ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَار ( سوره نور آیه 37)

حالا خوب خوب توجه کنید چون می خواهم به یک آیه بسیار کلیدی اشاره کنم که ما را در فهم حقیقت صلات یاری خواهد داد:

اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ ۖ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۗ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ ( سوره عنکبوت آیه 45)

اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ = صلات
وَأَقِمِ الصَّلَاة = اقامه کتابی که از طرف خداوند وحی شده و اقامه کتاب یعنی اجرای تمامی احکام و فرامین آن . َ

ۖ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۗ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَر – نماز به عنوان ذکر الهی قطعاً آدمی را از زشتیها و منکرات باز می دارد و منع می کند در حالی که هدف از ذکر الله یا کتاب آسمانی بسی بزرگتر از بازداری از فحشا و منکرات است چرا که کل دین الهی در آن مجتمع شده است.
علاوه بر اینها ، صدها آیه و برهان قرآنی دیگر ما را به این اطمینان می رسانند که صلات بسیار بالاتر و گرانقدر تر از مراسم کنونی است و این فقط شکل تلبیس شده نماز الهی است تا نگذارد کسی از این دروازه پا به عرصه دین بگذارد و همچنان از دین حق و کتاب الهی دور ماند و از معارف آن محروم گردد. این دیگر یک ادعا نیست بلکه حقیقتی قطعی و یقینی است که شخص با انصاف می تواند آن را در عرصه ادیان مادری ، چه در مورد خودش و چه دیگران ،.به وضوح ببیند. و همین بزرگترین شاهد بر این فاجعه مخوف است که اهریمن به خوبی کارش را انجام داده و خداوند تایید می کند که موفق بوده است.
او توانسته یگانه ورودی دین را با یک سری حرکات جایگزین سازد تا مردم ذکر الله را به ورای ظهورشان بیندازند و در عوض با انجام یک سری حرکات و بیان تعدادی اذکار تکراری دلخوش دارند که به راه راست قدم برمی دارند و این واقعاً مایه تأسف است.
مواظب باشید! نماز الهی اینگونه نیست و این نماز شما را از طریق الله باز می دارد و به انشعاباتی می کشاند که نهایتش سعیر و دوزخ است.
نمازی که قسمت اعظم آن در سکوت و حرفهای زیر لبی سپری می شود چگونه می تواند کسی را از فحشا و منکر مانع شود.
نمازی که در حین اقامه شخص را وادار به انجام امور زندگی و حساب کتابهایش می کند چگونه می تواند رهنمونش به معروف شود؟!
تا کنون چند بار در حین نماز فراموش شده های مهم زندگی خود را به خاطر آورده اید؟
چه تعداد از نقشه هایتان را در خلال نماز کشیده اید؟

بعضی بهانه تراشی می کنند که آخر آن پیر و جوانی که سواد ندارند یا سواد دارند و عربی نمی دانند چگونه می توانند قرآن بخوانند یا به قول شما صلات اقامه کنند؟
می گویم مگر در شهر و روستای آن پیر و جوان محلی به نام مسجد یا مصلی یا نمازخانه یا چیزی شبیه به آن نیست؟ یا کسانی پیدا نمی شوند که عربی بدانند ؟
در عصر رسول الله خانه ها یا محلهایی برای اقامه صلات و آگاهی از محتوای قرآن در نظر گرفته شده بود که به آن مسجد و مصلی و غیره می گفتند. بنا بر حکم صریح خداوند ، مردم وظیفه داشتند به عنوان یک فریضه همگانی در دو طرف روز یعنی فجر و عشاء در اماکن تعیین شده گرد هم آیند و به کار تعلیم و تعلم قرآن مبادرت ورزند.
چرا در دو طرف روز؟ بخاطر اینکه موقع استراحت بود و بهانه کار وجود نداشت و شخص مجبور نبود ( و عملاً نمی توانست) از چند کیلو متر آن طرفتر محل کار خود را به مقصد مسجد و اقامه صلات ترک نماید. در زمان رسول الله چیزی به نام نماز ظهر و عصر وجود نداشت و آنکس که قصد دگرگون سازی نماز و بستن دروازه دین را داشت آن را اختراع کرد وطبق معمول ، مردمی که از کتاب الهی آگاهی نداشتند به آن گرویدند.
در آیه زیر از فجر و عشاء بعنوان دو موقع نماز یاد شده ولی با وجود اینکه به موقع ظهر نیز اشاره شده می بینیم خبری از نماز ظهر نیست.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَمِنْ بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاءِ ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَلَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُمْ بَعْضُكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ( نور- 58)

می گوید فرزندان و بردگان برای ورود به خلوتگه والدین در سه نوبت از روز باید اجازه بگیرند:
1- قبل از نماز فجر
2- بعد از نماز عشاء
3- درهنگام ظهر، نه بعد از نماز ظهر چون نماز ظهری وجود نداشته و الا مانند آن دوتای دیگر می فرمود : مِنْ بَعْدِ صَلَاةِ الظهر

اینکه در آیه 78 اسراء می گوید قرآن فجر قابل مشاهده است یعنی چه؟

تا آنجا که من مطالعه کرده ام ، مفسرین در این باره از خود نظری ندارند و بیشتر نظر احادیث و روایات را منعکس کرده اند. در روایات آمده است که نماز صبح محل تلاقی ملائکه شبکار در هنگام ترک شیفت و ملائکه صبحکار در موقع تحویل گرفتن شیفت می باشد و هر دو دسته نمازگزار صبح را در حین اقامه نماز مشاهده می کنند و به خاطر همین قضیه است که قرآن می گوید: إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا . اما این درست نیست و حقیقت ندارد.
احادیث و روایات برای تفسیر قرآن نیامده اند بلکه هدفشان تلبیس و تبدیل آیات الهی است. باور کنید اینها همان سنت آباء اولین هستند که بزرگترین مانع راه انبیاء و شهدا بوده اند. کسی که قرآن را بدون گرایش فرقه ای و بی اعتناء به کتب ششگانه و چهارگانه مطالعه می کند نیک می داند که این احادیث و روایات و بطور کلی سنت آباء اولین همچون سمی مهلک برای دین حقیقی و دیانت الهی هستند. وقتی قوم پیامبر از اقوال آباء اولینشان ( که چیزی جز سخن شیطان نبود) پیروی می کردند خداوند می فرمود گذشتگان نیز مانند شما عمل می کردند. این واقعاً یک معجزه برگ است که حالا ما شاهد آن هستیم و می بینیم آیندگان نیز مانند گذشتگان عمل کردند و بجای تبعیت از کتاب آسمانی خود ، اقوال و احادیثی را پیروی می کنند که نه منشأ آنها را می دانند و نه از صحت و سقمشان آگاهند.
در هرصورت اینکه خداوند می فرمایند قرآن فجر قابل مشاهدست به چیزی بس ارزشمند گوهری نفیس اشاره دارند که اصل مفهوم و نتیجه صلات را به ما نشان می دهد . نمی دانم چرا کسی آن را در نمی یابد!
حالا خوب توجه کنید ببینید من چه می گویم : مهمترین ویژگی قرآن ( و سایر کتب آسمانی) که هدف اصلی نزول این کتاب بزرگ و شگرف نیز می باشد ، این است که آمده تا ما را از تاریکی های جهل و نا دانی خارج کند و به نور بصیرت الهی برساند و به طریقت مستقیم رهنمون شود.

الر ۚ كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيد ( ابراهیم – 1)
ِ الر، (این) کتابی است که بر تو نازل کردیم، تا مردم را از تاریکیها (ی شرک و ظلم و جهل،) به سوی روشنایی (ایمان و عدل و آگاهی،) بفرمان پروردگارشان در آوری، بسوی راه خداوند عزیز و حمید.

و این ویژگی قرآن همان ویژگی فجر نیز می باشد چرا که با طلیعه فجر ، اشیاء کم کم از دل ظلمت بیرون می آیند و آهسته آهسته به نور می رسند و کاملاً قابل مشاهده می گردند. پروردگار به این دلیل می گوید قرآن فجر قابل مشاهده است که قرآن با فجر یک ویژگی مشترک و یکسان دارد و نمازگزار می تواند با نگاهی به بیرون ، این ویژگی مشترک را مشاهده کند.
خداوند سبحان لا اقل در دو موضع از کتابش به ویژگی مشترک نور فیزیکی و نور الهی اشاره کرده است که یکی در همین آیه است و دیگری در سوره نور؛ آنجا که نور مشکات ( در مساجد) بر روی آیات قرآن می تابد و می شود نور علی نور( فعلاً این مختصر را از من بشنوید تا بعد مفصلاً در باره اش توضیح دهم)

این عبارت يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ در دو جای قرآن آمده و دارای یک معنی واحد است: یکی در آیه 114 سوره بقره که می گوید:

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ ....

كيست ظالم تر از آن كه نگذارد اسم خداوند در مساجد برده شود و دیگری در آیه 36 سوره نور که می گوید:

فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ

با توجه به پست گذشته ، پروردگار می خواهند بگویند آن مشکات در خانه‌هایی (مساجد ) قرار دارد که خداوند اذن برپایی و تأسیس آنها و ذکر اسمش را در آنجا داده تا مردم بامدادان ( فجر) و شامگاهان ( عشاء) به تعلیم و تعلم اسم الله مبادرت ورزند. انشاء الله در ادامه این پست درباره اینکه در قرآن اسم الله به چه معناست ، توضیح خواهم داد.
خیلی مجمل و خلاصه خدمتتان عرض می کنم خداوند در سوره نور می فرمایند : الله نور اسمانها و زمین است و نورش در مثل به نور مشکاتی می ماند که روشنی بخش مساجد است، نوری ( نور مشکات) بر روی نوری دیگر ( نور الله = قرآن) در مساجدی که در آن مردانی هر بامداد و شامگاه مشغول نماز ( آموختن قرآن) هستند. درست همانگونه که نور مشکات روشنی بخش محمل قرآن است ، نور قرآن نیز روشنی بخش راه دین و طریقت انسانها به سوی رستگاری است.
پس تا اینجا به سه ایه اشاره شد که در هر سه صحبت از نماز فجر و عشاء است ، نمازی که در طی آن مردم در مساجد جمع می شوند و قرآن می آموزند.
البته علاوه بر نماز فجر و عشاء ( به عنوان نمازهای یومیه)که بر عموم مردم واجب بوده ، پیامبر به عنوان یک وظیفه مضاعف می بایستی قسمت اعظم شب را نیز به فراگیری قرآن می پرداخته تا دریابد پروردگارش چه گفته است. اینکه می گویند او علم لدونی داشته و قرآن را نخوانده ملا بوده، دروغ و افترایی بیش نیست. این روش شیطان است که انبیاء را در زمان حیاتشان در چشم مردمان خوار و خفیف و دیوانه و کاهن و شاعر نشان دهد و بعد از اینکه مردند آنقدر مقام و مرتبه آنها را بالا ببرد تا به یک فوق بشر خدا گونه تبدیل شوند.
اهریمن چرا این کار را می کند؟
چون رسول زنده حامل پیام الهی است و قصد شیطان از تخریب رسولان الهی درواقع سبک نمودن پیام پروردگار است . او می خواهد مردم به آنچه رسول از جانب پروردگارش می گوید توجه نکنند و آنها را بی ارزش بشمارند تا دین الهی را درنیابند. برای همین بود که اقوام پیامبران زیر بار حرفهایشان نمی رفتند و می گفتند شما بشری چون ما هستید . اما رسول مرده دقضیه اش فرق می کند و هر کسی می تواند از زبانش صحبت کند مخصوصاً شیطان. این است که مقام و منزلت چنین رسولی باید تا آنجا که ممکن است ترفیع یابد و برای خود خدایی شود و به یک عالم غیب و شهادت مبدل کردد تا سخنانی که بعد مرگش از او نقل می کنند موجه و ارزشمند گردد و جای کلام خدا را بگیرد و کاری کند که مردم باز هم از کلام الهی غافل شوند. برای همین است که خداوند در کتابش راجع به رسولان الهی می گوید: آنها بشری چون شما هستند و بودند . تا مردم به مصیبت مردمان قبل از خود گرفتار نشوند ، گول شیطان را نخورند و پیامبران خود را به ما فوق بشر تبدیل نکنند اما کو گوش شنوا و چشم بینا؟

اسم کلمه ایست که با آن اشخاص و اشیاء معرفی می شوند و اسم الله همان كَلِمَةُ اللَّهِ و كَلِمَاتُ اللَّهِ آیات الله هستند. خداوند در آیه 180 سوره اعراف می فرمایند: وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ

و نیز در آیه 40 سوره فصلت می فرمایند: إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا

بنابراین چه گفته شود : الذین یلحدون فی اسماء الله و چه گفته شود الذین یلحدون فی آیات الله هر دو اشاره به یک چیز دارند.

پس اسم الله و اسماء الله با کلمات الله و آیات الله یکی هستند و فرق نمی کنند. عبارت بسم الله الرحمن الرحیم که در ابتدای سوره ها می آید تأکید و تایید می کند متنی که در پی می آید متعلق به الله است.

در سوره نمل وقتی که هدهد نامه سلیمان را برای ملکه سبا می اندازد ملکه خطاب به اشراف و بزرگان قومش می گوید: کتاب ( نامه ) پر ارزشی برایم انداخته شده که از طرف سلیمان است و بسم الله الرحمن الرحیم می باشد.

به عبارت دیگر اگرچه فرستنده نامه سلیمان است اما متن آن به اسم الله است یعنی سلیمان پیامی از الله را برای ملکه سباء فرستاده است.

به بیان دیگر، ملکه می گوید نوشته ای از سلیمان دریافت کرده که در اصل از طرف الله است .

چه گفته شود بسم الله الرحمن الرحیم و چه تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

چه بگوییم انه بسم الله الرحمن الرحیم ( که ملکه سبا گفت) یا بگوییم إِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ.

چه تَنْزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ و چه كِتَابٌ بسم الله الرحمن الرحیم همه یکی هستند و اشاره به این دارند که نوشتار متعلق به الله است و متن را آیات و کلمات الهی مصاحبت و همراهی می کنند.

چهارمین آیه ای که به دو صلات فجر و عشاء اشاره دارد، آیه زیر است:

وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّيْلِ ۚ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ۚ ذَٰلِكَ ذِكْرَىٰ لِلذَّاكِرِينَ (سوره هود آیه 114)

می گوید نماز را در دو طرف روز و بخشی از شب که به این دو طرف نزدیک است یعنی اوایل شب که تیرگی شب روز را فرا می گیرد و اواخر شب ( تیرگی سپیده دم) برگزار کن.
نماز احسن الحدیث و قول احسن پروردگار است که با سرمشق گرفتن از حسنات آن بدیها از بین می رود و قطعاً انسان را از فحشا و منکر و بدی باز می دارد.
خداوند در ادامه می فرمایند ذَٰلِكَ ذِكْرَىٰ لِلذَّاكِرِينَ و این باز هم تایید می کند که نماز = کتاب = ذکر الله آیا کسی متذکر این ذکر اعظم خواهد شد؟! وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ. آیا کسی این دروازه بسته را به روی بیت امن و نورانی الله باز خواهد کرد؟!
انسان از جنس دواب است و دواب علاقه زیادی به تغییر ندارند ، کافی است آنها را در مسیری قرار دهی آنگاه الی الابد آن مسیر را بدون کوچکترین انحرافی ادامه خواهند داد. موقعی که انسانها در غار زندگی می کردند ، زنبور عسل زیباترین و منظم ترین خانه ها را برای خود می ساخت اما امروز که انسان بر آسمان خانه می سازد زنبور همچنان در همان خانه نخستین قرار دارد.
آیات بسیاری از قرآن به ما می آموزند که اکثریت مردم همان راهی را می روند که پدرانشان و پدران پدران پدرانشان رفتند چون کسی به سراغ کتاب آسمانی نمی رود. مادرم نمازش را همانگونه می خواند که که من در کودکی از پدرش شنیده بودم و هر کاری می کند می گوید مادرم اینا چنین می کردند.
وقتی تغییر دهنده ای وجود نداشته باشد قطعاً انسانها همچون دواب کوچکترین انگیزه و علاقه ای به تغییر ندارند.
اگر کسی وجود نداشت که نماز خواندن رسول الله و پیروانش را تغییر دهد شک نکنید که امروز ما همان نمازی را می خواندیم که رسول عزیز و بزرگوار پروردگار در چهارده قرن پیش می خواند.
اما شیطان که به روایت قرآن قسم یاد کرده بود یگانه معبر صراط المستقیم را ببندد بالاخره کار خود را کرد و ورودی دین را مسدود کرد و طریقت مستقیم را به سوی خودش منشعب ساخت. و حالا قرنهاست که مردم از این راههای انشعابی و فرعی می روند بدون اینکه اراده ای به تغییر مسیر داشته باشند. این قرآن است که مسیر درست را نشان می دهد، وقتی کسی قرآن نمی خواند یا عینک فرقه گرایی به چشم دارد چگونه می تواند مسیر خود را تغییر دهد؟ چگونه؟!

همانگونه که قبلاً عرض کردم ، کلمه صلات به معنای دعا و طلب چیزی است که طبیعتاً با توجه و روکردن به سمت آن چیز همراه می باشد و کلمه مقابل آن تولی به معنای پشت کردن و اعراض است. وقتی شما به قرآن میل و توجه می کنید و به آن ایمان می آورید ، این می شود صلات. اما صلات زمانی فایده دارد که اقامه شود و اقامه صلات برابر است با اقامه کتاب ؛ یعنی عمل نمودن به تمامی اوامر و نواهی پروردگار که در کتابش نوشته شده است.
هیچ دین و آئینی بدون کتاب و اقامه آن میسر نمی شود . چرا خداوند در کتابش اکثر اهل کتاب را بی دین می داند ؟ بخاطر اینکه آنها اهل اقامه کتاب نبودند که اگر بودند خداوند این همه در قرآنش از آنها انتقاد نمی کرد و بی دینشان نمی دانست. این را من نمی گویم بلکه آیه قرآن دارد می گوید:

وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْمِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ سَاءَ مَا يَعْمَلُونَ
و اگر آنان، تورات و انجیل و آنچه را از سوی پروردگارشان بر آنها نازل شده [= قرآن‌] برپا دارند، از آسمان و زمین، روزی خواهند خورد؛ جمعی از آنها، معتدل و میانه‌ رو هستند، ولی بیشترشان اعمال بدی انجام می‌دهند. مائده – 66

دارد می گوید:

وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ
برخى از ايشان بيسوادانى ( معنی بی سواد برای امی غلط است بلکه بی دین یا کسی که دینش مادریست درست است) هستند كه نمى‌دانند در آن كتاب چيست، جز سخنانى كه شنيده‌اند و مى‌خوانند. اينان تنها پايبند گمان خويشند. بقره - 78

و این وضعیت یهود و نصارای دیروز همین حال و روز شیعه و سنی امروز است که غالباً کتاب نمی دانند و بیشتر پیرو چیزهایی هستند که از دیگران شنیده اند . چیزهایی که با اصل و اساس قرآن مغایرت دارند.
ادامه دارد

همانگونه که در بالا نوشتم ؛ اقامه صلات برابر است با اقامه کتاب ؛ یعنی عمل نمودن به تمامی اوامر و نواهی پروردگار که در کتابش نوشته شده است. مشخصاً و مسلماً ، تلاوت و قرائت و آگاهی از مطالب کتاب می بایستی در اول قرار گیرد تا سایر احکام الهی فهمیده شود. خداوند برای انجام این مهم ، برنامه ای منظم به اسم صلات ترتیب داده که می بایستی بطور روزمره و در ابتدا و انتهای روز انجام شود . این برنامه در قرآن به صلات الفجر و صلات العشاء معروف است که در پستهای گذشته تا حدودی درباره آنها صحبت کردم. این دو صلات در حقیقت جلساتی بودند که اولی از لحظه غروب خورشید تا اوایل تاریکی شب و دیگری از لحظه فجر ( انتهای تاریکی شب) تا روشنایی کامل روز بطول می انجامید و مردم ( پیر و جوان و بی سواد و باسواد) در تمام این دو وقت در مساجد گرد هم می آمدند و قرآن می آموختند. یکی از آداب این جلسات که بخاطر طهارت و پاکیزگی انجام می شد وضوگرفتن بود که در قرآن جزئیاتش آمده است. یکی دیگر از آداب آن سکوت کامل در هنگام فرائت قرآن بود .پس آداب ظاهری نماز در عصر رسول الله عبارت بودند از :
1- حضور بموقع در مسجد یعنی سروقت آمدن و سر وقت رفتن. در آنموقع اینگونه نبوده که در وقت نماز هرکس هروقت دلش خواست وارد مسجد بشود و هر وقت دلش خواست برود، باید طبق حکم پروردگار همه با هم در یک زمان می آمدند و تا سپری شدن مدت معین شده از مسجد خارج نمی شدند.
2- شستن دست و پا و صورت و نیز مرتب نمودن موی سر و زدودن گرد و خاک آن با دست مرطوب .
3- ساکت نشستن و توجه کامل به آیات قرآن در هنگام قرائت

پس سجده چی؟
یعنی سجده هم جزء آداب نماز نیست؟!
این را که دیگر شیعه و سنی و تمام فرقه های وابسته دارند انجام می دهند یعنی می خواهی بگویی در زمان رسول الله این حرکت انجام نمی شده و جزء آداب نماز نبوده؟!

اگر در قرآن تسبیح یعنی این:

و ذکر هم یعنی اینها را بگویی ( ولی باید دقت کنی که درست بگویی والا همه چیز باطل می شود):
ذکر روز شنبه صد مرتبه يارب العالمين می باشد.
ذکر روز یکشنبه صد مرتبه يا ذل‌الجلال و الكرام می باشد.
ذکر روز دوشنبه صد مرتبه يا قاضي‌الحاجات می باشد.
ذکر روز سه شنبه صد مرتبه يا ارحم الراحمين می باشد.
ذکر روز چهارشنبه صد مرتبه يا حي و يا قيوم می باشد.
ذکر روز پنج شنبه صد مرتبه لااله الاالله الملك الحق المبين می باشد.
ذکر روز جمعه صد مرتبه صلوات می باشد.

خدا پدر و مادر چینی ها را بیامرزد که بسیاری از اعمال عبادی ما را آسانتر ساخته اند.حالا دیگر در هنگام تسبیح گفتن حتی اگر حواست جای دیگری باشد خیالی نیست چون تسبیح دیجیتالی کارش را بخوبی انجام می دهد و حواسش پرت نمی شود!

دیگر نگران تعداد سجده های خود نباشید و حواستان را هرجا که خواستید بفرستید چون سجده شمار دیجیتالی کارش را بخوبی بلد است و هرگز حواسش پرت نمی شود!

وقتی نماز عبارت باشد از یک سری الفاظ و حرکات تکراری قابل ابتیاع ، چرا نتوان رباتهارا برای....؟!

اما سجده در کتاب خدا اینگونه نیست و قالب خاصی ندارد. آنکس که سجده و رکوع و تسبیح و ذکر و امثال اینها را قالب بندی کرده و به آنها شکل داده قصد دارد ما را از حقیقت آنها منحرف سازد او کارش تزئین و تلبیس است ، گنجشک را رنگ می کند عوض قناری به ما غالب می کند، حالا هر چقدر هم که نشانه ای از قناری در آن وجود نداشته باشد خیالی نیست چون انسانها ذاتاً از جنس دواب و سایر جنبندگان زمینی می باشند و اکثراً اهل تحقیق و بررسی نیستند.
وقتی خداوند می فرمایند درخت برای خداوند سجده می کند آنکس که اهل کتاب است و در آن تحقیق و مطالعه می کند می داند سجده درخت به این شکل نیست:

قرآن می گوید ملائکه و جنبندگان برای خداوند سجده می کنند؛ یعنی همان جنبندگانی که بعضی بر دو پا راه می روند، برخی بر چهار پا و برخی می خزند.
پروردگار می فرمایند گیاه و درخت برای او سجده می کنند. بطور کلی هرکه و هرچه در آسمانها و زمین است برای خداوند سجده می کنند.
اگر سجده یعنی عمل پیشانی بر زمین گذاشتن، پس موجودات نامبرده چگونه این کار را می کنند. گیاه و درخت چگونه پیشانی بر زمین می نهند؟

بيشتر مفسرین ، سجده گياهان و درختان را اطاعت بی چون و چرا از خداوند متعال مي دانند و از نظر آنها اين اطاعت، همان پيروي از قوانين تکوين و عدم تخلف و سرپيچي از مداري است که خداوند در عالم تکوين برايشان ترسيم کرده است.
مرحوم طباطبائي می گوید : منظور از سجده گیاه و درخت برای خداوند ، خضوع و اطاعت اين دو موجود در مقابل امر خدا است كه به امر او از زمين سر بر مى‏آورند، و به فرمان او رشد و نمو مى ‏كنند.

اگر سجده و رکوع و تسبیح و ذکر و امثال آنها عبارت باشند از همین چند حرکت و الفاظ تکراری که مردم بجا می آورند در اینصورت هیچکس بهتر از رباتها قادر به انجام این کار نیست؛ هم می توان تلفظ دقیق را به آنها یاد داد و هم سجده و رکوع و غیره را. در اینصورت بجای اینکه پو ل بدهید برایتان نماز قضا بخوانند بهتر است یک ربات بخرید و محراب و تشکیلاتی برای آن درست کنید تا برایتان نماز بخواند و در عوض خودتان به کارهای مهم زندگیتان برسید. وقتی نماز همین چند حرکت و لفظ تکراری است چه یک ربات آن را اقامه کند و چه یک انسان ، تازه ربات کارش را دقیقتر هم انجام می دهد.

قیمت و شرایط نماز و روزه استیجاری+جدول

بازهم می گویم و آنقدر می گویم و می گویم تا شاید افاقه کند و این در بسته برای عباد الله باز شود. آخر می دانید، این در خیلی وقت است که بسته شده و آنکه این در را بسته کسی نیست جز شیطان. او بر صراط المستقیم نشسته و مردم را از آن متفرق می سازد تا از راههایی بروند که او برایشان ترسیم کرده است. امروز مردم فوج فوج از راههای فرعی شیطان می روند و گمان می کنند که ره یافته اند - یحسبون انهم یهتدون ، دیگر غافل از این که پروردگارشان می گوید ان هذا صراطی مستقیما ، وقتی صراط المستقیم قرآن است و اهریمن آن را بسته ، آنان که گمان هدایت دارند از چه رو به چنین باوری رسیده اند؟
عزیزان من !
نماز بسیار بسیار مهمتر و بزرگتر از این چند حرکت و الفاظی است که مردم مرتب در عالم بین خواب و بیداری آن را لقلقه می کنند. این نمازهای پنجگانه موجود سرگرمی و اختراع شیطان هستند تا سرتان را گرم کند و خیالتان را راحت که مهمترین فریضه الهی را انجام داده اید. نماز ذکر الله است و بدانید که اهریمن ذکر الله را برای شما تزئین نموده و چون تنبلیتان می آمده، آن را به یک شیر بی یال و دم و اشکم مبدل ساخته است.
می ترسید نمازی که من به وسیله آیات قرآن معرفی کرده ام همان که پروردگارتان گفته نباشد؟ عیب ندارد ، با اذان صبح بیدار شوید و اول دو رکعت نمازی را که سالهای سال می خوانده اید بجا آورید و بعد از آن کاری را که من گفتم بکنید منتهی دیگر نخوابید چون اگر قرار بود که پس از آن بگیرید بخوابید نیازی نبود شروع نماز صبح را از سپیده دم و هنگامه فجر بگذارند. خداوند که قصد آزار اذیت شما را نداشته.
با غروب خورشید اول نماز مغرب و عشاء خود را بخوانید و پس از آن به خواندن قرآن مشغول شوید ، اگر عینک فرقه خود را به چشم نداشته باشیم ، نور قرآن کم کم ما را به روشنایی خواهد رسانید آنگاه بهتر متوجه کلام پروردگارمان خواهیم شد.

چرا نام جایی را که در آن نماز اقامه می شود مسجد گذاشته اند؟ آیا بخاطر این است که در آنجا مردم پیشانی بر زمین می گذارند؟
آیا مسجد فقط به یک چنین جایی اطلاق می شود؟